Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pogrzeb" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Kazanie wygłoszone przez księdza Wincentego Łańcuckiego na pogrzebie Włodzimierza Potockiego
    Sermon presented by Wincenty Łańucki at Włodzimierz Potocki funeral
    Autorzy:
    Studnicka-Mariańczyk, Karolina
    Czerniecka-Haberko, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1602525.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    kazanie
    Włodzimierz Potocki
    pogrzeb
    Wincenty Łańcucki
    kaznodzieja
    sermon
    furneal
    Preacher
    Opis:
    W tekście poddano analizie kazanie wygłoszone 11 kwietnia 1812 r. w Kościele Katedralnym Krakowskim przez ks. Wincentego Łańcuckiego, na pogrzebie Włodzimierza Potockiego. Jest ono jednym z wielu zgromadzonych w zespole zatytułowanym Archiwum Ostrowskich i Potockich z Maluszyna znajdującym się w Archiwum Państwowym w Łodzi. Kazanie Łańcuckiego wygłoszone na pogrzebie Potockiego zostało wydane w Krakowie w 1812 r., w „Drukarni Gröblowskiey”. Ks. Łańcucki był cenionym kaznodzieją. Przygotowując to kazanie, stanął wobec konieczności zmierzenia się zarówno z wzorcami staropolskimi, jak i szablonem mowy funeralnej. Autor nie zapomniał również, że przyswajał sobie najlepsze wzory antyczne i francuskie.
    The text analyses the sermon delivered on 11 April 1812 in the Cracow Cathedral Church by Wincenty Łańcucki at the funeral of Włodzimierz Potocki. This sermon is one of many gathered in an archival collection called Archive of the Potockis and the Ostrowkis from Maluszyn, located in the State Archive in Łódź. Łańcucki’s sermon which was delivered at Włodzimierz Potocki’s funeral was published in Cracow, in 1812, in Gröblowskiey Printing House. Wincenty Łańcucki was a valued preacher. While he was preparing this sermon, he needed to implement both old Polish rhetoric rules and those pertaining to writing funeral speeches. Moreover, the author did not forget to make use of the best ancient and French speech delivery traditions.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 57-71
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Christian Duty to Bury the Dead and its Contemporary Challenges
    Autorzy:
    Zadorożny, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040934.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    mortuary practice
    burial
    funeral
    cremation
    resomation
    promession
    ecology
    rytuał pośmiertny
    pochówek
    pogrzeb
    kremacja
    resomacja
    kompostowanie ciała ludzkiego
    ekologia
    Opis:
    The custom of burying the dead is not merely commonly accepted by Christianity the way of disposal of the human body after the death. It is most deeply rooted and perfectly expressing Christian anthropology, revealed in the Holy Scriptures as a consequence of original sin, sign of hope in the Resurrection, and imitation of Christ, who was buried in the tomb. In Catholic view the burial is a corporal work of mercy, act of care for the dead and their loved ones. Gaining popularity the practice of cremation is accepted by the Church for the sake of hygiene, economy, or community. Human remains, also in the form of ashes, always must be buried or placed in the columbarium. Church does not allow the human body to be disposed via resomation or promession. Alternative forms of memorializing the deceased, though attractive esthetically and sentimentally, are not only outlandish in Christian culture, but also contrary to the Christian teaching on origins, nature, and destination of the human person.
    Zwyczaj grzebania zmarłych jest tradycją najściślej zakorzenioną w chrześcijańskiej antropologii i najlepiej ją wyrażającą, objawioną w Biblii konsekwencją grzechu pierworodnego, wyrazem oczekiwania na zmartwychwstanie i aktem naśladowania Chrystusa, który został złożony w grobie. W nauczaniu katolickim pochówek jest uczynkiem miłosierdzia względem ciała, aktem troski o zmarłego i jego bliskich. Zyskujący na popularności zwyczaj kremacji jest przez Kościół uznany za dopuszczalny ze względow zdrowotnych, gospodarcznych lub społecznych. Szczątki ludzkie, również formie popiołu, zawsze powinny być złożone w grobie lub umieszczone w kolumbarium. Formą nieakceptowaną przez Kościół są praktyki resomacji i kompostowania ciał zmarłych. Alternatywne formy upamiętnienia ciała ludzkiego lub jego szczątków, choć zachęcają swoją estetyką i przesłaniem, są nie tylko obce chrześcijańskim zwyczajom, ale sprzeczne z chrześcijańską nauką o pochodzeniu, naturze i przeznaczeniu człowieka.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 233-248
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies