Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historia Kościoła" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Wizytacja koscioła parafialnego w Kosowie z 1844 roku
    Visitation of the parish church in Kosowo in 1844
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217693.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Kosów Poleski
    historia Kościoła katolickiego
    Kresy Wschodnie Rzeczypospolitej
    the Catholic Church history
    Polish eastern frontier
    Opis:
    Prezentowana wizytacja kościoła kosowskiego z połowy XIX wieku daje wystarczająco informacji o administracji, posłudze pastoralnej i uposażeniu Kościoła katolickiego na Kresach Wschodnich, okresu staropolskiego Rzeczypospolitej. Ukazuje także znaczące postacie z ówczesnego życia politycznego i społecznego. Jednak najbogatszą jej częścią są dane dotyczące parafii wizytowanej, od najmniejszego szczegółu czy przedmiotu, po budowle sakralne (z ich wyposażeniem i paramentami do sprawowania kultu), mieszkalne i gospodarcze. Wizytacja ukazuje także troskę o stan moralny i dobra materialne parafii oraz porządek i rozkład liturgii sprawowanej w kościele parafialnym w Kosowie.
    The visitation of the parish church in Kosowo which took place in the middle of 19th century provides us with a wealth of information concerning administration, pastoral care and emolument of the Catholic Church in the historical region of Kresy Wschodnie (“Eastern Borderlands”) in the Old-Polish period of the Commonwealth. Moreover, the record of visitation presents high-profile personae of political and social life of the era. However, its richest part is the set of data pertaining to the visit-ed parish. The data encompass very detailed matters such as descriptions of some every-day objects. They also concern sacred buildings (including their equipment and liturgical paraments), as well as dwellings and outbuildings. The visitation in question is also expressive of assiduous attention paid to moral standards as well as the order and arrangement of liturgies celebrated in the parish church of Kosowo.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2015, 124; 137- 164
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieznany raport prymasa Augusta Hlonda o sytuacji Kościoła katolickiego w Polsce po przeprowadzeniu wyborów do Sejmu Ustawodawczego z 19 I 1947 r.
    An unknown report of primate August Hlond about the condition of the Catholic Church in Poland after the election to the Legislative Parliament on January 19, 1947
    Autorzy:
    Krucki, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217562.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    August Hlond
    historia Kościoła w Polsce
    Sejm Ustawodawczy
    Polska Partia Robotnicza
    Polska Partia Socjalistyczna
    Stronnictwo Ludowe
    Stronnictwo Demokratyczne
    Opis:
    Wybory do Sejmu Ustawodawczego, które zostały przeprowadzone w Polsce w dniu 19 I 1947 r., stanowiły ważny element w przejmowaniu władzy przez komunistów. Będąc perfidnie sfałszowane, odsuwały od władzy oponentów, w tym główną partię opozycyjną – Polskie Stronnictwo Ludowe. Pozbywszy się konkurentów Polska Partia Robotnicza i jej stronnicy: Polska Partia Socjalistyczna, Stronnictwo Ludowe i Stronnictwo Demokratyczne mogli bez skrępowania realizować wytyczne nadsyłane z Moskwy. Prymas Hlond, obserwator zachodzących w kraju przeobrażeń, sporządził w dniu 10 II 1947 r. raport o sytuacji Kościoła w Polsce, który przesłał do Watykanu cztery dni później. Zawarł w nim opinie odnoszące się do kwestii kościelnych, jak i spraw politycznych oraz społecznych. Dzięki temu dokument stał się niezwykle ważnym świadectwem, choć dotąd pozostawał w nauce nieznanym. Raport, sporządzony w języku włoskim, został niedawno odnaleziony w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie w trakcie opracowywania powojennych Akt Prymasa Polski. Zidentyfikowany, został przetłumaczony i przygotowany do druku przez ks. Łukasza Kruckiego.
    The election to the Legislative Parliament held in Poland on January 19, 1947 constituted an important factor in the takeover of the government by the Communists. Treacherously falsified, it removed from power the opponents, among them the main oppositional party – the Polish People’s Party. Having got rid of the opponents, the Polish Workers’ Party and its adherents: the Polish Socialist Party, the People’s Party and the Alliance of Democrats could easily implement the guidelines sent from Moscow. Primate Hlond, an observer of the changes happening in Poland, wrote a report about the situation of the Church in Poland on February 10, 1947, which he sent to Vatican four days later. The report comprised his opinions on church matters as well as political and social issues. That is why the document constitutes an extremely important – although so far unknown – testimony. The report, written in Italian, was found not long ago in the Archdiocesan Archive in Gniezno, during the research on the postwar Primate of Poland Acts. Having been identified, it was translated and prepared for publication by Rev. Łukasz Krucki.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 167-185
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kronika domu Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo we Lwowie (1939-1946) jako źródło do dziejów Polski i Kościoła katolickiego w Małopolsce Wschodniej. Edycja żródła
    Autorzy:
    Chajko, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217211.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    kronika
    misjonarze
    Zgromadzenie Księży Misjonarzy
    Lwów
    historia Kościoła w Polsce
    chronicle
    missioner
    Congregation of Mission
    church history in Poland
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest edycją źródłową fragmentu kroniki domu księży misjonarzy we Lwowie, obejmującego lata 1939-1946. Kronikarz, ks. Stanisław Kałężny, niemal z dzienną dokładnością przybliżył wydarzenia, jakie rozgrywały się na przestrzeni tych lat w Małopolsce Wschodniej, a zwłaszcza we Lwowie. Swoją uwagę skupił przede wszystkim na życiu miejscowej misjonarskiej społeczności zakonnej, problemach związanych z budową kościoła parafialnego p.w. św. Wincentego a Paulo oraz na szeroko rozumianej polityce okupantów: sowieckich i niemieckich. Nie pominął też problemu ratowania Żydów przez księży misjonarzy podczas rządów niemieckich we Lwowie (1941-1944). Dopełnieniem traumatycznych wydarzeń związanych z II wojną światową są obszerne opisy z 1945 i 1946 roku, ukazujące życie miejscowych Polaków, sióstr zakonnych oraz duchowieństwa rzymskokatolickiego, zmuszanych przez Sowietów do opuszczenia miasta i przeniesienia się w granice powstającej Polski Ludowej. Dzięki omawianemu dokumentowi poznajemy nie tylko samą faktografię w układzie chronologicznym, ale także mamy niepowtarzalną okazję towarzyszyć występującym postaciom, śledząc ich osobiste przeżycia oraz poznając ich losy, także powojenne.
    The present article is a source edition of the house chronicle of the Congregation of the Mission in Lvov from the years 1939-1946. The annalist, Fr. Stanisław Kałężny nearly with daily accuracy recorded events which took place at that time in Eastern Lesser Poland (Małopolska) and especially in Lvov. He paid attention mainly to the life of the local Vincentian monastic society, problems connected with building a parish church of St. Vincent de Paul as well as broadly understood policy of the Soviet and German occupants. He did not omit the problem of saving Jews by the Vincentian fathers during the German occupation of Lvov (1941-1944). The traumatic events connected with World War II are accompanied by extensive descriptions from the years 1945 and 1946, showing the life of local people, nuns and Roman Catholic clergy forced by the Soviets to leave the city and move to the newly forming Polish People’s Republic. Thanks to the document in question not only do we get to know the factual material in chronological order but we also have a unique opportunity to accompany the described persons, follow their personal life and history – both in the war and post-war period.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 121; 183-262
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proces likwidacji szkół katolickich w powojennej Polsce na przykładzie Salezjańskiego Prywatnego Gimnazjum Krawieckiego we Wrocławiu
    The process of dissolution of Catholic schools in post-war Poland of the example of the Salesian Tailor Gymnasium in Wrocław
    Autorzy:
    Musiał, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217561.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Prywatne Salezjańskie Gimnazjum Krawieckie
    placówka szkolno-wychowawcza
    szkolnictwo katolickie
    Wrocław
    historia Kościoła w Polsce
    likwidacja szkolnictwa katolickiego
    powojenna Polska
    Opis:
    Prywatne Salezjańskie Gimnazjum Krawieckie funkcjonowało we wrocławskim poelżbietańskim kompleksie klasztorno – szpitalnym przy kościele św. Antoniego w latach 1946 – 1951. Jako placówka szkolno – wychowawcza, odpowiadało początkowo potrzebom formującej się władzy powojennej Polski, zarówno w zakresie kształcenia kadry rzemieślniczej jak i regulowania czy wspomagania procesu adaptacji na ziemiach włączonych w granice Polski po 1945 r. nowej, napływającej ze wszystkich części kraju, ludności. Przemiany polityczne dążące do zaostrzenia stosunku państwa względem Kościoła pociągnęły za sobą masową wręcz akcję likwidacyjną wszelkich form społecznej działalności związków wyznaniowych, w sposób szczególny na polu oświaty. Omawiane na łamach artykułu wrocławskie Gimnazjum Krawieckie stanowi jeden z wielu przykładów przebiegu tego procesu. Tym dotkliwszego, że pozostawiającego trwające do dziś konsekwencje, chociażby w postaci ostatecznego przejęcia większości zabudowań klasztornych, które po latach, jako zdewastowany obiekt zabytkowy, wystawiane są na sprzedaż.
    Private Salesian Tailor Gymnasium functioned in Wroclaw post-elizabethan school-hospital complex at St. Andrew’s Church, in the years 1946 – 1951. As an educational post, it initially suited the needs of the forming authorities of the post-war Poland, both in the scope of educating craft industry employees as well as regulating or aiding the adaptation process of immigrants from all over the country in the territories incorporated into Poland after 1945. Political changes aiming at aggravating relations between the State and the Church resulted in a mass action of eradicating all forms of social activity of religious associations, especially in the field of education. The Wroclaw Tailor Gymnasium presented in the article constitutes one of many examples of the course of this process, being the more acute as its consequences last until the present day – for instance the ultimate takeover of most of monastery buildings, which are being put on sale as devastated historic buildings.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 187-204
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gniezno czy Magdeburg? Ze studiów nad rywalizacją o prymat nad organizacją diecezjalna Kościoła katolickiego w Polsce w latach 30. XII wieku
    Gnesen or Magdeburg? From the studies of conflict for primacy over the tje diocesan organisation of roman Catholic Church in Poland in the 1130s.
    Autorzy:
    Kosonowski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217253.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    arcybiskupstwo gnieźnieńskie
    arcybiskupstwo maagdeburskie
    organizacja Kościoła katolickiego w Polsce
    historia kościoła w Polsce
    średniowiecze
    archdiocese of Gnizeno
    archdiocese of Magdeburg
    organization the Catholish Chrurch in Poland
    the church history in Poland
    the Middle Ages
    Opis:
    Artykuł niniejszy stanowi formę bilansu dotychczasowej dyskusji naukowej na temat walki arcybiskupstwa gnieźnieńskiego i magdeburskiego o zwierzchność nad polską prowincją kościelną w latach 30. XII w. Główną myślą tekstu jest stwierdzenie, że rywalizację obydwu ośrodków kościelnych należy rozpatrywać w ścisłym powiązaniu z wydarzeniami politycznym toczącymi się w Europie na przełomie lat 20. i 30. XII w. Chodzi głównie o rywalizację Innocentego II i Anakleta II o tiarę papieską, starania arcybiskupa magdeburskiego św. Norberta z Xanten i arcybiskupa hambursko – bremeńskiego Adalberona o poszerzenie granic swoich metropolii, a także chęć potwierdzenia hegemonii cesarskiej na terenie Europy Środkowej za panowania króla niemieckiego Lotara III (od 1133 r. cesarza rzymskiego). W świetle źródeł papieskich (bulle Innocentego II z lat: 1131, 1133 i 1136), niemieckich (głównie Roczniki magdeburskie, kronika biskupa Ottona z Freising oraz liczne roczniki) oraz krótkiej wzmianki w Kronice polskiej Mistrza Wincentego można stwierdzić, że rywalizacja miała następujący przebieg. W 1130 r. doszło do podwójnej elekcji papieskiej w Rzymie, stąd obydwaj kandydaci zaczęli zabiegać w Europie o poparcie dla swoich racji. Innocenty II znalazł politycznego sojusznika w osobie króla niemieckiego Lotara z Supplinburga, który wraz z 16 biskupami Rzeszy udzielił mu na zjeździe w Würzburgu w 1130 r. pełnego poparcia. Dodatkowo wsparł Innocentego arcybiskup magdeburski Norbert, który zamierzał uzyskać papieskie potwierdzenie praw swojej metropolii najpierw do diecezji poznańskiej, a potem do całej polskiej prowincji kościelnej. Podstawą jego roszczeń był tzw. koncept magdeburski (wystawiony na początku XI w. rzekomo przez jakiegoś papieża Jana – najpewniej Jana XVIII - i potwierdzony przez papieży Benedykta VIII oraz Leona IX). Najpewniej Norbert po raz pierwszy przedstawił swoje projekty Innocentemu na zjeździe w Reims w październiku 1131 r., na którym był także obecny Lotar z Supplinburga. Jeszcze w 1131 r. wystawił Innocenty bullę podporządkowującą diecezję poznańską Magdeburgowi. Już dwa lata później papież zmienił decyzję i w drugiej bulli poddał pod zwierzchność Norberta wszystkie polskie biskupstwa, degradując tym samym Gniezno do rangi biskupstwa. Próbował przeciwdziałać temu Bolesław Krzywousty, który na zjeździe w Merseburgu w sierpniu 1135 r. za cenę złożenia przysięgi wierności cesarzowi, a także złożenie mu hołdu z Pomorza i wyspy Rugii i deklarację zapłacenia trybutu w wysokości łącznie 6000 grzywien najpewniej uzyskał poparcie Lotara III w staraniach o przywrócenie niezależności polskiej prowincji kościelnej. Było to możliwe, gdyż w 1134 r. umarł Norbert, a Innocenty II uzyskał wyraźną przewagę nad swym konkurentem do tiary. Owocem zmiany stanowiska cesarskiego była tzw. bulla gnieźnieńska wystawiona w 1136 r. przez Innocentego II, potwierdzająca niezależność arcybiskupstwa gnieźnieńskiego. W następnych latach rywalizacja obydwu arcybiskupstw nigdy nie przybrała już tak dramatycznych rozmiarów.
    The present article constitutes an attempt at assessment of existing academic discussion on the topic of conflict between the Archdioceses of Gnesen and Magdeburg for primacy over the Polish church province in the 1130s. The main thought of the text is that the conflict between both church centres should be considered in close connection with political events in Europe at the end of the 1120s and the beginning of the 1130s, the most important of them being: the conflict between Innocent II and Anacletus II over the papal tiara, the attempts of Saint Norbert of Xanten, the Archbishop of Magdeburg and Adalbero, the Archbishop of Hamburg-Bremen to expand the borders of their metropolises, as well as the desire to confirm imperial hegemony in Central Europe during the rule of German king Lothar III (since 1133 the Roman Emperor). In the light of papal sources (the bulls of Innocent II from years 1131, 1133 and 1136), German sources (mainly Magdeburg Annals, the Chronicle of Bishop Otto of Freising and numerous other annals) as well as a short annotation in Vincent Kadlubek’s Chronicles, the course of the conflict can be traced back: In 1130 a double papal election took place in Rome and both candidates started to seek support for their rights in Europe. Innocent II found a political ally in the person of German king Lothar of Supplinburg, who gave him his full support together with 16 bishops of the Reich at the Council of Würzburg in 1130. Innocent was also supported by the Archbishop of Magdeburg, Norbert, who was planning to obtain papal confirmation of the rights of his metropolis first to the Archdiocese of Poznan and then to the whole Polish church province. The basis for his claims was the so called Magdeburg Concept (false draft of papal bull allegedly issued at the beginning of the 11th century by a pope John – most probably John XVIII – and confirmed by popes Benedict VIII and Leo IX). Most probably Norbert first presented his plans to Innocent at the Council of Reims in October 1131, at which Lothar of Supplinburg was also present. Already in 1131 Innocent issued a bull which subordinated the Poznan diocese to Magdeburg. However, only two years later the pope changed his decision and in the second bull subordinated all Polish dioceses to Norbert, by which act Gnesen was degraded to the rank of a bishopric. Boleslaw Wrymouth tried to oppose it and at the Council of Merseburg in August 1135 most probably gained Lothar’s support in his attempts at regaining independence of Polish church province at the price of making an oath of allegiance to the emperor as well as giving him Pomerania and Rügen Island in homage and declaring to pay tribute in the joint sum of 6000 marks. It was possible as Norbert died in 1134 and Innocent II gained advantage over his rival to the tiara. The outcome of the pope’s change of attitude was the so called Bull of Gnesen issued in 1136 by Innocent II, which confirmed the independence of the Archbishopric of Gnesen. In the following years the conflict between both Archdioceses was never so dramatic.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 121; 5-56
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zofia Łuszczkiewicz- S. Izabella siostra miłosierdzia św. Wincentego a Paulo (1898-1957)
    Zofia Łuszczkiewicz- Sister Izabella. Daughter of charity of St. Vincent a Paulo (1899-1957)
    Autorzy:
    Wątroba SM, Józefa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217544.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Zofia Izabella Łuszczkiewicz SM
    biografia
    szarytki
    dzieje pielęgniarstwa
    historia Kościoła
    żołnierze niezłomni
    Służba Bezpieczeństwa
    PRL
    biography
    sisters of charity
    nursing history
    Church history
    steadfast soldiers
    the secret police
    Opis:
    Celem tego artykułu jest przybliżenie sylwetki s. Zofii Izabelii Łuszkiewicz. Pochodziła z rodziny inteligenckiej, związanej z Uniwersytetem Jagiellońskim. Po ukończeniu studiów na UJ, w 1923 roku wstąpiła do Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Formację początkową odbywała we Lwowie i w Paryżu. We Francji podjęła również naukę w wyższej szkole pielęgniarstwa. Gdy powróciła do kraju skierowano ją do pracy w szpitalu powszechnym we Lwowie. Pracowała tam jako pielęgniarka, a następnie jako dyrektorka szkoły pielęgniarskiej. Wykładała przedmioty zawodowe. Troszczyła się o wysoki poziom placówki utrzymując kontakty z wieloma ośrodkami pielęgniarstwa w Europie. Wiosną 1939 roku przebywała na wymianie naukowej w Nowym Jorku. Krótko przed wybuchem II wojny światowej powróciła do Lwowa. Będąc poszukiwana przez NKWD w przebraniu służącej udała się do Krakowa, a następnie do Zebrzydowic angażując się w pomaganie ludności cywilnej jak również w walkę niepodległościową. Brała czynny udział w ratowaniu ludności pochodzenia żydowskiego. Pod koniec okupacji pracowała jako pielęgniarka w rzeszowskim szpitalu. Współpracując z zaufanymi lekarzami prowadziła akcje pomocy partyzantom. Wspomagała działalność dobroczynną organizacji międzynarodowej UNRRA, będąc dla nich tłumaczką języka angielskiego. W 1947 roku ponownie wróciła do Zebrzydowic. 27 sierpnia 1948 roku w Wadowicach została aresztowana przez Służbę Bezpieczeństwa. Przez długi czas nie znano miejsca jej pobytu. Po dwuletnim śledztwie została początkowo skazana na karę śmierci, zamienioną na 15 lat więzienia. Pomimo bicia i maltretowania zachowała do końca niezłomną postawę. W czerwcu 1956 roku została wypuszczona na półroczny urlop zdrowotny. W grudniu 1956 dzięki staraniom bliskich została całkowicie uwolniona. Choroba poczyniła jednak ogromne spustoszenia i mimo starania siostry Izabelli nie udało się uratować. Zmarła 8 sierpnia 1957 roku. Pochowano ją na Cmentarzu Rakowickim w Grobowcu Sióstr Miłosierdzia.
    The aim of the article is to present the person of sister Zofia Izabella Łuszczkiewicz. She came from an intellectual family, associated with the Jagiellonian Universi-ty. After having finished her studies at the University, she joined the Daughters of Charity of St. Vincent de Paul in 1923. Her initial formation took place in Lvov and Paris. In France she also attended a high school of nursing. Upon her return to Poland, she was directed to work in the general hospital in Lvov. She worked there as a nurse and later as the headmistress of the school of nursing and teacher of vocational subjects. She took care of the high level of the institution by maintaining contact with many centres of nursing in Europe. In the spring of 1939 she went to New York as a participant of academic exchange. Shortly before the breakout of World War II she returned to Lvov. Being sought by the NKVD, she went to Cracow in a disguise of a servant and later to Zebrzydowice, where she was engaged in helping civilians as well as in fight for independence. She took active part in saving people of Jewish origin. Nearing the end of the occupation, she worked as a nurse in hospital in Rzeszów. Cooperating with trusted doctors, she undertook aid actions for partisans. She assisted the charity activity of the international organisation UNRRA as an interpreter of English. In 1947 she returned to Zebrzydowice. She was arrested by the Security Service in Wadowice, on August 27, 1948. For a long time her place of residence was unknown. After a two-year investigation, she was initially sentenced to death, later changed to a 15-year prison sentence. Despite being beaten and maltreated, she remained unbroken until the end. In June 1956 she was released for a six-month health leave. In December 1956 – thanks to the efforts of her family – she was fully released. However, she was devastated by illness and despite efforts she could not be saved. She died on August 8, 1957. She was buried in the tomb of Daughters of Charity at the Rakowice Cemetery.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 107-124
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy dzieje Kościoła utrwalają "Historię świętą" Lectio magistralis z okazji nadania tytułu doktora Honoris Causa przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Autorzy:
    Kopiec, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1215375.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    lectio magistralis
    dzieje Kościoła
    historia sacra
    Opis:
    Autor zaprasza czytelnika w podróż przez minione wieki. W każdym momencie dziejów trwamy na linii długiego pochodu formowania się ludzkich odruchów na fakt przemijania, ale też refleksji o świadomej działalności człowieka – indywidualnego i we wspólnocie. Punktem kluczowym staje się rozumienie procesu dziejowego z wyposażonym w świadomość swego bytu człowiekiem jako głównym podmiotem. Minionym generacjom wydawało się, że dawały odpowiedź na wszelkie rysujące się pytania o sens życia ludzkiej wspólnoty. Więc wiązanie spraw Bożych z ludzkim działaniem jest na pewno referowaniem o historia sacra.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2020, 134; 257-268
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pod auspicjami papieży – relacje między księciem krakowsko – sandomierskim Bolesławem V Wstydliwym a zakonem bożogrobców w Miechowie
    Under Papal Auspices – the Relations between Bolesław V the Chaste, Duke of Cracow and Sandomierz and the Canons of the Holy Sepulchre in Miechów
    Autorzy:
    Supernak, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545123.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Bolesław V Wstydliwy
    książę krakowsko-sandomierski
    historia Kościoła
    klasztor bożogrobców
    Polska dzielnicowa
    Bolesław V the Chaste
    Duke of Cracow and Sandomierz
    history of church
    monastery of Holy Sepulchre
    Poland during feudal fragmentation
    Małopolska
    Lesser Poland
    papiestwo
    the papacy
    Opis:
    Celem artykułu jest omówienie relacji między księciem Bolesławem Wstydliwym a bożogrobcami z klasztoru w Miechowie. Niemal od początku istnienia konwentu, miechowscy mnisi mogli liczyć na hojność ze strony możnych świeckich i duchownych oraz książąt, skutkiem czego była szybka rozbudowa klasztornego majątku. Życzliwą postawę względem bożogrobców okazywał także Bolesław V. Jego relacje z klasztorem – fundacją możnych Gryfitów, były odbiciem polityki władcy prowadzonej wobec tego rodu. Pierwsze przywileje dla miechowitów książę wydawał po objęciu tronu krakowskiego, nasilenie nastąpiło w latach 50-tych, a od początku lat 60-tych ilość ich spadła. Monarcha próbując ograniczać wpływy najważniejszych rodów, mniej wspierał rodową fundację Gryfitów w Miechowie. Zwraca uwagę, że konwent miechowski, jak żaden inny klasztor w księstwie krakowsko-sandomierskim, cieszył się ogromną protekcją i przychylnością kolejnych papieży. Wszystkie konflikty, gdzie jedną ze stron byli bożogrobcy, były rozstrzygane przez papieży na korzyść mnichów. Z powodu sporów o nieruchomości, upominany został sam Bolesław Wstydliwy.
    : The aim of the article is to discuss the relations between Bolesław V the Chaste, Duke of Cracow and Sandomierz and the Canons of the Holy Sepulchre in Miechów. Almost from the beginning of the monastery’s existence, the monks of Miechów could count on the generosity of the wealthy laymen and clergy as well as dukes, which resulted in rapid growth of their estate. Bolesław V was also benevolent towards the Canons. His relations with the monastery – a foundation of the wealthy House of Griffins, were a reflection of his policy towards the House. The first privileges for the Canons were granted after the Duke’s succession to the Cracow throne and increased in the 1250’s, to decrease in the 1260’s. The monarch, trying to restrict the influence of the most important families, supported the House of Griffins’ foundation in Miechów in a less extensive way. It should be noted that the monastery in Miechów, more than any other in the Duchy of Cracow and Sandomierz, enjoyed a considerable patronage and favour of consecutive popes. All conflicts in which the Canons were a part were settled in their favour. Even Bolesław the Chaste himself was admonished by the pope because of a conflict about the estate.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 5-32
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ksiądz Benedykt Chmielowski-życie i dzieło Diogenesa Firlejowskiego
    Father Benedykt Chmielowski- life and work of Firlejes Diogenes
    Autorzy:
    Paszyński, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217750.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Benedykt Chmielowski
    Nowe Ateny
    pierwsza encyklopedia
    szlachta wołyńska
    Firlejów
    historia kościoła
    czasy saskie
    osiemnasty wiek
    kultura staropolska
    historia kultury polskiej
    historia nauki
    historia literatury
    barok sarmacki
    Benedyk Chmielowski
    New Athens
    first encyclopedia
    nobility of Wołyń
    church history
    times of Saxons
    XVIII century
    Old Polish culture
    polish culture history
    science history
    literature history
    characteristic of the Polish gentry baroque
    Opis:
    Celem artykułu jest przybliżenie sylwetki księdza Chmielowskiego, autora pierwszej polskiej encyklopedii powszechnej, znanej jako Nowe Ateny. We wstępie oraz rozdziale pierwszym zwrócono uwagę na istnienie czarnej legendy na temat twórczości Chmielowskiego oraz skąpych danych biograficznych. Rozdział drugi przedstawia możliwe okoliczności nadania imienia, niebagatelne wobec obranej drogi życiowej. W rozdziale trzecim sprostowano błędną atrybucję herbową zaś w czwartym nieścisłości w lokalizacji miejsca narodzin Chmielowskiego, które pokutują w literaturze. Kolejne dwa rozdziały (5-6) omawiają korzenie duchownego i lata edukacji lwowskiej. W rozdziale pt. Na dworze Jabłonowskich poznajemy początki drogi świeżo wyświęconego księdza zaś w rozdziale Firlejów jego codzienne życie – już jako proboszcza. W rozdziale dziewiątym ukazano zmienne koleje fortuny kariery duchownej, by w dziesiątym przedstawić schyłek życia księdza.
    This article intends to bring into focus the figure of father Chmielowski who authored the first Polish Universal Encyclopedia commonly known as Nowe Ateny (New Athens). The biography depicts his deeply troubled life – highs and lows of his clerical career, his zest for research and finally his zeal in living a parish priest’s life to the fullest. What emerges from the sources scrutinized is a picture of a highly ambitious person endowed with an unusual humility, true vocation and a great deal of creative energy. The article summarizes the state of research on life and legacy of Benedict Chmielowski. Many data and conclusions (such as those referring to birthplace and family coat of arms) had to undergo verification and correction. The aim of the article was therefore to shed new light on this person, as well as to debunk some persisting stereotypes and misconception, thus drawing a picture of a man of flesh and blood.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2015, 124; 105-136
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół parafialny we Włodzimierzu Wołyńskim 1851-1856
    ПРИХОДСКОЙ ХРАМ ВО ВЛАДИМИРЕ ВОЛЫНСКОМ 1851-1856
    ПАРАФІЯЛЬНЫ КАСЦЁЛ ВА УЛАДЗІМІРЫ ВАЛЫНСКІМ 1851-1856
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545157.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Historia Kościoła
    diecezja łucko-żytomierska
    inwentarz
    beneficjum parafialne
    история Католической Церкви
    история Луцко-Житомирской католической епархии
    инвентари приходских костелов
    приходские бенефиции
    гісторыя Касцёла
    гісторыя Луцка-Жытомірскай дыяцэзіі
    інвентары парафіяльных касцёлаў
    парафіяльныя бенефіцыі
    history of the Church
    history of the diocese of Lutsk and Zhyto-myr
    inventory
    parish benefice
    Opis:
    Murowany parafialny kościół farny pw. Świętych Joachima i Anny we Włodzimierzu Wołyńskim stanął na miejscu kościoła drewnianego, fundacji księżnej Anny Zabarskiej z 1554 roku, który w 1736 roku spłonął. Fundatorem nowej świątyni był biskup Adam Woyna Orański, sufragan kamieniecki i przez niego konsekrowany. Po kolejnym pożarze w 1800 roku spłonął dach kościoła, a staraniem proboszcza ks. Tomasza Zdebińskiego został odbudowany i pokryty gątem. W 1833 roku w pożarze miasta dach świątyni z probostwem i zabudowaniami kościelnym ponownie spłonął. W 1836 roku z pomocą biskupa łucko-żytomierskiego Michała Jana Piwnickiego i ze skromnych ofiar parafian kościół farny został odbudowany. Kolejny remont dachu i murów kościelnych miał miejsce w 1853 roku staraniem ówczesnego proboszcza i dziekana włodzimierskiego w latach 1850-1886 – ks. Jana Piotrowskiego. W 1856 roku gąta dachowe na świątyni zostały zastąpione blachą. Na podstawie sporządzonego opisu kościoła parafialnego w we Włodzimierzu Wołyńskim dowiadujemy się o historii parafii, jej proboszczach, o świątyni, jej odbudowach, wyposażeniu i konserwacji wystroju. Opisane dobra materialne przynależne da parafii ukazują stan beneficjum kościelnego w tamtych czasach.
    Каменный приходской фарный костел во имя св. Иоакима и Анны во Владимире Волынском возник на месте деревянного, построенного на средства княгини Анны Збарской в 1554 г., который сгорел в 1736 г. Средства на постройку нового храма дал епископ Адам Война Оранский, каменецкий суфраган, который и освятил данный храм. После очередного пожара в 1800 г. кровля костела сгорела, но старанием настоятеля о. Фомы Здебиньского она была восстановлена и покрыта дранкой. После пожара города в 1833 г. кровля храма вновь сгорела вместе с домом настоятеля и приходскими строениями. В 1936 г. с помощью епископа Луцко-Житомирского Михаила Иоанна Пивницкого и скромных пожертвований прихожан костел был восстановлен. Следующий ремонт кровли имел место в 1853 г. старанием о. Иоанна Пиотровского, тогдашнего настоятеля и декана владимирского в 1850-1886 гг. В 1856 г. дранка на крыше костела была заменена жестяным покрытием. На основании составленного описания приходского храма во Владимире Волынском можно ознакомиться с историей прихода, его настоятелях, самом храме, его восстановлениях, оборудовании и консервации внутреннего убранства. Описанное материальное имущество, принадлежащее приходу, отображает состояние бенефиция костела в то время.
    Мураваны парафіяльны фарны касцёл св. Яўхіма і Ганны ва Уладзіміры Валынскім узнік на месцы драўлянага, пабудаванага на сродкі княгіні Ганны Збарской ў 1554 г., які згарэў ў 1736 г. Сродкі на пабудову новага храма даў біскуп Адам Вайна Аранскі, камянецкі суфраган, які і асвяціў гэты храм. Пасля чарговага пажару ў 1800 г. дах касцёла згарэў, але намаганнямі пробашча а. Тамаша Здэбіньскага ён быў адноўлены і пакрыта гонтам. Пасля пажару горада у 1833 г. касцельны дах зноў згарэў разам з будынкам пробашча і парафіяльнымі пабудовамі. У 1936 г. з дапамогай епіскапа Луцка- Жытомірскага Міхала Яна Піўніцкага і сціплых ахвяраванняў парафіянаў касцёл быў адноўлены. Наступны рамонт даху меў месца ў 1853 г. дзякуючы намаганням а. Яна Пятроўскага, тагачаснага пробашча і дэкана ўладзімірскага ў 1850-1886 гг. У 1856 г. гонтавае пакрыццё даху было заменена бляшаным. На падставе складзенага апісання парафіяльнага касцёла ва Уладзіміры Валынскім можна даведацца пра гісторыю парафіі, яе пробашчаў, аб самой святыні, яе адбудовах, абсталяванні і кансервацыі яе ўнутранага строю. Апісаная матэрыяльная маёмасць, якая належыць парафіі, адлюстроўвае стан бенефіцыяў касцёла ў той час.
    A brick parish church dedicated to Saints Joachim and Anne was built in place of a wooden church, founded by Duchess Anna Zabarska in 1554 (the wooden church burnt down in 1736). Bishop Adam Woyna Orański, a suffragan bishop of Kamieniec, founded and consecrated the new church. In another fire of 1800, the roof of the church burnt down, but thanks to the parish priest Tomasz Zdebiński’s efforts, it was reconstructed and shingled. However, the roof of the church along with the presbytery and other parish buildings burnt down again in a town fire in 1833. In 1836 the parish church was rebuilt with the help of the Bishop of Lutsk and Zhyto-myr, Michał Jan Piwnicki. In addition, parishioners made modest offerings for this purpose. In 1853 another renovation of the church, including the roof, was initiated by the then parish priest and the dean of Włodzimierz (1850-1886), Rev. Jan Piotrowski. In 1856 the shingled church roof was replaced with a metal one. All information about the history of the parish, parish priests, the church, its renovation, equipment and interior conservation are included in the description of the parish church in Włodzimierz Wołyński. This description of the tangible goods which belonged to the parish reveals the condition of the church benefice at the time.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 203-227
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies