Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "testy statystyczne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Multicriteria flood mitigation in the Imotsko-Bekijsko Polje (Croatia, Bosnia and Herzegovina)
Ochrona przed powodzią w Dolinie Imotsko-Bekijsko Polje (Chorwacja, Bośnia i Hercegowina)
Autorzy:
Ljubenkov, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293221.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
flood
Imotsko-Bekijsko Polje
karst polje
statistical test
powódź
tereny krasowe
testy statystyczne
Opis:
Imotsko-Bekijsko Polje has an area of 9 500 ha and is one of the biggest karst fields (polje) in the Dinaric Mountains, extending over the territory of two states: Croatia and Bosnia and Herzegovina. Many hydraulic structures (reservoirs, retentions, tunnels, etc.) have been built since the middle of 20th century in order to protect polje against floods. Therefore, the security from flooding has increased substantially. However, there is still periodical flooding in the southeastern lowest part of the polje. The largest flood in recent times was in January 2010, when 2676 ha (28% of the area) was flooded. The polje is a typical karst with very complex hydrological and hydrogeological relations. In this paper two hydrological stations, Nuga at the lowest part and Kamenmost in the central part of the polje with respectable hydrological series, are statistically analysed. In particular, the efficiency of existing hydraulic structures for flood mitigation is estimated. The research points out that floods in Imotsko-Bekijsko Polje are largely influenced by water management objects (reservoir, retention, tunnel) and only indirectly by precipitation.
Imotsko-Bekijsko Polje ma powierzchnię 9500 ha i jest jedną z największych dolin krasowych w Górach Dynarskich. Teren doliny rozciąga się na terytorium dwóch państw – Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny. Budowle hydrotechniczne (zbiorniki retencyjne, tunele itp.) zostały zbudowane w połowie XX wieku w celu ochrony doliny przed powodziami. W związku z tym bezpieczeństwo powodziowe znacznie wzrosło, jednak występują jeszcze okresowe powodzie w południowo-wschodniej, najniższej części doliny. Największa powódź w ostatnim czasie zdarzyła się w styczniu 2010 r., zalane zostało wówczas ok. 2676 ha, co stanowi 28% powierzchni terenu. Polje jest typowo krasowym terenem o bardzo złożonymi stosunkami hydrologicznymi i hydrogeologicznymi. W niniejszej pracy analizie statystycznej poddano dane z dwóch stacji hydrologicznych – Nuga w najniższej części i Kamenmost w środkowej części doliny. Szczególnie analizowano efektywność istniejących struktur hydrologicznych dla łagodzenia skutków powodzi. Wyniki badań wskazują, że powodzie w Imotsko-Bekijsko Polje wywoływane są głównie przez obiekty gospodarki wodnej (zbiorniki retencyjne, tunele itp.) i tylko pośrednio zależą od opadów atmosferycznych.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2015, 26; 73-81
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drought and water mobilization in semi-arid zone: The example of Hammam Boughrara dam (North-West of Algeria)
Susza i gromadzenie wód powierzchniowych w obszarach półsuchych. Przykład zapory wodnej Hammam Boughrara (w północno-zachodniej Algierii)
Autorzy:
Adjim, H.
Djedid, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293034.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
drought
rainfall
regularized volume
semi-arid zone
statistical tests
water mobilization
gromadzenie wody
opad
regulacja objętości
strefa półpustynna
susza
testy statystyczne
Opis:
The dam of Hammam Boughrara is an embankment dam built in a transboundary basin, between Algeria and Morocco; it was type-approved and delivered in 1998. This dam was supposed to solve the lack of drinking water in Oran (Algeria's second largest city) and enhance the agricultural perimeter of the area. It should regulate an annual water volume of 59 million m3. However, the northwest Algeria has experienced a fairly severe drought since the 80s. This article aims to show the impact of this drought on the amount of surface water that can be mobilized by this dam. The rainfall series recorded at four stations, located within the basin of the dam, were examined using the proportional deviation from the average, the running average, the frequency analysis, the Pita’s index and the standardized precipitation index. These methods have shown a significant decrease of rain, starting from the hydrological year 1975/1976. These same approaches were also used to analyse series of flows spread over a longer period. This fact revealed three periods of drought which are 1940–1945, 1955–1967 and the most recent one highlighted by the rainfall series, starts at the year 1975/1976. The regularized water volume of the dam, calculated from the series of flow rates, is around 37 million m3. This value reflects a deficit of 40% of the regularized volume predicted by the designers of the dam.
Zaporę Hammam Boughrara zbudowano na granicy Algierii i Maroka i uruchomiono w 1998 r. Zapora miała na celu rozwiązać problem braku wody pitnej w Oranie (drugim co do wielkości mieście Algierii) i zwiększyć zasięg rolnictwa w regionie. Miała regulować rocznie zasoby wody o objętości 59 milionów m3. Północnozachodnie regiony Algierii doświadczają jednak silnej suszy od lat osiemdziesiątych XX wieku. Artykuł ma wykazać wpływ tej suszy na ilość wody, którą może gromadzić zbiornik. Serie opadowe notowane w czterech stacjach zlokalizowanych w zlewni zbiornika analizowano z wykorzystaniem proporcjonalnego odchylenia od średniej, ruchomej średniej, analizy częstości, wskaźnika Pity i wskaźnika standaryzowanego opadu. Stosowane metody wykazały istotne zmniejszenie ilości opadu począwszy od roku hydrologicznego 1975/1976. Takie samo podejście zastosowano do analizy serii szybkości przepływu, które obejmują dłuższy okres. Analiza ujawniła trzy okresy suszy, które przypadały na lata 1940–1945, 1955–1967 i ostatni wykazany przez serie opadów, który rozpoczął się w roku 1975/1976. Zasoby wody regulowane rocznie obliczone z serii przepływów wynoszą ok. 37 milionów m3. Ta ilość w istocie odzwierciedla deficyt gromadzonej wody, gdyż jest o 40% mniejsza niż objętość przewidywana przez projektantów zapory.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2018, 37; 3-10
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies