Temat: sward - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Ocena jakości runi i darni spasanych użytków zielonych w różnych siedliskach
An evaluation of sward quality in grazed grasslands of various habitats
Autorzy:: Wasilewski, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/339436.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: darń
siedliska
struktura runi
wartość żywieniowa runi
wypas
fodder value
grazing
habitats
sward
sward structure
Opis:: Łąki i pastwiska stanowią cenny i ważny składnik użytków rolnych oraz obszarów wiejskich, w tym zwłaszcza terenów ekologicznych. O ich szczególnej wartości decydują zarówno aspekty gospodarcze, jak i przyrodnicze. Są to wartościowe paszowiska oraz siedliska bogatej flory i fauny. Najtańszym, efektywnym i naturalnym sposobem użytkowania użytków zielonych jest wypas zwierząt, zwłaszcza bydła. Z badań prowadzonych w latach 2002-2004 wynika, że bydło może się paść na użytkach zielonych położonych w skrajnie różniących się siedliskach, nawet mokrych (siedliska łęgowe). Górną graniczną wilgotność gleb w badanych siedliskach łęgowych, tj. mułowej właściwej, torfowo-mułowej i madzie właściwej, w warunkach której zwierzęta mogą się dość swobodnie poruszać, określono na 50% objętości. Jakość żywieniowa spasanej runi w tych siedliskach łęgowych była bardzo mała i zdecydowanie gorsza niż w siedliskach grądowych czy pobagiennych.
Meadows and pastures are valuable components of croplands and rural areas including the areas of ecological importance. Their importance is determined by both economic and biological aspects. They are abundant sources of fodder and habitats for rich flora and fauna. The cheapest, most effective and natural way of grassland utilisation is grazing, mainly by cattle. Studies carried out in the years 2002-2004 showed that cattle might graze in extremely different habitats, even in wet (riparian) sites. An upper limit of soil moisture in studied riparian habitats (that included proper mud, peat-mud and proper alluvial soils) allowing for free animal movements was adopted at 50% of volume.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2006, 6, 1; 413-421
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Produktivnost dolgoletnego travostoâ v zavisimosti ot dozizvesti
Produktywność wieloletniej runi kośnej w zależności od dawek wapnia
Productivity of a permanent mown meadow in relation to calcium doses
Autorzy:: Teberdiev, D. M.
Rodionova, A. V.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/339520.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: ruń wieloletnia
łąka grądowa
wapnowanie runi kośnej
skład botaniczny runi
plonowanie runi
produktywność runi
permanent sward
dry ground meadow
liming of mown meadow
botanical composition of sward
yielding
sward productivity
Opis:: Последствие высоких доз извести на 79 год пользования способствовало снижению кислотности почвы до слабокислой. Урожайность старосеяного агрофитоценоза без внесения удобрений составила в зависимости от последействия доз и форм извести 2,6–4,2 т∙га^-1 абсолютно сухого вещества (СВ), при внесении N120P60K90 6,6–8,1 т∙га^-1 СВ. Применение приемов улучшения условий питания растений за счет внесения извести и минеральных удобрений влияет на изменение флористического состава травостоя. Основным компонентом агрофитоценоза без удобрений NPK является овсяница красная (Festuca rubra L.), которая в зависимости от доз извести составляет от 17,2 до 69,7% урожая, а при применении N120P60K90 – лисохвост луговой (Alopecurus pratensis L.) – 13,0–58,5%. Если травостой не использовать (заповедный режим) его основу составляет вейник наземный (Calamagrostis epigejos (L.) Roth.) занимая до 60–66% массы.
Następcze działanie wapnowania w 79. roku użytkowania runi sprzyjało zwiększeniu odczynu gleby do słabo kwaśnego. Plonowanie nienawożonej agrofitocenozy w zależności od dawek i formy wnoszonego wapna wynosiło 2,6–4,2 t∙ha^-1 s.m., a przy wniesieniu N120P60K90 6,6–8,1 t∙ha^-1 s.m. Zastosowanie zabiegów poprawiających warunki odżywiania roślin przez wprowadzanie do gleby wapna i nawozów mineralnych wpływa na zmiany składu botanicznego runi. Podstawowy komponent nienawożonej agrofitocenozy stanowi kostrzewa czerwona (Festuca rubra L.), której udział w plonie, w zależności od dawek wapna wynosi 17,2–69,7%, a przy wniesieniu N120P60K90 udział wyczyńca łąkowego (Alopecurus pratensis L.) wynosi 13,0–58,5%. Jeżeli ruń nie jest użytkowana to główny jej komponent stanowi trzcinnik lancetowaty (Calamagrostis epigejos (L.) Roth.) – 60–66% biomasy.
Subsequent effect of liming in the 79th year of sward utilization enabled the increase of soil pH to weakly acidic. Yielding of non-fertilised agri-phytocoenosis ranged from 2.6 to 4.2 t∙ha^-1 dry wt. After application of fertilisers at a dose of N120P60K90 it increased to 6.6–8.1 t∙ha^-1 dry wt. Measures improving plant nutrition through the introduction of calcium and mineral fertilisers to soil affect botanical composition of sward. Basic component of non-fertilised meadow was the red fescue (Festuca rubra L.), whose share in the yield was 17.2–69.7% depending on calcium doses. After application of N120P60K90 the share of the meadow foxtail (Alopecurus pratensis L.) was 13.0–58.5%. If meadow sward is not used then its main component (60–66% of biomass) is the bushgrass (Calamagrostis epigejos (L.) Roth.).
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2016, 16, 4; 125-131
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Skład botaniczny i wartość użytkowa spasanej runi w różnych siedliskach
Botanical composition and utility value of grazed sward in various habitats
Autorzy:: Wasilewski, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/338840.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: antropogeniczne i naturalne użytki zielone
skład botaniczny runi
wartość użytkowa runi
anthropogenic and natural grasslands
botanical composition of sward
utility value of sward
Opis:: Badania prowadzono w latach 2002-2004 na spasanych antropogenicznych użytkach zielonych, reprezentowanych przez siedliska: grądowe właściwe i podmokłe oraz pobagienne właściwe i grądowiejące, a także na spasanych użytkach naturalnych w siedliskach grądowych właściwych, łęgowych właściwych i rozlewiskowych. Badaniami objęto 11 stanowisk - sześć na użytkach antropogenicznych i pięć na naturalnych. Niezależnie od rodzaju siedliska, z wyjątkiem łęgu rozlewiskowego, trawy stanowiły 66,7- 75,1% masy plonu na użytkach antropogenicznych i 45,0-73,8% na użytkach naturalnych; rośliny bobowate odpowiednio 0-8,3% i 0-1,7%; gatunki zaliczane do ziół i chwastów 16,6-26,6% i 8,3- 24,5%; roślinność turzycowa 0-1,7% i 0-46,7%. W sześciu siedliskach na użytkach antropogenicznych oznaczono 40 gatunków roślin, w tym: 15 traw, 3 roślin bobowatych, 21 z grupy ziół i chwastów oraz jeden gatunek turzycy. Na użytkach naturalnych występowały natomiast 44 gatunki, w tym: 19 traw, jeden gatunek roślin bobowatych, 19 z grupy ziół i chwastów oraz pięć z grupy turzyc, sitów i skrzypów. Stwierdzono, że najbogatsza w gatunki szata roślinna występuje w siedliskach grądowych właściwych na użytkach antropogenicznych (22-24 gatunki), a najuboższa w siedlisku łęgu rozlewiskowego na użytku naturalnym (10 gat.). Wartość użytkowa runi (Lwu) była bardzo zróżnicowana i zdecydowanie lepsza na użytkach antropogenicznych nawożonych niż naturalnych nienawożonych. O ile na użytkach antropogenicznych wartość ta zawierała się w przedziale między 5,4 a 8,1 pkt. w 10-stopniowej skali, o tyle na naturalnych między 2,9 a 6,5. Na użytkach antropogenicznych największą wartością użytkową charakteryzowała się ruń w siedlisku grądowym właściwym i pobagiennym grądowiejącym (7,7-8,1 pkt.), następnie pobagiennym właściwym (7,1-7,3 pkt.) i najmniejszą w grądowym podmokłym (5,4 pkt.), zaś na użytkach naturalnych odpowiednio: w siedlisku grądowym właściwym (6,5 pkt.), następnie łęgowym właściwym (3,9-4,5 pkt.) i najmniejszą w łęgowym rozlewiskowym (2,9 pkt.).
Studies were carried out in the years 2002-2004 in grazed anthropogenic grasslands represented by proper dry and dry waterlogged meadow habitats, by post-bog proper moorshed meadows and drying post-bog habitats and on grazed natural grasslands in deciduous forest, proper and flooded riparian habitats. Eleven sites were selected; six in anthropogenic and five in natural grasslands. Irrespective of the habitat type (except for flooded meadows with flowing water habitat) grasses contributed in 66.7-75.1% to plant yield in anthropogenic grasslands and in 45.0-73.8% in natural grasslands. Respective figures for legumes were 0-8.3% and 0-1.7%, for herbs and weeds 16.6- 26.6% and 8.3-24.5% and for sedges 0-1.7% and 0-46.7%. Forty plant species were determined in anthropogenic grasslands including 15 grass species, 3 legumes, 21 species of herbs and weeds and one species of sedges. There were 44 species in natural grasslands including 19 grasses, one species of legumes, 19 species of herbs and weeds and 5 species of sedges, bulrush and horsetail species. The greatest species richness was noted in proper deciduous forest habitats in anthropogenic grasslands (22-24 species) and the poorest - in flooded meadows with flowing water habitat in natural grassland (10 species). Utility value of the sward varied being definitely better in fertilised anthropogenic grasslands than in non-fertilised natural grasslands. In anthropogenic grasslands the value ranged from 5.4 to 8.1 points in a 10-grade scale while in natural grasslands it varied from 2.9 to 6.5. The highest utility value among anthropogenic grasslands was found for sward from proper dry meadow habitat and from post-bog drying moorshed meadows habitat (7.7-8.1 points) then for grass from post-bog proper moorshed meadows habitat (7.1-7.3 points) and the least for grass from dry waterlogged meadow habitat (5.4 points). In natural grasslands the respective values were: for proper dry meadow habitat - 6.5 points, for proper flooded meadow habitat - 3.9-5.4 points and for flooded meadows with flowing water habitat - 2.9 points.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2010, 10, 4; 265-280
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Effect of long-term fertilization of the permanent dry meadow on the zinc content in soil and meadow sward
Autorzy:: Gabryszuk, Mirosław
Barszczewski, Jerzy
Kuźnicka, Ewa
Sakowski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1844392.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: fertilization
irrigation meadow
non-irrigation meadow
permanent meadow
soil
sward
zinc
Opis:: The study took place between 2012 and 2014 in Falenty near Warsaw, Poland, as part of a long-term scientific experiment (first began in 1987) using the randomized block method. All blocks were irrigated until 2008. In 2009 each block was divided into two areas: irrigated and non-irrigated. The study involved four levels of inorganic nitrogen fertilizer and two levels of mixed inorganic and organic fertilizer in the form of fermented cattle urine. The soil in all experimental plots was characterized by low levels of zinc, ranging from 7.6 to 16.7 mg Zn∙kg–1 dry matter. Much lower Zn content in both soil layers of all irrigated plots was associated with increased yields on these plots, regardless of the level and form of fertilizer. The content of Zn in soil and sward in 2014 year was significantly lower compared in 2012. Inadequate levels of zinc for ruminant nutrition were observed in the sward from all plots (15.4–28.8 mg∙kg–1 dry matter). The higher content of zinc was found in sward harvested from the plot, which was not fertilized with phosphorus. The long-term inorganic and fermented urine fertilization resulted in very low zinc content in the soil and meadow sward.
Źródło:: Journal of Water and Land Development; 2020, 47; 61-65
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:: Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: An assessment of the water requirements of a mountain pasture sward in the Polish Western Carpathians
Ocena potrzeb wodnych runi pastwiskowej w Polskich Zachodnich Karpatach
Autorzy:: Kuźniar, A.
Twardy, S.
Kowalczyk, A.
Kostuch, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293291.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: ewapotranspiracja wskaźnikowa
klimatyczny bilans wodny
pastwiska
pasture sward
crop evapotranspiration
water requirements
Carpathian Mountains
Opis:: The water requirements of the pasture sward using the Penman-Monteith method (FAO-56), which is seldom applied in Poland, was assessed. The reference crop evapotranspiration ET_o from a hypothetical grass crop with an assumed crop height of 0.12 m, a fixed surface resistance of 70 s·m^-1 and an albedo of 0.23, was used. These assumptions are similar under conditions of ruminant grazing. ET_o was computed by using meteorological data from 43 weather stations. The crop evapotranspiration ET_c is the product of ET_o, and single crop coefficient K_c. The differences between precipitation and ET_o and ET_c (climatic water balances) were determined for mountain pastures. The results were summarised form of a table and maps of isohyets and isolines elaborated by applying the Geographic Information System techniques (Arc View 9) with the data interpolated by the geostatic method (Kriging).
Celem pracy było określenie ewapotranspiracji wskaźnikowej, potrzeb wodnych oraz klimatycznego bilansu wodnych pastwisk górskich w polskich Karpatach z zastosowaniem metody Penmana-Monteitha FAO-56 (ALLEN et al., 1998) . Osiągnięcie założonego celu zostało dokonane przez: a) oszacowanie wartości ewapotranspiracji wskaźnikowej ET_o oraz opracowanie rozkładu przestrzennego ewapotranspiracji wskaźnikowego ET_o i elementów klimatycznego bilansu wodnego (P - ET_o); b) charakteryzowanie ewapotranspiracji wskaźnikowej oraz klimatycznego bilansu pastwisk górskich w Polskich Karpatach. Poddano analizie dane meteorologiczne z 43 posterunków obserwacyjnych, pochodzących ze zbiorów Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, a także ze Stacji Badawczej ITP w Jaworkach. Dane pochodziły z lat 1990-2005 i reprezentują zmienne warunki klimatyczne w polskich Karpatach. Wyniki badań przedstawiono w postaci map rozkładu przestrzennego, które wykonano metodą GIS ArcView. Przedstawiono następujące elementy: izolinie średnich: sum półroczy letnich (V-X), opadów atmosferycznych P, ewapotranspiracji wskaźnikowej ET_o, oraz klimatycznego bilansu wodnego (P - ET_o). W okresie półrocza letniego najmniejszymi wartościami ewapotranspiracji wskaźnikowej odznaczają się północne stoki Tatr (Zakopane - 433 mm). Region Beskidu Zachodniego charakteryzuje się mniejszymi średnimi sumami ewapotranspiracji wskaźnikowej, wynoszącymi w okresie letnim od około 440 mm w Beskidzie Śląskim do 460 mm w Beskidzie Sądeckim. W Bieszczadach ET_o w omawianym okresie letnim mieści się w zakresie od 460 do 480 mm. Półrocze letnie charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem przestrzennym średnich sum klimatycznego bilansu wodnego (P - ET_o). Najwyższe nadmiary opadów (P - ET_o) występują w partiach szczytowych Beskidu Żywieckiego (400 mm) oraz Tatr Polskich - ponad 700 mm. Linia równowagi opadów atmosferycznych i ewapotranspiracji wskaźnikowej (P = ET_o) przebiega wzdłuż granicy między Karpatami a Kotlinami Podkarpackimi. W Beskidzie Wyspowym notowane są nadmiary opadów od 100 do 250 m. Kotliny śródgórskie charakteryzują się również znacznymi nadwyżkami opadów: Kotlina Żywiecka - 300 mm, Orawsko-Nowotarska - poniżej 200 mm, Sądecka - 150-200 mm i Doły Jasielsko-Sanockie - 0-100 mm. W Bieszczadach wskaźnik (P-ET_o) wynosi od 150 do 300 mm.
Źródło:: Journal of Water and Land Development; 2011, 15; 193-207
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:: Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wpływ nawożenia i deszczowania na plnowanie runi łąkowej oraz masę korzeni
The effect of fertilisation and sprinkler irrigation on yielding and root mass of meadwow sward
Autorzy:: Mendra, M.
Barszczewski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/339628.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: deszczowanie
masa korzeniowa
nawożenie
plonowanie
ruń łąkowa
fertilisation
meadow sward
root mass
sprinkler irrigation
yielding
Opis:: Badania prowadzono latach 2008-2010 na łące trwałej położonej na glebie mineralnej, zaliczanej do czarnej ziemi zdegradowanej. Prowadzono trzykośny system użytkowania. Celem pracy było rozpoznanie wpływu nawożenia oraz uwilgotnienia gleby na plonowanie runi łąkowej oraz masę korzeni zlokalizowanych w górnych warstwach gleby łąki. Wilgotność na obiektach deszczowanych utrzymywano na poziomie 60-100% PPW, stosując deszczowanie. W każdym pokosie określano plony runi, a jesienią w 2008 i 2010 r. biomasę korzeni. Próbki gleby o objętości 0,5 dm³ do oznaczania masy korzeniowej pobierano z górnych warstw profilu glebowego 0-10 i 10-20 cm, i po wypłukaniu oraz wysuszeniu ważono. Masę korzeniową oraz plony runi łąkowej poddano ocenie statystycznej. Zwiększenie dawki azotu powyżej 60 kg·ha-¹ powodowało istotny wzrost plonowania runi łąkowej. Nawodnienie nie zawsze dawało wyraźny efekt w postaci wzrostu plonowania, co było związane z wysoką sumą opadów atmosferycznych, które w 2010 r. spowodowały wyższe plony na niektórych obiektach bez nawodnień w stosunku do obiektów nawadnianych. Nie stwierdzono wyraźnego wpływu nawożenia na masę korzeni. Ilość masy korzeniowej w warstwie gleby 0-10 cm z obiektów nienawadnianych była większa w porównaniu z obiektami nawadnianymi, a w warstwie 10-20 cm obserwowano tendencję odwrotną.
The study was carried out in the years 2008-2010 on permanent grassland situated on mineral soil classified as degraded black soil. The vegetation was cut three times a year (season). The aim of the study was to recognise the impact of fertilisation and soil moisture on the yield of meadow sward plants and root mass in the upper soil layer. Soil moisture was maintained at a level of 60-100 of field water capacity by sprinkler irrigation. Yields of the sward were measured in each swath and root mass was determined in autumn 2008 and 2010. Soil samples of 0.5 dm³ volume were collected from the top layer of soil profiles (0-10 and 10-20 cm) to examine the root mass. Samples were rinsed, dried and weighed. Root mass and yields of meadow sward were subjected to statistical analysis. Increase of N dose above 60 kg·ha-¹ significantly increased sward yield. Irrigation had no clear effect on yield. This was a result of unusually high precipitation in 2010 that increased the yields in some not irrigated experimental fields. The influence of fertilisation on root mass was not found. Root mass in the 0-10 cm layer from not irrigated fields was larger than that in irrigated fields. In the 10-20 cm soil layer the opposite trend was observed.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2012, 12, 3; 149-159
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wpływ wybranych elementów siedliska na zawartość manganu w runi górskich użytków zielonych
The effect of selcted environmental factors on the manganese content in sward of mountain grasslands
Autorzy:: Kopeć, M.
Zarzycki, J.
Kaczmarczyk-Przetaczek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/337989.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: mangan
nachylenie
odczyn
ruń łąkowa
wzniesienie n.p.m.
height above sea level
inclination
manganese
reaction
sward
Opis:: Badaniom poddano 210 próbek materiału roślinnego i glebowego (głównie gleby brunatne) z użytków zielonych położonych w paśmie Radziejowej Beskidu Sądeckiego. Materiał badawczy był zróżnicowany pod względem warunków siedliskowych (wysokość nad poziomem morza 360-960 m; pH gleby 3,59-6,53; udział traw w runi 6-87%). Zbiorowiska opisano metodą Brauna-Blanqueta, a w runi oznaczono zawartość manganu. W przeprowadzonych badaniach prawie 1/3 zawartości manganu w runi użytków zielonych z obszaru badań zależała od odczynu gleby, udziału roślin bobowatych i wysokości n.p.m. Wraz ze zwiększaniem się wartości dwóch pierwszych czynników zmniejszała się zawartość manganu w runi. Im wyżej nad poziomem morza były położone użytki zielone, tym bardziej zawartość ta się zwiększała. Duża zawartość manganu w runi górskich użytków zielonych zlokalizowanych na glebach brunatnych powoduje zwiększenie jego dawki podawanej zwierzętom w paszy, co może skutkować zmniejszeniem przyswajalności innych składników.
In the Radziejowa mountain range in the Beskid Sądecki Mts 210 samples of plant material were collected from grasslands (mainly brown soil). The material originated from diversified habitat conditions (altitude 360-960 m a.s.l., pH 3.59-6.53; share of grasses in sward 6-87%). Plant communities were described using the Braun-Blanquet method and manganese content was determined in the sward. The study revealed that almost 1/3 of the manganese content in grassland sward from the investigated region depended on soil reaction, the share of legumes and the elevation above sea level. The higher the values of two first factors, the lower was the content of manganese in sward. Manganese content increased with altitude above sea level. High manganese content in the sward of mountain grasslands located on brown soils increases its dose administered to animals with fodder, which may result in lower assimilation of other components.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2006, 6, 2; 203-211
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Zróżnicowanie wartości uzytkowej runi nieużytkowanych łąk pobagiennych niżowej części Dolnego Śląska
Diverse utility value of meadow sward from unused post-bog meadowi in the lowland part of Lower Silesia
Autorzy:: Podlaska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/338915.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: Dolny Śląsk
łąki pobagienne
wartość użytkowa łąk pobagiennych
Lower Silesia
post-bog meadows
utility value of sward
Opis:: Łąki pobagienne są ekosystemami bardzo wrażliwymi na wszelkie zmiany, a ich porzucenie powoduje degradację runi. Badaniom poddano osiem kompleksów łąk pobagiennych na Dolnym Śląsku, które są nieużytkowane lub użytkowane skrajnie ekstensywnie. Spośród 26 rozpoznanych fitocenoz tylko Alopecuretum pratensis (Regel 1925) Steffen 1931 i Phalaridetum arundinaceae (Koch 1926 n.n.) Libb. 1931 mają wartości Lwu charakteryzujące ruń dobrą i bardzo dobrą. Przeważają fitocenozy o wartości miernej i ubogiej, których wskaźnik Lwu wynosi od ∼-0,03 do ∼ 5,99. Na powierzchnie nieużytkowane wkraczają taksony ruderalne oraz inwazyjne (tawuła kutnerowata Spiraea tomentosa L., nawłoć późna Solidago gigantea Aiton i niecierpek drobnokwiatowy Impatiens parviflora DC.), a także gatunki trujące (np. skrzyp błotny Equisetum palustre L., psianka słodkogórz Solanum dulcamara L.). Zaobserwowano także, że poszczególne analizowane obiekty różnią się znacznie pod względem wartości użytkowej runi. Największą wartością charakteryzuje się fitocenoza Alopecuretum pratensis (Regel 1925) Steffen 1931, odnaleziona w Kotli (Lwu = 8,19), najmniejszą - fitocenoza Caricetum acutiformis Sauer 1937 z Głogówka (Lwu ∼-0,03). Wartość runi poszczególnych zbiorowisk łąk pobagiennych Dolnego Śląska nie wyróżnia się na tle analogicznych zbiorowisk roślinnych z obszaru Polski.
Post-bog meadows are the ecosystems sensitive to environmental changes and their abandonment leads to degeneration of meadow sward. Eight complexes of post-bog meadows situated in Lower Silesia were studied. The majority of these meadows is not used presently or is used very extensively. From among 26 recognized phytocoenoses only Alopecuretum pratensis (Regel 1925) Steffen 1931 and Phalaridetum arundinaceae (Koch 1926 n.n.) Libb. 1931 are characterised by the highest UVN typical for good and very good sward. Low value phytocoenoses (UVN in the range from ∼-0.03 to c. 5.99) prevail there. The ruderal and invasive species (Spiraea tomentosa L., Solidago gigantea Aiton and Impatiens parviflora DC.), and poisonous species like Equisetum palustre L. or Solanum dulcamara L. invade unused areas. Particular analysed objects differed markedly in the utility value of the sward. Alopecuretum pratensis (Regel 1925) Steffen 1931 phytocoenosis in Kotla was most valuable (UVN = 8.19), while the least valuable was Caricetum acutiformis Sauer 1937 phytocoenosis in Głogówko (UVN ∼-0,03). The value of post-bog meadows plant communities in Lower Silesia does not differ from similar plant communities in Poland.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2010, 10, 4; 149-163
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wpływ podsiewu koniczyną łąkową (Trifolium pratense L.) na wartość gospodarczą łąki grądowej
The effect of undersowing with red clover (Trifolium pratense L.) on the economic value of a dry meadow
Autorzy:: Barszczewski, J.
Ducka, M.
Żuchniewicz, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/338331.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: łąka trwała
koniczyna łąkowa
zawartość makroskładników w runi
content of macronutrients in the sward
permanent meadow
red clover
Opis:: Badania przeprowadzono w latach 2007–2009 w Zakładzie Doświadczalnym ITP w Falentach na łące trwałej, zlokalizowanej na glebie mineralnej (grąd właściwy). Celem badań była ocena zmian w składzie gatunkowym runi oraz w wielkości i jakości plonu z łąki trwałej po podsiewie koniczyną łąkową (Trifolium pratense L.). W nawożeniu stosowano fosfor i potas w formie mineralnej lub nawozy naturalne (obornik i gnojówkę). Corocznie oceniano skład botaniczny runi łąkowej, plonowanie oraz zawartość w niej potasu, magnezu, wapnia i fosforu. Podsiew koniczyną łąkową spowodował istotne zwiększenie plonów suchej masy na wszystkich obiektach. Efekt ten najbardziej ujawnił się na obiekcie nawożonym obornikiem, a najmniej na obiekcie nawożonym gnojówką. Wzrost udziału koniczyny łąkowej spowodował zwiększenie zawartości potasu w suchej masie runi obiektów nawożonych nawozami naturalnymi, a także istotne zwiększanie zawartości w niej wapnia, niezależnie od sposobu nawożenia. Zwiększenie udziału koniczyny łąkowej w runi w wyniku podsiewu, niezależnie od sposobu nawożenia, z punktu widzenia paszowego wyraźnie poprawiało wartości stosunków K:Mg, K:(Ca+Mg) oraz Ca:P.
The study was conducted in 2007–2009 in the Experimental Farm ITP at Falenty on permanent meadow situated on mineral soil (proper dry meadow). The aim of the study was to evaluate the changes in species composition of the sward and the quantity and quality of yields from permanent meadow after undersowing it with red clover (Trifolium pratense L.). Fertilisation with phosphorus and potassium was applied in the form of mineral or organic fertilisers (manure and liquid manure). Botanical composition of meadow sward, yielding and the content of potassium, magnesium, calcium and phosphorus were evaluated. Undersowing meadow with red clover resulted in a significant increase of dry matter yields in all objects. The effect was strongest in the object fertilised with manure, and weakest in the object fertilised with liquid manure. Increased share of red clover resulted in the elevated content of potassium in dry matter of the sward fertilised with natural fertilisers and in significant increase in the calcium content, regardless of the method of fertilisation. The increase of red clover contribution to the sward, regardless of the method of fertilisation, significantly improved the feeding value expressed by the K:Mg, K:(Ca + Mg) and Ca:P ratios.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2015, 15, 2; 5-15
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Ocena wpływu jednokośnego użytkowania na skład botaniczny runi łąk położonych w trzech siedliskach i koszonych w dwóch terminach
An assessment of the effect of one cut use on botanical composition of meadows situated in three habitats and mown in two terms
Autorzy:: Wasilewski, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/339394.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: ruń
siedliska
skład botaniczny
sposoby użytkowania
termin koszenia
botanical composition
habitat
methods of use
sward
term of mowing
Opis:: Badania prowadzono w latach 2010–2012 na łąkach trwałych położonych w trzech siedliskach: grąd właściwy (A), łąka pobagienna właściwa (B) i łąka pobagienna łęgowiejąca (C). Oceniano zmiany w składzie gatunkowym runi następujących obiektów: 1 – koszenie i zbieranie plonu (biomasy), 2 – pozostawianie biomasy na pokosach, 3 – koszenie z rozdrobnieniem i pozostawianie na łące oraz obiekt 4 – łąka nieużytkowana. Ruń koszono w terminie letnim – w połowie lipca lub w jesiennym, w drugiej połowie września (na grądzie) oraz w połowie października (na łąkach pobagiennych). Badania wykazały, że tempo procesu degradacji runi jednokośnych łąk różnie użytkowanych malało od siedliska grądowego właściwego, przez pobagienne właściwe do pobagiennego łęgowiejącego. Pozostawianie skoszonej runi na łące, niezależnie w jakiej postaci, w siedlisku grądowym powodowało degradację zbiorowisk roślinnych wyrażającą się ustępowaniem z runi wartościowych traw, szczególnie w warunkach jesiennego terminu koszenia. Badane sposoby użytkowania łąki w siedlisku pobagiennym właściwym nie miały ujemnego wpływu na skład gatunkowy runi w pierwszych dwóch latach badań, a dopiero w trzecim roku stwierdzono jej degradację w wyniku zwiększenia się udziału pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica L.). W siedlisku pobagiennym łęgowiejącym takie użytkowanie łąki również nie miało jednoznacznie negatywnego wpływu na stan i skład botaniczny runi, na co wskazuje coroczne zwiększanie się udziału w runi wartościowych traw, w tym mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.) i częściowo wyczyńca łąkowego (Alopecurus pratensis L.). Dla utrzymania stabilności zbiorowisk roślinnych na łąkach jednokośnych różnie użytkowanych oraz ograniczania zjawiska degradacji korzystniej jest kosić je w okresie letnim niż jesiennym.
Studies were carried out in the years 2010–2012 on permanent meadows situated in a proper dry ground (A), proper post-bog meadow (B) and a swamping habitat (C). Changes in the botanical composition of sward were estimated in the following variants: 1 – mowing and biomass harvesting, 2 – leaving biomass on swaths, 3 – mowing with fragmentation and leaving biomass on meadow, 4 – unused meadow. Sward was mown in the middle of July or in the second half of September (dry ground meadow) or in the middle of October (post-bog meadows). Studies showed that the rate of sward degradation in once-mown meadows of different use decreased from dry ground habitat to proper post-bog meadows to swamping meadows. Leaving the cut swath, irrespective of its form, on dry ground meadow resulted in the degradation of plant communities which manifested itself by the retreat of valuable grasses, particularly with the autumn term of mowing. Analysed ways of meadow utilisation in post-bog habitat did not show a negative effect on species composition in the first two years of studies. In the third year, the degradation was exerted by an increasing share of Urtica dioica L. In the swamping habitat such use of meadows did not also have unequivocally negative effect on the status and botanical composition of sward which was evidenced by every-year increasing share of valuable grasses like Phalaris arundinacea L. and party Alopecurus pratensis L. To maintain stability of plant communities on once-cut meadows and to limit their degradation it is better to mow meadows in summer rather than in autumn.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2013, 13, 2; 161-176
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Plonowanie runi pastwiskowej z udziałem koniczyny białej w zależności od ilości wysiewu nasion i siedliska
Yielding of pasture sward with white clover in relation to the seeding rates and habitat
Autorzy:: Harasim, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/337824.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: ilość wysiewu nasion
koniczyna biała
plon
ruń pastwiskowa
stanowisko
locality
seeding rate
sward of pasture
white clover
yield
Opis:: Badano wpływ ilości wysiewu nasion mieszanki na plonowanie runi pastwiskowej w różnych stanowiskach. Mieszankę o składzie: koniczyna biała (Trifolium repens L.) odmiany Aura (40%) + życica trwała (Lolium perenne L.) Solen (25%) + kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis Huds.) Motycka (20%) + tymotka łąkowa (Phleum pratense L.) Skald (15%) wysiano w trzech stanowiskach: po ziemniaku uprawianym na oborniku, na użytku przemiennym po trawach pastewnych uprawianych po jęczmieniu jarym (10 lat bez obornika), na łące, odnowionej metodą pełnej uprawy. Zastosowano zróżnicowaną ilość wysiewu nasion: 10, 20 i 30 szt. · ha-¹. Mieszankę w każdym stanowisku wysiano bez rośliny ochronnej. W roku siewu ruń koszono, określając plon suchej masy z dwóch odrostów, a w latach pełnego użytkowania wypasano krowami mlecznymi 4-5-krotnie w okresie wegetacji. W badaniach określano plon suchej masy z każdego odrostu, udział koniczyny w plonie suchej masy i wykorzystanie runi przez zwierzęta. Stwierdzono, że na plon suchej masy istotnie dodatnio wpływało stanowisko po ziemniaku na oborniku i ilość wysiewu nasion zwiększona z 10 do 20 mln szt. · ha-¹. Na użytku przemiennym i łące uzyskano plony o 50% mniejsze niż na polu uprawnym po ziemniaku. Duża zmienność warunków pogodowych spowodowała nierównomierne plonowanie mieszanki w poszczególnych latach i odrostach. Największy udział koniczyny w suchej masie wystąpił na polu uprawnym, a najmniejszy na łące. Ilość wysiewu nasion mieszanki miała dodatni wpływ na udział koniczyny tylko w pierwszym roku wegetacji. Krowy chętnie wyjadały mieszankęze wszystkich stanowisk, wykorzystując ruńpastwiskową w ponad 80%.
The aim of the study was to analyse the influence of seeding rates of mixture on the yielding of pasture sward in different habitats. The mixture containing: 40% of the white clover variety Aura + 25% of the perennial ryegrass v. Solen + 20% of the meadow fescue v. Motycka + 15% of timothy v. Skald was sown in three different habitats: in the arable field after potatoes fertilized with manure, in alternate grassland after fodder grasses cultivated after spring barley (10 years without manure) and after ploughed meadow. Mixture was sown without cover crop in every habitat. The seeding rates of the mixture were 10, 20 and 30 million seeds per ha. In seeding year the sward was cut two times. In the years of utilization sward was grazed by dairy cattle 4-5 times in the growing season. Yields of dry matter, percentage of white clover in dry matter yield and utilization of sward by cows were assessed in the study The study showed that the seeding rate increased from 10 to 20 million seeds per ha and the stand after potatoes positively affected dry matter yields. Yields of dry matter were lower by about 50% on alternate grassland or on meadow than in the stand after potatoes. Irregular yields of mixture in subsequent years and regrowths were caused by variable weather conditions. The largest percentage of white clover was observed in the arable field and the smallest - in the meadow. The seeding rates of mixture had beneficial effect on the percentage of white clover only in the year of seeding. Utilisation of the swards by dairy cattle was very good in all stands (over 80%).
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2008, T. 8, z. 2b; 19-29
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wpływ nawożenia gnojówką bydlęcą na jakość runi łąkowej i jej przydatność do zakiszania
The effect of fertilisation with liquid cattle manure on meadow sward quality and its usefulness to ensilage
Autorzy:: Wróbel, B.
Zielińska, K.
Fabiszewska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/238301.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: drobnoustroje patogenne
gnojówka bydlęca
kiszonka
nawożenie
ruń łąkowa
meadow sward
fertilization
cattle liquid manure
mineral fertilizers
silage
pathogenic bacteria
Opis:: Badania prowadzono w latach 2008-2010 w Zakładzie Doświadczalnym IMUZ (obecnie ITP) w Falentach, na doświadczeniu łanowym na łące trwałej. W ramach doświadczenia porównywano efekty nawożenia nawozami mineralnymi (NPK) oraz gnojówką bydlęcą, stosowanymi w dwóch dawkach. Celem badań była ocena wpływu nawożenia łąki trwałej gnojówką bydlęcą na skład chemiczny runi łąkowej oraz jej przydatność do zakiszania. Powierzchnię całych łanów trzykrotnie w ciągu roku koszono kosiarką rotacyjną, a ruń łąkową po wstępnym podsuszeniu (40% s.m.) zbierano prasą rolującą i zakiszano w dużych belach cylindrycznych. W próbach zielonki i kiszonki oceniano liczebność drożdży, grzybów pleśniowych oraz bakterii potencjalnie chorobotwórczych, a także zawartość składników pokarmowych. W próbkach kiszonek ponadto oceniano poziom suchej masy, wartość pH świeżej masy kiszonki, zawartość kwasu mlekowego, lotnych kwasów tłuszczowych i udział amoniaku. Skład chemiczny runi łąkowej nawożonej gnojówką był podobny do składu runi z obiektów nawożonych mineralnie. Jakość kiszonek uzyskanych z runi łąkowej z obiektów nawożonych gnojówką była nie gorsza niż jakość kiszonki z obiektów nawożonych nawozami mineralnymi. Nawożenie gnojówką nie pogorszyło jakości mikrobiologicznej pozyskiwanych pasz. Uzyskane wyniki wskazują na zasadność stosowania gnojówki na użytki zielone, z których ruń łąkowa jest przeznaczana do zakiszania.
Studies were carried out within 2008-2010, in Experimental Farm at Falenty, as a plot experiment situated on mineral soil. The aim of study was to assess the effect of meadow fertilization with liquid manure on chemical composition of the meadow sward and its usefulness for ensilage. The effect of mineral NPK fertilisation and liquid cattle manure applied in two doses equivalent to two levels of mineral fertilisation (60 and 90 kg N•ha-1) were compared. Meadow sward was cut three times a year, pre-dried and ensiled in big cylindrical bales. Herbage and silage samples were tested for the count of yeast, moulds, the presence of potentially pathogenic bacteria and the content of nutrients. Moreover, in silage samples the dry matter level, pH value of fresh matter, lactic acid and volatile fatty acids contents, as well as the share of ammonia, were measured. Chemical composition of the meadow sward fertilised with liquid manure was similar to that fertilised with mineral fertilisers. The quality of silage from sward fertilised with liquid manure was not worse than that fertilized with mineral fertilisers. Application of the liquid manure did not worsen the microbiological quality of silages. Obtained results confirm the possibility of applying liquid manure on grasslands with the herbage provided for silage making.
Źródło:: Problemy Inżynierii Rolniczej; 2013, R. 21, nr 2, 2; 151-164
1231-0093
Pojawia się w:: Problemy Inżynierii Rolniczej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zwiększenie trwałości życicowych runi pastwiskowych
Increasing longevity of ryegrass pasture sward
Autorzy:: PrivaÎova, K. N.
Karimov, R. R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/339358.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: pastwiska wieloletnie
produktywność pastwisk
ruń życicowa
trwałość mieszanek traw
longevity of grass mixtures
pasture productivity
permanent pastures
ryegrass sward
Opis:: Na podstawie siedmioletnich badań określono potencjał życicy trwałej (Lolium perenne L.) w składzie runi pastwiskowej. Zbadano reakcję życicy na czynnik fitocenotyczny - towarzyszące jej gatunki: kupkówkę pospolitą (Dactylis glomerata L.), kostrzewę łąkową (Festuca pratensis Huds.), wiechlinę łąkową (Poa pratensis L. s. str.) i tymotkę łąkową (Phleum pratense L.). Dzięki ukierunkowanemu komponowaniu mieszanek traw uzyskano możliwość zwiększenia produkcyjnej długowieczności runi życicowych. Utworzono mieszanki perspektywiczne - dwuskładnikową (życica trwała + kupkówka pospolita) i trójskładnikową (dwuskładnikowa uzupełniona o wiechlinę łąkową). W składzie tych mieszanek udział zasianych gatunków traw w 7. roku użytkowania stanowił odpowiednio 80 i 87%.
A potential of the perennial ryegrass (Lolium perenne L.) in the composition of pasture sward was determined during 7-year long studies. The response was studies of the perennial ryegrass to phytocoenotic factors - to the presence of accompanying species: the cock's-foot (Dactylis glomerata L.), meadow fescue (Festuca pratensis Huds.), smooth meadow-grass (Poa pratensis L. s. str.) and timothy-grass (Phleum pratense L.). Thanks to oriented composition of grass mixtures it was possible to increase the productive longevity of ryegrass sward. Prospective mixtures were prepared - a twocomponent mixture of permanent ryegrass with the cock's-foot and a three-component mixture of the two latter with the smooth meadow-grass. The share of the sown grass species in mixtures constituted 80 and 87%, respectively, in the 7th year of utilisation.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2011, 11, 3; 209-217
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Gospodarka cynkiem na łące trwałej grądowej w warunkach zróżnicowanego nawożenia
Zinc management in permanent meadow at different fertilisation
Autorzy:: Barszczewski, J.
Ducka, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/339254.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: łąka trwała
nawożenie
zasobność gleby
zawartość cynku w runi
content in the sward
fertilisation
permanent meadow
soil richness
zinc
Opis:: Badania były prowadzone w latach 2006-2009 w Zakładzie Doświadczalnym ITP w Falentach, na doświadczeniu łanowym, o powierzchni łanów ok. 0,3 ha, w warunkach grądu właściwego na czarnej ziemi zdegradowanej o składzie granulometrycznym gliny lekkiej pylastej, gdzie był zróżnicowany odczyn gleby. Porównywano wpływ nawożenia mineralnego oraz organicznego (obornik i gnojówka) - dwa poziomy nawożenia azotem 60 (I) i 90 (II) kg·ha-¹ na plonowanie, zasobność gleby w cynk i jego zawartość w runi łąkowej. W pierwszym roku badań, na wszystkich łanach doświadczenia, stwierdzono kwaśny odczyn górnych warstw gleby. Po trzech latach badań na obiektach nawożonych mineralnie i obornikiem (oba poziomy) notowano dalsze zmniejszanie się pH gleby. Nawożenie gnojówką miało stabilizujący wpływ na odczyn gleby. Najmniejsze roczne plony suchej masy runi łąkowej uzyskiwano z obiektów nawożonych obornikiem (oba poziomy nawożenia azotem). Największe roczne plony suchej masy uzyskiwano na obiekcie nawożonym mineralnie w dawce 90 kg N·ha-¹ (NPK/II) oraz nawożonymi gnojówką na tym samym poziomie (G/II). Zasobność badanych gleb w cynk kształtowała się na średnim i wysokim poziomie. Na podstawie przeprowadzonych badań nie stwierdzono jednoznacznej zależności między odczynem gleby a jej zasobnością w cynk. Niezależnie od początkowego odczynu i poziomu zasobności gleby w analizowany składnik, stosowane nawożenie, zarówno mineralne, jak i organiczne, powodowało wyraźne jej zmniejszenie. Największe niedobory cynku w runi łąkowej najczęściej objawiały się w pierwszym pokosie, co mogło wynikać z dużego plonowania oraz efektu rozcieńczania. Wśród stosowanych sposobów nawożenia, mimo zmniejszającej się zasobności cynku w glebie, stwierdzono wyraźną poprawę jego niedoborowych zawartości w runi na obiektach nawożonych obornikiem.
Studies were carried out in the years 2006-2009 in Experimental Farm ITP in Falenty in a plot (c. 0.3 ha) experiment set up on black degraded earth of a grain size structure of light dusty loam. The effect of soil pH and mineral or organic (manure and liquid manure) fertilisation at two rates of 60 (I) and 90 (II) kg N·ha-¹ on yielding and the content of zinc in soil and meadow sward was analysed. Acidic pH of the upper soil layers was found in the first study year in all experimental plots. After three years of this study, soil pH decreased at both levels of fertilisation with mineral N and manure (M). Fertilisation with liquid manure (LM) stabilised soil pH. The smallest annual dry matter Fields of meadow sward were obtained at two rates of fertilisation with manure. The highest yields were obtained in the object fertilised with mineral fertilisers at a rate of 90 kg N·ha-¹ (NPK/II) and in those fertilised with liquid manure at the same rate (LM/II). Zinc content in studied soils was at medium and high level. Obtained results did not show clear relationship between pH of the soil and its richness in zinc. Regardless of initial pH and zinc content in the soil, applied fertilisation resulted in the reduction of zinc content. The biggest deficiency of zinc in the sward usually manifested itself in the first cut, which could be due to the large yield and the effect of dilution. Fertilisation with manure resulted in a marked improvement in the zinc content of meadow sward.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2013, 13, 1; 5-14
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Wpływ sposobów i różnej częstości użytkowania mieszanek lucerny mieszańcowej (Medicago sativa L. x varia T. Martyn) z trawami na plon, jego skład botaniczny i jakość
The effect of the way and frequency of utilization of lucerne-grass mixtures on their yield, botanical composition and quality
Autorzy:: Gaweł, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/337826.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: częstość koszenia
częstość wypasania
skład botaniczny runi
wartość pokarmowa paszy
botanical composition of sward
fodder nutritive value
grazing frequency
mowing frequency
Opis:: W pracy omówiono wpływ zróżnicowanej częstości użytkowania pastwiskowego i kośnego na plonowanie, udział komponentów w mieszankach i skład chemiczny paszy z mieszanek lucerny z trawami. W roku siewu zebrano plon z dwóch pokosów. W latach pełnego użytkowania pierwszy odrost wykorzystano na sianokiszonkę, a następne zbierano zgodnie ze schematem doświadczenia co 21, 28, 35 i 42 dni, w związku z czym uzyskano 6, 5, 4 i 3 zbiory w każdym roku. Oznaczono zawartość N, P, K, białka ogólnego, włókna surowego i tłuszczu surowego w mieszankach i na tej podstawie obliczono wartość pokarmową plonów. Wyniki badań wykazały, że sposób i częstość użytkowania oraz skład botaniczny mieszanek wpływały na plon, skład chemiczny i wartość pokarmową paszy. Zbiór mieszanek z małą częstością(co 35 i 42 dni) powodował uzyskanie istotnie większych plonów suchej masy, ale ich jakość była gorsza niż runi zbieranej z częstościąco 21 i 28 dni. Festulolium okazało się mniej trwałym komponentem zastosowanych mieszanek.
The effect of different mowing and grazing frequency on the yield, percent of components in mixed swards and chemical composition of the fodder from lucerne-grass mixtures was studied. In the seeding year the crop was harvested in two cuts. In productive years the first regrowth was used to produce hay-silage and subsequent crops were harvested according to the experimental layout at 21-, 28-, 35- and 42-day intervals which resulted in 6, 5, 4 and 3 harvests per year. The herbage was assayed for N, P, K, total protein, crude fibre and crude fat. The nutritive value of dry matter was calculated based on those assays. The way and frequency of utilization of the sward and its botanical composition affected the yields, chemical composition and nutritive value of the fodder. When harvested at low frequencies, every 35 or 42 days, the mixtures yielded considerably more dry matter, but fodder quality was worse than that of the crop harvested at 21- or 28-day intervals. Festulolium was found to be less frequent component of applied mixtures.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2008, T. 8, z. 2b; 5-18
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "sward" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język