Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "forest soils" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Charakterystyka myksobakterii w wybranych glebach leśnych
Characteristics of the myxobacteria in selected forest soils
Autorzy:
Michałowska, M. A.
Russel, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338486.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
bakterie śluzowe
gleby leśne
mikroflora glebowa
myksobakterie
forest soils
myxobacteria
slime bacteria
soil microflora
Opis:
Myksobakterie są jedną z grup drobnoustrojów, które powszechnie występują w glebie, na rozkładającym się materiale roślinnym, korze oraz odchodach dzikich zwierząt roślinożernych. Mają one szczególnie interesujące cechy, m.in. zdolność do ruchu ślizgowego, wykazują pewną formę życia społecznego opartego na systemie interakcji międzykomórkowych, objawiającego się poprzez wspólne odżywianie, zbiorowe poruszanie się, a także fascynujący cykl życiowy prowadzący do formowania (w warunkach deficytu składników odżywczych) specyficznych struktur przetrwalnych, określanych mianem ciał owocujących. Myksobakterie odznaczają się ponadto dużym potencjałem do syntezy bioaktywnych substancji o działaniu antybiotycznym, a nawet przeciwnowotworowym. Większość szczepów charakteryzuje się także zdolnością do rozkładu lignin, celulozy, hemicelulozy, skrobi, ksylanu, a nawet całych komórek mikroorganizmów (myksobakterie drapieżne). Celem badań było określenie liczebności i składu gatunkowego myksobakterii w wybranych glebach leśnych. Badania przeprowadzono na wybranych glebach występujących na terenie Puszczy Białej (gleba opadowo-glejowa i glejobielicowa). Liczebność myksobakterii w badanych glebach określano metodą płytkową. Wyizolowane szczepy poddano charakterystyce makro- i mikromorfologicznej z wykorzystaniem mikroskopii stereoskopowej, świetlnej i skaningowej mikroskopii elektronowej. Wyniki analiz ilościowych wykazały, że powierzchniowe warstwy gleby, tj. poziom poziom ściółki leśnej (Ofh) i poziom próchniczny (A) są najliczniej zasiedlane przez myksobakterie. Wraz ze wzrostem głębokości profilu glebowego liczebność myksobakterii zmniejsza się, osiągając wartości bliskie zeru w poziomie glejowym (IIGg). Największą liczebność myksobakterii stwierdzono w sierpniu, na co znaczący wpływ wywierają optymalne warunki atmosferyczne. Wyniki analiz jakościowych wykazały, iż we wszystkich poziomach genetycznych obu badanych profili glebowych dominowały myksobakterie celulolityczne z gatunku Sorangium cellulosum i Polyangium compositum. Ściółka obu gleb była powszechnie zasiedlana przez gatunek Myxococcus fulvus. Reasumując, myksobakterie są tlenowymi drobnoustrojami, zasiedlającymi powierzchniowe warstwy gleby. Istotny wpływ na ich liczebność wywierają zawartość substancji organicznej, wilgotność i pH gleby oraz czynniki atmosferyczne.
The aim of the present paper was to establish the size of myxobacterial population and species composition of myxobacteria in selected forest soils (pseudogley and gley-podzol) of Puszcza Biała. The number of myxobacteria was determined by the plate method using appropriate microbiological media. Isolated and purified strains were identified on the basis of their macro- and micromorphology using stereoscopic, light and scanning electron microscope (SEM). The results showed that the highest number of myxobacteria was found in upper horizons of the soils (forest litter and humus horizons). The highest numbers of myxobacteria were found in the summer with the maximum in August. Two species of the cellulolytic myxobacteria: Sorangium cellulosum and Polyangium compositum dominated in the whole profile of analysed soils. Furthermore, Myxococcus fulvus was commonly found in forest litter.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2007, T. 7, z. 2a; 245-256
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Range of soil and climate characteristics appropriate for Pistacia atlantica forest development and rehabilitation (case study: Fars province, Iran)
Zakres charakterystyk glebowych i klimatycznych odpowiednich dla rozwoju i rekultywacji lasów Pistacia atlantica na przykładzie prowincji Fars w Iranie
Autorzy:
Nejabat, M.
Negahdarsaber, M.
Ghahari, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/292642.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
climatic elements
drought
forest soils
principal component analysis (PCA)
semi-arid regions
soil physical and chemical properties
analiza składowych głównych (PCA)
czynniki klimatyczne
fizyczne i chemiczne właściwości gleb
gleby leśne
susza
tereny półpustynne
Opis:
Investigation of ranges of soil and climate characteristics appropriate for the tolerant species: Pistacia atlantica subsp. mutica according to field study was the main objective of this research. This study was carried out based on random sampling across 20×20 km wild pistachio forests of Fars province (Iran). Results showed that mountainous and hilly lands are the main land types that pistachio species have evolved on. Statistical analysis of physical and chemical soil characteristics based on principal component analysis (PCA) method showed that wide ranges in soil characteristics, even up to about 40% differentiation in some measured properties, did not restricts this subspecies natural growth. The main growth limiting factors were shallow soil depth and light soil texture that decreased storage capacity of soil moisture, necessary for wild pistachios survival during drought and long dry periods. Climatic elements were analysed through the same approach and showed that temperature, precipitation and wind with overall variability of 85.9% were the most effectual factors. Pistacia atlantica subsp. mutica is one of the species refractory to various soil conditions and adapted to weak soils for the establishment and rehabilitation of forests in semi-arid regions.
Głównym celem badań terenowych prezentowanych w niniejszej pracy było przeanalizowanie zakresu wartości charakterystyk glebowych i klimatycznych odpowiednich dla podgatunku Pistacia atlantica subsp. mutica. Próby pobierano losowo z poletka w lesie pistacjowym o wymiarach 20×20 km w prowincji Fars w Iranie. Wyniki dowodzą, że pistacja wyewoluowała na ziemiach górskich i na terenach pagórkowatych. Statystyczna analiza fizycznych i chemicznych właściwości gleb prowadzona metodą składowych głównych (PCA) wykazała, że duża zmienność badanych cech, sięgająca w niektórych przypadkach 40%, nie ograniczała naturalnego wzrostu badanego podgatunku. Głównymi czynnikami ograniczającymi były płytkie gleby o lekkiej strukturze, które zmniejszały zdolność gleb do zatrzymywania wilgoci niezbędnej dziko rosnącej pistacji do przetrwania długich okresów suszy. Czynniki klimatyczne analizowano tą samą metodą i stwierdzono, że najbardziej istotne były temperatura, opady i wiatr o ogólnej zmienności 85,9%. Pistacia atlantica subsp. mutica jest jednym z gatunków najbardziej odpornych na różne warunki glebowe, co może mieć znaczenie dla stabilizowania i rekultywacji lasów na terenach półpustynnych.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2017, 32; 71-78
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies