Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "biostymulacja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wybrane metody bioremediacji in situ z wykorzystaniem mikroorganizmów
Selected methods of bioremediation in situ using microorganisms
Autorzy:
Waraczewska, Z.
Niewiadomska, A.
Grzyb, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337993.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
bioaugumentacja
bioremediacja
biostymulacja
mikroorganizmy
bioaugmentation
bioremediation
biostimulation
microorganisms
Opis:
Celem niniejszej pracy jest przybliżenie metod bioremediacji jako techniki przywracania równowagi biologicznej skażonych środowisk na podstawie najnowszej literatury. Bioremediację definiuje się jako technologię oczyszczania środowiska, polegającą na usuwaniu ze środowiska skażeń różnego typu za pomocą mikroorganizmów i ich enzymów zdolnych do degradacji ksenobiotyków. Usuwanie szkodliwych substancji może odbywać się w miejscu skażenia (in situ) bądź po usunięciu skażonej gleby z jej naturalnego położenia (ex situ). Należy wyróżnić trzy podstawowe metody bioremediacji, w których wykorzystywane są mikroorganizmy: naturalna bioremediacja, biostymulacja oraz bioaugmentacja. Pierwsza z nich polega na regularnym monitorowaniu tempa rozkładu mikrobiologicznego szkodliwych substancji bez ingerencji człowieka. Rozkład ksenobiotyków odbywa się poprzez naturalnie przebiegające reakcje fizyczno-chemiczne, aktywność enzymatyczną mikroorganizmów czy obieg pierwiastków w środowisku. W przypadku, gdy czas rozkładu zanieczyszczeń jest zbyt długi, należy zastosować biostymulację, polegającą na dostarczeniu niezbędnych składników odżywczych i/lub tlenu w celu przyspieszenia wzrostu, aktywności rodzimych populacji drobnoustrojów czy wyrównania stosunku C:N:P. Natomiast bioaugmentacja jest techniką zwiększania zdolności degradacji zanieczyszczonych środowisk poprzez dodanie wybranych szczepów bądź konsorcjów bakteryjnych.
The study bioremediation is defined as a biological method of purification of the environment, which consists in removing soil contaminants by means of microorganisms and their enzymes, which are capable of degrading xenobiotics. Harmful substances can be removed at the site of contamination (in situ) or after removal of contaminated soil from its natural location (ex situ). There are three basic methods of bioremediation with microorganisms: natural bioremediation, biostimulation and bioaugmentation. The first method consists in regular monitoring of the rate of microbial decomposition of harmful substances without human intervention. The decomposition of xenobiotics is based on natural physicochemical reactions, the enzymatic activity of microorganisms and the circulation of elements in the environment. If the time of decomposition of contaminants is too long, biostimulation should be applied. This method consists in providing necessary nutrients and/or oxygen to accelerate the growth and activity of native microbial populations or to equalise C: N: P ratios. Bioaugmentation consists in increasing the degradation capacity of contaminated environments by adding selected bacterial strains or consortia.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2018, 18, 3; 65-78
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebieg zmian aktywności dehydrogenaz w glebie zanieczyszczonej benzyną poddanej biostymulacji selenem i siarczanem (VI) amonu w różnych proporcjach
Changes of dehydrogenase activity in gasoline contaminated soil stimulated with selenium and ammonium sulphate (VI) in different proportions
Autorzy:
Stręk, M.
Telesiński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338405.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
benzyna
biostymulacja
dehydrogenazy
gleba
selen
siarczan(VI) amonu
ammonium sulfate
biostimulation
dehydrogenase
gasoline
selenium
soil
Opis:
Celem pracy było określenie zmian aktywności dehydrogenaz w glebie zanieczyszczonej benzyną (1% wagi gleby), poddanej biostymulacji dwoma czynnikami: siarczanem (VI) amonu w dawkach 0,15; 1,50 i 15,00 mmol·kg-1, który w założeniu był podstawowym źródłem siarki, a ponadto wzbogacał glebę w azot, oraz selenem na dwóch stopniach utlenienia (IV i VI), w ilości 0,05 mmol·kg-1. Jest to pierwiastek tworzący analogi związków siarki, jak również czynnik wpływający na aktywność niektórych enzymów oksydoredukcyjnych. Proporcje zostały dobrane tak, by stosunek S:Se wyniósł 3:1; 30:1 i 300:1. Analizowano zmianę aktywności dehydrogenaz glebowych oraz pHKCI. Pomiary wykonano w 1., 7., 14., 28. i 56. dniu doświadczenia. Analizy wykazały stymulujący wpływ benzyny na aktywność dehydrogenaz w 1. dniu doświadczenia. Efekt ten zwiększał się ze wzrostem ilości wprowadzonego siarczanu (VI) amonu. W kolejnych terminach pomiarów wprowadzenie dużych dawek (15 mmol·kg-1) siarczanu (VI) amonu wraz z selenem niekorzystnie wpływało na aktywność dehydrogenaz w glebie zawierającej benzynę, natomiast mniejsze dawki (NH4)2SO4 miały głównie stymulujący wpływ. Ponadto zaobserwowano, że aktywność dehydrogenaz w większości terminów analiz stymulowała jednoczesna obecność w glebie (NH4)2SO4 i Se na stopniu utlenienia (IV). Wynika z tego, że zastosowanie biostymulacji siarczanem (VI) amonu wraz z selenem (IV), w odpowiednich proporcjach może być wykorzystane do rekultywacji gleb zanieczyszczonych związkami ropopochodnymi.
The aim of the study was to determine changes in enzyme activity in soil contaminated with gasoline (1% by weight of soil) subjected to biostimulation by two factors. The first factor was ammonium sulfate in doses of 0.15 mmol·kg-1, 1.50 mmol·kg-1 and 15.00 mmol·kg-1. Mineral fertilizer was the main source of sulfur in soil, furthermore it enriched soil with nitrogen. The second factor was selenium IV and VI (0.05 mmol·kg-1) as a sulfur analog and element, which can stimulate the activity of some oxidoreductases. The proportions were chosen to provide the ratio of S to Se equal 3:1, 30:1 and 300:1 (regardless of selenium oxidation state IV and VI). During the experiment, soil dehydro122 genase activity and changes in soil pH in 1 M KCl were analyzed. Measurements were made independently on day 1, 7, 14, 28 and 56. Analyses showed stimulating effect of gasoline on the dehydrogenase activity on day 1. The observed effect increased with increasing amounts of introduced ammonium sulfate (VI). Subsequent measurements revealed that the introduction of high doses of ammonium sulfate (VI) (15 mmol·kg-1) and selenium negatively affected the dehydrogenase activity in soil contaminated with gasoline. In contrast, lower doses of (NH4)2SO4 had mainly a stimulating effect on the dehydrogenase activity in soil with gasoline. Furthermore, it was observed that the soil dehydrogenase activity on most days of experiment increased in the presence of (NH4)2SO4 and selenium at the oxidation state IV. Therefore, the use of biostimulation with ammonium sulphate (VI) together with selenium (IV) in appropriate proportions can be used for the remediation of soils contaminated with petroleum hydrocarbons.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2015, 15, 1; 113--122
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies