Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian imperialism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Prometeizm po prometeizmie. Zarys historii ruchu prometejskiego po 1939 roku
Post-Promethean Prometheism. An Outline of the History of the Promethean Movement after 1939
Autorzy:
Libera, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156713.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
prometeizm
imperializm rosyjski
Rosja
polityka wschodnia
emigracja polityczna
prometheism
Russian imperialism
Russia
eastern politics
political emigration
Opis:
Znaczna część emigrantów politycznych, którzy pojawili siwę międzywojennej Europie, pochodziła z byłego Imperium Rosyjskiego. Składała się ona zarówno z przeciwników nowego państwa bolszewików, dążących do odbudowy imperium carów bez naruszania integralności jego historycznego terytorium, jak i z przedstawicieli narodów, które zostały wcześniej podbite przez Rosję ipo 1917 r. bezskutecznie próbowały odzyskać niezależność, a więc rozbić dawne imperium. Dlatego też chociaż obie grupy były wrogo nastawione do reżimu sowieckiego i zaciekle go zwalczały, w rzeczywistości starały się osiągnąć przeciwstawne cele. Chcąc nadać większą skuteczność swoim działaniom, przedstawiciele drugiej z tych grup zrzeszali sięw organizacjach, które miały mówićw ich imieniu na arenie międzynarodowej i ułatwić osiągnięcie wspólnego celu. Jedną zważniejszych spośród tych organizacji był ruch prometejski. Wokresie międzywojennym zrzeszał on przedstawicieli dwunastu narodówi ludów: Ukraińców, Gruzinów, Azerów, Górali kaukaskich, Tatarów krymskich inadwołżańskich, mieszkańców Turkiestanu, Kozaków dońskich, kubańskich i terskich1 oraz Ingrów i Karelów. Był on wspierany finansowo i organizacyjnie przez władze polskie i funkcjonował przede wszystkim wokresie międzywojennym, chociaż zarówno w czasie II wojny światowej, jak ipo jej zakończeniu podejmowano próby jego reaktywacji. Badania nad prometeizmem cieszą się od kilkunastu lat niesłabnącym zainteresowaniem w kręgach naukowców pracujących w przynajmniej kilkunastu krajach na trzech 1 Należy pamiętać, że większość Kozaków na emigracji była związana z wychodźstwem rosyjskim, a tylko odłamy identyfikujące się z tzw. ruchem wolnokozackim brały udział wruchu prometejskim.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 40-64
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History as an Apology for Totalitarianism
Autorzy:
Nowak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956288.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
USSR
Communism
Russian ideology
politics of history
Imperialism
Opis:
This article discusses selected publications which reinterpret Russian history in a spirit of rehabilitating the Soviet past and highlighting the USSR’s role as a vehicle for Russia’s assumed historical role (including Utkin 1993, Utkin 1999a, Utkin 1999b, Solzhenitsyn 1995, Solzhenitsyn 2001–2002, Mel’tyukhov 2001, Narochnitskaya 2005c, Narochnitskaya 2005a, Mitrofanov 2005). In addition to this, it contextualises them with initiatives undertaken by the Russian Federation’s government (including the standardisation of history textbooks’ content and the activities of the Presidential Commission to counteract attempts to falsify history to the detriment of Russian interests). The points of view presented here, which are considered representative for a certain part of the historical discourse in contemporary Russia, integrate Russia’s totalitarian period (the USSR from 1917 to 1991) into the course of its broader history, as the basis of an interpretation which accepts a priori statements regarding the sense of Russia’s history and her role in world history. Among the observed trends, this text highlights the approval of certain features of the communist dictatorship as corresponding to Russian ideology; the adaptation of Soviet ideology to Russia’s policy of memory; the emphasis on ideological, political and military confrontation with the Western world as a permanent feature of Russian history; and the reinterpretation of Russian history in such a way as to continuously justify all the actions of the Russian state over the centuries, both externally (interpreting Russian aggression and imperialism as a means of defence against her enemies, liberation, or the reintegration of the Russian community) and internally (presenting terror as a means of defence against an alleged ‘fifth column’, or as the modernisation of the country).
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 311-349
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Politics of History of the Third Polish Republic: ReOrientation (1989–2007)
Autorzy:
Nowak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956456.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
USSR
Communism
Russian ideology
politics of history
imperialism
Opis:
This article summarises the concepts behind the direction of Polish politics towards Ukraine, Lithuania, Belarus and Russia in placing Poland’s new international relations in Central and Eastern Europe due to its historical ties with the countries of the region. A significant verbal role was played by the reception in Polish politics of the doctrine of Mieroszewski and Giedroyc—the so-called ULB (Ukraine–Lithuania–Belarus). It assumed the establishment of special relations with these countries, and, at the same time, waiving claims to territories lost by Poland after 1939. The application of this idea was conditioned by the internal political dynamics of Ukraine, Belarus, Russia, and Lithuania, and their mutual relations that determined the effectiveness of this doctrine. A key role in shaping Poland’s policy towards these countries was played by an “historical factor”—the exchange of mutual declarations concerning the past; this sometimes included the transmission of documentation—for instance the Katyn massacre evidence documents were transferred to Poland in 1990 by the Russian authorities. These actions served as tools of political rapprochement, and they sometimes resulted in opening the way to re-examine previous historical interpretations (especially in Polish–Lithuanian and Polish–Ukrainian relations). The question of investigating the crimes of the USSR against Poles, including above all the Katyn massacre (1940), played an important role in the rapprochement in Polish–Russian relations in the early period of President Yeltsin’s rule. One of the repercussions of implementing this concept and its conciliar priorities in Polish foreign policy and in its internal formal discourse was the suppression of some recently recreated areas of collective memory and currents of historical discourse; this especially concerned Polish–Ukrainian relations, in the context of, among others, the massacre in Volhynia in 1942–1943. Another result was transferring possible settlements to the responsibility of the state and the Polish community—a particular example of which was a resolution of the Polish Senate concerning Operation “Vistula” (Akcja “Wisła” in 1947) that was adopted in 1990.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2020, 2; 225-261
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies