Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "berman" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Protegowani Jakuba Bermana jako przykład klientelizmu i nepotyzmu w elicie władzy PRL.
People Protected by Jakub Berman as an Example of Clientelism and Nepotism in the Power Elite of the Polish People᾽s Republic
Autorzy:
Szumiło, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478040.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
elita władzy
klientelizm
PRL
Jakub Berman
power elite
clientelism
the Polish People‘s Republic
Opis:
Tworzenie się sieci klientelistycznych oraz nepotyzm w elicie władzy PRL nie były do tej pory przedmiotem odrębnych badań. Są one z reguły trudno uchwytne w dokumentach. Za jeden z przykładów funkcjonowania klientelizmu i nepotyzmu można uznać grupę osób protegowanych przez człowieka nr 2 w hierarchii władzy okresu stalinowskiego, Jakuba Bermana (jego znajomych, krewnych i spowinowaconych). Zachowane dokumenty polskie i sowieckie oraz relacje członków elity komunistycznej wskazują na główną rolę Bermana w polityce kadrowej kierownictwa PZPR, a także na funkcjonowanie grupy jego znajomych i członków rodziny usadowionych w rożnych strukturach władzy w Polsce. W dokumentach sowieckich zarzucano Bermanowi preferowanie „ludzi niepolskiej narodowości”, jak eufemistycznie nazywano osoby pochodzenia żydowskiego. Podawano konkretne przykłady osób z centralnego aparatu partyjnego (kierowników wydziałów KC PZPR), Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Ministerstwa Zdrowia oraz frontu propagandowego (Polskiego Radia i centralnych organów prasowych). Przedstawiony w niniejszym artykule przykład sieci powiązań personalnych stworzonej przez Jakuba Bermana oraz jego krewnych i znajomych z pewnością nie był odosobniony. Wymaga to skrupulatnych badań z wykorzystaniem relacji oraz informacji rozproszonych w rożnych źródłach.
The creation of clientelist networks and nepotism in the power elite of the Polish People’s Republic have not been subjects of separate studies. They are usually hard to spot in documentation. Examples of the functioning of clientelism and nepotism include the group of proteges of number 2 in the hierarchy of the authorities of the Stalinist era, Jakub Berman (his friends, relatives and those of kin). The preserved Polish and Soviet documents, as well as stories of the members of the communist elite, point to Berman’s main role in the staff policy of the Polish United Workers’ Party and to the functioning of a group of his friends and family members positioned in various structures of power in Poland. In the Soviet documents, Berman was accused of preferring “people of non-Polish nationality”, a euphemism for people of Jewish origin. Specific examples were provided of people from the central party apparatus (heads of departments of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party), the Ministry of Foreign Affairs and the propaganda front (the Polish Radio and central press bodies). The example, presented in the article, of the network of personal connections created by Jakub Berman and his friends and relatives was certainly not an isolated case. This requires detailed studies, using stories and information dispersed throughout various sources.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2019, 34; 456-477
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakub Berman. Portret politycznego emeryta w materiałach SB (1966–1971)
Portrait of Political Pensioner in Security Service Materials (1966–1971)
Autorzy:
Spałek, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477292.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Opis:
The PRL leaderships’ private life was one of their best-kept secrets. Hardly had they retired (voluntarily or compulsorily) form being politicians, when deep silence fell over them. Jakub Berman, who between 1948–1956 was the closest aide, collaborator and adviser of the PZPR leader Bolesław Bierut was eventually treated in a way as mentioned above. After being dismissed from the party in 1957, he officially stopped existing in political circles. He simply vanished and in consequence, he never faced trial for crimes committed either with his agreement or on his own initiative. In the 1960s, Jakub Berman was under Security Service’s surveillance therefore, he was carefully watched and eavesdropped. He attracted this interest as a potential – which sounds bizarrely – party follower of the Revisionist Zionism. Berman used to “politicise” at his home so he was constantly visited by particular interlocutors. They altogether were provided with various subjects for those discussions. They were derived from newspapers, radio programmes (especially Radio Free Europe which was very often listened to in the Bergmans’ home), television and the latest editions of the journal “Le Monde” which the most interesting articles Berman used to read aloud. Regardless of the fact that almost nobody among his guests still kept political influence, their discussions – of the retired communist politician like Berman and of his friends – proved a long-lasting existence of an intellectual vitality and activity of their brains. Constant surveillance Berman was put under, was rather fruitless, however, between 1966–1971, the Security Service intensified its efforts. The operational files that the SB managed to gather, provided their readers with basic information on Berman’s and his guests’ personal opinions on many problems, such as: future of the World and Europe, perspectives on the development and transformation of the communist ideology and practice, political and social crisis in 1968 and 1970, assassination of Jan Gerhard, the Arab-Israeli conflict, personality of Władysław Gomułka and Edward Gierek. It was highly probable, that being aware of living in wired house, Jakub Berman practised a self-censorship. As a political retiree, Berman modernized his hitherto point of view – remaining communist, he stopped being a pragmatist. What is more and very interesting, all his family members along with himself, they used to talk about party leaders by using words “they” or “those”, thereby showing that it was no longer their party; yet, they – as communists – toed its line.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2010, 2(16); 353-388
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies