Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "śmiałek darniowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ocena zawartości ergowaliny w trawach runi wybranych trwałych użytków zielonych na terenie województwa mazowieckiego
Evaluation of ergovaline content in swards of permanent grasslands in the Mazovia region
Autorzy:
Żurek, Monika
Ochodzki, Piotr
Wiewióra, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43039028.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
endofity
ergowalina
kostrzewy
śmiałek darniowy
trawy
życica trwała
endophyte
ergovaline
fescue
grasses
perennial ryegrass
tufted hairgrass
Opis:
Celem badań była ocena zawartości ergowaliny w 71 próbach traw pochodzących z 24 użytków zielonych, w których wcześniej stwierdzono obecność grzybni endofitycznej. Były to ekotypy Deschampsia caespitosa, Festuca arundinacea, F. pratensis, F. rubra i Lolium perenne. Badanie zawartości ergowaliny w ekotypach zasiedlonych przez endofity (E+) przeprowadzono przy użyciu metody HPLC z detekcją fluorescencyjną. Zdolność grzybni endofitycznej do produkowania ergowaliny została stwierdzona w roślinach 4 z 5 badanych gatunków o stwierdzonym wcześniej zasiedleniu przez grzyby endofityczne. Nie produkowały jej jedynie endofity obecne w próbach D. caespitosa. Analizy wykazały, że produkcja ergowaliny jest cechą zmienną pod względem jakościowym oraz ilościowym nawet w obrębie jednego gatunku traw. Ponadto stwierdzono, że sposób użytkowania ma wpływ na produkcję ergowaliny przez grzyby endofityczne z rodzaju Neotyphodium.
The aim of the studies was determination of the ergovaline content in 71 grass samples collected from 24 grasslands, in which hyphae of endophytic fungi were found. Ecotypes of Deschampsia caespitosa, Festuca arundinacea, F. pratensis, F. rubra and Lolium perenne were identified as the hosts. Determination of ergovaline content in biomass of the endophyte — containing (E+) ecotypes was done using the HPLC method with fluorescence detection. Ergovaline was found in 4 of 5 examined grass species earlier classified as the endophyte — infected. D. caespitosa was the only species in which the E+ ecotypes did not produce ergovaline. The ergovaline production showed high qualitative and quantitative variability even within one grass species. The intensity of pasture usage affected ergovaline production by endophytic fungi from the Neotyphodium genus.  
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 39-47
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przydatności odmian życicy trwałej (Lolium perenne L.) na trawniki okresowo zacieniane
Evaluation of the response of perennial ryegrass (Lolium perenne L.) cultivars to temporary shading in turf maintenance
Autorzy:
Prończuk, Sławomir
Prończuk, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41449743.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
cechy trawników
kostrzewa czerwona kępowa (Festuca rubra ssp. commutata)
odmiany
pleśń śniegowa
śmiałek darniowy (Deschampsia ceaspitosa)
chewing fescue (Festuca rubra ssp. commutate)
cultivars
snow mould
traits of lawn
tufted hairgrass (Deschampsia caespitosa)
Opis:
W latach 2000–2003 badano osiem odmian życicy trwałej (Lolium perenne L.) pochodzenia krajowego i zagranicznego oraz jedną odmianę kostrzewy czerwonej kępowej (Festuca rubra L. ssp. commutata Gaud.) i jedną śmiałka darniowego (Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv.) jako wzorce. Ocenę odmian przeprowadzono w dwóch doświadczeniach zlokalizowanych w pełnym słońcu i w warunkach okresowego zacienienia powodowanego przez ścianę budynku. W doświadczeniach zastosowano intensywne użytkowanie trawnikowe. Oceniano następujące cechy: ogólny aspekt estetyczny i zadarnienie w sezonach: wiosna, lato, jesień oraz nasilenie pleśni śniegowej (Microdochium nivale) po zimie. Stwierdzono, że okresowe zacienienie wpłynęło na obniżenie wartości wszystkich badanych cech odmian w porównaniu do wartości uzyskanej w pełnym słońcu. Największy spadek wartości notowano w zadarnieniu trawników. Wartość tej cechy obniżyła się średnio o 14,5% w stosunku do stanowiska nasłonecznionego, a zakres u odmian zawierał się w przedziale od 5,2% u Barcampsia — odmiany śmiałka darniowego do 22,5% u Repell — odmiany życicy trwałej. Warunki świetlne wpłynęły na ujawnienie się różnic w podatności odmian na pleśń śniegową. Większość odmian życicy trwałej była bardziej podatna na tę chorobę w cieniu w porównaniu do pełnego oświetlenia. Wyjątkiem były takie odmiany życicy jak Taya i Stoper oraz odmiany wzorcowe: Barcampsia (śmiałek darniowy) i Nimba (kostrzewa czerwona), które były mniej porażane w cieniu niż w słońcu. Generalnie odmiany życicy trwałej bardziej reagowały na zacienienie i ustępowały pod względem badanych cech odmianom wzorcowym. Spośród odmian życicy najbardziej przydatna na trawniki okresowo zacieniane okazała się odmiana Sourire. Potwierdzono wysoką tolerancje na cień odmian śmiałka darniowego. 
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 248; 135-145
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies