Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "współczynnik dyfuzji" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Nieliniowość desorpcji wilgoci w porowatym materiale budowlanym
Nonlinearity of moisture desorption in porous building material
Autorzy:
Garbalińska, H.
Kowalski, S. J.
Staszak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/362870.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
Tematy:
zaprawa cementowa
desorpcja
doświadczenia
model
współczynnik dyfuzji
cement mortar
desorption
experiments
diffussion coefficient
Opis:
Bazując na zebranym materiale doświadczalnym dotyczącym procesów desorpcji wilgoci z zaprawy cementowej podjęto próbę matematycznego modelowania tego procesy na bazie teorii dyfuzji. W tym celu wykorzystano nieliniowe równanie dyfuzji uwzględniające transport wilgoci zarówno w fazie gazowej jak i adsorpcyjnej. Stwierdzono, że takie równanie zawierające efektywny współczynnik dyfuzji zależny od stanu nasycenia materiału dobrze opisuje proces desorpcji w szerokim zakresie zmian zawartości wilgotności w badanym materiale.
In this paper an attempt of mathemalical modeling of desorption processes on the basis of diffusion theory was made. Based on the experiniental data conceming sorp-tion/desorption processes in cement mortar samples. a nonlinear diffusion theory with Ihe diffusion coefficient being a function of variable in time moisture concentration was applied. The main aim of these studies is to determine such a coefficient through adjusting of the theoretically appointed desorption isotherms to the experimental ones. The validation of the determined in this way general diffusion coefficient was accom-plished through comparison of the theoretical curves of desorption with a suitable experimental data for narrow and broad ranges of the air humidity changes. The final conclusion is that the moisture transfer in hygroscopic porous materials can be modeled with a nonlinear diffusion theory, in which the diffusion coefficient is a function of moisture content. The new material in this paper concems very long time measurements in desiccators and evaluation of the diffusion coefficient by ad-vanced optimization algorithm. It was stated that the nonlinear diffusion equation with the effcctive diffusion coefficient dependent on the degree of saturation well describe the desorption process in a wide range of moisture content variation.
Źródło:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2010, T. 5, nr 1, 1; 15-20
1734-4891
Pojawia się w:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczynnik dyfuzji cegły silikatowej - porównanie wybranych technik pomiarowych
Diffusion coefficient of silica brick - comparison of selected measurement techniques
Autorzy:
Majkowski, B.
Garbalińska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/363026.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
Tematy:
współczynnik dyfuzji wilgoci
sorpcja
desorpcja
metoda typu √t
metoda logarytmiczna
moisture diffusion coefficient
sorption
desorption
√t-type method
logarithmic method
Opis:
W niniejszym artykule przedstawiono wyniki badań niestacjonarnych procesów sorpcji (cykl I) oraz desorpcji (cykl II), przeprowadzonych na próbkach cegły silikatowej. Eksperyment realizowany był w trzech temperaturach: T = 5, 20, 35°C i odnosił się do tego samego przedziału wilgotności względnej powietrza Δφ. W cyklu I przebieg procesu sorpcji rejestrowany był w następujących zakresach wilgotności: Δφs ≈ 88→98 % (5°C), Δφs ≈ 85→98 % (20°C), Δφs ≈ 83→97 % (35°C). W cyklu II przebieg procesu desorpcji rejestrowany był według schematu: Δφd ≈ 98→88 % (5°C), Δφd ≈ 98→85 % (20°C), Δφs ≈ 97→83 % (35°C). Dane zebrane w trakcie cykli I oraz II wykorzystano na rzecz wyznaczenia współczynników dyfuzji wilgoci Dm, odpowiadających odpowiednio procesowi sorpcji oraz desorpcji. W obliczeniach posłużono się procedurą typu √t oraz procedurą logarytmiczną. Uzyskane wyniki pozwoliły na ocenę kompatybilności obu metod obliczeniowych, jak również na oszacowanie skali zróżnicowania parametru Dm z uwagi na temperaturę oraz zmienną wilgotność w obrębie przykładowego przedziału Δφ, wybranego w artykule do szczegółowej analizy.
This paper presents results of test of non-stationary sorption (cycle I) and desorption (cycle II) processes performed on silica brick samples. The experiment was carried out at three temperatures: T = 5, 20, 35°C and referred to the same humidity range Δφ. In cycle I, the course of the sorption process was registered for the following humidity ranges: Δφs ≈ 88→98 % (5°C), Δφs ≈ 85→98 % (20°C), Δφs ≈ 83→97 % (35°C). In cycle II, the course of the desorption process was registered according to the scheme: Δφd ≈ 98→88 % (5°C), Δφd ≈ 98→85 % (20°C), Δφs ≈ 97→83 % (35°C). Data collected during cycles I and II were used to determine diffusion coefficients Dm, connected with sorption and desorption processes. The calculation were made with the application of the √t type procedure and the logarithmic procedure. The results allowed to assess compatibility of both calculation methods, as well as to estimate a scale of Dm differentiation, with regard to temperature and varying humidity within the exemplary Δφ range, chosen for detailed analysis in this paper.
Źródło:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2017, T. 9, nr 2, 2; 25-30
1734-4891
Pojawia się w:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies