Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dyfuzja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Desorpcyjna metoda typu √t jako narzędzie do pomiarów dyfuzyjności w wąskich przedziałach wilgotności
The Desorptive √t -type method as a tool for measurements of mass diffusivity in narrow humidity ranges
Autorzy:
Garbalińska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/363050.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
Tematy:
wilgotność
desorbcja
dyfuzja
humidity
desorption
diffusion
Opis:
Referat przedstawia wyniki niestacjonarnych pomiarów desorp- cyjnych współczynnika dyfuzji D m wyznaczonych przy pomocy procedury typu √t. Eksperyment obejmował 3 zaprawy cementowe o różnych wskaźnikach w/c. Badania desorpcji przeprowadzone zostały przy temperaturze T=20°C, w której testowanych było pięć węższych sąsiadujących ze sobą przedziałów wilgotności Δ φ.
This paper presents results of non-stationary desorption measurements of mass diffusivity D m that were obtained through a √t-type procedure. The experiment covered three cement mortars of different w/c ratio. The desorption study was carried out at the temperature T=20°C and five narrower adjacent humidity ranges Δ φ have been tested.
Źródło:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2005, T. 1; 80-87
1734-4891
Pojawia się w:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wąsko-przedziałowe pomiary sorpcyjne współczynnika dyfuzji cegły ceramicznej, silikatowej i betonu komórkowego
Narrow-range sorption measurements of diffusivity for ceramic and silica brick and cellular concrete
Autorzy:
Garbalińska, H.
Garbasz, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/362986.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
Tematy:
sorpcja
dyfuzja wilgoci
materiał porowaty
sorption
porous material
Opis:
Referat poświęcony jest ocenie możliwości wykorzystania metod niestacjonarnych do wyznaczania współczynnika dyfuzji materiałów porowatych. Do oceny skuteczności tej metodyki wytypowano trzy popularne materiały porowate: cegłę ceramiczną, ceglę silikatową i beton komórkowy. Obliczenia przeprowadzono w odniesieniu do pomiarów sorpcyjnych, które dotyczyły pięciu wąskich, sąsiadujących ze sobą przedziałów wilgotności sorpcyjnej.
The paper is devoted to the assessment of the possibility of using non-stationary methods to the determination of diffusivity of porous materials. For the purpose of the evaluation of the efficiency of this method three popular construction materials have been selected: ceramic brick, silica brick and cellular concrete. The calculations have been conducted with reference to the sorption measurements that concerned five narrow ranges of sorption humidity which are adjacent to one another.
Źródło:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2007, T. 2; 35-40
1734-4891
Pojawia się w:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmienność współczynnika dyfuzji wilgoci w drewnie świerku norweskiego
Variability of moisture diffusion coefficients for norway spruce wood
Autorzy:
Świrska-Perkowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/362902.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
Tematy:
wilgoć
dyfuzja
współczynnik
drewno
algorytm minimalizacyjny
moisture
diffusion
coefficient
wood
minimization algorithm
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki obliczeń współczynnika dyfuzji wilgoci i współczynnika przejmowania wilgoci dla drewna świerku norweskiego (Picea abies), w przypadku dyfuzji wzdłuż i stycznie do włókien. Wykorzystano przy tym wyniki badań desorpcji wilgoci w próbkach świerku pospolitego przedstawione w pracy S.V. Dvinskikh et al. [1], zrealizowane przy pomocy magnetycznego rezonansu jądrowego. Współczynników dyfuzji wilgoci poszukiwano na drodze minimalizacji funkcji błędu, przy założeniu warunków brzegowych III rodzaju i stałym współczynniku przejmowania wilgoci na brzegu próbki. Każdorazowo analizowano dwa przypadki zmienności współczynnika dyfuzji wraz z wilgotnością materiału, a mianowicie w postaci: stałej oraz funkcji kwadratowej.
This work presents results of calculations of diffusion coefficient and surface emission coefficient for wood of Norway spruce (Picea abies) in the case of diffusion along fibres and tangentially to rings of wood. The results of moisture desorption in the samples of spruce presented in the article by S. V. Dvinskikh et al. [1] and realized by means of nuclear magnetic resonance were employed in the work. The values of moisture diffusion coefficients and mass surface emission coefficient were found using the method of minimizing the fitting function, assuming boundary conditions of the second and third kind with constant surface emission coefficient on the suitable edges of samples. Moreover two cases of variations of the moisture diffusion coefficient together with moisture content of the material were analysed each time: in the form of a constant and quadratic function.
Źródło:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2017, T. 9, nr 2, 2; 37-42
1734-4891
Pojawia się w:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyfuzyjno-filtracyjne przepływy masy - współczynnikowe zadanie odwrotne
Diffusional and filtrational mass flows - inverse problem
Autorzy:
Kubik, J.
Świrska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/362908.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
Tematy:
fizyka budowli
dyfuzja
filtracja
zadanie odwrotne
building physics
diffusion
filtration
inverse problem
Opis:
W pracy zaprezentowano współczynnikowe zadanie odwrotne dla filtracyjno-dyfuzyjnych przepływów masy mogących zachodzić w makroporowatych ośrodkach nienasyconych np. betonach jednofrakcyjnych, niektórych rodzajach ceramiki czy też gruboziarnistych kruszywach jednofrakcyjnych.
In the work coefficient inverse problem for diffusional and filtrational mass flows of mass is formulated. The flows proceed in macroporous unsaturated mediums as monofractional concrete, coarse-grained mono-fractional aggregate, some types of ceramics.
Źródło:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2007, T. 2; 165-168
1734-4891
Pojawia się w:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przykłady regularyzacji zadań wyznaczania współczynnika dyfuzji wilgoci i przejmowania masy w drewnie
Examples of regularization for tasks of determining moisture diffusivity and mass surface emission of wood
Autorzy:
Perkowski, Z.
Jeż, K.
Grygorowicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/363028.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
Tematy:
dyfuzja wilgoci
drewno
współczynnikowe zadanie odwrotne
regularyzacja Tichonowa
metoda L-curve
wood
coefficient inverse problem
Tichonov regularization
Tikhonov regularization
L-curve method
Opis:
W pracy rozważa się sposób wyznaczania współczynnika dyfuzji wilgoci i przejmowania masy drewna na podstawie pomiarów masy całkowitej próbek rejestrowanych w procesie niestacjonarnej sorpcji, gdzie oszacowania parametrów materiałowych dokonuje się na drodze minimalizacji sumy błędów kwadratowych pomiędzy wynikami pomiaru i obliczeń modelowych. W [9,12] pokazano, że szczególnie w przypadku wyrażenia współczynnika dyfuzji, jako nieliniowej funkcji zależnej od wilgotności materiału lub wystąpienia względnie dużych wartości współczynnika przejmowania masy w procesie dyfuzji zachodzącym wzdłuż włókien drewna, w zagadnieniach tego typu jednoznaczne określenie globalnego minimum funkcji celu może stać się bardzo utrudnione. W niniejszej pracy, jako sposób, który pozwala na skuteczną regularyzację omawianego, współczynnikowego zadania odwrotnego, wykorzystano metody Tichonowa i L-curve. Rozważania zilustrowano przykładami pomiarów prowadzonych na próbkach z drewna sosnowego, dębowego i lipowego, w przypadku, których, dzięki zastosowanemu podejściu, otrzymano znaczną poprawę jakości wyników.
In the paper, a method for determining the moisture diffusion coefficient and mass surface emission coefficient of wood is considered which employs measurements of total mass of samples recorded in a non-stationary sorption process where the estimation of the material parameters is realized by minimizing the sum of square errors between the measurement results and adopted calculation model. It was shown in [9,12] that in problems of this type, especially in the case of the expression of diffusion coefficient as a nonlinear function dependent on the moisture content or of a relatively large mass surface emission coefficient when diffusion process taking place along the wood fibres, unambiguous definition of the global minimum of the objective function can be very difficult. In this paper, as a way that allows for the effective regularization of this parametric inverse problem, Tikhonov method and L-curve method are used. The considerations are illustrated with examples of measurements conducted on the samples of pine, oak, and linden wood where, thanks to the used approach, one significantly improved quality of results.
Źródło:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2017, T. 9, nr 1, 1; 33-38
1734-4891
Pojawia się w:
Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies