- Tytuł:
- Badanie elektrofizjologiczne gałki ocznej – elektrookulografia
- Autorzy:
-
Kowalik, A.
Wojtusik, D.
Siennicka, A.
Fryczkowski, P. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/112289.pdf
- Data publikacji:
- 2018
- Wydawca:
- Indygo Zahir Media
- Tematy:
-
badanie EOG
okulistyka
diagnostyka medyczna
gałka oczna - Opis:
- W latach 20. XX wieku odkryto, że umieszczając elektrody na skórze w okolicy oczu, można rejestrować aktywność elektryczną, która zmienia się synchronicznie wraz z ruchami gałki ocznej. Początkowo sądzono, że potencjały te odzwierciedlają potencjał czynnościowy w mięśniach, które są odpowiedzialne za poruszanie gałką oczną. Jednak obecnie przyjmuje się, że te potencjały elektryczne są generowane przez stałą różnicę potencjałów, jaka istnieje między rogówką a tylną częścią oka. Na tej podstawie opracowano obiektywny test elektrofizjologiczny służący ocenie funkcji zewnętrznych warstw siatkówki i nabłonka barwnikowego (RPE) – badanie EOG, czyli elektrookulografia. Ze względu na właściwości badanych warstw siatkówki potencjał spoczynkowy oka zmienia się w zależności od oświetlenia, dlatego mierzony jest w warunkach adaptacji do ciemności i jasności [1-4]. Tak jak wszystkie badania elektrofizjologiczne, EOG wykonywane jest według standardów Międzynarodowego Towarzystwa Elektrofizjologii ISCEV (International Society for Clincal Electrophysiology of Vision). Obecnie stosowany protokół wydano w 2017 roku, który jest uaktualnieniem wersji z 2011 roku. Dokument ISCEV opisuje metody rejestrowania zapisu i szczegółowe wytyczne dotyczące wymagań technicznych tak, aby otrzymywany wynik w formie współczynnika Ardena pozyskiwany był w różnych ośrodkach w taki sam sposób.
- Źródło:
-
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2018, 7, 5; 356-360
2300-1410 - Pojawia się w:
- Inżynier i Fizyk Medyczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł