Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wstrząs" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wstrząs septyczny w przebiegu ropnia wątroby leczonego drenażem przezskórnym – przegląd piśmiennictwa i opis przypadku
Autorzy:
Snarska, Jadwiga
Michalak, Maciej
Masiulaniec, Piotr
Jacyna, Krzysztof
Zalewski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393925.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ropień wątroby
wstrząs septyczny
drenaż przezskórny
Opis:
Celem pracy była prezentacja wstrząsu septycznego o piorunującym przebiegu w trakcie drenażu przezskórnego dużego ropnia wątroby u 18-letniej chorej po przebytej przed 3 miesiącami appendektomii techniką laparoskopową z powodu jego ropowiczo-zgorzelinowego zapalenia. Przebieg pooperacyjny powikłany był nasilonym ropieniem miejsc po trokarach. Po wdrożeniu antybiotykoterapii do- żylnej, pod kontrolą USG, wykonano drenaż przezskórny ropnia. W trakcie wycofywania prowadnicy z zestawu drenującego wystąpiły objawy wstrząsu septycznego. Wdrożono leczenie farmakologiczne i kontynuowano antybiotykoterapię do uzyskania ujemnego wyniku badania mikrobiologicznego i normalizacji parametrów życiowych. Chora nie została zakwalifikowana do leczenia na OIT. W stanie ogólnym dobrym w 24 dobie hospitalizacji została wypisana do domu. U prezentowanej chorej mogło dojść do kontaktu drenu pokrytego zawartością ropnia z okolicznymi drobnymi naczyniami krwiono- śnymi, co przyczyniło się do rozwoju ogólnoustrojowej reakcji zapalnej połączonej z szybko rozwijającym się wstrząsem septycznym.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 5; 496-503
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczyny i częstotliwość zgonów z powodu urazów wielonarządowych: analiza materiału Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie z 3 lat (2017–2019)
Autorzy:
Ciechanowicz, Dawid
Samojło, Natalia
Kozłowski, Jan
Pakulski, Cezary
Żyluk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391738.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
śmiertelność
uraz mózgu
uraz wielonarządowy
wstrząs krwotoczny
Opis:
Wstęp: Przyczyny zgonów w następstwie urazów wielonarządowych są przedmiotem badań naukowych, których zasadniczym celem jest dążenie do zwiększenia przeżywalności i zmniejszenia liczby możliwych do uniknięcia powikłań, skutkujących śmiercią. Cel: Celem pracy była epidemiologiczna i kliniczna analiza przyczyn zgonów pacjentów leczonych w Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie przez 3 lata (2017–2019). Materiał i metody: Materiał badawczy stanowiły dane medyczne 32 chorych w wieku śr. 63 lat, którzy zmarli w następstwie urazów wielonarządowych. Analizie poddano: czas zgonu od przyjęcia do CLUW, główną przyczynę zgonu, spektrum doznanych obrażeń, okolice ciała i sposób leczenia (zachowawcze lub operacyjne). Wyniki: Najczęstszą przyczyną zgonu był wypadek komunikacyjny – 22 przypadki (69%), upadek z wysokości – 8 przypadków (25%) i inny mechanizm – 2 przypadki (6%). Najczęstszą bezpośrednią przyczyną zgonu był uraz czaszkowo-mózgowy – 17 chorych (53%) i złamania kości miednicy lub kręgosłupa – 5 (16%). Najczęstszą składową urazu wielonarządowego były natomiast obrażenia kostne (kręgosłup, miednica, kończyny) – 28 przypadków (87%), urazy głowy – 25 (78%), klatki piersiowej – 24 (75%) i brzucha – 17 (53%). Leczenia operacyjnego wymagało 18 pacjentów (56%); najczęściej operowano urazy głowy (kraniotomia) – u 11 chorych i brzucha – u 5 chorych. U 5 pacjentów wykonano zabieg endowaskularny – embolizację tętnic miednicy. Dwunastu chorych (38%) zmarło w ciągu pierwszych 2 dób od przyjęcia do CLUW, 5 (16%) w ciągu pierwszego tygodnia, a 15 po upływie tygodnia od przyjęcia. Wnioski: Urazy głowy, złamania miednicy z krwawieniem do przestrzeni zaotrzewnowej i ciężkie obrażenia kilku okolic ciała stanowią największe zagrożenie dla życia u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi. Zauważalna jest tendencja do obniżenia śmiertelności z powodu wstrząsu krwotocznego, natomiast pozostaje ona niezmieniona z powodu urazów OUN.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 1-6
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki prognostyczne w ostrym niedokrwieniu krezki i ocena ich wpływu na wskaźniki chorobowości i śmiertelności metodą regresji logistycznej
Autorzy:
Ozturk, Safak
Unver, Mutlu
Ozdemir, Murat
Bozbıyık, Osman
Turk, Yigit
Firat, Ozgur
Calıskan, Cemil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391533.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
jelito cienkie
kolektomia
kwasica
modele logistyczne
niedokrwienie krezki
wstrząs
zespół krótkiego jelita
Opis:
Wprowadzenie: Ostre niedokrwienie krezki (ang. acute mesenteric ischaemia; AMI) jest katastrofalnym w skutkach i wymagającym natychmiastowej pomocy stanem jamy brzusznej, będącym następstwem nagłego, krytycznego przerwania dopływu krwi do jelit i często prowadzącym do zawału jelita i zgonu. AMI wciąż charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem, ze wskaźnikiem śmiertelności wynoszącym 50–69% wśród pacjentów hospitalizowanych. Ten wysoki wskaźnik śmiertelności jest związany z opóźnieniem w rozpoznaniu, które często nastręcza trudności i może zostać niewłaściwie postawione. Wczesna interwencja ma kluczowe znaczenie dla zachowania żywotności jelit. Metody: Dokonano retrospektywnej oceny dokumentacji klinicznej 140 pacjentów z AMI leczonych od maja 1997 r. do sierpnia 2013 w Klinice Chirurgii Ogólnej Wydziału Medycznego Uniwersytetu Ege. Parametry demograficzne i kliniczne, decydujące o najlepszych rokowaniach w zakresie chorobowości i śmiertelności, określono w analizie regresji logistycznej metodą wprowadzania (Enter) po uwzględnieniu poprawek na wpływ wszystkich możliwych czynników zakłócających. Wyniki: W grupie 140 pacjentów 77 osób stanowili mężczyźni (55%), zaś 63 kobiety (45%). Średnia wieku wyniosła 66,6 ± 14,5 (16–94) lat. Podsumowano: dane demograficzne, dane o chorobach współistniejących, wyniki w skali ASA, dane nt. stosowania leków związanych z niedokrwieniem krezki oraz materiały z badań diagnostyki obrazowej. Najczęstszymi chorobami współistniejącymi były problemy kardiologiczne (42,9%). U 27 (19,3%) pacjentów stwierdzono cukrzycę. Średni wynik w skali ASA wynosił 3. Najczęściej stosowaną metodą obrazowania była tomografia komputerowa (TK) jamy brzusznej, którą wykonano u 119 (85%) pacjentów. U 25 (17,9%) chorych stwierdzono wstrząs, zaś u 48 (34,3%) – kwasicę. Zwłoka między wystąpieniem ostrego bólu brzucha a zabiegiem wyniosła <12 godzin u 14 pacjentów (10,0%), od 12 do 24 godzin u 46 pacjentów (32,9%) i >24 godziny u 80 pacjentów (57,1%). Najczęstszą etiologią AMI był zakrzep (69 pacjentów, 49,3%). Najbardziej dotkniętymi bądź zajętymi narządami były jednocześnie jelito cienkie i grube (80 pacjentów, 57,1%). Najczęściej wykonywaną operacją była resekcja jelita cienkiego (42 pacjentów, 30%). Operacji chirurgicznej poddano 127 (90,7%) pacjentów, zaś 18 (12,9%) poddano laparotomii sprawdzającej. W przypadku 46 chorych (32,9%) stwierdzono jelito cienkie o długości poniżej 100 cm. Średni czas hospitalizacji wynosił 7 dni (1–90 dni). Wystąpienie chorób odnotowano u 51 pacjentów (36,4%), zaś wystąpienie zgonu u 74 pacjentów (52,9%). Wniosek: Celem niniejszego badania była ocena czynników prognostycznych AMI, mająca prowadzić do lepszego zrozumienia AMI, optymalizacji metod leczenia zarówno niechirurgicznego, jak i chirurgicznego, oraz poprawy wyników leczenia. Sugerujemy, że diagnostykę AMI należy wykonywać w oparciu o samo podejrzenie, oraz że w przypadkach takich konieczne jest niezwłoczne wykonanie laparotomii, w miarę możliwości przed wystąpieniem klinicznych objawów zapalenia otrzewnej. Wśród pacjentów z obrazem klinicznym obejmującym wstrząs i kwasicę najważniejszymi parametrami prognostycznymi śmiertelności są wiek i zwłoka między wystąpieniem ostrego bólu brzucha a zabiegiem wynosząca więcej niż 24 godziny.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 25-33
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies