Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tympanoplastyka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wpływ zachowanej suprastruktury strzemiączka na poprawę słuchu
Autorzy:
Boroń, Aleksandra
Wiatr, Agnieszka
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397303.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
suprastruktura strzemiączka
tympanoplastyka
Opis:
Wprowadzenie: Zabiegi ossikuloplastyki mogą być wykonywane na różne sposoby, w zależności od warunków anatomicznych i czynnościowych napotykanych w trakcie operacji otochirurgicznych oraz doświadczenia danej placówki. C el: Celem badania było przeprowadzenie analizy wyników leczenia w zakresie pooperacyjnej poprawy słuchu u pacjentów z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, ze szczególnym uwzględnieniem zachowania suprastruktury strzemiączka. Metody: Przeanalizowano dokumentację 294 kolejnych pacjentów poddanych w latach 2009–2013 w Klinice Otolaryngologii w Krakowie pierwszej operacji ENT w związku z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego. Do dalszej analizy z uwzględnieniem oceny roli zachowania suprastruktury strzemiączka kwalifikowało się 96 osób. Wyniki: Analiza wykazała znaczną poprawę słyszenia u osób po zabiegu ossikuloplastyki z zachowaniem suprastruktury strzemiączka w porównaniu z pacjentami po zabiegu mobilizacji płytki strzemiączka. Z drugiej strony, wyniki badań wskazują na znacznie mniejszą poprawę słuchu u chorych, u których zachowano jedynie strzemiączko w porównaniu z tymi, u których możliwa była bardziej rozległa rekonstrukcja łańcucha kosteczek słuchowych. Wniosek: Wartość rezerwy ślimakowej mierzona przed operacją ucha często nie odzwierciedla skali anomalii, a tym samym, nie może być uznawana za jedyny prognostyk pooperacyjnej poprawy słuchu.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 1; 17-22
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odległe wyniki badania słuchu u pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego
Autorzy:
Boroń, Aleksandra
Składzień, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397364.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
odległa pooperacyjna poprawa słuchu
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
tympanoplastyka
Opis:
Wstęp: Przewlekłe zapalenie ucha środkowego (PZUŚ) charakteryzuje się: przewodzeniowym upośledzeniem słuchu, możliwym ubytkiem błony bębenkowej, a w aktywnej formie – okresowym lub stałym wyciekiem z ucha. Leczeniem z wyboru PZUŚ jest operacja, której zakres zależy od rodzaju i rozległości zmian patologicznych. Cel: W pracy przeprowadzono prospektywną analizę wczesnych i odległych wyników leczenia otochirurgicznego u pacjentów operowanych z powodu PZUŚ. Materiał i metoda: W materiale rozpatrywano dane uzyskane od 79 pacjentów, którzy zgłosili się do odległej kontroli, a byli operowani z powodu PZUŚ w Klinice Otolaryngologii CM UJ w latach 2005–2014. W ocenie słuchu wykorzystano audiogram tonalny wykonany: przed zabiegiem operacyjnym, 6 miesięcy po zabiegu oraz w odległym, 10-letnim okresie obserwacji. Dodatkowo każdy pacjent wypełnił ankietę i był zbadany przez specjalistę otolaryngologa. Wyniki: Analiza obejmowała 79 chorych operowanych z PZUŚ. Średnie przewodnictwo kostne (dla częstotliwości: 500, 1000 i 2000 Hz) przed zabiegiem wynosiło 31,8 dB, nie różniło się istotnie (p = 0,355) po 6 miesiącach od zabiegu, wynosząc 32,8 dB. Istotnie powiększyło się (p < 0,001) w odległej 10-letniej kontroli, wynosząc 43,4 dB. Średnie przewodnictwo powietrzne (dla częstotliwości: 500, 1000 i 2000 Hz) przed zabiegiem wynosiło 57,6 dB; istotnie poprawiało się we wczesnej kontroli, wynosząc 50,5 dB przy p < 0,001. W odległej kontroli ponownie ulegało powiększeniu do wartości 61,3 dB i istotnie różniło się od wczesnego okresu pooperacyjnego (p < 0,001). Średnia rezerwa ślimakowa dla częstotliwości 500, 1000 i 2000 Hz przed zabiegiem wynosiła 26,4 dB; ulegała istotnemu (p < 0,001) zmniejszeniu w okresie pooperacyjnym, wynosząc 17,6 dB. Poziom rezerwy ślimakowej utrzymywał się na podobnym poziomie w odległej kontroli. Wnioski: Niniejsze badania wykazały, że: (1) całkowicie zachowany łańcuch kosteczek słuchowych przy braku aktywnego PZUŚ najlepiej rokuje na stabilną w latach poprawę słuchu z zachowaną prawidłową funkcją ucha wewnętrznego; (2) reoperacja pogarsza odległe wyniki badania słuchu w porównaniu do operacji wykonanej po raz pierwszy.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 6; 9-15
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność badania ruchomości okienka okrągłego za pomocą Laser Doppler Vibrometer w ocenie rekonstrukcji łańcucha kosteczek słuchowych w tympanoplastykach typu zamkniętego
Autorzy:
Sokołowski, Jacek
Niemczyk, Kazimierz
Bartoszewicz, Robert
Morawski, Krzysztof
Bruzgielewicz, Antoni
Rygalska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398659.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Laser Doppler Vibrometer
laser
tympanoplastyka typu zamkniętego
ruchomość łańcucha kosteczek słuchowych
Opis:
Round window’s movability measurements with helping of LDV in evaluation of ossicular chain functioning. Aim of study: Quantitive evaluation of round window movability in normal conditions and after malleus stapes assembly reconstruction were aims of the study. Methods and materials: In the experiment there were taken 10 non-frozen temporal bones harvested within 48 hours.Temporal bones specimens were prepared like in closed technique with antromastoidectomy and large posterior tympanotomy. Hearing system before and after MSA reconstruction were evaluated by measurement of round window movement. Measurements were performed at four frequencies: 1000 Hz, 2000 Hz, 4000 Hz, 8000 Hz. Results: In the normal ossicular chain the biggest movability were stated at frequency of 1 kHz. After reconstruction at all frequencies measurements were significantly worse. In reconstructed ears the highest movabilities were stated at frequencies 2000 Hz and 4000 Hz. Conclusions: Round window movability could be measured by Laser Doppler Vibrometry in posterior tympanotomy approach. Before reconstruction the biggest movability were evaluated at 1000 Hz and after MSA at 2000 Hz
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 77-80
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki odległe progu przewodnictwa kostnego na częstotliwości 4000 Hz po operacjach tympanoplastycznych
Autorzy:
Janiak-Kiszka, Joanna
Kaźmierczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398493.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
niedosłuch odbiorczy
tympanoplastyka
mastoidektomia
zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego
Opis:
Wprowadzenie: Leczenie operacyjne niedosłuchów przewodzeniowych niesie za sobą ryzyko uszkodzenia ucha wewnętrznego w mechanizmie urazu akustycznego. Cel: Celem pracy była ocena czynności narządu Cortiego, wyrażona progiem przewodnictwa kostnego na częstotliwo- ści 4000 Hz dla wybranych procedur resekcyjnych: mastoidektomii i operacji, której elementem było zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego. Materiał i metody: Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i  Onkologii Laryngologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w  Bydgoszczy w latach 2004–2009. U wszystkich wykonano badania audiometrii progowej tonalnej przed zabiegiem oraz co najmniej 3 lata po zabiegu. Analizowaną grupę chorych podzielono na podgrupy w zależności od rodzaju wykonanej operacji tympanoplastycznej wg Tosa oraz procedur resekcyjnych: mastoidektomii i operacji, której elementem było zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki: W analizowanym okresie trzech lat po operacji nie wykazano różnicy istotnej statystycznie między badanymi grupami, pomimo wyższych wartości dla tympanoplastyki typu 1 z mastoidektomią w porównaniu z tympanoplastyką typu 1 bez mastoidektomii – odpowiednio 25,67 dB i 18,53 dB. W badaniu pooperacyjnym grup operowanych techniką zamkniętą i otwartą nie obserwowano różnic istotnych statystycznie progu przewodnictwa kostnego dla częstotliwości 4000 Hz w obrębie operacji tympanoplastycznej typu 2 według Tosa Wnioski: Mastoidektomia lub zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego nie wpływają na podwyż- szenie progu przewodnictwa kostnego dla częstotliwości 4000 Hz po operacjach tympanoplastycznych w obserwacji długoterminowej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 5; 12-17
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych
Autorzy:
Janiak-Kiszka, Joanna
Kaźmierczak, Wojciech
Lewandowska, Kinga
Grabowski, Mateusz
Kaźmierczak, Henryk
Kluczyński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398267.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tympanoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
mastoidektomia
zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego
Opis:
Wstęp: Celem pracy była analiza i przegląd podawanych w piśmiennictwie czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych na podstawie materiału Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej CM UMK w Bydgoszczy. Materiał i metoda: Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy w latach 2004-2009. Łącznie wykonano 98 operacji tympanoplastycznych. Czas, jaki upłynął od zabiegu do momentu badania wynosił od 3 do 7 lat, średnio 5,43 lat. Wykonane operacje tympanoplastyczne podzielono według klasyfikacji Tosa. W ocenie wyników czynnościowych posłużono się badaniem audiometrii tonalnej, obliczając średnią rezerwę ślimakową z czterech częstotliwości (500, 1000, 2000, 3000 Hz), według wytycznych AAO-HNS z 1995 roku [2,3]. Parametr ten porównano między grupami wydzielonymi pod kątem czynników mogących potencjalnie mieć wpływ na wynik leczenia. Wśród czynników tych wzięto pod uwagę: drożność trąbki słuchowej, lokalizację i wielkość ubytku błony bębenkowej, uszkodzenie kosteczek słuchowych, stopień upowietrznienia wyrostka sutkowatego, ilość wykonanych operacji, obecność ziarniny lub perlaka, stan drugiego ucha, palenie papierosów, wykonanie mastoidektomii, zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki: Najważniejszym czynnikiem wpływającym na odległe wyniki po operacjach tympanoplastycznych (poza wyciekiem z ucha) jest stan kosteczek słuchowych, w szczególności młoteczka i strzemiączka. Prawidłowo przeprowadzony zabieg gwarantuje dobre efekty słuchowe niezależnie od występowania perlaka i ziarniny, jak również w przypadku reoperacji. Dla wszystkich typów tympanoplastyk lokalizacja ani wielkość ubytku błony bębenkowej nie wpływają na wyniki leczenia w obserwacji długoterminowej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 2; 19-29
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies