Temat: hipokalcemia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Analiza czynników wpływających na wystąpienie hipokalcemii po operacji wola guzowatego
Autorzy:: Papaj, Piotr
Kozieł, Sławomir
Mrowiec, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1393230.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: tyroidektomia
hipokalcemia
wapń
TSH
wole guzowate
Opis:: Wstęp: Tyroidektomia jest bardzo powszechnym zabiegiem chirurgicznym, zwłaszcza wykonywana z powodu wola guzowatego. Najczęstszym powikłaniem po tyroidektomii jest pooperacyjna hipokalcemia, przy czym odsetek przejściowej pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc może sięgać nawet 50%. Grupa badana i metody: Przeprowadzono prospektywne, randomizowane badanie na grupie 113 kobiet poddanych operacji wola guzowatego. Przeanalizowano czynniki mogące wpływać na wystąpienie pooperacyjnej hipokalcemii. Uzyskane wyniki: Częstość występowania pooperacyjnej hipokalcemii biochemicznej była istotnie wyższa w grupie pacjentek, u których przedoperacyjne stężenie wapnia wynosiło mniej niż 2,4 mmol/l. W tej grupie obserwowano wystąpienie biochemicznej hipokalcemii w 93,7% przypadków (30 z 32 pacjentek), w porównaniu z 65,3% chorych (17z 26) z grupy o wyższym przedoperacyjnym stężeniu wapnia. Największym ryzykiem wystąpienia pooperacyjnej hipokalcemii obarczona była totalna resekcja tarczycy, zaś najmniejszym subtotalna resekcja wyłącznie jednego płata. Wnioski: Wyższe przedoperacyjne stężenie wapnia w surowicy wiąże się ze zmniejszeniem częstości występowania pooperacyjnej biochemicznej hipokalcemii. Nie wykazano natomiast takiego związku w przypadku występowania pooperacyjnej hipokalcemii objawowej. Stwierdzono brak występowania zależności pomiędzy przedoperacyjnym stężeniem TSH oraz FT4 w surowicy a częstością występowania pooperacyjnej hipokalcemii zarówno objawowej, jak i bezobjawowej. Przeprowadzona statystyka nie wykazała związku pooperacyjnej hipokalcemii z czasem trwania zabiegu, natomiast potwierdzono istotną zależność z zakresem wykonanej operacji. Nie udało się wykazać związku pomiędzy częstością występowania pooperacyjnej hipokalcemii a doświadczeniem wykonującego zabieg chirurga.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 26-30
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Okołooperacyjna suplementacja wapnia i witaminy D u pacjentów poddanych wycięciu tarczycy – przegląd literatury
Autorzy:: Grzegory, Anna
Pomorski, Lech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1392512.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: hipokalcemia
niedoczynność przytarczyc
wapń
witamina D
tyreoidektomia
okres okołooperacyjny
Opis:: Wstęp: Hipokalcemia pooperacyjna jest wąskim, lecz istotnym problemem dotyczącym chorych poddanych operacjom tarczycy i przytarczyc. Jest najczęstszym powikłaniem po tyreoidektomii. Związana jest z przejściową lub trwałą niedoczynnością przytarczyc. Potencjalnie powoduje zagrożenie życia pacjentów oraz zwiększa koszty hospitalizacji. Celem pracy była ocena wyników badań, w których stosowano rutynową suplementację wapnia i/lub witaminy D w okresie okołozabiegowym. Materiały i metody: W artykule przeprowadzono przegląd literatury (15 prac), w której opisano stosowanie rutynowej okołooperacyjnej suplementacji wapnia (7 prac), witaminy D (2 prace) oraz wapnia i witaminy D (11 prac). W 10 badaniach porównywano jej skuteczność w zapobieganiu pooperacyjnej hipokalcemii w stosunku do braku suplementacji. W 5 badaniach przeprowadzono porównanie efektów podwójnej suplementacji (wapń i witamina D) do suplementacji samego wapnia. Liczba prac zajmujących się tym problemem nie jest szczególnie duża. Wyniki: Stosowanie suplementacji zmniejszało częstość hipokalcemii laboratoryjnej i hipokalcemii objawowej. Redukowało także nasilenie objawów. Najbardziej skuteczna była łączna suplementacja wapnia i witaminy D. W grupach z suplementacją nie stwierdzano hiperkalcemii ani inhibicji parathormonu. Stosowanie rutynowej suplementacji było mniej kosztowne niż wykonywanie badań laboratoryjnych w przebiegu leczenia hipokalcemii. Wnioski: W analizowanych pracach stwierdzono kliniczną i ekonomiczną przewagę rutynowej okołooperacyjnej profilaktycznej suplementacji witaminy D i/lub wapnia w porównaniu z jej brakiem. Jednak grupy badane w większości prac były niejednorodne pod względem charakterystyki pacjentów. W wielu pracach nie oceniano przedoperacyjnego stężenia 25-hydroksycholekalcyferolu – czynnika ryzyka hipokalcemii pooperacyjnej. Dyskusja: Stosowanie rutynowej profilaktycznej suplementacji wapnia i witaminy D w okresie okołooperacyjnym może okazać się użyteczne w codziennej praktyce klinicznej. Konieczne są dalsze badania celem ustalenia jednolitych wytycznych dotyczących rutynowego leczenia wapniem i witaminą D pacjentów po wycięciu tarczycy.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 4; 46-50
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Niedoczynność przytarczyc po całkowitym wycięciu tarczycy – wczesne markery prognostyczne
Autorzy:: Sieniawski, Karol
Kaczka, Krzysztof
Paduszyńska, Katarzyna
Fendler, Wojciech
Tomasik, Bartłomiej
Pomorski, Lech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1393793.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: niedoczynność przytarczyc
operacje na tarczycy
całkowite wycięcie tarczycy
oznaczenie intact PTH
hipokalcemia
Opis:: Operacje tarczycy to najczęściej wykonywane procedury w zakresie chirurgii endokrynologicznej. Podejmowane są próby stworzenia jednolitego algorytmu diagnostyki i opieki nad chorymi zagrożonymi pooperacyjną niedoczynnością przytarczyc. Celem pracy było wyznaczenie markera biochemicznego, który najdokładniej posłużyłby do określenia grupy pacjentów zagrożonych pooperacyjną niedoczynnością przytarczyc oraz identyfikacją czynników ryzyka tego powikłania. Materiał i metodyka. Do prospektywnego badania włączono 142 kolejnych pacjentów poddanych całkowitemu wycięciu tarczycy od 1 stycznia 2014 do 31 grudnia 2015 r. z powodu wola. Stężenia natywnego PTH (iPTH), wapnia całkowitego (Ca), fosforanów (P) oraz magnezu (Mg) były mierzone w surowicy przed operacją oraz w 1, 6, 24 i 48 godzinie po zabiegu. Wyniki. Objawy kliniczne niedoczynności przytarczyc wystąpiły u 25 (17,6%) ze 142 badanych pacjentów. Największą wartość prognostyczną dla niedoczynności przytarczyc na podstawie krzywych ROC miało stężenia iPTH w 6 h (AUC 0,942; 95%Cl: 0,866-1,000, p<0,001) oraz jego procentowa zmiana od wartości początkowej ΔiPTH w 6 h (AUC 0,930; 95%Cl: 0,858-1,000, p<0,001). W analizie wieloczynnikowej, większe stężenie Ca o 0,1 mmol/l, a dla iPTH o 0,1 pmol/l przed zabiegiem wiązało się z 68% (p=0,012) oraz 61% (p=0,007) mniejszą szansą na wystąpienie niedoczynności przytarczyc. Spadek stężenia iPTH o 1% od wartości początkowej zwiększał szansę wystąpienia tego powikłania o 15% (p<0,001). Wnioski. Najlepszym markerem wskazującym na duże ryzyko wystąpienia pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc jest spadek ΔiPTH w 6 h >65% lub stwierdzenie stężenia iPTH <1,57 pmol/l w 6 h po operacji. Spadek stężenia iPTH po zabiegu jest niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia niedoczynności przytarczyc. Przedoperacyjne wyższe stężenia Ca oraz iPTH są czynnikami ochronnymi dla wystąpienia tego powikłania.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 540-555
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "hipokalcemia" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język