Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "glowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Nowotwory neuroendokrynne głowy i szyi – przegląd piśmiennictwa
    Autorzy:
    Berger, G
    Dawidziuk, T
    Chyczewski, L
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401683.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    nowotwór neuroendokrynny
    głowa i szyja
    Opis:
    Nowotwory neuroendokrynne głowy i szyi stanowią rzadki rodzaj nowotworu. Najczęstszym miejscem lokalizacji nowotworów neuroendokrynnych głowy i szyi jest krtań, zwłaszcza nagłośnia i okolica nadgłośniowa. Pierwszy opisany przypadek neuroendokrynnego raka krtani został przedstawiony w 1969 roku przez Goldmana i wsp. Wśród cech guzów neuroendokrynnych, wykrywanych w badaniach immunohistochemicznych, należy wymienić ekspresję dwóch kluczowych markerów: synaptofizyny i chromograniny wraz z cząsteczką adhezji komórek nerwowych (CD56). Wykrycie zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV 16/18) w neuroendokrynnym raku krtani może stanowić jeden z czynników etiologicznych i powinno być traktowane jako standardowa procedura w diagnostyce i terapii. Metody: Przegląd artykułów opublikowanych w czasopismach na całym świecie; interdyscyplinarne konsylium pomiędzy patologami a klinicystami na temat nowotworów neuroendokrynnych głowy i szyi.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 16-21
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Torbiele dermoidalne głowy i szyi u dzieci
    Autorzy:
    Piszcz, Małgorzata
    Skotnicka, Bożena
    Hassmann-Poznańska, Elżbieta
    Gościk, Elżbieta
    Reszeć, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401795.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    torbiele dermoidalne
    głowa i szyja
    dzieci
    Opis:
    Wstęp: Torbiele dermoidalne to łagodne guzy pochodzenia naskórkowego, w 7 proc. zlokalizowane w obrębie głowy i szyi. Mają charakter zmian wrodzonych, zlokalizowanych w linii pośrodkowej ciała. Najczęściej (70 proc.) są diagnozowane u dzieci poniżej 5. roku życia. Materiał i metody: Przeprowadzono analizę dokumentacji medycznej dzieci z torbielami dermoidalnymi w obrębie głowy i szyi leczonych w Klinice Otolaryngologii Dziecięcej UM w Białymstoku w latach 1994-2014. Przedstawiono przegląd literatury dotyczący tego tematu. Wyniki: Leczono 17 dzieci z torbielami skórzastymi w obrębie głowy i szyi. Średni wiek chorych to 8,9 roku, 76,5 proc. płci żeńskiej. Najczęstszą lokalizacją torbieli była okolica przednia szyi i dno jamy ustnej (76 proc.). W diagnostyce wykorzystywano badanie ultrasonograficzne i tomografię komputerową. Wszystkich chorych leczono chirurgicznie, nie obserwowano nawrotów po leczeniu. Wnioski: Rozpoznanie torbieli dermoidalnych musi być brane pod uwagę w diagnostyce guzów głowy i szyi u dzieci.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2015, 4, 2; 66-70
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) w laryngologii i chirurgii rekonstrukcyjnej głowy i szyi – przegląd literatury i doświadczenia własne
    Autorzy:
    Piotrowska-Seweryn, Agnieszka
    Krakowczyk, Łukasz
    Maciejewski, Adam
    Kaniszewska-Dorsz, Żaneta
    Markowski, Jarosław
    Pietrauszka, Kornelia
    Goroszkiewicz, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399678.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    głowa i szyja
    otorynolaryngologia
    rekonstrukcja
    tomografia komputerowa
    wolny płat
    Opis:
    CBCT jest stosunkowo nową metodą diagnostyki obrazowej w medycynie. Po raz pierwszy została użyta w 1982 r. w Mayo Clinic Biodynamics Research Laboratory [1], a od 2001 r. jest komercyjnie wykorzystywana w stomatologii. Od wielorzędowej osiowej tomografii komputerowej różni się m.in. techniką wykonania oraz poszczególnymi parametrami. Niska dawka promieniowania stanowi jej największą zaletę, dzięki której coraz chętniej posługuje się nią wielu specjalistów, w tym laryngolodzy i chirurdzy rekonstrukcyjni. W laryngologii CBCT znalazła zastosowanie w diagnostyce przed- i okołooperacyjnej zarówno w rynologii, jak i otologii. W chirurgii rekonstrukcyjnej CBCT ułatwia dokładne zaplanowanie płata, a śródoperacyjnie pozwala na perfekcyjne dopasowanie odtwarzanych elementów tkankowych. W niniejszym artykule autorzy przedstawiają dotychczasowe informacje na temat CBCT w laryngologii, uzyskane na podstawie przeglądu literatury polskiej i zagranicznej, oraz dzielą się własnym doświadczeniem w zastosowaniu tomografii komputerowej wiązki stożkowej w operacjach rekonstrukcyjnych w obrębie twarzoczaszki.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 1-7
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rekonstrukcje mikronaczyniowe nosa po rozległych resekcjach z powodu nowotworów złośliwych
    Autorzy:
    Krakowczyk, Łukasz
    Szymczyk, Cezary
    Wierzgoń, Janusz
    Oleś, Krzysztof
    Smyczek, Dominika
    Ulczok, Rafał
    Donocik, Karolina
    Hadasik, Grzegorz
    Piotrowska, Agnieszka
    Maciejewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391901.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    głowa i szyja
    rak nosa
    rekonstrukcje nosa
    wolne płaty
    Opis:
    Wstęp: Nos jest centralnym i prawdopodobnie najważniejszym narządem twarzy. Zabiegi rekonstrukcyjne tej okolicy wymagają od operatora dużej znajomości anatomii, z uwagi na trójwymiarowy kształt i różnorodność tkanek, które ją tworzą. Brak jest jednolitych standardów postępowania czy algorytmów po rozległych resekcjach. Materiały i metody: W latach 2010–2019 w Klinice Chirurgii Onkologicznej i Rekonstrukcyjnej leczonych z powodu rozległych nowotworów nosa było 48 pacjentów, którzy wymagali po zabiegach resekcyjnych zastosowania wolnych płatów mikronaczyniowych, celem funkcjonalnego i estetycznego zaopatrzenia struktur anatomicznych nosa. Wyniki: U 48 pacjentów do rekonstrukcji nosa zastosowano łącznie 92 wolne płaty mikronaczyniowe, w tym: płat promieniowy u 24 chorych, płat promieniowy z fragmentem kości promieniowej u 14 chorych, płat z małżowiny usznej u 16 chorych, połączenie płata promieniowego z płatem z małżowiny usznej u 7 chorych, podwójny płat z małżowiny usznej u 6 chorych, połączenie płata promieniowego z dwoma płatami z małżowiny usznej u 4 chorych. Całkowitą martwicę wolego płata zanotowano w 4 przypadkach, częściową u 6 chorych. Wnioski: Przedstawione powyżej techniki operacyjne z użyciem wolnych płatów mikronaczyniowych stanowią uznaną metodę postepowania leczniczego i powinny być stosowane w codziennej praktyce chirurga. Opisane w pracy metody z zakresu chirurgii rekonstrukcyjnej pozwalają na uzyskanie optymalnego efektu funkcjonalnego i estetycznego.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 5; 1-7
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chirurgia ratująca w drugim nowotworze złośliwym krtaniowej części gardła po radioterapii i możliwości rekonstrukcji drogi pokarmowej - opis trzech przypadków i przegląd literatury
    Autorzy:
    Rzepakowska, Anna
    Jasińska, Agnieszka
    Wolniewicz, Maria
    Baranek, Piotr
    Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
    Bruzgielewicz, Antoni
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399622.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    nowotwór złośliwy
    głowa i szyja
    drugie ognisko
    chirurgia ratująca
    rekonstrukcja drogi pokarmowej
    Opis:
    U chorych z rozpoznanym rakiem w rejonie głowy i szyi istnieje duże ryzyko wystąpienia drugiego ogniska nowotworu sięgające 25% w obserwacji odległej i 4% w skali roku. U większości pacjentów w leczeniu pierwotnego nowotworu wykorzystana jest metoda radioterapii jako leczenie radykalne lub uzupełniające zabieg chirurgiczny. W przypadku drugiego ogniska raka możliwość powtórnego zastosowania radioterapii w dawkach terapeutycznych na ten sam obszar jest ograniczona. Leczeniem z wyboru pozostaje chirurgiczna resekcja, zwana ratującą (salvage surgery). W pracy przedstawiono opis trzech pacjentów, z drugim ogniskiem nowotworu w obrębie krtaniowej i/lub ustnej części gardła, u których uprzednio w okresie 10-25 lat zastosowano leczenie radioterapią odpowiednio z powodu raka migdałka podniebiennego oraz raka krtani. U wszystkich chorych wykonano chirurgię ratującą z zastosowaniem różnych metod rekonstrukcji drogi pokarmowej. U pierwszej chorej wykonano całkowitą faryngektomię z zachowaniem krtani oraz operację węzłów chłonnych szyi obustronnie, do rekonstrukcji gardła wykorzystano płat skórny z przedramienia. U drugiej pacjentki, ze względu na szerzenie się nacieku raka okołogłośniowo, przeprowadzono całkowitą laryngofaryngektomię z selektywnym usunięciem układu chłonnego szyi obustronnie i również zastosowano płat skórny z przedramienia do odtworzenia drogi pokarmowej. U trzeciego chorego, który miał przed 14 laty laryngektomię całkowitą i uzupełniającą radioterapię, wykonano przeszczep autogenny jelita cienkiego w celu odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego na szyi. Chirurgiczne leczenie drugiego ogniska raka w rejonie głowy i szyi po uprzedniej radioterapii jest istotnym wyzwaniem z uwagi na konieczność rozległej resekcji w tkankach zmienionych po napromienianiu, konieczność doboru optymalnych technik rekonstrukcyjnych oraz trudne do przewidzenia wyniki funkcjonalne tych operacji.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 33-39
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wirtualne planowanie przestrzenne i tomografia komputerowa wiązki stożkowej w chirurgii rekonstrukcyjnej guzów głowy i szyi – badanie pilotażowe
    Autorzy:
    Krakowczyk, Łukasz
    Piotrowska-Seweryn, Agnieszka
    Szymczyk, Cezary
    Wierzgoń, Janusz
    Oleś, Krzysztof
    Ulczok, Rafał
    Donocik, Karolina
    Dowgierd, Krzysztof
    Maciejewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397279.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    głowa i szyja
    rekonstrukcja
    tomografia komputerowa wiązki stożkowej
    wirtualne planowanie zabiegu chirurgicznego
    wolny płat
    Opis:
    Wprowadzenie: Celem badania było wykazanie, że połączenie wirtualnego planowania zabiegu chirurgicznego (VSP) i tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stanowi optymalną, umożliwiającą uzyskiwanie lepszych wyników czynnościowych i estetycznych, technikę rekonstrukcji wykonywanych z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego po złożonych resekcjach guzów w rejonie głowy i szyi. Materiał i metody: Do badania włączono 6 pacjentów (3 kobiety i 3 mężczyzn) z nowotworami głowy i szyi. Zmienionymi chorobowo obszarami były: środkowa część twarzy (2 przypadki) i żuchwa (4 przypadki). W oparciu o obrazy uzyskane w tomografii komputerowej głowy, techniką VSP opracowano plany rekonstrukcji z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego (FFF). Przy użyciu drukarki 3D sporządzono odpowiednie modele. Przy rozpoczęciu operacji i kilka minut po zakończeniu rekonstrukcji wykonywano skan CBCT, używając tomografu xCAT XORAN. W sytuacjach, gdy było to wymagane, wprowadzano drobne poprawki w zakresie kątów rekonstruowanych części kostnych. W każdym przypadku mierzono czas trwania operacji. Wyniki czynnościowe i kosmetyczne oceniano w badaniu kontrolnym po upływie 1 roku. Wyniki: Średni czas operacji wynosił 6 godzin 48 minut, tj. około 1 godzinę 40 minut krócej niż w przypadku standardowej operacji rekonstrukcyjnej. U wszystkich pacjentów uzyskano powrót do pełnej sprawności czynnościowej. U dwóch stwierdzono niezadowalający wynik estetyczny, będący wynikiem niewystarczającej ilości tkanki miękkiej w FFF. Wnioski: Według autorów, śródoperacyjne obrazowanie CBCT, niezależnie od kosztów, poprawia dokładność estetycznych rezultatów zabiegów rekonstrukcyjnych prowadzonych w oparciu o VSP, szczególnie w obszarach środkowej części twarzy i żuchwy. Wymagane jest przeprowadzenie dalszych badań na większej liczbie pacjentów.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 2; 28-33
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Manifestacje kliniczne ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń w dermatologii i otolaryngologii
    Autorzy:
    Ziuzia, Laura
    Dobrzyński, Paweł
    Sobolewski, Piotr
    Walecka-Herniczek, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400382.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń
    otolaryngologia
    głowa i szyja
    zapalenie zatok przymusowych
    zapalenie ucha środkowego
    niedosluch czuciowo-nerwowy
    zwężenie podglosniowe
    zmiany skórne
    zmiany oczne
    zmiany jamy ustnej
    Opis:
    Choroby powodowane zapaleniem naczyń występują rzadko. Trudności rozpoznawania wynikają z rzadkości występowania, raczej powolnego ich rozwoju oraz różnorodnych objawów i lokalizacji zmian chorobowych. Rozpoznanie zapalenia naczyń musi polegać na uwzględnieniu i rozważeniu wszystkich cech klinicznych, wśród których mogą się znaleźć kryteria klasyfikacyjne dla rożnych jednostek chorobowych.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 8-14
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakość życia zależna od stanu zdrowia u osób po przebytym raku ustnej części gardła – badanie populacyjne
    Autorzy:
    Guenzel, Thomas
    Walliczek-Dworschak, U
    Teymoortash, A
    Singer, S
    Eichler, M
    Wilhelm, T
    Schimmer, M
    Franzen, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398259.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    EORTC (ang. European Organisation for Research and Treatment of Cancer – Europejska Organizacja na rzecz Badań i Leczenia Raka)
    ustna część gardła
    migdałek
    język
    rak
    głowa i szyja
    jakość życia
    Opis:
    Cel: Celem niniejszego badania było porównanie jakości życia (quality of life; QoL) pacjentów po przebytym nowotworze złośliwym ustnej części gardła, którzy zostali podani różnym metodom leczenia. Materiał i metody: Nawiązano kontakt z 954 osobami po przebytym raku ustnej części gardła. Każdy z badanych otrzymał kwestionariusz oceny jakości życia chorych na nowotwory złośliwe EORTC QLQ-C30 i EORTC QLQ-H&N35. Wyniki: Kwestionariusze zostały wypełnione przez 263 chorych po przebytym raku ustnej części gardła (28% odesłanych ankiet). Czterdziestu pięciu pacjentów zostało poddanych leczeniu chirurgicznemu, 20 radykalnej radioterapii lub chemioradioterapii, 85 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą radioterapią, a 111 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą chemioradioterapią. Osoby, u których zastosowano leczenie chirurgiczne połączone z uzupełniającą radioterapią zgłaszały znacznie więcej problemów z: • połykaniem (B = 13,43, 95% przedział ufności CI – Confidence Interval – 1,83–25,03), • zmysłami (B = 24,91, CI 11,86-33,97), • jedzeniem w towarzystwie (B=16,91, CI 3,46-30,36), • suchością w jamie ustnej (B=22,42, CI 12,17–40,67), • gęstością śliny (B = 22,37, CI 6,23–38,50), • suplementami żywnościowymi (B = 18,59, CI 0,62–36,56) niż pacjenci, którzy zostali poddani wyłącznie leczeniu chirurgicznemu. Chorzy po leczeniu chirurgicznym i uzupełniającej chemioradioterapii zgłaszali znacznie więcej problemów związanych z: • suchością w jamie ustnej (B = 34,15, CI 18,91–99,39). • gęstą śliną (B = 22,90, CI 5,65–40,16). Zgłaszali natomiast mniej problemów związanych z funkcjonowaniem fizycznym (B = -12,07, CI 0,49 –23-64). Wnioski: Osoby, które wzięły udział w badaniu i poddane były wyłącznie leczeniu chirurgicznemu zgłaszały w niektórych modułach, specyficznych dla nowotworów głowy i szyi, lepszą jakość życia związaną ze zdrowiem niż pacjenci, u których zastosowano leczenie multimodalne lub radioterapię adiuwantową.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 2; 30-35
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies