Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "całkowita" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Analiza porównawcza powikłań w okresie pooperacyjnym po zabiegu totalnej gastrektomii
Autorzy:
Stancu, S. M
Popescu, B. A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393673.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
totalna gastrektomia
bezpośrednie pooperacyjne powikłania
całkowita gastrektomia typu Roux-en-Y
całkowita gastrektomia typu Omega-Barun
rak żołądka
Opis:
Wprowadzenie: Totalna gastrektomia (total gastrectomy, TG), mimo przerwania ciągłości przewodu pokarmowego i związanych z tym powikłań pooperacyjnych, jest zabiegiem z wyboru w przypadku resekcji raka żołądka. Celem tej pracy było przedstawienie częstości powikłań po TG, analiza powikłań pooperacyjnych oraz określenie, która z dwóch technik – ezofagojejunostomia typu Roux-en-Y czy całkowita resekcja żołądka sposobem Omega-Braun – jest bezpieczniejsza. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywne badanie obserwacyjne obejmujące pacjentów z rakiem żołądka, którzy zostali poddani różnym wariantom TG między 1 stycznia 2010 roku i 31 grudnia 2012 roku w Oddziale Chirurgicznym Klinicznego Szpitala Ratunkowego w Bukareszcie. Analizę statystyczną z wykorzystaniem statystyk opisowych oraz testów parametrycznych i nieparametrycznych przeprowadzono za pomocą oprogramowania GraphPad przy poziomie istotności statystycznej p<0,05. Wyniki: Do badania włączonych zostało 77 pacjentów w wieku od 37 do 91 lat (średnia wieku 64,1±11,59 lat). Zaobserwowano łącznie 84 powikłania bezpośrednio po zabiegu u 35 pacjentów (47,5%), sklasyfikowane jako lokalne (n=21, 25%) lub systemowe (n=63, 75%). Reoperacja była konieczna w pięciu przypadkach (6,2%) po końcowej ezofagojejunostomii typu Roux-en-Y. Odnotowano dwa zgony (n=2, 2,5%), jeden po zabiegu typu Roux-en-Y, drugi po TG Omega-Braun. Dyskusja: Technika typu Roux-en-Y wiązała się z najwyższym odsetkiem powikłań lokalnych i systemowych. Całkowita gastrektomia typu Omega-Braun wiązała się z najmniejszym odsetkiem powikłań, natomiast powikłania obejmowały stany zagrażające życiu, takie jak niestabilność hemodynamiczna i niewydolność wielonarządowa. Wnioski: Zaobserwowano istotną statystycznie zależność między wykonaniem ręcznego zespolenia i śmiertelnością. Całkowita gastrektomia jest założonym zabiegiem obarczonym wieloma potencjalnymi powikłaniami, co wymaga udoskonalenia technik chirurgicznych, aby zmniejszyć ryzyko pooperacyjne.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 3; 1-6
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krwiak śródścienny żołądka imitujący guz podścieliskowy przewodu pokarmowego – opis przypadku i przegląd literatury
Autorzy:
Spychała, Arkadiusz
Nowaczyk, Piotr
Budnicka, Aleksandra
Antoniewicz, Ewa
Murawa, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393198.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
krwiak śródścienny żołądka
guz podścieliskowy przewodu pokarmowego
całkowita resekcja żołądka
Opis:
W pracy przedstawiono opis przypadku pacjenta z krwiakiem śródściennym żołądka. W przeprowadzonych badaniach diagnostycznych wysunięto podejrzenie guza podścieliskowego przewodu pokarmowego. W badaniu gastroskopowym stwierdzono obraz prawidłowy, natomiast w badaniu tomografii komputerowej jamy brzusznej uwidoczniono wzdłuż krzywizny większej żołądka zmianę guzowatą wychodzącą z jego tylnej ściany, przylegającą do trzustki i śledziony. Chorego zakwalifikowano do leczenia chirurgicznego. Wykonano laparotomię, całkowitą resekcję żołądka, rekonstrukcję przewodu pokarmowego metodą Roux-en-Y. W pooperacyjnym badaniu histopatologicznym zaobserwowano obecność rozległego krwiaka penetrującego do tkanki tłuszczowej okołożołądkowej oraz liczne hemosyderynofagi i odcinkowe wykładniki tworzenia ziarniny zapalnej wskazujące na przewlekły charakter zmiany. Wyniki badań immunohistochemicznych w kierunku GIST (CD117, DOG-1, CD34, CD31, SMA, S-100, CKAE1/AE3, Ki-67) były ujemne. Przebieg pooperacyjny bez powikłań. Pacjent pozostaje pod stałą kontrolą i obserwacją. W kontrolnym badaniu gastroskopowym i tomografii komputerowej jamy brzusznej po 6 miesiącach od operacji stwierdzono obraz prawidłowy.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 62-65
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laryngektomia całkowita w leczeniu raka krtani w stopniu zaawansowania T4: trendy i ocena czasu przeżycia
Autorzy:
Badwal, Jaspreet Singh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392004.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
laryngektomia całkowita
rak krtani
rak krtani w stopniu zaawansowania T4
Opis:
Wprowadzenie: Postępowanie w zaawansowanym raku krtani ulegało zmiennym trendom w ciągu ostatnich kilku dekad. Chociaż w literaturze dostępnych jest wiele obszernych doniesień na temat wyników przeżycia w przypadku zaawansowanego raka krtani, brakuje gruntownych przeglądów systematycznych, odzwierciedlających pełen obraz faktów i liczb. Niniejsza analiza zwraca uwagę na najbardziej istotne dane w skoncentrowanym i aktualnym formacie, w celu uproszczenia interpretacji wnioskowania opartego na dowodach. Cel: Zaprezentowanie trendów leczenia raka krtani w stopniu zaawansowania T4 w ciągu ostatnich kilku dekad i analiza czasu przeżycia w odniesieniu do różnych metod leczenia raka krtani w stopniu zaawansowania T4 w drodze przeglądu systematycznego. Metody: Wyszukiwanie danych drogą elektroniczną przeprowadzono przy użyciu terminów "laryngektomia całkowita", "rak krtani T4", "przeżywalność" w połączeniu z następującą metodą wyszukiwania: Wyszukaj blok Rak krtani - "Nowotwory krtani" [Mesh] LUB ((krtaniowy[tiab] LUB krtań[tiab] LUB "Krtań"[Mesh]) ORAZ ("Nowotwory"[Mesh] LUB nowotwór* [tiab] LUB guz* LUB rak* [tiab] LUB złośliwość* [tiab] LUB nowotwór złośliwy* [tiab] LUB nowotwór* [tiab] LUB onkologia* [tiab])); Wyszukaj blok laryngektomia całkowita - "Laryngektomia" [Mesh] LUB laryngektomia całkowita* [tiab] LUB laryngofaryngektomia całkowita* [tiab] LUB faryngolaryngektomia całkowita* [tiab]; Wyszukaj blok T4 - t4 [tiab]. Badania kliniczne uzyskano z elektronicznych baz danych PubMed, EMBASE, SCOPUS oraz Cochrane Library. Do czerwca 2017 r. opublikowano w nich łącznie 304 artykuły, obejmujące badania prospektywne, randomizowane badania kliniczne z grupą kontrolną, badania retrospektywne i mniejsze badania opisowe. W piśmiennictwie odnoszącym się do wybranych badań poszukiwano dalszych artykułów. Ponadto, w celu uzyskania powiązanych artykułów, przeprowadzono wyszukiwanie za pomocą Google Scholar. Wyniki: Liczne badania, o których mowa w niniejszym przeglądzie, dostarczają wiarygodnych dowodów na temat skuteczności i wyników leczenia chirurgicznego raka krtani w stopniu zaawanasowania T4. W celu rozwiązania problemu heterogeniczności w odniesieniu do wyboru pacjentów, do analizy włączono liczne doniesienia dotyczące wyłącznie pacjentów z chorobą w stopniu zaawansowania T4. Wniosek: Laryngektomia całkowita pozostaje złotym standardem w leczeniu raka krtani w stopniu zaawansowania T4a. Dzięki niezrównanym wynikom onkologicznym uzyskiwanym od ponad wieku, technika ta przetrwała próbę czasu. W niniejszej pracy zaprezentowano gruntowny przegląd literatury, z omównieniem trendów w leczeniu zaawansowanego raka krtani na różnych kontynentach. Należy podkreślić, że celem badania nie było udowodnienie, że określona metoda leczenia jest lepsza od innej, ale uwydatnienie wzorców przestrzegania protokołów i wytycznych, zgodnie z sugestiami płynącymi z multidyscyplinarnych konsensusów i spójnych wyników.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 30-37
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia połykania u pacjentów po całkowitym usunięciu krtani: postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne
Autorzy:
Jamróz, Barbara
Chmielewska-Walczak, Joanna
Milewska, Magdalna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399310.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dylatacja
FEES
laryngektomia całkowita
mięsień pierścienno-gardłowy
miotomia
mowa zastępcza
rak krtani
segment gardłowo-przełykowy
wideofluoroskopia
zaburzenia połykania
Opis:
Zaburzenia połykania występują u 10–89% chorych po całkowitym usunięciu krtani; w większym odsetku u pacjentów leczonych uzupełniającą radioterapią. Mechanizm zaburzeń związany jest ze zmianami anatomicznymi po operacji (zakres operacji) lub powikłaniami terapii adiuwantowej (kserostomia, neuropatia, obrzęk tkanek itp.). Powyższe zmiany prowadzą do: obniżenie ruchomości ścian bocznych gardła i retrakcji języka, pojawienia się ruchów pompujących języka, obniżenia odruchu do połykania, osłabienia otwarcia górnego zwieracza przełyku, skurczu mięśnia pierścienno-gardłowego, włóknienia tkanek, powstania pseudouchyłka gardła itp. W efekcie dochodzi do: regurgitacji treści pokarmowych do nosa i jamy ustnej, ich zalegania na poziomie gardła środkowego i dolnego, wydłużenia transportu bolusa. W przypadku powstania przetoki tchawiczo-przełykowej może dochodzić do aspiracji treści pokarmowych. Powyższe zmiany znacznie obniżają jakość życia chorych po operacji. Protokół diagnostyczny obejmuje: zebranie wywiadu (pomocne bywają kwestionariusze, np.: EAT 10, SSQ, MDADI, DHI), wykonanie oceny klinicznej połykania oraz badań instrumentalnych: przede wszystkim wideofluoroskopii, ale także badania endoskopowego połykania. W wybranych przypadkach konieczne jest wykonanie manometrii wieloczęstotliwościowej. Wśród metod leczenia można wyróżnić: metody chirurgiczne (np.: dylatacja balonem górnego zwieracza przełyku, miotomia mięśnia pierścienno-gardłowego, neurektomia splotu gardłowego, usunięcie pseudouchyłka gardła), metody zachowawcze (np.: ostrzyknięcie toksyną botulinową zwieracza górnego przełyku, rehabilitacja logopedyczna, leczenie żywieniowe) oraz metody wspomagające (np. konsultacja psychologa, fizjoterapeuty, dietetyka klinicznego). Wybór konkretnego sposobu leczenia powinien być poprzedzony procesem diagnostycznym, w którym zostanie ustalony mechanizm zaburzeń czynnościowych związanych z tworzeniem głosu i połykaniem.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 23-28
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies