Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bevacizumab" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Bevacizumab i cidofovir w leczeniu HPV-zależnej brodawczakowatości krtani – przegląd literatury
Autorzy:
Jackowska, Joanna
Piersiala, Krzysztof
Klimza, Hanna
Wierzbicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398302.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
brodawczakowatość krtani
cidofovir
bevacizumab
terapia adjuwantowa
Opis:
Cel: Brodawczakowatość krtani to choroba wywoływana przez wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) typu 6 lub 11, która dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych. Cechą charakterystyczną tej jednostki chorobowej są łagodne brodawczaki – będące proliferującym nabłonkiem płaskim – w obrębie układu oddechowego oraz pokarmowego. Największym problemem w leczeniu brodawczakowatości jest wysoka częstość nawrotów po zastosowaniu leczenia chirurgicznego. Materiały i metody: Przeglądu literatury dokonano na podstawie dostępnych publikacji w bazach danych, tj. MedLine (US National Library of Medicine), PubMed oraz SciELO. Wszystkie publikacje w języku angielskim zostały poddane analizie (w tym badania przekrojowe, prospektywne, retrospektywne, przeglądy literatury oraz opisy przypadku). Wyniki: W najnowszej dostępnej literaturze rekomenduje się kilka sposobów leczenia brodawczakowatości krtani, w tym mechaniczny debulking za pomocą lasera CO2 oraz użycie terapii adjuwantowej. Śródnabłonkowe wstrzyknięcia bevacizumabu i cidofoviru wydłużają okresy pomiędzy kolejnymi zabiegami chirurgicznymi oraz zmniejszają liczbę koniecznych operacji w ciągu roku. Wnioski: Europejskie Towarzystwo Laryngologiczne (ELS) nadal nie jest zgodne co do przewagi zalet nad skutkami ubocznymi terapii adjuwantowej w brodawczakowatości krtani. Przegląd literatury natomiast wskazuje na obiecujące długoterminowe korzyści płynące z zastosowania tej terapii. Bevacizumab oraz cidovofir przynoszą największe efekty w leczeniu zwłaszcza agresywnej postaci brodawczakowatości.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 4; 1-8
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Outcomes of bevacizumab and cidofovir treatment in HPV-associated recurrent respiratory papillomatosis – review of the literature.
Autorzy:
Jackowska, Joanna
Piersiala, Krzysztof
Klimza, Hanna
Wierzbicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398291.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
recurrent respiratory papillomatosis
cidofovir
bevacizumab
adjuvant treatment
Opis:
Objective: Recurrent respiratory papillomatosis (RRP) is caused by types 6 and 11 human papilloma virus and occurs in both children and adults. It is characterized by proliferation of benign squamous cell papillomas within the aerodigestive tract. The problem with recurrent respiratory papillomatosis treatment is high recurrence of papilloma growth following surgical removal. Method: A literature review was carried out via surveys based on electronic data in public domains: MedLine (USA National Library of Medicine), PubMed and SciELO, using keywords such as: recurrent respiratory papillomatosis, adjuvant treatment, cidofovir, and bevacizumab. All types of papers written in English were included (cross-sectional, prospective and retrospective clinical trials, review papers, and case reports). Results: In the recent literature, several types of treatment such as surgery with mechanical debulking or laser and adjuvant therapies are mentioned. Intralesional bevacizumab and cidofovir treatment may increase the interval between surgical procedures and decrease the number of procedures per year. Conclusions: There is still an ongoing discussion within the European Laryngological Society regarding the balance between effectiveness and side effects of RRP adjuvant treatment, however, recent results show promising long-term effects. Bevacizumab and cidofovir in aggressive RRP give hope for improved treatment outcomes.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 4; 1-8
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New directions in molecular diagnostics and therapy of vestibular schwannomas
Autorzy:
Litwiniuk, Malgorzata
Makuszewska, Maria
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399284.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
acoustic neuroma
bevacizumab
biological treatment
microRNAs
prognostic markers
vestibular schwannoma
Opis:
The molecular basis for the formation and growth of vestibular schwannomas (VS) has been elucidated in the recent years. The main genetic and epigenetic aberrations, changes in gene expression and specific signaling pathways involved in pathogenesis of sporadic VS and neurofibromatosis type II (NF2) have been defined. These findings facilitated the search for prognostic markers in VS and potential targets for biological therapy. This publication summarizes the main directions of research in the field of molecular diagnostics and pharmacotherapy of VS based on biological agents.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 55-59
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe kierunki w diagnostyce molekularnej i terapii osłoniaków nerwu przedsionkowego (Vestibular Schwannoma)
Autorzy:
Litwiniuk, Malgorzata
Makuszewska, Maria
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399320.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
bevacizumab
leczenie biologiczne
markery prognostyczne
mikroRNA
nerwiak osłonkowy
osłoniak przedsionkowy
Opis:
W ostatnich latach poznano molekularne podłoże powstawania i wzrostu nerwiaków osłonkowych nerwu przedsionkowego (ang. vestibular schwannoma; VS). Opisano: główne aberracje genetyczne i epigenetyczne, zmiany ekspresji genów oraz specyficzne szlaki sygnałowe, które biorą udział w patogenezie VS sporadycznych oraz związanych z neurofibromatozą typu II (NF2). Odkrycia te pozwoliły na poszukiwanie potencjalnych markerów prognostycznych VS oraz punktów uchwytu dla terapii biologicznych. Poniższa praca podsumowuje główne kierunki badań w zakresie diagnostyki molekularnej oraz terapii farmakologicznej VS, opartej na lekach biologicznych.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 55-59
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies