Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ściany" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ultrasonograficzny pomiar grubości ściany pęcherzyka żółciowego w ocenie ryzyka konwersji planowej cholecystektomii z techniki laparoskopowej na otwartą – doświadczenia powiatu olkuskiego
Autorzy:
Kania, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393789.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
cholecystektomia laparoskopowa
konwersja
grubość ściany pęcherzyka żółciowego
ultrasonografia pęcherzyka żółciowego
Opis:
Celem pracy była ocena ryzyka wystąpienia śródoperacyjnych trudności, konwersji oraz przetoki żółciowo-jelitowej podczas laparoskopowej cholecystektomii w zależności od grubości ściany pęcherzyka żółciowego mierzonej w badaniu USG. Materiał i metodyka. Przeprowadzono pracę prospektywną na grupie 50 chorych poddanych laparoskopowej cholecystektomii z powodu przewlekłego kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego. Do obliczeń zależności między zmiennymi jakościowymi zastosowano test niezależności chi-kwadrat, a wyniki testów zinterpretowano w odniesieniu do progu poziomu istotności α=0,05. Wyniki. Zależność między grubością ściany pęcherzyka żółciowego a wystąpieniem śródoperacyjnych trudności jest w analizowanym zbiorze deterministyczna (AUC=1), a grubość ściany ≥ 5 mm pozwala przewidzieć ich wystąpienie już na etapie diagnostycznym (p<0,001). Ponadto, zmierzona w badaniu USG grubość ściany pęcherzyka żółciowego jest dobrym predyktorem wystąpienia konwersji (AUC=0,976; 95%CI 0,444‑0,975; p<0,001) oraz przetoki żółciowo-jelitowej (AUC=0,935; 95%CI 0,121‑0,738; p=0,001). Wnioski. Uzyskane wyniki umożliwiają przewidywanie trudnych technicznie laparoskopowych cholecystektomii wśród chorych z przewlekłym zapaleniem pęcherzyka żółciowego, a poprzez dobór odpowiedniego zespołu operacyjnego pozwalają na zmniejszenie liczby konwersji oraz ewentualnych powikłań. Ponadto, przestrzeganie powyższych wyników w codziennej praktyce powinno ułatwić planowanie oraz zwiększenie efektywności pracy na bloku operacyjnym.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 587-607
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki odległe progu przewodnictwa kostnego na częstotliwości 4000 Hz po operacjach tympanoplastycznych
Autorzy:
Janiak-Kiszka, Joanna
Kaźmierczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398493.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
niedosłuch odbiorczy
tympanoplastyka
mastoidektomia
zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego
Opis:
Wprowadzenie: Leczenie operacyjne niedosłuchów przewodzeniowych niesie za sobą ryzyko uszkodzenia ucha wewnętrznego w mechanizmie urazu akustycznego. Cel: Celem pracy była ocena czynności narządu Cortiego, wyrażona progiem przewodnictwa kostnego na częstotliwo- ści 4000 Hz dla wybranych procedur resekcyjnych: mastoidektomii i operacji, której elementem było zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego. Materiał i metody: Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i  Onkologii Laryngologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w  Bydgoszczy w latach 2004–2009. U wszystkich wykonano badania audiometrii progowej tonalnej przed zabiegiem oraz co najmniej 3 lata po zabiegu. Analizowaną grupę chorych podzielono na podgrupy w zależności od rodzaju wykonanej operacji tympanoplastycznej wg Tosa oraz procedur resekcyjnych: mastoidektomii i operacji, której elementem było zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki: W analizowanym okresie trzech lat po operacji nie wykazano różnicy istotnej statystycznie między badanymi grupami, pomimo wyższych wartości dla tympanoplastyki typu 1 z mastoidektomią w porównaniu z tympanoplastyką typu 1 bez mastoidektomii – odpowiednio 25,67 dB i 18,53 dB. W badaniu pooperacyjnym grup operowanych techniką zamkniętą i otwartą nie obserwowano różnic istotnych statystycznie progu przewodnictwa kostnego dla częstotliwości 4000 Hz w obrębie operacji tympanoplastycznej typu 2 według Tosa Wnioski: Mastoidektomia lub zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego nie wpływają na podwyż- szenie progu przewodnictwa kostnego dla częstotliwości 4000 Hz po operacjach tympanoplastycznych w obserwacji długoterminowej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 5; 12-17
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guzek w ścianie jamy brzusznej w bliźnie po cholecystektomii
Autorzy:
Gupta, Ashish
Gupta, Amit
Gupta, Sweety
Chauhan, Udit
Singh, Ashok
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392309.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak pęcherzyka żółciowego
guzek ściany jamy brzusznej
przerzuty w miejscu portu
Opis:
Rak pęcherzyka żółciowego (GBC) jest rzadką patologią. Analizując naszą szpitalną bazę danych w celu przewidywania wystąpienia guzka w ścianie jamy brzusznej u pacjentów po przebytej cholecystektomii, znaleźliśmy siedem przypadków odpowiadających tej sytuacji. U trzech z nich – dwóch kobiet i jednego mężczyzny (średnia wieku 55 lat) – guzek powstał w miejscu blizny. Dwóch pacjentów przebyło cholecystektomię laparoskopową, jeden cholecystektomię klasyczną. Średni czas od wykonania zabiegu do wykrycia nowotworu wynosił 10,6 miesiąca. U wszystkich chorych usunięty pęcherzyk żółciowy nie został poddany badaniu histopatologicznemu. Po powtórnej klasyfikacji pacjentów stwierdzono nieresekcyjne stadia choroby – u dwóch gruczolakoraka, u jednego guza neuroendokrynnego. Guzek w ścianie jamy brzusznej jest rzadkim markerem utajonego nowotworu pęcherzyka żółciowego. Badanie histopatologiczne usuwanego pęcherzyka żółciowego powinno zwiększyć przeżycie u pacjentów poddawanych cholecystektomii.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 2; 16-19
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych
Autorzy:
Janiak-Kiszka, Joanna
Kaźmierczak, Wojciech
Lewandowska, Kinga
Grabowski, Mateusz
Kaźmierczak, Henryk
Kluczyński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398267.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tympanoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
mastoidektomia
zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego
Opis:
Wstęp: Celem pracy była analiza i przegląd podawanych w piśmiennictwie czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych na podstawie materiału Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej CM UMK w Bydgoszczy. Materiał i metoda: Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy w latach 2004-2009. Łącznie wykonano 98 operacji tympanoplastycznych. Czas, jaki upłynął od zabiegu do momentu badania wynosił od 3 do 7 lat, średnio 5,43 lat. Wykonane operacje tympanoplastyczne podzielono według klasyfikacji Tosa. W ocenie wyników czynnościowych posłużono się badaniem audiometrii tonalnej, obliczając średnią rezerwę ślimakową z czterech częstotliwości (500, 1000, 2000, 3000 Hz), według wytycznych AAO-HNS z 1995 roku [2,3]. Parametr ten porównano między grupami wydzielonymi pod kątem czynników mogących potencjalnie mieć wpływ na wynik leczenia. Wśród czynników tych wzięto pod uwagę: drożność trąbki słuchowej, lokalizację i wielkość ubytku błony bębenkowej, uszkodzenie kosteczek słuchowych, stopień upowietrznienia wyrostka sutkowatego, ilość wykonanych operacji, obecność ziarniny lub perlaka, stan drugiego ucha, palenie papierosów, wykonanie mastoidektomii, zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki: Najważniejszym czynnikiem wpływającym na odległe wyniki po operacjach tympanoplastycznych (poza wyciekiem z ucha) jest stan kosteczek słuchowych, w szczególności młoteczka i strzemiączka. Prawidłowo przeprowadzony zabieg gwarantuje dobre efekty słuchowe niezależnie od występowania perlaka i ziarniny, jak również w przypadku reoperacji. Dla wszystkich typów tympanoplastyk lokalizacja ani wielkość ubytku błony bębenkowej nie wpływają na wyniki leczenia w obserwacji długoterminowej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 2; 19-29
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silent sinus syndrome associated with natural childbirth
Zespół cichej zatoki związany z porodem siłami natury
Autorzy:
Sobolewska, Aleksandra
Clarós, Pedro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399713.pdf
Data publikacji:
2018-12-05
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
enophthalmos
hypoglobus
orbital floor displacement
childbirth
orbital reconstruction
silent sinus syndrome
przemieszczenie ściany oczodołu
poród
rekonstrukcja oczodołu
zespół cichej zatoki
Opis:
Spontaneous, painless enophthalmos, hypoglobus with orbital floor resorption and maxillary sinus collapse on the ipsilateral side is recognised as a rare condition known as the silent sinus syndrome. This paper aimed to present an unusual association of natural childbirth and the onset of orbital floor displacement caused by silent sinus syndrome. We wanted to present a case of a 31-year-old woman presented with a 3-month history of painless, progressive right enophthalmos otherwise utterly asymptomatic who developed symptoms shortly after natural childbirth. That association have never been presented before in literature. We also wanted to discuss the pregnancy-related nasal congestion. We present our experience with these case treated with a single-stage procedure, focusing on the advantages of this one-step approach.
Spontaniczne bezbolesne zapadnięcie gałki ocznej (enophthalmos) z jej obniżeniem (hypoglobus), resorpcją ściany oczodołu i zapadnięciem się zatoki szczękowej po tej samej stronie stanowi rzadki zespół kliniczny określany jako zespół cichej zatoki (ang. silent sinus syndrome). Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie nietypowego związku między porodem siłami natury i przemieszczeniem ściany oczodołu w przebiegu zespołu cichej zatoki. Opisano przypadek 31-letniej kobiety, która zgłosiła się z trzymiesięcznym wywiadem bezbolesnego postępującego zapadnięcia gałki ocznej po stronie prawej bez żadnych innych dolegliwości, u której objawy rozwinęły się po porodzie siłami natury. Nigdy wcześniej nie opisywano w literaturze podobnego związku. W artykule omówiono również nieżyt nosa związany z ciążą. Przedstawiono doświadczenia autorów w leczeniu jednoetapowym z uwzględnieniem korzyści takiego podejścia.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 4; 27-32
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies