Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Woźniak, Katarzyna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Perianal abscess and fistula-in-ano in children – evaluation of treatment efficacy. Is it possible to avoid recurrence?
Autorzy:
Bałaż, Katarzyna
Trypens, Agata
Polnik, Dariusz
Pankowska-Woźniak, Katarzyna
Kaliciński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391785.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
fistula-in-ano
fistulotomy
perianal abscess
Opis:
Introduction: Perianal abscess and fistula-in-ano are common findings in infants and children. The perianal abscess is usually a manifestation of a fistula-in-ano. Experience of our center indicates general lack of knowledge of the origin of the abscess and therefore, it is usually treated by incision and drainage, which leads to repeated recurrences. Aim: We aimed to present the optimal management of fistula-in-ano and perianal abscess in order to reduce or even eliminate the risk of recurrence. Material and methods: The retrospective study included 24 infants with perianal abscess treated at our center between 2013 and 2015. Patients were divided into two groups: group I (50%) was primary treated in our center, while group II had undergone prior surgical interventions in other hospitals. Fistula-in-ano was intraoperatively identified in all patients (100%) and fistulotomy was performed. Results: No fecal incontinence or recurrence of perianal abscess were observed in any of our patients. In group II, the disorder was associated with severe inflammation, some patients underwent an additional surgical intervention, such as incision and drainage of an extensive buttock’s abscess; patients required longer antibiotic therapy and prolonged hospitalization. Conclusion: Minimally invasive approach (sitz baths, antibiotic therapy, puncture or incision and drainage of the abscess) appears tempting due to its simplicity and lack of need for general anesthesia, but it is associated with a high recurrence rate. Fistulotomy and fistulectomy, which are slightly more invasive procedures, significantly reduce the recurrence rate of fistulain- ano and perianal abscess.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 29-33
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropnie i przetoki odbytu u dzieci – ocena skuteczności leczenia. Czy można uniknąć nawrotów?
Autorzy:
Bałaż, Katarzyna
Trypens, Agata
Polnik, Dariusz
Pankowska-Woźniak, Katarzyna
Kaliciński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391794.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
fistulotomia
przetoka odbytu
ropień odbytu
Opis:
Wprowadzenie: Ropnie i przetoki odbytu są częstym schorzeniem w populacji dziecięcej. U większości pacjentów ropień odbytu stanowi manifestację obecności przetoki odbytu. Doświadczenia naszego ośrodka wskazują na powszechny brak wiedzy w tym zakresie i postępowanie ograniczone wyłącznie do nacięcia ropnia, co w większości przypadków prowadzi do wielokrotnych wznów. Cel: Celem pracy jest przedstawienie możliwych sposobów postępowania oraz ocena ich skuteczności w wyeliminowaniu nawrotów ropni i przetok odbytu. Materiał i metoda: Przeanalizowano retrospektywnie dokumentację medyczną 24 niemowląt leczonych z powodu ropni i przetok odbytu w naszym ośrodku w latach 2013–2015. Połowa pacjentów (grupa I) była pierwotnie leczona w naszym ośrodku, druga połowa (grupa II) przed przyjęciem miała wykonywane interwencje chirurgiczne w innych ośrodkach. U wszystkich pacjentów z ropniami odbytu śródoperacyjnie zidentyfikowano kanał przetoki odbytu (100%) i wykonano fistulotomię. Wyniki: U żadnego pacjenta nie obserwowano nawrotu ropnia odbytu ani nietrzymania stolca. U pacjentów z grupy II obserwowano bardziej nasilony stan zapalny. Część z nich wymagała również dodatkowych procedur chirurgicznych w postaci drenażu rozległego ropnia pośladka; wymagali oni również dłuższej antybiotykoterapii i hospitalizacji. Wnioski: Procedury małoinwazyjne (nasiadówki, antybiotykoterapia, nakłucie lub nacięcie i drenaż ropnia) są kuszące z uwagi na swoją prostotę i brak konieczności znieczulenia pacjenta, ale wiążą się z powikłaniami i dużą liczbą nawrotów. Stosowanie procedur bardziej inwazyjnych (fistulotomia, fistulektomia) wiąże się z koniecznością znieczulenia pacjenta i leczenia operacyjnego, ale pozwala znacznie zredukować częstość nawrotów i innych powikłań.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 29-33
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of treatment under subterraneotherapy conditions at the “Wieliczka” Salt Mine Health Resort on the symptoms of diseases of the nose and paranasal sinuses
Autorzy:
Woźniak, Aleksandra
Nowak, Karol
Pełkowska, Anna
Rys, Katarzyna
Gawlik, Jolanta
Składzień, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398963.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chronic non-allergic rhinitis
respiratory rehabilitation
subterraneotherapy
Opis:
Introduction: Chronic rhinosinusitis is an important disease of the upper respiratory system which substantially reduces patient quality of life and the methods of symptomatic treatment are tremendously limited. Aim: The aim of this study was to evaluate the next therapeutic option which is a combination of respiratory rehabilitation and subterraneotherapy. Material and methods: The study covered 57 patients of whom 15 were men and 42 women. The average age of patients was 60 +/- 10.87 (standard deviation). 44 patients finished 15 days of therapy which covers full-time treatment. The average age of these patients was 59.7 +/- 11.6 (standard deviation). Results: In the study group, there was a statistically significant reduction among all analyzed symptoms of chronic rhinosinusitis. The general severity of symptoms decreased from 5.66 cm to 2.57 cm (p < 0.001), blockade/congestion of the nose from 5.49 to 2.23 cm (p < 0.001), anterior nasal discharge from 5.33 cm to 2.5 cm (p < 0.001), posterior nasal discharge from 6.04 cm to 2.71 cm (p < 0.001), facial pain/pressure from 3.43 cm to 1.45 cm (p < 0.001), headache from 3.73 cm to 1.19 cm (p < 0.001) and reduction or loss of smell from 4.17 cm to 1.94 cm (p < 0.001). Conclusions: Such a notable improvement in all analyzed symptoms led us to conclude that respiratory rehabilitation, especially such conducted in adequate climatic conditions, should be a valuable therapeutic option in the symptomatic treatment of patients with chronic rhinosinusitis.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 22-27
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ leczenia w warunkach subterraneoterapii w Uzdrowisku Kopalnia Soli „Wieliczka” na objawy w chorobach nosa i zatok przynosowych
Autorzy:
Woźniak, Aleksandra
Nowak, Karol
Pełkowska, Anna
Rys, Katarzyna
Gawlik, Jolanta
Składzień, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398980.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekły niealergiczny nieżyt nosa
subterraneoterapia
rehabilitacja oddechowa
Opis:
Wstęp: Przewlekły nieżyt nosa i zatok przynosowych jest istotnym schorzeniem górnych dróg oddechowych, znacznie upośledzającym jakość życia pacjentów. Metody jego leczenia objawowego są jednak niezwykle ograniczone. Cel: Celem niniejszej pracy była ocena opcji terapeutycznej leczenia objawowego przewlekłego niealergicznego nieżytu nosa i/lub zatok przynosowych w postaci połączenia rehabilitacji oddechowej z subterraneoterapią. Materiał i metody: Badaniem objęto 57 pacjentów, 15 mężczyzn i 42 kobiety. Wiek badanych wynosił 60,6 +/- 10,87 (odch. st.) lat. Pełne leczenie (15 dni zabiegowych) ukończyło 44 pacjentów, 11 mężczyzn i 33 kobiety. Wiek badanych, którzy ukończyli leczenie, to: 59,7 +/- 11,6 (odch. st.) lat. Wyniki: W badanej grupie wystąpiło statystycznie istotne zmniejszenie nasilenia wszystkich analizowanych objawów przewlekłego nieżytu nosa i/lub zatok przynosowych. Ogólne nasilenie objawów zmniejszyło się z 5,66 cm do 2,57 cm (p < 0,001), blokada nosa z 5,49 do 2,23 cm (p < 0,001), wydzielina z nosa z 5,33 cm do 2,5 cm (p < 0,001), uczucie spływania wydzieliny po tylnej ścianie gardła z 6,04 cm do 2,71 cm (p < 0,001), uczucie bólu lub rozpierania twarzy z 3,43 do 1,45 cm (p < 0,001), ból głowy z 3,73 do 1,19 cm (p < 0,001) i uczucie ograniczenia węchu z 4,17 do 1,94 cm (p < 0,001). Wnioski: Tak znacząca poprawa w zakresie wszystkich analizowanych objawów pozwala nam wysnuć wniosek, że rehabilitacja oddechowa, w szczególności prowadzona w odpowiednich warunkach klimatycznych, powinna być cenną opcją terapeutyczną w leczeniu objawowym pacjentów z przewlekłym nieżytem nosa i zatok przynosowych.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 22-27
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies