Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Winiarski, Marek" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Cystic Adrenal Lesions - Analysis of Indications and Results of Treatment
    Autorzy:
    Major, Piotr
    Pędziwiatr, Michał
    Matłok, Maciej
    Ostachowski, Mateusz
    Winiarski, Marek
    Rembiasz, Kazimierz
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396728.pdf
    Data publikacji:
    2012-04-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    cystic adrenal lesions
    laparoscopic adrenalectomy
    endocrinological surgery
    minimally invasive surgery
    adrenal gland surgery
    indications for surgery
    Opis:
    Cysts are a rare pathology of adrenal glands. As the development of new diagnostic techniques takes place, the occurrence of adrenal cystic lesions has been rapidly increasing. The majority of them are solid adrenal lesions, but localized fluid collections are also more frequently diagnosed. In case of solid adrenal lesions, there are straight indications for surgery, but on the other hand there are no clear guidelines and recommendations in case of adrenal cysts.The aim of the study was to analyze surgical methods and evaluate treatment effects in patients who were qualified for laparoscopic adrenalectomy due to adrenal cystic lesions.Metarial and methods. Identical criteria were used to qualify patients with solid and cystic lesions of the adrenal gland for surgery. Out of the whole number of 345 patients who underwent laparoscopic surgery for adrenal tumors, 28 had adrenal cysts. 16 of them (57%) were women and 12 (43%) men. The average age of the studied group was 46.4 years (25-62 years). The average cyst diameter in CT was 5.32 cm (1.1-10 cm). Most of the lesions were hormonally inactive (22 patients), but in 6 cases increased level of adrenal hormones was observed.Results. Pathological analysis revealed 4 (14%) pheochromocytomas and 2 (7%) dermoid cysts. In case of 22 (79%) patients, the postoperative material was profiled by pathologists as insignificant according to potential neoplasmatic transformation risk: 5 (17.5%) - endothelial vascular cysts, 3 (11%) endothelial lymphatic cysts, 7 (25.5%) pseudocysts, 3 (11%) simple cysts, 2 (7%) bronchogenic cysts, 1 (3.5%) - cortical adenoma and 1 (3.5%) cyst was of myelolipoma type.Conclusions. Based on the performed research and previous experience in treating patients with adrenal lesions we can conclude that application of the same evaluating algorithm for both cystic and solid lesions is valid.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 4; 184-189
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Endoscopic Insertion Of A Self-Expandable Stent Combined With Laparoscopic Rinsing Of Peritoneal Cavity As A Method For Staple Line Leaks Treatment In Patients Post Laparoscopic Sleeve Gastrectomy
    Autorzy:
    Matłok, Maciej
    Major, Piotr
    Pędziwiatr, Michał
    Winiarski, Marek
    Budzyński, Piotr
    Małczak, Piotr
    Hynnekleiv, Leif
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395616.pdf
    Data publikacji:
    2015-05-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    bariatric surgery
    laparoscopic sleeve gastrectomy
    post-bariatric surgery complications
    staple line leaks
    Opis:
    Currently, laparoscopic sleeve gastrectomy is one of bariatric surgeries most commonly performed in the world. The most frequent complications of surgeries of this type, with the highest mortality rate, include bleeding into the GI tract and peritoneal cavity, and sleeve staple line leaks. These severe complications prolong the hospital stay, and often are a cause of patient’s death. While in a case of bleeding the procedure appears to be obvious, so far no uniform and standard guidelines have been established for the group of patients with staple line leaks. The aim of the study was to report results of treatment for staple line leaks following laparoscopic sleeve gastrectomy with a laparoscopic procedure and simultaneous endoscopic insertion of a self-expandable stent. Material and methods. 152 laparoscopic sleeve gastrectomies were performed from April 2009 to December 2014. The BMI median was 46.9, and the age median was 42 years. Staple line leaks developed in 3 out of 152 people (1.97%). All patients who developed this complication were included in the study. The treatment involved laparoscopic revision surgery with simultaneous endoscopic insertion of a self-expandable stent (Boston Scientific, Wallflex Easophageal Stent, 150×23 mm) into the gastric stump during gastroscopy. Results. Leaks following laparoscopic sleeve gastrectomy were diagnosed on day 5 after the procedure, on average. Intervention consisting of laparoscopy and endoscopic insertion of a self-expandable stent was initiated within 14 hours of diagnosing the leak, on average. The mean time for which the stent was kept was 5 weeks (4–6 weeks). Stenting proved to be fully effective in all patients, where after discharging home, a cutaneous fistula, periodically (every 2-3 weeks) discharging several millilitres of matter, persisted in one patient. The mean time for the leak healing in 2 patients, in whom the described method was successful in treatment of this complication, was 37 days. No patient died in the perioperative or follow-up period. Conclusions. The proposed method for treatment of staple line leaks following laparoscopic sleeve gastrectomy by combined laparoscopic rinsing and draining of the peritoneal cavity and endoscopic insertion of a self-expandable stent is an interesting and worth recommending method for treatment of this complication.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 5; 238-244
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Laparoscopic cholecystectomy in the treatment of gallbladder polypoid lesions – 15 years of experience
    Autorzy:
    Matłok, Maciej
    Migaczewski, Marcin
    Major, Piotr
    Pędziwiatr, Michał
    Budzyński, Piotr
    Winiarski, Marek
    Ostachowski, Mateusz
    Budzyński, Andrzej
    Rembiasz, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396486.pdf
    Data publikacji:
    2013-11-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    gall-bladder polyps
    laparoscopic cholecystectomy
    gall-bladder cancer
    gall-bladder ultrasound
    Opis:
    Due to the constant increase of public health awareness and widespread “cancerophobia”, the progressively larger number of incidentally diagnosed gall-bladder polyps became the source of anxiety, which leads patients and physicians to undertake therapeutic decisions, despite the absence of symptoms. The majority of gall-bladder polyps are benign. It is estimated that only 3 to 5% of polyps are malignant. Currently, there is lack of randomized control trials based on which the clear-cut criteria of qualification of patients with gall-bladder polyps for surgical procedure can be created. The aim of the study was to analyze gall-bladder polyps in patients who underwent laparoscopic cholecystectomy in the 2nd Department of General Surgery, Jagiellonian University Collegium Medicum. Material and methods. The retrospective study was conducted on 5369 patients who underwent laparoscopic cholecystectomy in the 2nd Department of General Surgery, Jagiellonian University Collegium Medicum with special attention to 152 (2.8%) patients in whom gall-bladder polyps were diagnosed preoperatively. Qualification criteria for surgery, surgical treatment results, and histopathological examination results were also analyzed. Results. Amongst the 5369 patients qualified for laparoscopic cholecystectomy, 152 (2.8%) were diagnosed with gall-bladder polyps during the preoperative ultrasound examinations. Postoperative histopathological examinations of 41 (27%) patients confirmed the presence of gall-bladder polyps. In 102 (67%) patients, only gall-stones were diagnosed without previously described polyps during the ultrasound examination. Analysis of the histopathological examination results revealed the presence of benign lesions in 35 (23.35%) patients. In 5 (3%) patients the presence of an adenoma, and in one (0.65%) the presence of adenocarcinoma were confirmed. Conclusions. Based on the conducted study and previous personal experience in the treatment of patients with gall-bladder polyps, we believe that due to the potential risk of neoplastic transformation, patients with polyps larger than 10 mm in diameter and polyps of proven rapid growth should be qualified for laparoscopic cholecystectomy. Indications for surgical treatment also seem reasonable in case of patients with present polyps and coexisting right upper quadrant pain, even though the above-mentioned is connected with gall-bladder deposits.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 11; 625-629
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A periampullary duodenal diverticula in patient with choledocholithiasis – single endoscopic center experience
    Autorzy:
    Major, Piotr
    Dembiński, Marcin
    Winiarski, Marek
    Pędziwiatr, Michał
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Stanek, Maciej
    Dworak, Jadwiga
    Pisarska, Magdalena
    Rembiasz, Kazimierz
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393717.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    choledocholithiasis
    digestive system endoscopic surgery
    diverticulum
    endoscopic retrograde cholangiopancreatography
    prevalence
    Opis:
    The reported prevalence of periampullary duodenal diverticula varies between 9 and 32.8%. The aim of the study was to evaluate the prevalence of periampullary diverticula in the studied population and establish whether their presence influence the risk of choledocholithiasis and the risk of Endoscopic Retrograde Cholangio Pancreatography (ERCP) related complications. Material and methods. The study group of 3788 patients who underwent ERCP between 1996 and 2016at the 2nd Department of General Surgery Jagiellonian University Medical College in Kraków were analyzed. The group comprised of 2464 women (mean age 61.7 years) and 1324 men (mean age 61.8 years). The patients were divided into two groups. Group A included patients in whom there were no periampullary diverticula detected. Group B included patients in whom the opening of the bile duct was in the vicinity of a duodenal diverticulum. Results. There were 3332 patients included in group A (2154 women and 1178 men) and 456 patients in group B (310 women and 146 men). The prevalence of periampullary duodenal diverticula in the analyzed group was 12.8%. The presence of stones or biliary sludge was diagnosed in 1542 patients (47.6%) in group A and 290 patients (68.1%) in group B. Recurrence of choledocholithiasis occurred in 4.5% of patients (70/1542) in group A and 10.3% of patients (30/290) in group B. Complications occurred in a total of 76 patients in group A (2.3%) and 22 patients in group B (4.8%). Conclusions. The presence of choledocholithiasis and the risk of ERCP related complications are significantly higher in the group with duodenal diverticula.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 576-586
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uchyłki okołobrodawkowe dwunastnicy u pacjentów z kamicą przewodową – doświadczenia własne
    Autorzy:
    Major, Piotr
    Dembiński, Marcin
    Winiarski, Marek
    Pędziwiatr, Michał
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Stanek, Maciej
    Dworak, Jadwiga
    Pisarska, Magdalena
    Rembiasz, Kazimierz
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393807.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    kamica przewodowa
    chirurgia endoskopowa przewodu pokarmowego
    uchyłki
    endoskopowa wsteczna cholangiopankreatografia
    częstość występowania
    Opis:
    Uchyłki okołobrodawkowe dwunastnicy występują w 9 do 32,8% populacji dorosłych. Celem pracy była ocena częstości występowania uchyłków okołobrodawkowych dwunastnicy w badanej grupie oraz określenie czy ich obecność wpływa na ryzyko wystąpienia kamicy przewodowej oraz liczba komplikacji okołozabiegowych w przebiegu endoskopowej wstecznej cholangiopankreatografii (EWCP). Materiał i metodyka. Do badania włączono 3788 pacjentów, u których wykonano EWCP w latach 1996 – 2016 w II Katedrze Chirurgii Ogólnej UJ CM w Krakowie. Badaną grupę stanowiły 2464 kobiety (średni wiek 61,7 lat) oraz 1324 mężczyzn (średni wiek 61,8 lat). Pacjenci zostali przydzieleni odpowiednio do jednej z dwóch grup. Grupę A stanowili chorzy, u których nie zdiagnozowano uchyłków okołobrodawkowych dwunastnicy. W grupie B znaleźli się chorzy, u których stwierdzono uchyłki dwunastnicy umiejscowione w pobliżu brodawki Vatera. Wyniki. Grupę A stanowiło 3332 pacjentów (w tym 2154 kobiety oraz 1178 mężczyzn), a grupę B 456 chorych (w tym 310 kobiet i 146 mężczyzn). Częstość występowania okołobrodawkowych uchyłków dwunastnicy w analizowanej grupie wynosiła 12,8%. Obecność złogów żółciowych wykazano u 1542 pacjentów (47,6%) w grupie A oraz u 290 chorych (68,1%) w grupie B. Nawrót kamicy przewodowej obserwowano w 4,5% (70/1542) przypadków z grupy A oraz w 10,3% (30/290) z grupy B. Komplikacje okołozabiegowe wystąpiły u 76 chorych z grupy A (2,3%) i 22 pacjentów z grupy B (4,8%). Wnioski. Częstość występowania kamicy przewodowej i ryzyko wystąpienia komplikacji po EWCP są znamiennie wyższe w grupie chorych, u których stwierdzono obecność uchyłku w pobliżu brodawki Vatera w porównaniu z pacjentami bez takiej diagnozy.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 576-586
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gastrointestinal obstruction in patients previously treated for ma
    Autorzy:
    Budzyński, Piotr
    Pędziwiatr, Michał
    Kenig, Jakub
    Lasek, Anna
    Winiarski, Marek
    Major, Piotr
    Wałęga, Piotr
    Natkaniec, Michał
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Rogala, Joanna
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393965.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    gastrointestinal obstruction
    adhesive bowel obstruction
    malignant bowel obstruction
    Opis:
    Bowel obstruction is a common condition in acute surgery. Among the patients, those with a history of cancer consist a particular group. Difficulties in preoperative diagnosis – whether obstruction is benign or malignant and limited treatment options in patients with reoccurrence or dissemination of the cancer are typical for this group. The aim of the study was to analyze causes of bowel obstruction in patients with history of radical treatment due to malignancy. Material and methods. Patients with symptoms of bowel obstruction and history of radical treatment for malignancy who were operated in 2nd and 3rd Department of General Surgery JUCM between 2000 and 2014 were included into the study. The patients were divided into 2 groups based on type of mechanical bowel obstruction (group 1 – adhesions, group 2 – malignant process). Results. 128 patients were included into the study – group 1: 67 (52.3%) and group 2: 61 (47.7%). In the second group bowel obstruction was caused by reoccurrence in 25 patients (40.98%) and dissemination in 36 (59.02%). The mean time between onset of the symptoms of bowel obstruction and the end of treatment for the cancer was 3.7 and 4.4 years, respectively in group 1 and 2 (p>0.05). Median time between onset of the symptoms and admission to Emergency Department was significantly longer in patients with malignant bowel obstruction compared to those with adhesions (11.6 ±17.8 days vs 5.1 ± 6.9 days, p=0.01). Considering type of surgery due to bowel obstruction, in first group in most patients (69.2%) bowel resection was not necessary and in the second group creation of jejuno-, ileo- or colostomy was the most common procedure. Morbidity was significantly higher in second group (45.9% vs 28.26%, p<0.05) but there was no difference in mortality (26% vs 24%, p>0.05). In both groups the most common localization of primary malignancy was colon. Conclusions. In analyzed group of patients frequency of bowel obstruction caused by adhesions and malignancy was similar. However, in patients with bowel obstruction caused by malignancy morbidity was significantly higher and duration of symptoms was longer. There was no diagnostic procedure which would allow to differentiate the cause of bowel obstruction preoperatively and the diagnosis was made during the operation.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 93-98
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niedrożność przewodu pokarmowego u chorych leczonych wcześniej z powodu nowotworu złośliwego
    Autorzy:
    Budzyński, Piotr
    Pędziwiatr, Michał
    Kenig, Jakub
    Lasek, Anna
    Winiarski, Marek
    Major, Piotr
    Wałęga, Piotr
    Natkaniec, Michał
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Rogala, Joanna
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393998.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    niedrożność przewodu pokarmowego
    niedrożność zrostowa
    niedrożność nowotworowa
    Opis:
    Mechaniczna niedrożność przewodu pokarmowego jest częstym schorzeniem spotykanym podczas ostrego dyżuru chirurgicznego. Szczególną grupę stanowią chorzy, którzy wcześniej byli leczeni z powodu nowotworów złośliwych. W grupie tej występują trudności w przedoperacyjnym ustaleniu charakteru niedrożności oraz ograniczone możliwości radykalnego leczenia u chorych ze wznową lub rozsiewem nowotworu. Celem pracy była analiza przyczyn niedrożności przewodu pokarmowego u chorych wcześniej leczonych radykalnie z powodu nowotworu złośliwego. Materiał i metodyka. Do badania włączono pacjentów operowanych w II i III Katedrze Chirurgii Ogólnej CM UJ w latach 2000‑2014 z powodu objawów niedrożności przewodu pokarmowego, leczonych wcześniej radykalnie z powodu choroby nowotworowej. Kryterium wyłączenia stanowiło pierwotnie paliatywne leczenie oraz potwierdzona wznowa procesu nowotworowego. Chorych podzielono na dwie grupy, w zależności od przyczyny niedrożności (grupa 1 – zrosty, grupa 2 – choroba nowotworowa). Wyniki. Do badania włączono 128 pacjentów – grupa pierwsza: 67 (52,3%), grupa druga 61 (47,7%). W grupie drugiej u 25 chorych stwierdzono wznowę miejscową (40,98%), a u 36 (59,02%) rozsiew nowotworowy. Średni odstęp pomiędzy wystąpieniem objawów niedrożności a pierwotnym leczeniem wynosił w grupie pierwszej 3,7 lat, natomiast w grupie nowotworowej był nieistotnie dłuższy – 4,4 lat (p>0,05). Mediana czasu trwania objawów wynosiła odpowiednio 11,6 ± 17,8 dni w grupie 2, a w grupie 1 5,1± 6,9 dni (p=0,01). W grupie 1 u większości (61,19%) przeprowadzono zabieg bez konieczności resekcji jelita. W grupie 2 najczęstszym zabiegiem było wyłonienie stomii (68,85%). Zaobserwowano częstsze występowanie powikłań w grupie 2 (45,9% vs 28,36%, p<0,05) przy podobnym odsetku śmiertelności (26% vs 24%, p>0,05). Najczęstszą pierwotną lokalizacją nowotworu w obu grupach było jelito grube. Wnioski. W analizowanej grupie chorych częstość występowania niedrożności nowotworowej była porównywalna z niedrożnością spowodowaną przyczynami nienowotworowymi. W grupie chorych z niedrożnością nowotworową odsetek powikłań był istotnie wyższy, a czas trwania objawów wyraźnie dłuższy. Ponieważ nie istnieje technika diagnostyczna pozwalająca jednoznacznie odróżnić obie grupy przedoperacyjnie, ostateczne rozpoznanie stawiane jest zwykle podczas operacji.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 159-168
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies