Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Marta, Dąbrowska" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Ocena występowania zaburzeń połykania u chorych z przewlekłym kaszlem
    Autorzy:
    Jamróz, Barbara
    Pabian, Maria
    Walczak, Joanna
    Milewska, Magdalena
    Grabczak, Elżbieta
    Marta, Dąbrowska
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399965.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    dysfagia
    FEES
    przewlekły kaszel
    test połykania wody
    aspiracja
    penetracja
    Opis:
    Wprowadzenie: Pacjenci uskarżający się na przewlekły kaszel wymagają diagnostyki zaburzeń połykania. Cel pacy: Ocena występowania zaburzeń połykania (niosących za sobą ryzyko penetracji lub aspiracji pokarmu) w grupie chorych z przewlekłym kaszlem. Materiał i metoda: 34 kolejnych pacjentów hospitalizowanych z powodu przewlekłego kaszlu. Pacjenci wypełniali kwestionariusze Reflux Symptom Index (RSI) oraz Eating Assessment Tool 10 (EAT-10), przechodzili badanie przedmiotowe z zakresu głowy i szyi, ocenę palpacyjną mięśni zewnętrznych krtani, przesiewowy test połykania wody oraz ocenę endoskopową zaburzeń połykania. Wyniki: Analiza wyników kwestionariuszy EAT-10 oraz RSI wskazuje na ryzyko występowania refluksu oraz dysfagii. W przesiewowym teście połykania wody odsetek wyników pozytywnych zwiększał się wraz ze wzrostem objętości podawanego płynu. W badaniu endoskopowym stwierdzono m.in.: przedwczesne połykanie, podwójne połykanie, penetracje, aspiracje, zalegania na poziomie gardła i krtani. W badaniu przedmiotowym u 33% chorych stwierdzono obniżoną elewację krtani. Większość pacjentów cechowała się zwiększonym napięciem mięśni zewnątrzkrtaniowych. Wnioski: Dysfagia stanowi częsty problem chorych z przewlekłym kaszlem, u których diagnostyka foniatryczna powinna być rozszerzona o badanie FEES. Badanie wymaga kontynuacji na większej grupie pacjentów oraz porównania wyników z grupą kontrolną.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 1-7
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evaluation of dysphagia among patients with chronic cough
    Autorzy:
    Jamróz, Barbara
    Pabian, Maria
    Walczak, Joanna
    Milewska, Magdalena
    Grabczak, Elżbieta
    Marta, Dąbrowska
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399906.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    dysphagia
    FEES
    chronic cough
    water swallowing test
    aspiration
    penetration
    Opis:
    Aim: The aim of the study was to determine the prevalence of dysphagia in patients with chronic cough. Material and methods: Thirty-four consecutive patients. All patients underwent physical examination, ENT assessment, functional phoniatric assessment at rest and speech, Water-Swallow Test (WST), and Fiberoptic Endoscopic Evaluation of Swallowing Disorders (FEES). Furthermore, Reflux Symptom Index (RSI) and Eating Assessment Tool 10 (EAT 10) questionnaires were performed. Results: Results of the RSI and EAT 10 questionnaires showed the risk of reflux and dysphagia in participating patients. WST positive results increase with water volume. Patients presented episodes of spillage, double swallows, penetration, aspiration and residue of food at the hypopharynx. Functional examination showed decrease of laryngeal elevation (33%) and hypertension of external laryngeal muscles. Conclusions: Results of the study showed prevalence of dysphagia in most patients with chronic chough. It seems that phoniatric assessment in those cases should be expanded and FEES examination should comprise an important part.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 1-7
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Challenges in the treatment of chronic cough as observed by a laryngologist and a pulmonologist
    Trudności w leczeniu przewlekłego kaszlu okiem laryngologa i pulmonologa
    Autorzy:
    Dąbrowska, Marta
    Arcimowicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399166.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    asthma
    chronic cough
    difficult to treat chronic cough
    gastroesophageal reflux
    laryngopharyngeal reflux
    upper airway cough syndrome
    astma
    kaszel trudny do leczenia
    kaszel związany z chorobami górnych dróg oddechowych
    przewlekły kaszel
    refluks krtaniowo- gardłowy
    refluks żołądkowo-przełykowy
    Opis:
    Chronic cough affects about 4–10% of adults and has a negative impact on the patients’ quality of life. Chronic cough may be a symptom of many different diseases and its management should be based on treating the underlying cause. The most common cough cause in adults is chronic bronchitis due to smoking. Next, in non-smoking adults upper airway cough syndrome, gastroesophageal reflux and asthma account for the majority of cough reasons. Despite thorough diagnostics and management in 5–10% adults management of chronic cough is unsuccessful. In difficult-to-treat cough neuromodulators and speech therapy may be effective.
    Przewlekły kaszel występuje u 4–10% dorosłych, wpływając negatywnie na ich jakość życia. Może on być objawem wielu chorób, a w większości przypadków jego leczenie powinno mieć charakter przyczynowy. Najczęstszym powodem przewlekłego kaszlu jest przewlekłe zapalenie oskrzeli związane z paleniem papierosów, natomiast wśród osób niepalących są to: choroby górnych dróg oddechowych, choroba refluksowa i astma. Pomimo starannej diagnostyki i prób terapii, u 5–10% chorych z przewlekłym kaszlem nie udaje się uzyskać zmniejszenia jego nasilenia. W takiej sytuacji rozpoznaje się kaszel trudny do leczenia, a jego zmniejszenie można uzyskać stosując rehabilitację logopedyczną lub leki neuromodulujące.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 11-18
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of the impact of bronchial asthma and hypersensitivity to aspirin on the clinical course of chronic sinusitis with nasal polyps
    Autorzy:
    Podwysocka, Marta
    Dąbrowska, Katarzyna
    Fendler, Wojciech
    Pagacz, Konrad
    Pietruszewska, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397802.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    chronic sinusitis with nasal polyps
    hypersensitivity to aspirin
    bronchial asthma
    clinical course
    treatment
    Opis:
    Chronic rhinosinusitis with nasal polyps (CRSwNP) is a disease with still not enough known pathogenesis despite the development of genetics, immunological and microbiological research. The number of patients with CRS has been constantly growing. The coexistence of CRS, bronchial asthma and aspirin intolerance (aspirin triad) is an adverse prognostic factor with higher risk of recurrences. The aim of study was to compare the severity of CRSwNP depending of coexistence of bronchial asthma and/or aspirin intolerance. The research was performed in the group of 204 patients operated 2009-2013 with 5 years follow-up. Higher nasal polyps growth in groups of patients with aspirin triad and CRSwNP and bronchial asthma in endoscopic examination (p=0,0005 and p=0,0030 respectively) and CT-scan according to Lund-Mackay point scale (p<0,0001 and p=0,0009) was showed. Also, these patients presented increased severity of nasal symptoms before surgical treatment according to VAS scale (p=0,0126 for CRSwNP with bronchial asthma; p=0,0390 for aspirin triad). Similarly, 6 months after surgery the same groups of patients presented higher severity of the disease symptoms (p<0,0001 for aspirin triad’ patients; p=0,0174 for CRSwNP and bronchial asthma’ patients) . Patients with aspirin triad had also statistically more surgeries in past (p=0,001), what proves that recurrences in this group are very likely to be observed in spite of the use of proper conservative treatment. No such differences have been shown in the group of patients with CRSwNP and isolated aspirin intolerance (without bronchial asthma). Allergy to inhaled allergens, hypersensitivity to aspirin are factors significantly worsening the course of CRSwNP. It would be advisable to consider, despite a lack of history of aspirin intolerance, a hypersensititvity to aspirin test in patients with particularly severe CRSwNP, especially those associated with bronchial asthma. It also seems reasonable to carry out such a test on every patient with newly diagnosed CRSwNP and bronchial asthma in order to be able to plan further treatment in this group of patients accordingly including biological treatment with antimonoclonal therapy against interleukin 4, 5 or13.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 5; 37-43
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa
    Autorzy:
    Podwysocka, Marta
    Dąbrowska, Katarzyna
    Fendler, Wojciech
    Pagacz, Konrad
    Pietruszewska, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397823.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    astma oskrzelowa
    leczenie
    nadwrażliwość na aspirynę
    przebieg kliniczny
    przewlekłe zapalenie zatok z polipami nosa
    Opis:
    Wprowadzenie: Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN), pomimo rozwoju immunologii, mikrobiologii i genetyki, nadal nie ma dostatecznie poznanej etiopatogenezy. W ostatnich latach liczba zachorowań na PZZP bez i z polipami nosa systematycznie wzrasta. Współwystępowanie PZZPzPN, astmy oskrzelowej i nietolerancji aspiryny (triada aspirynowa) stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy, zwiększając predyspozycję indywidualnego chorego do nawrotów choroby. Cel: Celem pracy było porównanie ciężkości przebiegu PZZPzPN u pacjentów poddanych leczeniu operacyjnemu w zależności od współistnienia AO i/lub NA. Badania przeprowadzono w grupie 204 pacjentów operowanych z powodu PZZPzPN w latach 2009–2013 z 5-letnim okresem obserwacji. Wyniki: Wykazano większe nasilenie zmian polipowatych w badaniu endoskopowym wśród osób z triadą aspirynową (p = 0,0005), z PZZPzPN i astmą oskrzelową (p = 0,0030) oraz w TK zatok przynosowych według punktowej skali Lund-Mackay (odpowiednio p < 0,0001 i p = 0,0009). Jednocześnie zauważono bardziej dokuczliwe nasilenie dolegliwości związanych z PZZPzPN w skali VAS przed zabiegiem operacyjnym wśród pacjentów z towarzyszącą astmą oskrzelową (p = 0,0126) oraz u pacjentów z triadą aspirynową (p = 0,0390) w porównaniu do pozostałych badanych z PZZPzPN. Podobnie, wykazano większe nasilenie dolegliwości w okresie 6 miesięcy po zabiegu operacyjnym w tych grupach chorych (triada aspirynowa: p < 0,0001, PZZPzPN oraz AO: p = 0,0174). Dodatkowo osoby z triadą aspirynową były statystycznie częściej poddawane zabiegom operacyjnym w przeszłości (p = 0,001), co wskazuje na dużą nawrotowość procesu zapalnego i częste nieustępowanie zmian polipowatych pomimo właściwego leczenia zachowawczego. Nie wykazano podobnych różnic dla pacjentów z PZZPzPN i izolowaną nadwrażliwością na aspirynę (bez towarzyszącej astmy oskrzelowej). Wnioski: Alergia na alergeny wziewne i nadwrażliwość na aspirynę to czynniki istotnie pogarszające przebieg PZZPzPN. Wskazane byłoby rozważanie, mimo braku wywiadu w kierunku nietolerancji aspiryny, wykonania prowokacji aspirynowej u chorych ze szczególnie ciężkim przebiegiem PZZPzPN, zwłaszcza z towarzyszącą astmą oskrzelową. Zasadne wydaje się także przeprowadzenie takiego testu u każdego pacjenta z nowo rozpoznanym PZZPzPN i astmą oskrzelową, aby móc odpowiednio zaplanować dalsze leczenie w tej grupie osób z włączeniem terapii biologicznej.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 5; 37-43
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies