Wszystkie pola: wyniki leczenia pacjentów - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Gruczolak wielopostaciowy – wyniki retrospektywnej analizy leczenia 104 pacjentów Klinicznego Oddziału Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej WIM
Autorzy:: Korba, Michał
Chloupek, Aldona
Dąbrowski, Jarosław
Piętka, Tomasz
Domański, Wojciech
Biernacka, Barbara
Leśniak, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398526.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: gruczolak wielopostaciowy
guz mieszany
ślinianka przyuszna
parotidektomia
Opis:: Gruczolak wielopostaciowy (adenoma pleomorphum), zwany również guzem mieszanym, jest uważany za jeden z najczęstszych nowotworów gruczołów ślinowych. Zazwyczaj występuje w dużych gruczołach ślinowych, jego wzrost jest powolny, a charakter przebiegu łagodny. Rzadko ulega zezłośliwieniu, wykazuje jednakże tendencje do wznowy miejscowej. W niektórych przypadkach jego nietypowa lokalizacja może stać się przyczyną dużych dolegliwości, w tym również zagrażających życiu pacjenta. W niniejszej pracy przedstawiamy wyniki retrospektywnej analizy 104 chorych leczonych w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej WIM w Warszawie w latach 2004–2015 z powodu gruczolaka wielopostaciowego. Badania potwierdziły śliniankę przyuszną jako najczęstszą lokalizację guza. W niektórych przypadkach duże rozmiary nowotworu i jego lokalizacja były przyczyną groźnych dla życia powikłań.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 34-36
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Nowotwory ślinianek przyusznych. Wyniki retrospektywnej analizy leczenia 149 pacjentów hospitalizowanych w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie w latach 2006–2016.
Autorzy:: Chloupek, Aldona
Zarzycki, Krzysztof
Dąbrowski, Jarosław
Domański, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398575.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: nowotwory ślinianek przyusznych
gruczolak wielopostaciowy
rak gruczołowato-torbielowaty
Opis:: Wstęp: Nowotwory mające swoją etiologię w gruczołach ślinowych występują rzadko i stanowią ok. 3–10% wszystkich guzów w obrębie głowy i szyi. Materiał i metody: W latach 2006–2016 w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie z powodu nowotworów ślinianek przyusznych hospitalizowano i leczono 149 pacjentów. Podstawą do analizy były historie chorób pacjentów, wyniki badań histopatologicznych oraz protokoły zabiegów operacyjnych. Wyniki: W 126 przypadkach guzy były łagodne, natomiast w 26 guzy złośliwe. Analizując wyniki można stwierdzić, że nowotwory - zarówno łagodne, jak i złośliwe – częściej występowały u mężczyzn. Średni wiek całej grupy badanych wynosił 58,3 lat, dla zmian złośliwych – 65,5 lat, a dla zmian łagodnych był nieznacznie niższy i wynosił 56,9 lat. Wśród pacjentów objętych analizą szczyt zachorowalności przypadał na przedział wiekowy 60–69 lat. Ponadto zwraca uwagę, iż przedział ten był taki sam dla ogólnej liczby guzów, jak i nowotworów łagodnych, natomiast dla nowotworów złośliwych był nieznacznie wyższy i wynosił 70–79 lat. Z analizy zebranego materiału wynika, że guzy łagodne występowały znamiennie częściej, stanowiąc 84,56% wszystkich guzów. Najczęstszymi rozpoznaniami wśród nowotworów łagodnych były gruczolak wielopostaciowy (adenoma pleomorphicum) oraz gruczolak limfatyczny (adenolymphoma), które stanowiły łącznie 93,66%. Rezultaty badań wskazują, że wśród nowotworów złośliwych dominowały: gruczolakorak polimorficzny o niskiej złośliwości (polymorphous low-grade adenocarcinoma) występujący w 26,07% przypadków, gruczolakorak inaczej nieokreślony (adenocarcinoma NOS) oraz rak zrazikowokomórkowy (acinic cell carcinoma). Każdy z nich stanowił po 13,04% rozpoznań. Jak wynika z przeprowadzonej analizy najczęstszą metodą leczenia było leczenie chirurgiczne jako metoda stosowana samodzielnie. Wnioski: Uzyskane z retrospektywnej analizy dane korelują z piśmiennictwem krajowym i światowym.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 3; 42-47
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wyniki operacyjnego leczenia torbieli pilonidalnej u 50 pacjentów operowanych metodą Bascom 2 – badanie prospektywne
Autorzy:: Dutkiewicz, Paweł
Ciesielski, Przemysław
Kołodziejczak, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1392088.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: operacja Bascom 2
torbiel pilonidalna
Opis:: Wstęp: Z uwagi na brak jednoznaczności w wyborze metody operacji, leczenie torbieli pilonidalnej pozostaje aktualnym tematem dyskusji w trakcie spotkań chirurgów z różnych krajów. Najnowsze metody leczenia polegają na wycięciu i jednoczasowym zamknięciu rany z przesunięciem szpary pośladkowej. Jedną z nich jest szeroko stosowana na świecie i jednocześnie mało popularna w Polsce technika operacyjna sposobem Bascom 2. Cel pracy: Ocena wyników operacyjnego leczenia torbieli pilonidalnych metodą Bascom 2 przeprowadzonych przez jednego operatora. Materiał i metoda: 50 pacjentów (40 mężczyzn, 10 kobiet), śr. wieku: 30,6 lat, wszyscy zoperowani metodą Bascom 2 w jednym oddziale chirurgicznym przez jednego operatora (rezydent w trakcie szkolenia specjalizacyjnego) z zastosowaniem jednolitego protokołu operacyjnego opieki okołooperacyjnej. Oceniano: BMI, średni czas hospitalizacji, ból, powikłania pooperacyjne, czas gojenia rany, jakość życia pacjenta, odsetek nawrotów po operacji. Okres obserwacji wyniósł od 12 do 52 miesięcy. Wyniki: Średnie BMI – 27,13 kg/m2. Średni czas hospitalizacji – 2,95 dnia. Ból pooperacyjny w 1. dobie wyniósł średnio 4,55 pkt. (+/- 2,24 pkt.), w 10. dobie śr. 2,04 pkt. (+/- 1,58 pkt.), a w 30. dobie śr. 0,76 pkt. (+/- 1,1 pkt.). Ból po wygojeniu to śr. 0,14 pkt. (+/- 0,40 pkt.). Powikłania pooperacyjne wystąpiły u 28,57% pacjentów [częściowe rozejście rany (16,32%), wyciek treści surowiczej (10,2%), krwiak (6,12%), całkowite rozejście rany (0%), zakażenie rany (0%)]. Średni czas pełnego wygojenia to 2,94 tygpdnie. Nawrót choroby wystąpił u jednego badanego (2,04%). Wnioski: Operacja metodą Bascom 2 charakteryzuje się niskim odsetkiem nawrotów oraz krótkim czasem gojenia rany. Jest bezpieczna, skuteczna i akceptowana przez pacjentów. Statystycznie znamiennie poprawia jakość życia chorego rok po operacji zarówno pod względem oceny zdrowia fizycznego, jak i psychicznego.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 21-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Skuteczne i niepowikłane zabiegi plastyki przepukliny pachwinowej u starszych pacjentów – przesłanie anestezjologa do chirurga ogólnego
Autorzy:: Chlebny, Tomasz
Zelga, Piotr
Pryt, Mateusz
Zelga, Marta
Dziki, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1393200.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: geriatria
przepuklina pachwinowa
siatka
wyniki leczenia zabiegowego
Opis:: Wprowadzenie. Starszym pacjentom często odradza się leczenie operacyjne, ponieważ ryzyko wystąpienia powikłań okołooperacyjnych rośnie wraz z wiekiem. Cel. Chcieliśmy ocenić chorobowość i śmiertelność u pacjentów w wieku powyżej 75 lat, operowanych z powodu przepukliny pachwinowej w trybie planowym lub pilnym w jednym ośrodku, z uwzględnieniem rodzaju i ciężkości powikłań. Metody. W badaniu oceniano wszystkich pacjenci w wieku powyżej 75 lat, którzy byli operowani z powodu przepukliny pachwinowej w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2003-2015. Zebrano szczegółowe informacje dotyczące demografii, trybu przyjęcia, rodzaju zabiegu, zastosowanego znieczulenia i 30-dniowych wyników leczenia. W przebiegu pooperacyjnym oceniano pojawienie się powikłań internistycznych lub chirurgicznych, ponowne przyjęcia do szpitala oraz śmiertelność wewnątrzszpitalną. Wyniki. Łącznie 132 pacjentów w wieku powyżej 75 lat było operowanych z powodu przepukliny pachwinowej, w tym 16 (12.1%) w trybie pilnym i 116 (87.9%) w trybie planowym. U osiemnastu pacjentów (13.6%) wystąpiły powikłania, 8 (50%) w grupie przyjęć ostrych i 10 (8.6%) planowych. W grupie przyjęć ostrych poważne powikłania (Clavien-Dindo 4) były częste, podczas gdy w grupie przyjęć planowych nasilenie powikłań nie różniło się istotnie pomiędzy powikłaniami internistycznymi i chirurgicznymi (Clavien-Dindo – mediana 2, p=0,6084) i sklasyfikowano je jako łagodne (Clavien-Dindo 1-2). Jedyny zgon nastąpił w grupie przyjęć ostrych. Wnioski. Plastyka przepukliny pachwinowej może być bezpieczna i skuteczna u starszych pacjentów, jeśli jest przeprowadzona w trybie planowym i w znieczuleniu regionalnym. Kluczowym elementem zmniejszania ryzyka powikłań jest szczegółowe badanie pacjenta przed zabiegiem oraz identyfikacja potencjalnych czynników ryzyka związanych ze współistniejącymi chorobami. Główny wniosek: Plastyka przepukliny u pacjentów w wieku ponad 65 jest zabiegiem związanym z niskim ryzykiem powikłań, pod warunkiem wykonywania w trybie planowym.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 5-10
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wyniki zastosowania domowego żywienia pozajelitowego u pacjentów z ciężkimi postaciami chorób zapalnych jelit – alternatywa dla leczenia operacyjnego chorych wyniszczonych
Autorzy:: Turkot, Maryla
Sobocki, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1393353.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: domowe żywienie pozajelitowe
choroby zapalne jelit
żywienie
Choroba Leśniewskiego-Crohna
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Opis:: Wstęp: Na całym świecie nieswoiste zapalenia jelit występują coraz częściej i u coraz młodszych osób, u części z tych pacjentów z uwagi na zaawansowanie choroby i wyniszczenie żywienie pozajelitowe jest alternatywą dla leczenia operacyjnego obarczonego na tym etapie dużym ryzykiem. Cel pracy: Celem pracy była ocena wyników zastosowania domowego żywienia pozajelitowego u pacjentów z ciężkimi postaciami chorób zapalnych jelit, u których leczenie operacyjne wiązało się z wysokim ryzykiem powikłań. Materiały i metody: Przeprowadzono retrospektywną ocenę 46 pacjentów, u których zdecydowano o wprowadzeniu domowego żywienia pozajelitowego zamiast kolejnego leczenia operacyjnego. Kryterium włączenia do badania, było leczenie za pomocą domowego żywienia pozajelitowego, oraz rozpoznanie choroby Leśniewskiego-Crohna, lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Wyniki: Średnia ilość powikłań wymagających hospitalizacji w trakcie obserwacji, przypadających na pacjenta wynosiła 1,76, wartość BMI wzrosła średnio o 4,3 [kg/m2]. Podczas leczenia żywieniowego odsetek osób u których uzyskano całkowite odstawienie leków przeciwzapalnych lub immunosupresyjnych wyniósł 17,4%. W całej badanej grupie średnio u co piątego chorego ostawiono minimum jeden lek immunosupresyjny. Średnio poziom albumin u pacjentów wzrósł o 2,4 g/l, poziom limfocytów spadł o 474 limfocytów/mm3, a poziom leukocytów u osób badanych wzrósł o 747,6/mm3. Samopoczucie w 87% badanych było określane jako dobre, oraz 7,4% chorych było w stanie podjąć pracę. Wnioski: Domowe żywienie pozajelitowe wpływa pozytywnie na stan ogólny pacjentów przed podniesienie wartości BMI, oraz poprawę wyników biochemicznych. Wyniki wskazują na potrzebę rozważenia tej metody jako alternatywy dla leczenia operacyjnego ciężkich postaci chorób zapalnych jelit z dużym ryzykiem operacyjnym, co mogłoby wpłynąć na zmniejszenie częstości występowania powikłań.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 23-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Zaburzenia czynności seksualnych u pacjentów z gruczolakorakiem odbytnicy po przedniej resekcji odbytnicy
Autorzy:: Włodarczyk, Marcin
Sobolewska, Justyna
Nowak, Artur
Szewczyk, Martyna
Kluska, Piotr
Dzika, Katarzyna
Darnikowska, Justyna
Mik-Wojtczak, Joanna
Włodarczyk, Jakub
Sobolewska-Włodarczyk, Aleksandra
Trzciński, Radzisław
Dziki, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1391991.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: zaburzenia czynności seksualnych
rak jelita grubego
niska przednia resekcja odbytnicy
wyniki leczenia chirurgicznego
Opis:: Wprowadzenie: Przednia resekcja odbytnicy (LAR) jest leczeniem z wyboru u pacjentów z rozpoznanym rakiem odbytnicy. Operacja ta ściśle wiąże się z manipulacją w pobliżu narządów moczowo-płciowych oraz związanych z nimi nerwów i splotów nerwowych. Może to prowadzić do uszkodzenia nerwów współczulnych i przywspółczulnych w obrębie miednicy. W związku z tym istotnym problemem pozostaje utrata funkcji seksualnych po operacji odbytnicy. Celem pracy było zbadanie zaburzeń seksualnych u pacjentów z rakiem odbytnicy poddawanych LAR. Materiały i metody: W retrospektywnym badaniu przeanalizowano aktywność seksualną, zadowolenie z życia seksualnego i jego jakość (QoSL) w trzech okresach: (1) przed operacją, (2) miesiąc po i (3) pół roku po zabiegu. W analizie uwzględniono również: cechy demograficzne, choroby współistniejące, wcześniejsze operacje, charakterystykę nowotworu oraz leczenie uzupełniające. Wyniki: Większość pacjentów (64/100, 64%) była zdania, że zabieg LAR znacznie wpłynął na ich QoSL. Trzydziestu dwóch pacjentów podawało niewielkie jej pogorszenie, podczas gdy tylko 4 pacjentów stwierdziło, że nie doświadczyło żadnych zmian w tym obszarze. Jakość życia seksualnego oceniono w 3 różnych okresach: (1) przed operacją, (2) miesiąc po i (3) 6 miesięcy po operacji (22,6 ± 3,7 vs. 11,3 ± 7,9 vs. 17,0 ± 6,3; p < 0,0001). Wskaźnik QoSL miesiąc i sześć miesięcy po zabiegu był istotnie niższy u pacjentów z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym i wyższym BMI (p = 0,0283). Wnioski: Zaburzenia seksualne w następstwie LAR u chorych z rakiem odbytnicy są często niedoceniane, a niezmiernie ważna jest ich świadomość. W naszym badaniu stwierdziliśmy, że płeć męska, wyższy BMI i nadciśnienie tętnicze wiążą się z wystąpieniem zaburzeń seksualnych po LAR. Najwięcej dolegliwości występowało miesiąc po zabiegu, natomiast po 6 miesiącach u większości chorych zaburzenia seksualne zmniejszały się, a ich funkcja seksualna bliska była poziomowi wyjściowemu.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 21-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "wyniki leczenia pacjentów" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język