Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cholecystektomia" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Chirurgiczne leczenie ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego u pacjentów otyłych
Autorzy:
Kebkalo, Andrey
Tkachuk, Olha
Reyti, Andrian
Chanturidze, Archil
Pashunskyi, Yaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391906.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
cholecystektomia laparoskopowa
ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego
otyłość
Opis:
Wprowadzenie: Współczesna nauka i medycyna wchodzą w nową epokę. Na obecnym poziomie rozwoju technologicznego istnieją tysiące „nowych” problemów i schorzeń. O ile uprzednio znane schorzenia posiadały cechy pewnej odrębności, w trzecim tysiącleciu stajemy przed problemem złożoności i synergicznego oddziaływania znanych chorób. Problemem trzeciego tysiąclecia jest otyłość, która – jak wiadomo – stanowi główny czynnik rozwoju szeregu schorzeń przewlekłych [1–3]. Przy nadwadze i otyłości dochodzi do przesycenia żółci cholesterolem, co skutkuje wzrostem wskaźnika litogenności, a co za tym idzie – wzrostem częstości kamicy żółciowej; ten ostatni sięga w tym przypadku 50–60% [4]. U 20% pacjentów kamica żółciowa współistnieje z otyłością [5]. Otyłość jest więc jednym z czynników odpowiedzialnych za rozwój kamicy żółciowej i zapalenia pęcherzyka żółciowego [6]. Wystąpienie ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego stwarza największy problem u pacjentów z kamicą żółciową, zaś otyłość zwiększa ryzyko powikłań śródoperacyjnych w związku ze zmienną homeostazą i obniżoną objętością zapasową [7]. Retrospektywne zbadanie tego problemu [8] doprowadziło do sformułowania pytań odnośnie do możliwości wpływania na: przebieg choroby w okresie przedoperacyjnym, poprawę i aspekty techniczne zabiegu chirurgicznego wykonywanego u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością. Znalezienie odpowiedzi m.in. na pytania z tej listy stało się głównym zamierzeniem niniejszego badania. Cel: Celem pracy było zbadanie i wybranie optymalnej metody chirurgicznej stosowanej u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością. Materiał i metody: W badaniu wykorzystano analizę prospektywną, której poddano 67 przypadków pacjentów z rozpoznaniem ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego leczonych w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Kijowie w okresie od września 2018 r. do 1 marca 2020 r. U osób z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego wykonywano „tradycyjną” lub zmodyfikowaną cholecystektomię laparoskopową. Wyniki: Jak wykazała retrospektywna analiza, u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością wykonywanie tradycyjnej cholecystektomii laparoskopowej jest technicznie trudne i kosztowne. Zaproponowano zmodyfikowaną procedurę cholecystektomii laparoskopowej, ułatwiającą i usprawniającą zabieg u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością. Wykonywanie zmodyfikowanej cholecystektomii laparoskopowej zmniejszało czas trwania operacji o 9,01 ± 0,41 minut (p = 0,001; α = 0,05). Wnioski: Wykonywanie zmodyfikowanej cholecystektomii laparoskopowej zmniejszało czas trwania operacji o 9,01 ± 0,41 minut (p = 0,001; α = 0,05) i zapobiegało rozwojowi kwasicy metabolicznej (pH 7,39 ± 0,03 vs 7,30 ± 0,005, p = 0,001; α = 0,05, pCO2 5,05 ± 0,36 vs 6,03 ± 0,38, p = 0,02; α = 0.05), zmniejszając ryzyko nadkrzepliwości. Zmodyfikowana LHE jest skuteczna w przypadkach otyłości II i III stopnia (p = 0,001; α = 0,05).
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 5; 37-42
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropień zaotrzewnowy z obecnością kamieni żółciowych jako późne powikłanie cholecystektomii laparoskopowej
Autorzy:
Kamiński, Mateusz
Nowicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394115.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
kamica pęcherzyka żółciowego
cholecystektomia laparoskopowa
ropień zaotrzewnowy
późne powikłanie
Opis:
Cholecystektomia laparoskopowa jest złotym standardem leczenia kamicy pęcherzyka żółciowego. W trakcie zabiegu laparoskopowego częściej dochodzi do uszkodzenia ściany pęcherzyka żółciowego oraz do pozostawienia kamieni żółciowych w jamie otrzewnej w porównaniu do zabiegu klasycznego. Pozostawione kamienie mogą się wiązać z wystąpieniem różnych powikłań po zabiegu. W pracy opisano rzadki przypadek wystąpienia ropnia zaotrzewnowego spowodowanego obecnością kamienia żółciowego u pacjentki, która dwa lata wcześniej przebyła cholecystektomię laparoskopową
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 63-66
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ultrasonograficzny pomiar grubości ściany pęcherzyka żółciowego w ocenie ryzyka konwersji planowej cholecystektomii z techniki laparoskopowej na otwartą – doświadczenia powiatu olkuskiego
Autorzy:
Kania, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393789.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
cholecystektomia laparoskopowa
konwersja
grubość ściany pęcherzyka żółciowego
ultrasonografia pęcherzyka żółciowego
Opis:
Celem pracy była ocena ryzyka wystąpienia śródoperacyjnych trudności, konwersji oraz przetoki żółciowo-jelitowej podczas laparoskopowej cholecystektomii w zależności od grubości ściany pęcherzyka żółciowego mierzonej w badaniu USG. Materiał i metodyka. Przeprowadzono pracę prospektywną na grupie 50 chorych poddanych laparoskopowej cholecystektomii z powodu przewlekłego kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego. Do obliczeń zależności między zmiennymi jakościowymi zastosowano test niezależności chi-kwadrat, a wyniki testów zinterpretowano w odniesieniu do progu poziomu istotności α=0,05. Wyniki. Zależność między grubością ściany pęcherzyka żółciowego a wystąpieniem śródoperacyjnych trudności jest w analizowanym zbiorze deterministyczna (AUC=1), a grubość ściany ≥ 5 mm pozwala przewidzieć ich wystąpienie już na etapie diagnostycznym (p<0,001). Ponadto, zmierzona w badaniu USG grubość ściany pęcherzyka żółciowego jest dobrym predyktorem wystąpienia konwersji (AUC=0,976; 95%CI 0,444‑0,975; p<0,001) oraz przetoki żółciowo-jelitowej (AUC=0,935; 95%CI 0,121‑0,738; p=0,001). Wnioski. Uzyskane wyniki umożliwiają przewidywanie trudnych technicznie laparoskopowych cholecystektomii wśród chorych z przewlekłym zapaleniem pęcherzyka żółciowego, a poprzez dobór odpowiedniego zespołu operacyjnego pozwalają na zmniejszenie liczby konwersji oraz ewentualnych powikłań. Ponadto, przestrzeganie powyższych wyników w codziennej praktyce powinno ułatwić planowanie oraz zwiększenie efektywności pracy na bloku operacyjnym.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 587-607
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaawansowany rak piersi manifestujący się ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego z rocznym przeżyciem w trakcie leczenia hormonalnego
Autorzy:
Zamkowski, Mateusz
Kąkol, Michał
Makarewicz, Wojciech
Ropel, Jerzy
Bobowicz, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393049.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak piersi
zaawansowany rak
rozsiew nowotworowy
ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego
pęcherzyk żółciowy
cholecystektomia laparoskopowa
Opis:
Rak piersi ma wysoki potencjał do tworzenia odległych przerzutów, przede wszystkim do płuc, wątroby i kości. Rzadziej obserwujemy odległe przerzuty do innych narządów. W niniejszej pracy pragniemy przedstawić bardzo rzadki przypadek ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego u wcześniej zdrowej kobiety, stanowiący w rzeczywistości zmianę przerzutową wychodzącą z ogniska pierwotnego w piersi. 64-letnia chora zgłosiła się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z objawami kolki żółciowej i cechami ostrego brzucha. W trakcie cholecystektomii laparoskopowej w trybie ostrym stwierdzono ropniak pęcherzyka żółciowego. Ponadto, znaleziono liczne drobnoguzkowe wszczepy w obrębie jamy otrzewnowej i dużą ilość wolnego płynu. Lekarze na ostrym dyżurze, diagnozujący pacjentki z objawami ostrego brzucha i dodatnim wywiadem w kierunku raka piersi, powinni brać pod uwagę możliwość rozsiewu nowotworowego w obrębie narządów jamy brzusznej – w tym do pęcherzyka żółciowego. Z drugiej strony, ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego może być pierwszym objawem rozsianej choroby nowotworowej o nieznanym punkcie wyjścia, np. piersi.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 46-49
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie zamykających klipsów polimerowych [Hem-o-lok] w porównaniu z klipsami metalowymi w planowej cholecystektomii laparoskopowej: retrospektywne badanie obejmujące 1496 pacjentów
Autorzy:
Madhavan, Shibumon
Pandey, Anshuman
Masood, Shakeel
Kumar, Suneed
Chauhan, Smita
Kumar, Dinesh
Jha, Sneha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391551.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
cholecystektomia laparoskopowa
klips Hem-o-lok
klips metalowy
szeroki przewód pęcherzykowy
Opis:
Wstęp: Cholecystektomia laparoskopowa to jedna z najczęściej wykonywanych operacji. W literaturze opisywanych jest wiele metod zamykania tętnicy pęcherzykowej i przewodu pęcherzykowego. Cel: Celem badania było porównanie wyników cholecystektomii laparoskopowej z zastosowaniem polimerowych klipsów zamykających Hem-o-lok z klipsami metalowymi Ligaclip w okresie śródoperacyjnym i wczesnym okresie pooperacyjnym. Materiał i metody: W retrospektywnym badaniu wykorzystano prospektywnie prowadzoną bazę danych, obejmującą wszystkich pacjentów poddawanych planowej cholecystektomii laparoskopowej od stycznia 2013 do grudnia 2018 roku. Do grupy I włączono pacjentów, u których zastosowano klipsy metalowe Ligaclip, a do grupy II włączono pacjentów, u których zastosowano klipsy Hem-o-lok. Porównano wyniki we wczesnym okresie pooperacyjnym uzyskane w obydwu grupach pacjentów. Wyniki: W badaniu uczestniczyło łącznie 1496 pacjentów: 836 pacjentów w grupie I oraz 660 pacjentów w grupie II. Badanie obejmowało 29,1% mężczyzn oraz 70,9% kobiet w wieku wynoszącym średnio 43,6 lat. Zastosowanie klipsów Hem-o-lok wiązało się z lepszymi wynikami zamykania szerokiego przewodu pęcherzykowego w porównaniu z klipsami metalowymi. Niepowodzenie zabezpieczenia szerokiego przewodu pęcherzykowego wystąpiło w 8 na 44 przypadków dla klipsów metalowych w porównaniu z 0 na 70 przypadków dla klipsów Hem-o-lok (p = 0,002). Wyniki pooperacyjne w obydwu grupach były porównywalne. W żadnej z grup nie obserwowano nieszczelności przewodu pęcherzykowego, krwawienia pooperacyjnego ani dużych uszkodzeń przewodu żółciowego. Wnioski: Stosowanie klipsów Hem-o-lok w cholecystektomii laparoskopowej jest bezpieczne ze względu na łatwość i pewność ich aplikacji. Klipsy Hem-o-lok są bardziej przydatne u pacjentów z grubymi i szerokimi przewodami pęcherzykowymi przy niskim ryzyku nieszczelności, których zabezpieczenie jest trudne z zastosowaniem klipsów metalowych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 3; 10-16
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedruk polskiego tłumaczenia artykułu z czasopisma Annals of Surgery za zgodą redaktora naczelnego: Annals of Surgery: Vol. 266, Nr 5, November 2017; 703 - 705: Czy współczesny chirurg jest jeszcze mistrzem, czy jest zależny tylko od postępu technologicznego?
Autorzy:
Krawczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392880.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia naczyniowa
cholecystektomia
ultrasonografia
drogi żółciowe
przeszczepienie wątroby
trzustka
laparoskopia
Opis:
Początki mojego kształcenia chirurgicznego przypadły na lata, kiedy Polska należąc do bloku komunistycznego była izolowana od kontaktów ze światem, mówimy dzisiaj, że znajdowała się za żelazną kurtyną. Dotyczyło to całego naszego życia, w tym także medycyny. Kiedy po 40 latach pracy, patrzę na swoją drogę zawodową zastanawiam się, czy osiągnięcie biegłości w chirurgii zawdzięczam mojemu doświadczeniu i umiejętnościom manualnym, czy także mnie, ale nie tylko mnie, pomógł postęp technologiczny. Moimi mistrzami i nauczycielami byli dwaj wielcy chirurdzy polscy – pierwszy mój nauczyciel to prof. Zdzisław Łapiński. Manualny geniusz i niezwykły strateg operacyjny. Miał jedną wadę, ale kto ich nie ma. W 1975 r. obroniłem pracę doktorską. W 1977 r. zostałem konsultantem w dziedzinie chirurgii. Wiedziałem, że dla dalszego kształcenia powinienem pojechać na stypendium postdoca do jakiegoś ośrodka za granicą. Prof. Z. Łapiński uważał, że od niego nauczę się całej chirurgii. Nie posłuchałem szefa i przy jego cichym przyzwoleniu w 1978 r. znalazłem się w ramach Stypendium Humboldta w Heidelbergu, a Kliniką w tym ośrodku kierował nie byle kto, bo sam prof. Fritz Linder (1). W jego Experimentale Chirurgie Abteilung zacząłem swoje badania do tez habilitacyjnych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 1-4
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies