Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Piotr, Nowak" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Low-Anterior-Resection Syndrome. How Does Neoadjuvant Radiotherapy and Low Resection of the Rectum Influence the Function of Anal Sphincters in Patients with Rectal Cancer? Preliminary Results of a Functional Assessment Study
Autorzy:
Romaniszyn, Michał
Richter, Piotr
Walega, Piotr
Kenig, Jakub
Nowak, Marcin
Nowak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396730.pdf
Data publikacji:
2012-04-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rectal cancer
low anterior resection
neoadjuvant radiotherapy
anal sphincter function
Opis:
The aim of the study was to assess the influence of neoadjuvant radiotherapy and resection of the rectum on the functional parameters of anal sphincters.Material and methods. 20 patients with rectal cancer, qualified for low anterior rectal resection with neoadjuvant radiotherapy were enrolled in the study group. The study protocol included an anorectal manometry, electromyography and fecal incontinence questionnaire (FISI) before radiotherapy, after radiotherapy, and after the operation.Results. Of the 20 patients 12 were included in the final analysis, because 8 patients were re-qualified to abdomino-perineal resection of the rectum after neoadjuvant treatment. There were no significant changes in anal pressures assessed 5 to 8 days after radiotherapy. In 3 cases (25%) pathological changes in RAIR reflex were found in the manometric examination. After low anterior resection mean basal anal pressures were significantly lower, whereas squeeze anal pressures did not change significantly. In 7 patients (58%) the RAIR reflex was pathological or even absent after low anterior resection. Changes in manometric parameters correlated with FISI incontinence assessment after the operation. In electromyographic examination action potentials of motoric units of the external anal sphincter were still present both after radiotherapy, and after operation.Conclusions. Fecal incontinence after low anterior resection of the rectum seems to be caused mostly by changes in autonomic functionality of anal sphincters and lack of compliance of the neorectum, since the influence of neoadjuvant radiotherapy and the operation itself on the somatic innervation of anal sphincters seems to be minimal.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 4; 177-183
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Risk Factors for Wound Dehiscence after Laparotomy – Clinical Control Trial
Autorzy:
Kenig, Jakub
Richter, Piotr
Żurawska, Sabina
Lasek, Anna
Zbierska, Katarzyna
Nowak, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396927.pdf
Data publikacji:
2012-12-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dehiscence
risk factors
Opis:
Described in the literature dehiscence rate in the adult population is 0.3-3.5%, and in the elderly group as much as 10%. In about 20-45% evisceration becomes a significant risk factor of death in the perioperative period. The aim of the study was to identify the main risk factors for abdominal wound dehiscence in the adult population. Material and methods. The study included patients treated in the 3rd Department of General Surgery, Jagiellonian University Collegium Medicum in Cracow in the period from January 2008 to December 2011, in which at that time laparotomy was performed and was complicated by wound dehiscence in the postoperative period. For each person in a research group, 3-4 control patient were selected. Selection criteria were corresponding age (± 2-3 years), gender, underlying disease and type of surgery performed. Results. In 56 patients (2.9%) dehiscence occurred in the postoperative period with 25% mortality. The group consisted of 37 men and 19 women with the mean age of 66.8 ± 12.6 years. Univariate analysis showed that chronic steroids use, surgical site infection, anastomotic dehiscence/fistula in the postoperative period and damage to the gastrointestinal tract are statistically significant risk factors for dehiscence. Two first of these factors occurred to be independent risk factors in the multivariate analysis. In addition, due to the selection criteria, a group of risk factors should also include male gender, emergency operation, midline laparotomy, colorectal syrgery and elderly age (> 65 years). Logistic regression analysis did not show that a particular surgeon, time of surgery or a particular month (including holiday months) were statistically significant risk factor for dehiscence. Conclusions. Wound dehiscence is a serious complication with relatively small incidence but also high mortality. Preoperative identification of risk factors allows for a more informed consent before patient’s treatment and to take measures to prevent or minimize the consequences of complication associated with it.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 11; 565-573
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraoperative neuromonitoring of hypogastric plexus branches during surgery for rectal cancer – preliminary report
Autorzy:
Wałęga, Piotr
Romaniszyn, Michał
Wałęga, Maciej
Szymon Świrta, Jarosław
Nowak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393195.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rectal cancer
neuromonitoring
rectal resection
complications
Opis:
Aim: The aim of this study was to present our preliminary experience with intraoperative neuromonitoring during rectal resection. Materials and methods: We qualified 4 patients (2 women, 2 men; age 42 – 53 years) with rectal cancer for surgery with intraoperative neuromonitoring. In all patients, functional tests of the anorectal area were performed before surgery. Action potentials from the sphincter complex in response to nerve fiber stimulation were recorded with electrodes implanted before surgery. Moreover, we inserted a standard, 18FR Foley’s urinary catheter to which a T-tube was connected to allow urine outflow and measurement of pressure changes in the bladder induced by detrusor contractions during stimulation. Results: Setting up neuromonitoring prolonged surgery time by 30 to 40 minutes, or even by 60 to 80 minutes in the case of the first two patients. Neuromonitoring itself took additional 20 to 30 minutes during surgery. In all patients, we stimulated branches of the inferior hypogastric plexus in their anatomical position during dissection. In three patients, we evoked responses both from the bladder and the sphincter in all planes of stimulation. In one patient, there was no response from the left side of the bladder, and in the same patient, we observed symptoms of neurogenic bladder. Conclusions: Based on the available literature and our own experience, we state that monitoring of bladder pressure and electromyographic signals from rectal sphincters enables visualization and preservation of autonomic nervous system structures, both sympathetic and parasympathetic. Intraoperative signals seem to be correlated with clinical presentation and functional examinations after surgery. In order to objectify our results, it is necessary to perform functional examinations before and after surgery in a larger group of patients.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 69-72
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
VAAFT: a new minimally invasive method in the diagnostics and treatment of anal fistulas – initial results
Autorzy:
Wałęga, Piotr
Romaniszyn, Michał
Nowak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395691.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
anal fistula
surgical treatment
minimally invasive procedure
VAAFT
Opis:
The aim of the study was to present our own experience in the treatment of anal fistulas by means of VAAFT (Video-Assisted Anal Fistula Treatment). Material and methods. Twenty patients were qualified for the VAAFT procedure. All were subjected to diagnostics. Two patients after the diagnostic stage underwent classical fistula surgery. The remaining 18 patients were subjected to the full procedure (diagnostic fistuloscopy, supply of the internal ostium, and coagulation of the fistula canal). The mean observation period was 10 months. Results. In most cases the trans-sphincter fistula was observed during the diagnostic phase, including three with additional fluid compartments. There was one intersphincteric fistula. Considering the 18 patients subjected to the full VAAFT procedure the internal ostium was supplied by means of an advancement flap in 3 cases, while in 11 by means of a mattress suture, including one with additional tissue glue. In 4 cases the internal ostium was tightly covered by mucosa. Surgical complications were not observed during the procedure. During further observation a permanent fistula was observed in 4 (22%) patients, and in two (17%), recurrence of anal fistula. In the remaining 12 patients one observed healing without fistula recurrence. Complications were not observed, including stool and gas control deterioration (based on the FISI scoring). Conclusions. The VAAFT method does not affect sphincter efficiency, no intra- and postoperative complications were observed. As compared to other minimally invasive procedures a comparable recovery rate is observed without the risk of incontinence. It is the only method enabling the intraoperative identification of the internal ostium and fistula canal under visual control. Initial optimistic results require further investigations on a larger group of patients.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 1; 7-10
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie śródoperacyjnego neuromonitoringu gałęzi splotu podbrzusznego dolnego w leczeniu chirurgicznym raka odbytnicy – doniesienie wstępne
Autorzy:
Wałęga, Piotr
Romaniszyn, Michał
Wałęga, Maciej
Szymon Świrta, Jarosław
Nowak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393199.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak odbytnicy
neuromonitoring
wycięcie odbytnicy
powikłania
Opis:
Cel: Celem pracy jest przedstawienie własnych, wstępnych doświadczeń z zastosowaniem techniki śródoperacyjnego neuromonitoringu w trakcie wycięcia odbytnicy. Materiał i metody: Do zabiegu ze śródoperacyjnym neuromonitoringiem zakwalifikowano 4 pacjentów z rakiem odbytnicy (2 kobiety, 2 mężczyzn) w wieku od 42 do 53 lat. U wszystkich chorych przed zabiegiem przeprowadzono badania czynnościowe okolicy anorektalnej. Potencjały czynnościowe kompleksu zwieraczy wywołane stymulacją włókien nerwowych odczytywano z pomocą implantowanych przed zabiegiem elektrod. Ponadto do pęcherza moczowego zakładano standardowy cewnik Foleya nr 18, do którego podłączano trójnik rozdzielający odpływ moczu i przewód z podłączonym przekaźnikiem ciśnieniowym odczytującym zmiany ciśnienia w pęcherzu moczowym wskutek skurczów wypieracza pęcherza w trakcie stymulacji. Wyniki: Przygotowanie do neuromonitoringu wydłużyło czas zabiegu o 30–40 minut, a w przypadku dwóch pierwszych zabiegów o 60–80 minut. Faza neuromonitoringu w trakcie zabiegu zabiera dodatkowo 20 do 30 minut. U wszystkich chorych w trakcie preparowania przeprowadzono stymulacje gałęzi splotu podbrzusznego dolnego w ich anatomicznym położeniu. U trzech chorych uzyskano odpowiedź zarówno z pęcherza, jak i zwieracza we wszystkich płaszczyznach stymulacji. U jednego chorego stwierdzono brak odpowiedzi z pęcherza po stronie lewej. U tego chorego po zabiegu wystąpiły objawy pęcherza neurogennego. Wnioski: Bazując na dostępnej literaturze oraz naszych pierwszych doświadczeniach, stwierdzamy, że monitorowanie ciśnienia w pęcherzu moczowym oraz zapis sygnału elektromiograficznego ze zwieraczy umożliwia wizualizację i zaoszczędzenie struktur nerwowych układu autonomicznego, zarówno w części sympatycznej, jak i parasympatycznej. Sygnał uzyskany śródoperacyjnie wydaje się wykazywać korelacje z obrazem klinicznym i badaniami czynnościowymi po zabiegu. Celem obiektywizacji wyników niezbędne są badania czynnościowe przed i po zabiegu oraz ocena na większej liczbie chorych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 69-72
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficacy of Lift (Ligation of Intersphincteric Fistula Tract) for Complex and Recurrent Anal Fistulas - A Single-Center Experience and A Review of the Literature
Autorzy:
Romaniszyn, Michał
Walega, Piotr Julian
Nowak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395977.pdf
Data publikacji:
2015-02-03
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
fistula-in-ano
anal fistula
ligation of intersphincteric fistula tract
LIFT
fistulotomy
Opis:
Ligation of intersphincteric fistula tract in treatment of anal fistulas (LIFT) is being said to have satisfactory results in short and long follow up, with low risk of complications. This study was designed to evaluate the results in patients with complex and recurrent fistulas in comparison with simple transsphincteric anal fistulas. The aim of the study was to present a single-center experience in LIFT procedure in treatment of both simple and complex anal fistulas, including recurrent fistulas, in comparison with a review of current literature. Material and methods. A series of 17 patients were qualified to LIFT procedure. 5 patients were treated for simple transsphincteric, 6 for complex fistulas, 6 with fistulas recurrent after fistulotomy. Median age was 47, most of the patients were male (16/17). Mean follow up was 11 months. Results. Mean operating time was 55 minutes counting from surgical site disinfection to final dressing of the wound. Of the 17 patients the overall success rate was 53%. As expected, best results were achieved in patients with simple fistulas (80% success rate), then complex (50%), and recurrent fistulas (only 33%). There were no early nor late complications of the surgery. Conclusion. As expected, in simple transsphincteric fistulas the results were satisfactory, taking into account low complication rate. Complex and recurrent fistulas seem to be risk factors of LIFT failure. The results are consistent with data published by other authors, based on the review of the current literature, and it seems there is still room for improvement, so further research is required.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 11; 532-536
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sexual dysfunctions following low anterior resection of the rectum in rectal cancer patients
Autorzy:
Włodarczyk, Marcin
Sobolewska, Justyna
Nowak, Artur
Szewczyk, Martyna
Kluska, Piotr
Dzika, Katarzyna
Darnikowska, Justyna
Mik-Wojtczak, Joanna
Włodarczyk, Jakub
Sobolewska-Włodarczyk, Aleksandra
Trzciński, Radzisław
Dziki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391931.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
sexual dysfunction
rectal cancer
low anterior resection
surgical treatment outcomes
Opis:
Introduction. Low anterior resection of the rectum (LAR) is a treatment of choice in patients with diagnosed low rectal cancer. Rectal cancer surgery has a close relationship with the urinary-sexual organs and also with related nerves and nerve plexus. Thus, the sympathetic and parasympathetic nerves of the pelvic area may be damaged. As a result of this, the important point is the sexual function loss following rectal surgeries. The aim of the study was to investigate the sexual disorders in patients with rectal cancer who underwent LAR. Materials and methods. In this retrospective study the sexual activity, comfort of the experience, quality of sexual life (QoSL) during 3 periods were analyzed: before surgery, a month after and half a year after surgery. Analysis of demographic characteristics, comorbidities, previous surgeries, toumor characteristics and adjuvant therapy as was performed. Results. Most patients (64/100, 64%) expressed that LAR operation has strongly affected their QoSL, 32 patients reported the mild decrease in QoSL, while only 4 patients stated that did not experience any changes in QoSL. QoSL was assessed in 3 different periods of time: before the operation, 1 month after and 6 months after the operation (22,6±3.7 vs. 11.3±7,9 vs. 17,0±6.3; p<0.0001 respectively). The decreased QoSL one and six months after the surgery were significantly lower in patients with diagnosed hypertension and higher BMI (p=0.0283). Conclusions. Sexual disorders after LAR for rectal cancer are often underestimated and it is very important to be aware of them. In our study, it was determined that male sex, higher BMI and hypertension are related to impair of sexual dysfunction after LAR. We observed that the most severe complaints related to sexual activity occur one month after the procedure, after 6 months in most of the patients' sexual disorders were decreased approaching the initial state.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 21-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia czynności seksualnych u pacjentów z gruczolakorakiem odbytnicy po przedniej resekcji odbytnicy
Autorzy:
Włodarczyk, Marcin
Sobolewska, Justyna
Nowak, Artur
Szewczyk, Martyna
Kluska, Piotr
Dzika, Katarzyna
Darnikowska, Justyna
Mik-Wojtczak, Joanna
Włodarczyk, Jakub
Sobolewska-Włodarczyk, Aleksandra
Trzciński, Radzisław
Dziki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391991.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zaburzenia czynności seksualnych
rak jelita grubego
niska przednia resekcja odbytnicy
wyniki leczenia chirurgicznego
Opis:
Wprowadzenie: Przednia resekcja odbytnicy (LAR) jest leczeniem z wyboru u pacjentów z rozpoznanym rakiem odbytnicy. Operacja ta ściśle wiąże się z manipulacją w pobliżu narządów moczowo-płciowych oraz związanych z nimi nerwów i splotów nerwowych. Może to prowadzić do uszkodzenia nerwów współczulnych i przywspółczulnych w obrębie miednicy. W związku z tym istotnym problemem pozostaje utrata funkcji seksualnych po operacji odbytnicy. Celem pracy było zbadanie zaburzeń seksualnych u pacjentów z rakiem odbytnicy poddawanych LAR. Materiały i metody: W retrospektywnym badaniu przeanalizowano aktywność seksualną, zadowolenie z życia seksualnego i jego jakość (QoSL) w trzech okresach: (1) przed operacją, (2) miesiąc po i (3) pół roku po zabiegu. W analizie uwzględniono również: cechy demograficzne, choroby współistniejące, wcześniejsze operacje, charakterystykę nowotworu oraz leczenie uzupełniające. Wyniki: Większość pacjentów (64/100, 64%) była zdania, że zabieg LAR znacznie wpłynął na ich QoSL. Trzydziestu dwóch pacjentów podawało niewielkie jej pogorszenie, podczas gdy tylko 4 pacjentów stwierdziło, że nie doświadczyło żadnych zmian w tym obszarze. Jakość życia seksualnego oceniono w 3 różnych okresach: (1) przed operacją, (2) miesiąc po i (3) 6 miesięcy po operacji (22,6 ± 3,7 vs. 11,3 ± 7,9 vs. 17,0 ± 6,3; p < 0,0001). Wskaźnik QoSL miesiąc i sześć miesięcy po zabiegu był istotnie niższy u pacjentów z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym i wyższym BMI (p = 0,0283). Wnioski: Zaburzenia seksualne w następstwie LAR u chorych z rakiem odbytnicy są często niedoceniane, a niezmiernie ważna jest ich świadomość. W naszym badaniu stwierdziliśmy, że płeć męska, wyższy BMI i nadciśnienie tętnicze wiążą się z wystąpieniem zaburzeń seksualnych po LAR. Najwięcej dolegliwości występowało miesiąc po zabiegu, natomiast po 6 miesiącach u większości chorych zaburzenia seksualne zmniejszały się, a ich funkcja seksualna bliska była poziomowi wyjściowemu.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 21-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1000 Liver Transplantations at the Department of General, Transplant and Liver Surgery, Medical University of Warsaw - Analysis of Indications and Results
Autorzy:
Krawczyk, Marek
Grąt, Michał
Barski, Krzysztof
Ligocka, Joanna
Antczak, Arkadiusz
Kornasiewicz, Oskar
Skalski, Michał
Patkowski, Waldemar
Nyckowski, Paweł
Zieniewicz, Krzysztof
Grzelak, Ireneusz
Pawlak, Jacek
Alsharabi, Abdulsalam
Wróblewski, Tadeusz
Paluszkiewicz, Rafał
Najnigier, Bogusław
Dudek, Krzysztof
Remiszewski, Piotr
Smoter, Piotr
Grodzicki, Mariusz
Korba, Michał
Kotulski, Marcin
Cieślak, Bartosz
Kalinowski, Piotr
Gierej, Piotr
Frączek, Mariusz
Rdzanek, Łukasz
Stankiewicz, Rafał
Kobryń, Konrad
Nazarewski, Łukasz
Leonowicz, Dorota
Urban-Lechowicz, Magdalena
Skwarek, Anna
Giercuszkiewicz, Dorota
Paczkowska, Agata
Piwowarska, Jolanta
Gelo, Remigiusz
Andruszkiewicz, Paweł
Brudkowska, Anna
Andrzejewska, Renata
Niewiński, Grzegorz
Kilińska, Beata
Zarzycka, Aleksandra
Nowak, Robert
Kosiński, Cezary
Korta, Teresa
Ołdakowska-Jedynak, Urszula
Sańko-Resmer, Joanna
Foroncewicz, Bartosz
Ziółkowski, Jacek
Mucha, Krzysztof
Senatorski, Grzegorz
Pączek, Leszek
Habior, Andrzej
Lechowicz, Robert
Polański, Sławomir
Leowska, Elżbieta
Pacho, Ryszard
Andrzejewska, Małgorzata
Rowiński, Olgierd
Kozieł, Sławomir
Żurakowski, Jerzy
Ziarkiewicz-Wróblewska, Bogna
Górnicka, Barbara
Hevelke, Piotr
Michałowicz, Bogdan
Karwowski, Andrzej
Szczerbań, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396689.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
liver transplantation
indications
results
mortality
Opis:
The aim of the study was to analyze indications and results of the first one thousand liver transplantations at Chair and Clinic of General, Transplantation and Liver Surgery, Medical University of Warsaw.Material and methods. Data from 1000 transplantations (944 patients) performed at Chair and Clinic of General, Transplantation and Liver Surgery between 1994 and 2011 were analyzed retrospectively. These included 943 first transplantations and 55 retransplantations and 2 re-retransplantations. Frequency of particular indications for first transplantation and retransplantations was established. Perioperative mortality was defined as death within 30 days after the transplantation. Kaplan-Meier survival analysis was used to estimate 5-year patient and graft survival.Results. The most common indications for first transplantation included: liver failure caused by hepatitis C infection (27.8%) and hepatitis B infection (18%) and alcoholic liver disease (17.7%). Early (< 6 months) and late (> 6 months) retransplantations were dominated by hepatic artery thrombosis (54.3%) and recurrence of the underlying disease (45%). Perioperative mortality rate was 8.9% for first transplantations and 34.5% for retransplantations. Five-year patient and graft survival rate was 74.3% and 71%, respectively, after first transplantations and 54.7% and 52.9%, respectively, after retransplantations.Conclusions. Development of liver transplantation program provided more than 1000 transplantations and excellent long-term results. Liver failure caused by hepatitis C and B infections remains the most common cause of liver transplantation and structure of other indications is consistent with European data.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 6; 304-312
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies