Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Girard" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Obraz Boga w filmie Miloša Formana Amadeusz
    God’s Image in the Film Amadeus by Miloš Forman
    Autorzy:
    Romejko, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558634.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Bóg
    Forman
    Girard
    Mozart
    Salieri
    Schwager
    God
    Opis:
    Po II wojnie światowej niewielu twórcom filmowym z Europy udało się odnieść sukces w USA. Do nich należy czechosłowacki reżyser Miloš Forman (1932-2018). Jego życie nie było łatwe. W czasie wojny stracił rodziców, a później ojczyznę, gdyż zdecydował się na emigrację. Początki jego działalności artystycznej w USA były naznaczone niepowodzeniem. Przełomem okazał się film Lot nad kukułczym gniazdem (1975) a szczytem Amadeusz. Obok tytułowego Mozarta głównym bohaterem filmu jest pochodzący z północnych Włoch Antonio Salieri. Pragnie być uznanym kompozytorem, żarliwie się o to modli. Wydaje się mu, że został wysłuchany, aż do czasu, gdy spotyka Mozarta, muzycznego geniusza, który swym postępowaniem – zdaniem Salieriego – na ten dar nie zasłużył. Salieri buntuje się przeciw „rozrzutności” Boga. Nie chce dostrzec, że się myli. Hojność Boga jest nieograniczona – z tej boskiej obfitości czerpie i Mozart, i Salieri. Uparte opowiadanie się przeciwko Bogu nie przynosi ulgi, a doświadczane cierpienie nie prowadzi go do uznania własnego błędu (grzechu). Z bólem, ale też i dumą wyraża opinię o słuszności swego postępowania.
    After the Second World War, several European filmmakers managed to succeed in the USA. The Czechoslovak director Miloš Forman (1932-2018) was one of them. His life was not easy. During the war he lost his parents, and later his homeland, because he decided to emigrate. The beginnings of his artistic activity in the US were marked by failure. The breakthrough came with the movie One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975), and the great success Amadeus (1984). Next to the titular Mozart, the main character of the film is Antonio Salieri, a musician from northern Italy. He wants to be a famous composer and prays fervently for that. It seems to him that his prayer has been heard, until he meets Mozart, a musical genius who – according to Salieri – did not deserve this gift. Salieri rebels against God’s ‘extravagance’. He does not want to acknowledge that he is wrong. God’s generosity is unlimited. Both Mozart and Salieri derive from this divine abundance. Salieri persists against God. He never experiences relief and suffering does not lead him to recognize his own mistake (sin). With pain, but also with pride, he expresses his opinion about the righteousness of his own conduct.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2018, 42; 261-279
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ojciec twój bogiem winien być dla ciebie. Ślub Gombrowicza między Freudem a Girardem (i Szekspirem)
    The Theatre of Human Actions: Hamlet in the Mirror and as a Mirror of Two Anthropologies
    Autorzy:
    Zalewski, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559303.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Zygmunt Freud
    René Girard
    kozioł ofiarny
    pragnienie mimetyczne w literaturze
    William Szekspir
    anthropology of experience
    interpretive anthropology
    mimetic anthropology
    theatrum mundi
    Shakespearean drama
    Opis:
    Artykuł jest mimetyczną interpretacją Ślubu Witolda Gombrowicza. Zastosowanie teorii René Girarda w funkcji metajęzyka pozwala na zauważenie częściowej dekonstrukcji, jakiej polski pisarz dokonuje względem koncepcji mordu pierwotnego (i buntu syna przeciwko ojcu) stworzonej przez Zygmunta Freuda. „Poprawka” Gombrowicza (zapożyczona od Szekspira) polega na prezentacji przekonania, zgodnie z którym rywalizacja (oraz jej efekt – morderstwo) jest specyficznym, naśladowczym modusem międzyludzkich relacji, a jej aspekt przedmiotowy (m.in. erotyczny) pozostaje kwestią drugorzędną.
    The article offers a discussion and comparative analysis of two interpretive approaches to Shakespeare’s Hamlet. Namely, Phyllis Gorfain’s approach, formulated with reference to interpretive anthropology (to a large degree inspired by Victor Turner’s anthropology of experience), and René Girard’s approach, formulated with reference to his concept of mimetic anthropology. Those two different readings of Shakespeare’s play as an expressive text (that is expressing the problems of our culture), bring also the question of how Hamlet as a reflexive text can provoke anthropological self‑consciousness, both in theory and practice. According to Gorfain, the main character’s cognitive situation proves paradigmatic above all to anthropologists’ self‑knowledge concerning maintaining the balance between experiencing and interpreting another culture, between reaching for truth about a given culture and falling into interpretive illusions. For Girard, the main character’s cognitive situation becomes first and foremost the mirror of contemporary culture, particularly with regard to the unresolved problem of violence and acting in revenge, or refraining from both. The thematic frame of the article is defined by the Shakespeare’s evocation of the theatrum mundi topos and a reflection on the functionalization of the topos in the description of culture through the prism of two anthropologies: interpretive and mimetic.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2013, 32; 57-90
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O mimetycznym objaśnianiu rzeczywistości politycznej
    On the mimetic explanation of the political reality
    Autorzy:
    Chodubski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559229.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    René Girard
    mimetyzm
    podmioty i przedmioty życia politycznego
    polityka
    przemiany kulturowo‑cywilizacyjne
    cultural and civilization transformations
    entities and items of political life
    mimesis
    politics
    Opis:
    W myśli René Girarda znaczenie mają takie pojęcia, jak: naśladownictwo, przemoc, kozioł ofiarny i ofiara. Kolektywna przemoc łatwo i szybko jednoczy grupę. Społecznością, która często pełniła rolę kozła ofiarnego, byli Żydzi. Mechanizm ofiarniczy ujawnił się także w czasie rewolucji francuskiej. Obserwując polską scenę polityczną również można dostrzec jego działanie, które wyraża się w budowaniu własnej tożsamości politycznej na fundamencie niechęci do innych. Uwidaczniają się także jednostki lub grupy osób, które świadomie kreują się na ofiarę ze względu na związane z tym korzyści polityczne i finansowe. Można wskazać na nowy typ ofiary. To ludzie stojący pod silnym wpływem mediów podsuwających gotowe rozwiązania, którzy w konsekwencji oduczyli się samodzielnego myślenia i działania.
    Such ideas as imitation, violence, sacrifice and the mechanism of victimization are important for René Girard’s thinking. He says that collective violence unites the groupquickly and easily. Jews are an example of a community, which often served as a scapegoat. The mechanism of victimization was also revealed during the French Revolution. Observing the Polish political scene you can see that the same mechanism is at work. The reluctance to the other is a important way to build its own identity. There are individuals or groups of people who consciously set themselves up as victims because of the associated benefits. A new type of victim is revealed nowadays. These are the people standing under the strong influence of the media pointing to ready‑made solutions, which teach consequently not to think and act for themselves.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2013, 32; 207-220
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Victima versus Sacrificium. Ambivalenz des Opfers aus der Perspektive der Innsbrucker Dramatischen Theologie
    Victima vs Sacrificium. Ambivalence of the Victim from the Perspective of the Innsbruck Dramatic Theology
    Autorzy:
    Niewiadomski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559348.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Auferweckung
    Dramatische Theologie
    Hingabe
    René Girard
    Kreuz
    Mythos
    Offenbarung
    Opfer‑Täter‑Verhängnis
    Opferung/Viktimisierung
    Raymund Schwager
    cross
    dedication
    Dramatic Theology
    myth
    resurrection
    revelation
    sacrifice/victim
    Opis:
    Im kulturpolitischen und religionstheologischen Diskurs der Gegenwart spielt nicht nur der Opferbegriff eine zentrale Rolle, sondern auch dessen Ambivalenz. Die Opfer werden ja oft zu Tätern und rechtfertigen ihr Tun mit dem Hinweis auf das Opfersein. Der Teufelskreis der Täter‑Opfer‑Täter‑Logik scheint heute ungebrochen zu sein. Unter Rückgriff auf die mimetische Theorie von René Girard sucht die Innsbrucker Dramatischen Theologie den Teufelskreis zu sprengen. Die Unterscheidung zwischen der mythischen Logik des Heidentums, die das Opfer im mimetischen Taumel sakralisiert, damit auch Viktimisierungen fördert und der opferkritischen Logik der biblischen Tradition spielt dabei eine zentrale Rolle. Gott will Opfer nicht, doch nachdem Christus von den Menschen hingerichtet wird, verwandelt er kraft seiner Sohnesidentität die Destruktivität der Viktimisierung in die lebensfördernde Hingabe.
    In contemporary discussions on cultural, political, religious and theological issues, aimportant place is occupied not only by the victim, but the ambivalence that is assoated with it. Victims often become offenders. They refer to the fact of being a victim, that justifies this type of behavior. It seems that there is no way of „diabolical circoffender‑victim‑offender. The Dramatic Theology which was developed in Innsbrucgives an opportunity to find a way out of this circle. It uses the results of René Girarmimetic theory. It is important to distinguish between the mythical logic of pagaism, in which the process of sacralization takes place, and the biblical tradition whiccondemns this logic. Christ preaches the Gospel (Good News) of his Father who is entirely free of violence. As a result he himself becomes an object of people’s aggressioWithout compulsion he responds with no violence and in this way he transforms tdestructive forces of sacral violence in loving devotion to the Father.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2013, 32; 119-140
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fallibilismus als Anwalt der Opfer Der kritische Schlüssel René Girards und seine Parallelen im kritischen Rationalismus
    Fallibilism appears for the victims. René Girard’s critical key and its analogies to Critical Rationalism
    Autorzy:
    Paulin, Maximilian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558642.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Hans Albert
    Bekehrung
    Dogma
    Dramatische Theologie
    René Girard
    kritischer Rationalismus
    Karl Popper
    Relativismus
    Sündenbockmechanismus
    Totalitarismus
    Wissenschaftstheorie
    conversion
    Critical Rationalism
    dogma
    Dramatic Theology
    epistemology
    Charles Popper
    relativism
    scapegoat mechanism
    totalitarianism
    Opis:
    Die mimetische Theorie René Girards mit ihrem Instrumentar zur Opferkritik einerseits und die von Karl Popper entwickelte Methodologie des kritischen Rationalismus, welche im heutigen wissenschaftstheoretischen und erkenntnistheoretischen Diskurs fak tisch als allgemein akzeptiert gelten kann, andererseits weisen eine große systematische Affinität zueinander auf. Dies weist dieser Beitrag zunächst mit einer Analyse des Girard’schen Wissenschaftsverständnisses nach. Da nach werden typische Missverständnisse und Engführungen der beiden Ansätze in ihrer Analogie betrachtet und ihr Zustandekommen aus der mimetischen Perspektive heraus erklärt. Dabei zeigt sich, dass auch die Mimetische Theorie einen – recht verstandenen – Fallibilismus impliziert, der theoretisch wie auch ethisch‑praktisch motiviert ist.
    Providing a critical instrument to identify structures of victimization, René Girard’s program is in fact very affine to Critical Rationalism methodology as developed by Charles Popper and widely assented in contemporary epistemology. In order to proof this thesis, in a first step, Girard’s understanding of epistemology is reconstructed. His occasionally very strict objection to any form of relativism thereby is shown to be due to an obviously polemic context. In claiming his theory to be scientific, Girard indeed knows very well that it is the specification of science to approach things not apodicti cally, but hypothetically, and he clearly assents this principle. In a second step, typical misunderstandings of both the Mimetic Theory and Poppers fallibilism are analysed and parallelized. They properly consist in an exaggeration of some aspects, while com plementary aspects are suppressed. With the Mimetic Theory, just this uneven exag geration can be explained as happening precisely in constellations of rivalry, as among the „hostile brothers”, and yet as happening unintentionally and therefore being so hard to detect. Therefore, the claim of showing this connection, as raised by the Mimetic Theory, itself cannot be presented in an apodictic manner because it so would force the counterpart into rivalry about the alleged truth, which would so again deform it, NB on both sides of the disputation. Besides this rather „ethical” reason, there also is a strongly „epistemic” reason why Mimetic Theory and the uncovering of scapegoat mechanism should consider themselves to be hypothetical and fallible: Without a continuous rising of this self‑critical attitude, the self‑vindicatory and self‑enclosing spell of myth would have never been broken.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2013, 32; 15-38
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Flint Stone Heritage: Religion and Technical Ideology
    Dziedzictwo krzemienia: religia a ideologia techniczna
    Autorzy:
    Eggen, Wiel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558402.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    democracy
    Girard’s mimetic theory
    Nazism
    religion
    Riese-project
    techno-logics
    triadic scheme
    war industry
    demokracja
    mimetyczna teoria Girarda
    nazizm
    projekt Riese
    religia
    techno--logika
    schemat triady
    przemysł wojenny
    Opis:
    Referring to the Nazi Germany war-ideology the author examines if their high-tech succession of the flint stone processing heritage should count as a Promethean revolt against, or as a result of the revealed religion. The application of Girard’s mimetic theory leads to the conclusion that a third alternative is plausible, opening the perspective of a less bellicose exploit of the prime technical potential.
    Nawiązując do ideologii wojennej nazistowskich Niemiec, autor zastanawia się, czy ich wysoko rozwiniętą technologię, będącą dziedzictwem obróbki krzemienia, należałoby uznać za prometejski bunt przeciwko objawionej religii, czy też za jej skutek. Zastosowanie mimetycznej teorii Girarda prowadzi do wniosku, że możliwa jest trzecia alternatywa, otwierająca perspektywę mniej bojowego wykorzystania doskonałego potencjału technicznego.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2015, 36; 181-203
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apologie Pawel Fjodorowitsch Karamasows. Schuld bei Dostojewskij und seinen Interpreten
    Pavel Fyodorovich Karamazov’s Apology. Guilt in Dostoyevsky and his commentators
    Autorzy:
    Paulin, Maximilian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558840.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Amok
    Dostojewskij
    Girard
    Justiz
    Karamasow
    Literaturkritik
    Menschenrechte
    Mobbing
    Opferselektion
    Schuldfähigkeit
    Suizid
    Sündenbock
    Vatermord
    amok
    criminal responsibility
    Dostoyevsky
    human rights
    justice
    Karamasov
    literacy criticism
    mobbing
    parricide
    scape-goat
    suicide
    victim selection criteriology
    Opis:
    In einer gängigen Interpretation des Romans „Die Brüder Karamasow” wird die Verantwortung für den Vatermord in unterschiedliche Komponenten zerlegt, deren jede in der Gestalt eines der vier Brüder allegorisch auskomponiert sei. Die „Komponente Smerdjakow” liege dabei als bloße physische Ausführung des Verbrechens außerhalb der Sphäre ethischer Betrachtung. Damit wird Smerdjakow aber noch in der Interpretation einmal mehr in seinem Menschsein verkannt. Eine durch Girard geschulte Lektüre zeigt hingegen, wie gekonnt Dostojewskij – ob intuitiv oder mit Absicht – diesen Charakter mit Kriterien der Opferselektion ausstattet und ihn so der Leserschaft als Sündenbock regelrecht anbietet.
    In a common interpretation of Dostoyevsky’s The Brothers Karamasov, Dmitri Karamasov is held guilty of murdering his father in a moral sense, while the character of Smerdyakov is put beyond the range of ethic consideration as he is seen as an allegory of the merely executing factor of the act of violence. Hence, his suicide is read as a proof that the evil itself doesn’t take over responsibility; in face of the accusation it fades away, leaving the charge of responsibility to the human moral subject. Dostoyevsky, however, seems not wanting to stress such a kind of moral hero that, in this interpretation, could be seen in Dmitri. With introducing Alexey in his preamble, he is in fact presenting us a „weak” hero, leading us to another understanding of the story. Yet Alexey is still not the weakest. It is Smerdyakov. What this article pleads for is that Smerdyakov is systematically made a scapegoat, as Dostoyevsky is illustrating in several pertinent scenes. It is only coherent that interpreters, while completely ignoring this fact, continue this scapegoating in dehumanising him by taking off him of all ethic consideration, reducing him to a personification of a merely mechanic component. By contrast, this is an apology for Smerdyakov as a human being. And as a son of Fyodor and brother of Alexey, Dmitri and Ivan.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2013, 32; 91-107
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Joseph Ratzinger jako „wdzięczny” kozioł ofiarny w świetle publikacji tygodnika „Der Spiegel”
    Joseph Ratzinger as a “suitable” scapegoat in the light of publications of the weekly “Der Spiegel”
    Autorzy:
    Romejko, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558952.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Benedykt XVI
    René Girard
    homoseksualizm
    inkwizycja
    islam
    Jan Paweł II
    judaizm
    Kongregacja Nauki Wiary
    nadużycia seksualne
    Joseph Ratzinger
    teologia wyzwolenia
    Benedict XVI
    the Congregation for the Doctrine of the Faith
    homosexuality
    inquisition
    Islam
    John Paul II
    Judaism
    liberation theology
    sexual abuse
    Opis:
    Wypracowana przez René Girarda teoria mimetyczna jest narzędziem mającym zastosowanie w badaniu kwestii literackich i religijnych. Można je także z powodzeniem wykorzystywać w interpretowaniu zjawisk społeczno‑politycznych. Dał tego przykład sam Girard podejmując się wyjaśnienia relacji francusko‑niemieckich w XIX i XX w. Centralne kwestie podejmowane w teorii mimetycznej to: naśladowanie, przemoc, ofiara i kozioł ofiarny. W niniejszym artykule z mimetycznego punktu widzenia została zaprezentowana osoba Josepha Ratzingera/Benedykta XVI w kontekście publikacji niemieckiego tygodnika „Der Spiegel”. Oskarżając papieża o działanie, które generuje liczne ofiary, czyni się jego samego (świadomie lub nie) prawdziwym kozłem ofiarnym współczesności.
    René Girard’s mimetic theory is a research tool applicable in literature and religion. It can also be successfully used in the interpretation of socio‑political phenomena. Girard himself gave an example by taking an explanation of Franco‑German relations in the 19 th and 20 centuries. Central issues of themimetic theory are: imitation, violence, victim and scapegoat. In this paper Benedict XVI is presented from the mimetic point of view in the context of the publication of the German weekly “Der Spiegel”. The pope is accused of causing many victims and at the same time he is created (intentionally or not) a real scapegoat of the modern times.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2013, 32; 221-254
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies