Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the encyclical" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
25 lat po encyklice Sollicitudo rei socialis Jana Pawła II
25 years after the encyclical Sollicitudo rei socialis by John Paul II
Autorzy:
Biedrzycki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558683.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Benedykt XVI
Caritas in veritate
delokalizacja
globalizacja
Jan Paweł II
kryzys finansowy
solidarność
Sollicitudo rei socialis
społeczna odpowiedzialność
Benedict XVI
delocalization
financial crisis
globalization
John Paul II
solidarity
social responsibility
Opis:
Artykuł stanowi próbę odczytania na nowo encykliki społecznej Jana Pawła II Sollicitudo rei socialis w dwadzieścia pięć lat po jej napisaniu. Encyklika ta dotyczy solidarności jako zasady życia społecznego. Korzeniem tej myśli jest powstały w Polsce ruch społeczny NSZZ „Solidarność”, który inspiruje papieża do napisania encykliki o potrzebie globalnej solidarności w kontekście rosnącego podziału świata na bogatą Północ i biedne Południe. Patrząc na powyższy problem z perspektywy dwudziestu pięciu lat, w niniejszym artykule próbujemy odpowiedzieć na pytania: Czy ten rażący podział świata się zwiększa, czy zmniejsza? Czy globalizacja stała się narzędziem solidarności, czy wyzysku? Jak należ, w świetle powyższych problemów widzieć obecny kryzys finansowy dotykający bogaty świat? Artykuł ten jest więc próbą oceny globalizacji od strony etycznej. Pokazuje największe zagrożenie, jakie to zjawisko ze sobą niesie – problem delokalizacji kapitału.
The article is an attempt to read anew John Paul’s II social encyclical Sollicitudo rei socialis twenty five years after its being written. The Encyclical deals with solidarity as a rule of social life – social virtue. The article shows first the origin of the pope’s thought, who transplants the lay rule of solidarity into the ground of the social teaching of the Church. The root of that thought is the social movement ”NSZZ Solidarity” which sprang into existence in Poland and which inspires the pope to write the encyclical about the global solidarity in the context of the division of the world into the rich North and the poor South. Looking at the above problem from the perspective of twenty five years, the above article tries to answer the question whether that striking division of the world increases or decreases. Has globalization become the tool of solidarity or exploitation? How should we, in the light of the above problems, see the present financial crisis, touching the rich world? That article is then the attempt to evaluate the phenomenon of globalization from the ethical point of view, showing its greatest threat, it carries with itself – the problem of delocalization of the capital.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2012, 30; 151-160
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światło słowa Bożego dla chrześcijańskich małżonków w nauczaniu moralnym encykliki Humanae vitae
The Light of God’s Word for Christian Spouses in the Moral Teaching of the Encyclical Humanae vitae
Autorzy:
Nawrot, Janusz
Pryba, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558666.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Paweł VI
Humanae vitae
małżeństwo
słowo Boże
nauczanie moralne
modlitwa
towarzyszenie
Paul VI
marriage
word of God
moral teaching
prayer
accompaniment
Opis:
Artykuł stanowi pretekst do debaty nad istotą zaufania i jego znaczenia w środowisku pierwotnym i wtórnym człowieka. Jak się okazuje, pomimo coraz niższego stopnia zaufania do instytucji, czy organizacji, jest ono niezbędne do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie. Najwłaściwszym wydaje się ujęcie zaufania w kategorii wartości. Budowanie klimatu zaufania rozpoczyna się w środowisku rodzinnym i to rodzice są pierwszymi osobami, którym ufają dzieci. Od postawy rodziców oraz ich ufności we własne umiejętności i możliwości, a także od nieustającego procesu samokształcenia zależy, czy dzieci wejdą w świat ludzi dorosłych z przekonaniem we własne kompetencje i zdolności. Bez nich zaś nie można mówić o zaufaniu do samego siebie, jak i do innych ludzi.
The purpose of the article is to discuss the essence of trust and its importance in the primary and secondary human environment. As it turns out, despite the ever lower level of confidence in institutions or organizations, trust is necessary in order for people to function properly in society. It seems most appropriate to approach trust as a value category. Building a climate of trust begins in the family environment and it is parents who are the first persons that children trust. The attitude of parents and their confidence in their own skills and abilities, combined with a constant process of self-improvement, are the factors which decide whether children enter the world of adults with confidence in their own competences and abilities, without which one cannot speak of trust in either oneself or other people.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 43; 245-261
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławionego Jana Pawła II pedagogia osobowej wolności autonomicznej w świetle encykliki Fides et ratio
Pedagogy of personal autonomous freedom according to Blessed John Paul II in the light of the encyclical Fides et Ratio
Autorzy:
Cichosz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559520.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
ideologia
osoba
pedagogia
religia
rozum
światopogląd
wiara
wolność autonomiczna
wychowanie
autonomous freedom
faith
ideology
pedagogy
person
reason
religion
upbringing
world view
Opis:
Chrześcijańska myśl personalistyczna proponuje w procesie wychowania budowanie ciągłej relacji w przestrzeni wolności pojętej jako dar i zadanie od Boga. Pedagogia osobowej wolności autonomicznej wymaga dialogu, a nie monologu czy terroru, toteż w dialogicznym spotkaniu ucznia i wychowawcy ważną okazuje się zasada złotego środka. Analogicznie ma się rzecz w wychowaniu do wolności: i w wierze, i w rozumie. Tę prawdę wskazuje Jan Paweł II w Fides et ratio, gdy podkreśla, że obie te rzeczywistości wzajemnie się przenikają – każda we własnej przestrzeni, w której się realizuje. Między poznaniem rozumowym a poznaniem wiary istnieje głęboka i nierozerwalna jedność, która umożliwia osobie ludzkiej możność właściwego poznania samego siebie, świata i Boga. Za ks. prof. Józefem Tischnerem można powiedzieć, że Jan Paweł II, poddając krytyce wolność, pragnie ocalić wolność.
If we want to understand the concept of the pedagogy of personal autonomous freedom according to John Paul II, we must establish first the content of the appearing notions, and then clearly point out the main relationships that occur between faith and reason. Nowadays, on one hand we can observe increasing brutalization of social life and the cult of money, and on the other hand we can notice disrespect towards traditional values, numerous pathologies and social dysfunctions, including the fall of authority. In this context personal autonomous freedom should be examined in the reality of faith and reason. In the process of upbringing the Christian personalistic thought offers building constant relation in the space of freedom, which is understood as a gift and a task given from God. Pedagogy of personal autonomous freedom requires a dialogue, and not a monologue or terrorism, that is why the rule of the golden mean is crucial in the meeting between the teacher and the student. The same refers to education towards freedom: both in faith and in reason. John Paul II emphasises that both these realities permeate each other. There is a profound and unbreakable unity between the rational cognition and discovering faith, and this unity allows us to get to know ourselves, the world and God in an appropriate way. Freedom is the fundamental value, without which rebuilding the personal identity of a man is impossible. Paradoxically, it might be said that John Paul II, by criticising freedom wants to save it at the same time.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2012, 30; 219-234
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedność wiary i rozumu w nauce o aniołach św. Tomasza z Akwinu. Angelologia Akwinaty w perspektywie encykliki Fides et ratio Jana Pawła II
The Unity of Faith and Reason in the Teaching on Angels of St. Thomas Aquinas. Aquinas’Angelology from the Perspective of the Encyclical Fides et Ratio by John Paul II
Autorzy:
Dutkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558903.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
wiara
rozum
aniołowie
fideizm
racjonalizm
angelologia
faith
reason
angels
fideism
rationalism
angelology
Opis:
Świętemu Tomaszowi z Akwinu tradycja przypisała miano Doktora Anielskiego ze względu na fakt opracowania przezeń w sposób systematyczny szeregu kwestii z zakresu angelologii. Jan Paweł II odwołując się w Fides et ratio do tego tytułu, przedstawia św. Tomasza jako „mistrza sztuki myślenia i wzór uprawiania teologii”, zwracając zarazem uwagę na wyjątkowość oraz aktualność ujęcia relacji wiary i rozumu, które wypracował Akwinata. Aktualność tego ujęcia wiąże się z faktem, że – jak zauważa Papież – błędne podejścia w tej dziedzinie w postaci fideizmu oraz skrajnego racjonalizmu, które zdominowały kulturę nowożytnej Europy, doprowadziły do jej głębokiego kryzysu. O jego wyjątkowości zaś, decydują – wskazane przez Jana Pawła II – umiejętne godzenie nadprzyrodzonego i rozumnego charakteru aktu wiary oraz umiejętne łączenie jedności wiary i rozumu z niezbędną autonomią dziedzin poznania opartego na wierze oraz refleksji czysto racjonalnej. Choć w samej encyklice nie znajdujemy bezpośrednich nawiązań do problematyki angelologicznej, to jednak właśnie wykład prawd wiary w tej dziedzinie przeprowadzony przez Doktora Anielskiego stanowi wdzięczne źródło przykładów owocnej współpracy dwóch metaforycznych skrzydeł, o których czytamy w Fides et ratio – wiary i rozumu – umożliwiającej wzniesienie się na wyżyny dostępnego człowiekowi poznania.
St. Thomas Aquinas is referred to by Tradition as the Angelic Doctor due to his systematic studies on a number of questions concerning angelology. John Paul II, alluding to this title in Fides et Ratio, presents St. Thomas as a “master of the art of thinking and the model of practicing theology”, directing our attention to the exceptional and always relevant nature of Aquinas’ approach to the relation between faith and reason. As the Pope observes, the relevance of this approach is linked to the fact that erroneous perspectives in this field, in the form of fideism and the extreme rationalism which dominated the culture of modern Europe, have led to an acute crisis. According to John Paul II, the exceptionality of Aquinas’ approach lies in his skilful reconciliation of the supernatural and the rational character of the act of faith, and in his combining faith and reason into a unity, while respecting the indispensible autonomy of cognitive fields based on faith and purely rational reflection. Although there are no direct references to angelology in the encyclical, the presentation by the Angelic Doctor of the truths of faith, in this respect, constitutes a rewarding source of examples of fruitful cooperation between these two metaphorical wings of faith and reason, which in Fides et Ratio enable man to ascend to the heights of knowledge.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2017, 41; 219-231
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O RELACJI MIĘDZY WIARĄ A MISYJNĄ DZIAŁALNOŚCIĄ KOŚCIOŁA – 50-LECIE ENCYKLIKI PIUSA XII FIDEI DONUM
ON RELATION BETWEEN FAITH AND THE MISSIONARY WORK OF THE CHURCH – THE 50TH ANNIVERSARY OF POPE PIUS XIIS “FIDEI DONUM” ENCYCLICAL
Autorzy:
CZAJKOWSKI, MAREK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558602.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Opis:
WSTĘP. 1. PROBLEMATYKA ENCYKLIKI. 2. EWANGELIZACJA MISYJNA A WIARA. 3. ŹRÓDŁA WIARY DLA DZIAŁALNOŚCI MISYJNEJ. ZAKONCZENIE.
Twelve years after the end of the Second World War, which Pius XII experienced as the head of the Common Church; in the time of spreading atheism, when totalitarianism was changing from fascist to communist; when colonialism yielded trying not to turn into another conflict and the world superpowers struggled to deal with their colonies aspiring to freedom – on the 21st April 1957 Pope Pius XII published Fidei donum (Fd), also known as “missionary” encyclical. It is hard not to get the impression that from within the context of those times, a powerful ray of light and hope is sent out from the Apostolic See. However, it is worth noticing that this light and hope do not come from the “missionary” nature of the Church, as it also is affected by the hardship of the time, but from the Gospel quoted at the end of the encyclical: „Put out into the deep” (Luke 5,4; Fd, 18).
Źródło:
Studia Gdańskie; 2007, 21; 127-150
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym w encyklikach społecznych bł. Jana Pawła II
The reception of the “Pastoral Constitution on the Church in the Modern World” in the blessed John Paul’s II social encyclicals
Autorzy:
Szulist, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558914.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
encyklika
konstytucja
polityka
praca
rozwój
constitution
encyclical
development
labour
policy
Opis:
Dokumenty Soboru Watykańskiego II inspirują Kościół do działania. Założeniem Ojców Soborowych była bowiem aktualizacja Orędzia Zbawczego, zachowanego i głoszonego przez Kościół. Bł. Jan Paweł II kontynuuje owo dzieło aktualizacji, odnosząc się w swoich wypowiedziach m.in. do Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”. Analiza i próba porównania wykładni konstytucji duszpasterskiej oraz nauczania społecznego Papieża Polaka pozwalają wyróżnić trzy grupy tematyczne, stanowiące wspólny obszar refleksji Ojców Soborowych i wspomnianego hierarchy, a mianowicie: uwarunkowania polityczne, rozwój oraz pracę. Uwarunkowania wspólnot politycznych dotyczą zgłaszania przez elity rządzące postulatów, które w centrum państwa sytuują osobę i obierają prawa człowieka za fundament ustroju. Zjawisko rozwoju dotyczy prób czynienia świata bardziej ludzkim. Stosując terminologię właściwą nauczaniu społecznemu Kościoła, należy stwierdzić, że rozwój wyraża się w kształtowaniu pierwszeństwa „być” przed „mieć”. Bł. Jan Paweł II uwzględnił w swoich naukach koncepcję integralnego rozwoju. Odniósł ją nie tylko do człowieka, ale również do stosunków pomiędzy państwami. Zagadnienie pracy oznacza uczestnictwo w dalszym procesie stwarzania. Chrześcijański etos pracy przyjmuje konkretną postać w zachowaniu podmiotowości robotników, w odniesieniu do których powinno być zagwarantowane przestrzeganie katalogu praw ludzi pracy. Właściwa organizacja produkcji, czyli miejsca, w którym robotnik jako osoba urzeczywistnia się poprzez akty, przyjmuje za nienaruszalny priorytet pierwszeństwo człowieka przed sferą metod i środków z dziedziny techniki.
The documents of the Second Vatican Council stimulate the Church to act as one of the propositions discussed by the Council Fathers was the renewal of the salvific message which is preserved and proclaimed by the Church. This research is an attempt to demonstrate to what extent Blessed Pope John Paul II was drawing from and reinterpreting the conciliar legacy, especially the Pastoral Constitution Gaudium et spes. The common points of the magisterium of this particular document and the social teaching of the Polish Pope can be grouped into three topic areas which were of a great interest to both the Council Fathers and the Pontiff. These are: political conditions, development and labour. The question of the political circumstances of particular political societies concern such policy schemes of ruling elites which put the human person in the centre of the state affairs and choose human rights as the fundamental principle of the system of government. The phenomenon of the development refers to the efforts to make this world a better place to live. Blessed Pope John Paul II took the concept of the complex human progress into account in his teaching. This concept was applied not only on the level of an individual person but also international relations. The idea of labour implies partaking in the continuous process of the creation. The Christian labour ethics gains its characteristic features when it stresses that workers are subjects. Consequently, respecting their employees’ rights ought to be guaranteed. Production is a field where a worker fulfils his or her function by certain acts; in this case it is the labour. Therefore, a just and a well-organised production system would always take the person of the worker as an absolute priority in respect to such elements as the productivity or the applied technology.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2012, 30; 99-116
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość miłosierdzia w świetle encykliki Jana Pawła II Dives in misericordia
The Spirituality of Mercy in the View of John Paul II’s Encyclical Dives in Misericirdia
Autorzy:
Brzozowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558670.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
miłosierdzie
duchowość miłosierdzia
Jan Paweł II
Dives in misericordia
Mercy
spirituality of Mercy
John Paul II
Dives in Misericordia
Opis:
Święty Jan Paweł II w encyklice pt. Dives in misericordia przedstawia „duchowość miłosierdzia”, choć sam nie używa takiego określenia. Opisuje jednak tę rzeczywistość, wskazując na jej podstawy oraz przejawy. Duchowość ta streszcza się w dwóch wymiarach: poznawczym i praktycznym. Pierwszy z nich polega na poznawaniu miłosierdzia Pana za pomocą Jego objawienia zawartego w Starym i Nowym Testamencie, a w sposób szczególny – w Chrystusie i Jego misterium paschalnym. Drugi natomiast przekłada się na trzy postawy: wyznawanie, czynienie oraz wypraszanie miłosierdzia. Wszystkie one zakładają również postawę wewnętrzną w postaci wiary, ufności, nadziei i miłości względem Boga i ludzi. Ostatecznie zależą one od ich źródła, którym jest On sam. Duchowość miłosierdzia opiera się więc na przyjęciu miłości miłosiernej Ojca, objawionej i udzielonej przez Syna w Duchu, oraz życiu nią. To zaś wymaga życia w Duchu Świętym, który tę duchowość wzbudza i kształtuje.
Saint John Paul II in his encyclical Dives in Misericordia presents “the spirituality of Mercy”, although he himself does not use this term. However, he describes this reality, indicating its fundamentals and expressions. This spirituality comes down to two aspects: cognitive and practical. The first one depends on becoming aware of the Mercy of the Lord by means of His Revelation contained in the Old and New Testament, and especially – in Christ and His Paschal Mystery. The second one translates into three attitudes: professing, practising and pleading the Mercy. All of them assume also an inner attitude of faith, trust, hope and love in regard to God and people. Finally the attitudes depend on their Source, which is He Himself. The spirituality of Mercy relies therefore upon accepting the merciful Love of God the Father, manifested and given by the Son in the Spirit, and on living It. And this requires living in the Holy Spirit, who initiates and forms the spirituality.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 36; 69-81
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies