Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "staw" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Pourazowe uszkodzenia stawu biodrowego i uda – analiza danych sprawozdawczych w latach 2016-2019 z wykorzystaniem Interfejsu API Statystyki NFZ
Traumatic Hip Joint and Thigh Injuries – an Analysis of NHF Reporting Data from 2016-2019 Using the NHF Statistics API
Autorzy:
Bednarski, Piotr
Piekarska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409390.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
staw biodrowy
urazy
epidemiologia
hip joint
injuries
epidemiology
Opis:
Wstęp. Staw biodrowy jest jednym z najważniejszych stawów ludzkiego ciała. Wieloosiowe ruchy w stawie pomimo niewątpliwych zalet sprawiają, że staw biodrowy jest prawdopodobnie jednym z najciężej pracujących stawów ludzkiego ciała. Uszkodzenie stawu biodrowego czy struktur uda często powstaje w wyniku upadku, który jak wskazują dane epidemiczne najczęściej zdarza się osobom starszym, szczególnie w przypadku osób cierpiących na osteoporozę. Materiał i metody. W celu określenia liczby pacjentów hospitalizowanych z powodu urazu stawu biodrowego i uda posłużono się Interfejsem API Statystyki NFZ – Świadczenia wersja 1.0. Proces prowadzący do uzyskania informacji dotyczącej liczby pacjentów odbył się w kilku etapach. Pierwszy etap stanowił wybór rozpoznań głównych z zakresu urazów stawu biodrowego i uda. Następnie wyłoniono produkty, w ramach których możliwe było rozliczenie hospitalizacji pacjentów z wybranymi rozpoznaniami. W ostatnim etapie wygenerowano odpowiednie zbiory danych medycznych z wykorzystaniem Interfejsu API Statystyka NFZ – Świadczenia, pozwalające na przeprowadzenie analizy. Wyniki. Zgodnie z danymi sprawozdawczymi NFZ łącznie na przestrzeni 4 analizowanych lat obserwowanych jest średnio prawie 42 tys. hospitalizacji rocznie. Najczęstszym powodem hospitalizacji były złamanie szyjki kości udowej (S72.0) i złamanie przezkrętarzowe (S72.1) stanowiące średnio ok. 48% oraz 36% wszystkich hospitalizacji. Wnioski. 1. Urazy stawu biodrowego stanowią duży problem zdrowotny w Polsce (średnio prawie 42 tys. hospitalizowanych pacjentów rocznie). 2. Najczęstszą przyczyną hospitalizacji są urazy związane ze złamaniem szyjki kości udowej oraz złamaniem przezkrętarzowym (zgodnie z ICD-10 S72.0 i S72.1). 3. Uzasadnione jest stworzenie narzędzia umożliwiającego podmiotom medycznym dostosowywanie usług do zmieniających się potrzeb pacjentów. Narzędzie to może wykorzystywać ogólnodostępne dane dotyczących urazów publikowane w API Statystyki NFZ.
Background. The hip joint is one of the most important joints in the human body. Although its multiaxial movements account for many benefits, they also render the hip one of the most hard-working joints. Injuries to the hip joint and thigh often occur as a result of a fall. According to epidemiologic data, such falls are most frequent in the elderly, particularly in osteoporosis sufferers. Material and methods. The “Services” component of the Statistics API version 1.0 provided by the National Health Fund (NHF) was used in order to evaluate the number of hospitalizations due to hip joint and thigh injuries. Information on the number of patients was obtained in a number of stages. The first stage involved determination of hip and thigh injuries as the main diagnosis. Then, the billing products which made possible settlement for hospitalization of patients with the selected diagnoses were chosen. The last stage consisted in the extraction of relevant medical data sets from the “Services” component of the NHF Statistics API, which made possible this analysis. Results. According to the NHF reporting data, over the four-year period of interest there were approx. 42,000 hospitalizations per year. The most frequent causes of hospitalization were fractures of the neck of the femur (S72.0) and trochanteric fractures (S72.1), accounting for approx. 48% and 36% of all hospital stays, respectively. Conclusions. 1. Hip injuries constitute a significant health problem in Poland (approx. 42,000 hospitalizations per year). 2. The most frequent causes of hospitalization are injuries in the form of fractures of the neck of the femur or trochanteric fractures (corresponding to the ICD-10 codes S72.0 and S72.1, respectively). 3. It appears advisable to develop a tool to enable medical service providers to adjust their services to patients’ changing needs. This tool could employ open-access data on injuries published in the NHF Statistics API.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(5); 349-360
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Current reports on foot and ankle injuries of American football players
Aktualne doniesienia na temat urazowości stóp i stawów skokowych zawodników futbolu amerykańskiego
Autorzy:
Wodka-Natkaniec, Ewa
Niedźwiedzki, Łukasz
Pawłowska, Justyna
Zyznawska, Joanna
Świtoń, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152256.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
American football
injury
foot
ankle
futbol amerykański
urazy
stopa
staw skokowy
Opis:
Background. The purpose of this study was to collect current research lines in American football regarding the ankles and the foot. The specific goal was to determine how American football affects the ankle joints and the foot, i.e. the frequency, causes and types of injuries as well as various links between the footwear and failure of these structures. Material and methods. The study included 26 publications, drawn mainly from PubMed and related databases, meeting the search criteria. Results. As a result of the review of the publications, the frequency and types of ankle and foot injuries with regard to lower limbs were discussed along with the conditions predisposing for such injuries. Current works focus primarily on injury surveillance databases and on the research on the impact of footwear on the foot and ankle joint. There are works showing the relationship between ankle and foot injuries on the one hand, and the balance on the other. Additionally, some of the articles deal with the past treatments, the time of exclusion from the game and the use of stiffeners to protect the players against overloads and damage to the above-mentioned structures. Conclusions. Our research draws attention to the problem of foot and ankle injuries and shows that preventive, training and physiotherapeutic programs should still be improved due to their high level of trauma. More clinical study is needed to find the specific causes of injuries and prevent them effectively.
Wstęp. Celem badania było zebranie aktualnych kierunków badań w futbolu amerykańskim dotyczących stawów skokowych i stopy. Celem szczegółowym było określenie w jaki sposób futbol amerykańskiego wpływa na stawy skokowe i stopę, tj. częstość, przyczyny i rodzaje urazów oraz powiązań z obuwiem na niewydolność tych struktur. Materiał i metody. Do tego badania włączono 26 publikacji, głównie z bazy PubMed i powiązanych, spełniających kryteria wyszukiwania. Wyniki. W wyniku przeglądu publikacji wykazano częstość występowania urazów stawów skokowych i stopy na tle kończyn dolnych oraz ich rodzaje i warunki predysponujące do urazów. Analizowane prace skupiają się przede wszystkim na bazach nadzoru/ przeciwdziałaniu urazu oraz badaniach wpływu obuwia na stopę i staw skokowy. Pojawiają się prace wykazujące związek urazów stawów skokowych i stopy z równowagą. Dodatkowo niektóre prace dotyczą przebytych operacji, czasu wyłączenia z gry, stosowania usztywnień w celu zabezpieczenia zawodników przed przeciążeniami i uszkodzeniami wymienionych struktur. Wnioski. Badania zwracają uwagę na problem urazowości stóp i stawów skokowych oraz wykazują, iż nadal powinny być ulepszane programy profilaktyczne, treningowe i fizjoterapeutyczne w związku z dużą ich urazowością. Istnieje potrzeba większej ilości badań klinicznych, aby znaleźć szczegółowe przyczyny urazów i skutecznie im zapobiegać.
Źródło:
Polish Journal of Sports Medicine; 2021, 37(4); 207-216
1232-406X
2084-431X
Pojawia się w:
Polish Journal of Sports Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoprotezoplastyka odwrócona w artrozie stawu ramiennego – ocena wyników
Reverse Shoulder Arthroplasty in Osteoarthritis – Evaluation of the Results
Autorzy:
Porwoł, Anna
Bereza, Przemysław
Marszałek, Wojciech
Kusz, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409209.pdf
Data publikacji:
2022-09-21
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
staw ramienny
artroza
odwrócona endoprotezoplastyka
wyniki
shoulder
osteoarthritis
reverse shoulder arthroplasty
outcome
Opis:
Wstęp. Starzejąca się struktura społeczeństwa powoduje rosnąca potrzebę leczenia choroby zwyrodnieniowej z wykorzystaniem technik endoprotezoplastyki stawu ramiennego. Endoprotezoplastyka odwrócona powstała by usprawnić motorykę i siłę stawu ramiennego u chorych bez jednoczesnego zwiększenia ryzyka zwichnięć. Celem badania jest ocena zmiany jakości życia i ocena funkcjonalna stawu ramiennego po operacji endoprotezoplastyki odwróconej stawu ramiennego, u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową, w oparciu o wykorzystanie skali Oxford Shoulder Score (OSS) oraz ocenę parametrów ruchomości stawu. Materiał i metody. W okresie od sierpnia 2020 do października 2021 przyjęto do oddziału 10 chorych w trybie planowym do endoprotezoplastyki stawu ramiennego. Ocenę zmian zwyrodnieniowych przeprowadzono na podstawie klasyfikacji Walcha oraz klasyfikacji Samelson & Prieto. U każdego pacjenta wykonano ocenę funkcji chorego stawu ramiennego oraz dolegliwości bólowych, w oparciu o ankietę OSS. W badaniu określono zakres ruchu w stawie ramiennym w okresie przed- i pooperacyjnym. Badanie kontrolne wykonywano po około 6 miesiącach od daty zabiegu. Wyniki. Analiza ocen skali OSS wykazała uzyskanie średniej wartości 46 punktów w okresie przed operacją oraz 25 punktów po operacji. Chorzy uzyskiwali średnio o 20,5 punktu mniej w formularzu OSS pół roku po zabiegu. Uzyskano statystycznie znamienną poprawę w zakresie zgięcia w stawie ramiennym, które średnio wynosi 37˚, odwodzenie 42˚, rotacja zewnętrzna 34˚, a rotacja wewnętrzna 5˚(p<0,05). Wniosek. Każdy z operowanych chorych uzyskał istotne statystycznie zmniejszenie dolegliwości bólowych, zwiększenie funkcjonalności stawu oraz zwiększenie zakresu ruchomości stawu.
Background. The aging structure of society results in a growing need for treatment of shoulder osteoarthritis. Reverse shoulder arthroplasty (RSA) has been developed to improve the motor function and strength of the shoulder joint without increasing the risk of dislocation. The aim of the study was to assess the change in quality of life and functional assessment of the shoulder joint after RSA in patients with osteoarthritis, based on the Oxford Shoulder Score (OSS) and an assessment of joint mobility parameters. Material and methods. A total of 10 patients were admitted to our centre for shoulder arthroplasty between August 2020 and October 2021. The assessment of the degenerative changes was based on the Walch classification and the Samelson & Prieto classification. The OSS questionnaire was used to assess function of the affected shoulder joint and pain in each patient. The range of motion in the shoulder joint was assessed in the pre- and postoperative period. A follow-up examination was performed approximately 6 months after surgery. Results. Analysis of the OSS scores revealed a mean value of 46 points preoperatively and 25 points postoperatively. The OSS scores six months after the procedure were an average of 20.5 points lower. A statistically significant improvement was noted in shoulder flexion (mean 37˚), abduction (42˚), external rotation (34˚), and internal rotation (5˚)(p<0.05). Conclusion. Each patient reported reduced pain and demonstrated an increased range of motion in the affected shoulder joint and functional improvement.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(4); 239-249
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artroskopowa operacja Latarjet: wyniki kliniczne leczenia 156 pacjentów z minimum 2-letnim okresem obserwacji
Arthroscopic Latarjet Procedure with 2-Screw Stabilization: Results of Treatment of 156 Cases with a Minimum of 2-Year Follow-Up. Multicenter Study
Autorzy:
Brzóska, Roman
Błasiak, Adrian
Solecki, Wojciech
Laprus, Hubert
Kiciński, Maciej
Grzegorzewski, Andrzej
Kordasiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409208.pdf
Data publikacji:
2022-09-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
artroskopia
niestabilność stawów
staw ramienny
wyniki
arthroscopic treatment
joint instability
shoulder joint
outcomes
Opis:
Wstęp. Artroskopowe leczenie operacyjne niestabilności stawu ramiennego wiąże się z dużym odsetkiem opisywanych nawrotów- od 10,8% do 21,1%. Nawroty występują najczęściej u młodych mężczyzn uprawiających sporty kontaktowe. Ubytki kostne głowy kości ramiennej i panewki, predysponują do kolejnych zwichnięć i do niepowodzenia leczenia chirurgicznego. Jest to grupa, w której zabiegi „kostne”, takie jak artroskopowa procedura Latarjet a priori, mogą zminimalizować ryzyko nawrotu niestabilności. Materiał i metody. Do badania włączono pacjentów z urazową, jednokierunkową niestabilnością przednią stawu ramiennego, leczonych od 2009 do 2016 roku w dwóch ośrodkach artroskopową metodą Latarjet. Oceniono wyniki kliniczne, w tym zakres ruchu, Subiektywną Ocenę Stawu Ramiennego i punktację w skali Walch-Duplay. Odnotowano powikłania pooperacyjne. Wyniki. Ocenie poddano 156 pacjentów w okresie co najmniej 2 lata po operacji. Średni czas obserwacji wyniósł 43±18 miesięcy. Średni wiek pacjentów w momencie operacji wynosił 27,9 (16-53) lat. Odnotowano 8 (5%) przypadków nawrotu niestabilności, w tym 6 zwichnięć i dwa przypadki nawracającego podwichnięcia operowanego stawu. Średnia punktacja Walch-Duplay wzrosła z 30±19 przed operacją do 83±16 (p<0,05). Średnia utratę rotacji zewnętrznej wynosiła 11,8⁰ (0-70) (p<0,05) w porównaniu ze stawem ramiennym po stronie przeciwnej. Średnia Subiektywna Ocena Stawu Ramiennego wyniosła 92,8±9,4%. Dwudziestu pięciu (15,8%) pacjentów zgłaszało subiektywną obawę przed powrotem do sportu. Jedenastu (7%) pacjentów odczuwało ból przedniego przedziału operowanego barku. Liczba operacji rewizyjnych wyniosła 14 (8,9%). Wnioski. 1. Artroskopowa procedura Latarjet zapewnia zadowalające wyniki kliniczne w leczeniu niestabilności przedniej stawu ramiennego. 2. Częstość powikłań i nawrotów nie wzrasta z czasem i jest porównywalna z wynikami opisanymi w piśmiennictwie.
Background. Various arthroscopic stabilization procedures are associated with recurrence rates ranging from 10.8% to 21.1%. Recurrences occur especially in young male patients participating in contact sport activities. Bony defects of the humeral head and the glenoid predispose not only to subsequent dislocations but also to failure of surgical treatment. This is the group where "bony" procedures such as arthroscopic Latarjet are recommended to provide better stability as the primary treatment. Material and methods. Patients with traumatic unidirectional anterior shoulder instability treated from 2009 to 2016 with an arthroscopic Latarjet procedure operated on in two centres. Clinical results, including range of motion, Subjective Shoulder Value and Walch-Duplay score, and postpoperative complications were evaluated. Results. 158 patients were available for follow-up at a minimum of 2 years after surgery. The mean follow-up was 43±18 months. Mean age at the time of surgery was 27.9 (16-53) years. At final follow-up, 8 cases of recurrent instability were identified, including 6 cases of recurrent dislocation and two cases of recurrent subluxation. Mean Walch-Duplay score increased from 30±19 preoperatively to 83±16 (p<0.05) at the last follow-up. An average loss of external rotation of 11.8⁰ (0-70) (p<0.05) when compared with the contralateral shoulder was observed at the last follow-up. Mean Subjective Shoulder Value score was 92.8±9.4%. 8 (5%) patients presented with loss of shoulder stability. 25 (15.8%) patients reported subjective return to sport anxiety. Eleven (7%) patients complained of anterior compartment pain. The total number of revision surgeries was 14 (8.9%). Conclusions. 1. The arthroscopic Latarjet procedure can achieve satisfactory clinical outcomes for the treatment of anterior shoulder instability 2. The rate of complications and recurrence does not increase with time and is comparable at a minimum of 2 years’ follow-up to early results described in literature.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(4); 223-237
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Return of TKA knee arthroplasty patients to driving a car. Comparative systematics
Powrót pacjentów po endoprotezoplastyce stawu kolanowego TKA do prowadzenia samochodu. Systematyka porównawcza
Autorzy:
Pawłowska, Justyna
Gądek, Artur
Wodka-Natkaniec, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152189.pdf
Data publikacji:
2021-05-05
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
arthroplasty
knee joint
driving a car
rehabilitation
alloplastyka
staw kolanowy
powadzenie samochodu
rehabilitacja
Opis:
Background. Despite the availability of numerous articles and analyses carried out in many healthcare centres, there is still no specific guidelines for both orthopaedic surgeons, and physical therapists for patients preparation after total knee arthroplasty to return to driving a car. The influence of many factors should be taken into account, such as: the operated side, the pain associated with the injury and surgery, the lack of sufficient force to slow down in extreme conditions, the patient’s reaction time and the lack of self-confidence when making such an important decision. Both the patient and the doctor who decides to let the patient drive a car must be aware that this is a very complex and responsible action. This may have an impact on the safety of the patient himself as well as other road users. The aim of the study was to analyse the research carried out so far and to help doctors and physiotherapists in taking the decision of returning the patient to driving a car. Most of the available studies are based on driving simulators and automatic gearboxes where a safe braking element is achieved in three to six weeks, where left-sided TKA patients can return to driving after 4 weeks. The most promising research seems to be in real driving, which allows them to return to driving just 3 weeks after the procedure. Material and metods. The medical databases, i.e. PubMed and Medline were searched for articles concerning the studied issue. The search have covered all databases until April 2020. Most of the work presented is based on a 1994 study and article made by Spalding, who was the first who conduct a study concerning the return of TKA patients to driving. Results and Conclusions. Safe, possible return to driving in patients after TKA is possible 6 weeks after the procedure.
Wstęp. Pomimo dostępnych w bazach bibliograficznych artykułów i prowadzonych analizach, w dalszym ciągu nie ma konkretnych wytycznych zarówno dla lekarzy ortopedów, jak i fizjoterapeutów, kiedy pacjent po endoprotezoplastyce stawu kolanowego (TKA) może wrócić do prowadzenia samochodu. Wpływ wielu czynników takich jak: strona operowana, dolegliwości bólowe, brak odpowiedniej siły potrzebnej do wyhamowania w warunkach ekstremalnych, czas reakcji pacjenta czy brak pewności siebie muszą być wzięte pod uwagę przy podejmowaniu tak ważnej decyzji. Zarówno pacjent, jak i lekarz podejmując decyzję o powrocie pacjenta do prowadzenia samochodu musi mieć świadomość, że jest to czynność złożona i odpowiedzialna, gdyż od niej może zależeć bezpieczeństwo pacjenta, jak i innych uczestników drogi. Celem pracy była analiza przeprowadzonych do tej pory badań i pomoc lekarzom oraz fizjoterapeutom w odpowiedzi pacjentowi na to pytanie. Większość dostępnych badań opiera się na symulatorach jazdy i automatycznych skrzyniach biegu, w których bezpieczny element hamowania jest osiągnięty w 3-6 tygodniu, gdzie pacjenci po lewostronnej TKA mogą wrócić do prowadzenia pojazdu po 4 tygodniach. Najbardziej obiecujące wydają się badania w jeździe rzeczywistej, która pozwala na powrót do jazdy już po 3 tygodniach od zabiegu. Materiał i metody. Poprzez medyczne bazy danych tj., PubMed i Medline wyselekcjonowano artykuły dotyczące badanego zagadnienia. Zakres wyszukiwania obejmował całość baz danych do kwietnia 2020 roku. Większość przedstawionych prac opiera się na badaniach i artykule Spaldinga z 1994 roku, który jako pierwszy przeprowadził badania dotyczące powrotu pacjentów po TKA do prowadzenia samochodu. Wyniki i Wnioski. Bezpieczny, możliwy powrót do powadzenia samochodu u pacjentów po TKA jest możliwy po 6 tygodniu od zabiegu.
Źródło:
Polish Journal of Sports Medicine; 2021, 37(1); 23-28
1232-406X
2084-431X
Pojawia się w:
Polish Journal of Sports Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wyników zabiegów endoprotezoplastyki stawu biodrowego z zastosowaniem trzpieni z grupy VI według Khanuja i wsp.
Analysis of the Results of Hip Arthroplasty with the Use of Khanuja Group 6 stems
Autorzy:
Drobniewski, Marek
Krasińska, Magdalena
Synder, Marek
Borowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409391.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
aloplastyka
staw biodrowy
trzpień anatomiczny Antega
wyniki
hip joint
arthroplasty
Antega anatomical stem
results
Opis:
Wstęp. Zabieg całkowitej aloplastyki stawu biodrowego jest obecnie powszechnie uznaną metodą leczenia zaawansowanych postaci choroby zwyrodnieniowej tego stawu. Wielokierunkowe badania szerokiej grupy specjalistów nad implantami, doprowadziły do powstania specjalnych wszczepów, które mogą być użyte i spełniają swoje zadanie nawet w najbardziej zaawansowanych deformacjach stawu biodrowego. Celem pracy jest przedstawienie analizy wyników zabiegów aloplastyki stawu biodrowego z zastosowaniem trzpienia anatomicznego Antega. Materiał i metody. Do badań zakwalifikowano 533 pacjentów (342 kobiet i 191 mężczyzn), u których wykonano w sumie 595 zabiegów aloplastyki stawu biodrowego z użyciem trzpienia anatomicznego Antega. Średni wiek pacjentów w dniu zabiegu wynosił 56,2 lat (w zakresie od 20 do 87 lat). Średni okres obserwacji wynosił 7,3 lat (w zakresie od 5 do 15,5 lat). Wyniki. W ocenie przedoperacyjnej wszyscy pacjenci uzyskali wynik zły wg klasyfikacji Merle d‘Aubigne i Postela w modyfikacji Charnleya. Średnia poprawa po operacji według użytej skali wyniosła 6,1 punktów. Wynik bardzo dobry odnotowano w 419 przypadkach (70,4%), wynik dobry w 102 przypadkach (17,1%), wynik dostateczny w 39 (6,6%), a wynik zły w 34 przypadkach. Wyniki złe z reguły związane były z obluzowaniem jednego z elementów endoprotezy. W 37 przypadkach (6,2%) odnotowano obecność kostnienia pozaszkieletowego. Według estymatora Kaplana -Meiera 10-letnie prawdopodobieństwo przeżycia całej endoprotezy wyniosło 89,9%, a samego trzpienia 96,1%. Wnioski. 1. Nasze średnio ponad dziesięcioletnie obserwacje wskazują, że zastosowanie anatomicznego trzpienia Antega daje znakomity wynik kliniczny i funkcjonalny operowanym pacjentom. 2. Przy braku powikłań i prawidłowej technice operacyjnej ryzyko aseptycznego obluzowania jest znikome. 3. Modyfikacja techniki implantacji trzpienia Antega pozwala w znacznym stopniu ograniczyć ryzyko wystąpienia tak zwanych niewyjaśnionych dolegliwości bólowych uda pojawiających się niekiedy po zabiegach aloplastyki stawu biodrowego. 4. Ze względu na średni okres obserwacji należy liczyć się z możliwością zwiększenia się liczby obluzowań, głównie komponentu panewkowego endoprotezy wraz z biegiem lat, co stwarza konieczność regularnych kontroli w dłuższym okresie obserwacji.
Background. Total cementless hip joint arthroplasty is universally recognized as a method of treatment of advanced hip osteoarthritis. Multifaceted research by a wide group of implant specialists has led to the development of special implants that fulfill their purpose even in the most severe deformities of the hip joint. The aim of the study is to present and analyse the results of hip joint arthroplasty with the Antega anatomical stem. Materials and methods. The study enrolled 533 patients (342 women and 191 men) who underwent a total of 595 hip joint arthroplasties with the Antega anatomical stem. The mean age of the patients at surgery was 56.2 years (range: 20-87 years). The mean follow-up period was 7.3 years (range: 5-15.5 years). Results. Pre-operative Merle d’Aubigne-Postel scores (modified by Charnley) were poor in all patients. Mean post-operative improvement was 6.1 points. The outcomes were classified as excellent in 419 cases (70.4%), good in 102 cases (17.1%), satisfactory in 39 (6.6%) and poor in 34 cases. Poor results were usually associated with loosening of one of the prosthetic components. Heterotopic ossification was noted in 37 cases (6.2%). According to the Kaplan-Meier estimator, 10 years’ survival probability was 89.9% for the whole implant and 96.1% for the stem alone. Conclusions. 1. Our follow-up data (from a mean follow-up period of more than 10 years) indicate that the Antega anatomical stem affords excellent clinical and functional results. 2. With good surgical technique and in the absence of complications, the risk of aseptic loosening is minimal. 3. Modification of the Antega stem implantation technique significantly reduces the risk of so-called unexplained thigh pain, which sometimes occurs following hip replacement surgery. 4. As only medium-term follow-up data are available, there may be more cases of loosening (mainly of the acetabular cup) over time, requiring regular long-term follow-up.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(5); 361-374
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies