Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wykorzystywania" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Edukacyjne programy profilaktyki wykorzystania seksualnego dzieci
Educational prevention programs on child sexual abuse
Autorzy:
Skierkowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498954.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
wykorzystywanie seksualne profilaktyka wykorzystywania seksualnego
profilaktyka edukacyjna zaangażowanie rodziców
sexual abuse
prevention of child sexual abuse
educational prevention
parents involvement
Opis:
W artykule scharakteryzowano edukacyjną strategię profilaktyki wykorzystywania seksualnego dzieci, kładąc nacisk na zaangażowanie rodziców i ich wpływ na zapobieganie przemocy seksualnej wobec dzieci. Opisano także akcje profilaktyczne, które wpisują się w modelowy sposób realizacji edukacyjnych programów zapobiegania wykorzystywaniu seksualnemu, w których aktywnie uczestniczą rodzice.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2014, 13, 1; 142-155
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sygnały testowe? Niewielkie oznaki ważnych zdarzeń – badanie jakościowe okoliczności ułatwiających dorosłym zauważenie pierwszych oznak wykorzystywania seksualnego dzieci
Test balloons? Small signs of big events: A qualitative study on circumstances facilitating adults’ awareness of children’s first signs of sexual abuse
Autorzy:
Flåm, Anna Margarete
Haugstvedt, Eli
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499388.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
wykorzystywanie seksualne dzieci
pierwsze oznaki
badania dialogowe
ujawnienie wykorzystywania seksualnego
child sexual abuse
sexual abuse disclosure
first signs
dialogical research
Opis:
W tym badaniu analizowano świadomość pierwszych oznak wykorzystywania seksualnego dzieci u ich opiekunów. Jego celem było zbadanie okoliczności, które w życiu codziennym ułatwiają opiekunom dostrzeżenie pierwszych sygnałów wykorzystywania. W badaniu użyto danych ze specjalistycznej poradni zdrowia psychicznego działającej przy jednym z norweskich szpitali uniwersyteckich. Badaniem objęto wszystkie (N = 20) dzieci w ciągu dwóch lat skierowane do poradni na terapię po ujawnieniu wykorzystywania seksualnego, które zostało zgłoszone policji i służbom ochrony dziecka. W ramach terapii niekrzywdzący opiekunowie tych dzieci przywoływali wspomnienia dotyczące procesu dostrzeżenia pierwszych oznak wykorzystywania. Dokonano analizy jakościowej doświadczeń opiekunów. Według relacji opiekunów takie oznaki wystąpiły u wszystkich dzieci. Następnie dzieci przestały wysyłać takie sygnały albo – natychmiast lub z opóźnieniem – ujawniły doświadczenie wykorzystywania. W momencie pojawienia się pierwszych oznak wszystkie dzieci miały zapewniony czas i uwagę zaufanych dorosłych; wszystkie miały kontakt ze sprawcą i przejawiały opór wobec niego lub związanych z nim czynności. Jeśli niekrzywdzący opiekunowie odpowiadali na pierwsze sygnały w sposób zamknięty, były one ignorowane jako jednorazowe zdarzenia. Natomiast gdy opiekunowie reagowali w sposób otwarty i zadawali dzieciom pytania, dzieci mówiły o tym, co je spotkało. Jednoznaczne komunikaty na temat wykorzystywania pojawiały się wyłącznie w kontekście intymnych czynności związanych z ciałem, lub w sytuacji bezpośrednio związanej z wykorzystywaniem seksualnym. Reasumując, kiedy dorośli obdarzeni przez dzieci zaufaniem, otwierali przed nimi furtkę, dzieci z niej korzystały. Umiejętnie zachęcone, ujawniały swoje doświadczenia. Kiedy opiekunowie zadawali im właściwe pytania, opowiadały o tym, co je spotkało. Wyniki tego badania sugerują, że przejawiane przez dzieci oznaki wykorzystywania seksualnego można postrzegać jako swego rodzaju sygnały testowe, przez które dziecko sprawdza, czy może liczyć na zrozumienie i czy można cokolwiek zrobić. To, czy proces ujawnienia będzie kontynuowany, zależy od tego, czy zaufany dorosły jest nastawiony na dialog z dzieckiem i czy otworzy przed nim furtkę do ujawnienia doświadczeń wykorzystywania. W odróżnieniu od idei markerów behawioralnych oraz podziału na ujawnienia celowe i przypadkowe, to badanie każe nam przyjąć szerszą perspektywę: momenty pojawienia się pierwszych oznak są osadzone w dialogu. Momenty te są niepowtarzalne – zarówno stworzenie takich sytuacji, jak i przekształcenie ich w momenty spotkania z dzieckiem, sprzyjające wspólnej eksploracji i rozmowie, zależy od tego, czy zaufani opiekunowie stworzą dziecku okazję do ujawnienia wykorzystywania. Co za tym idzie – oferta pomocy powinna mieć na celu nie tylko wzmacnianie dzieci, aby miały odwagę mówić, ale także wspieranie opiekunów i profesjonalistów, aby zdawali sobie sprawę z tego, że nastawienie na dialog i wrażliwość w relacji z dzieckiem są niezbędne do tego, aby dzieci mówiły, a dorośli umieli ich słuchać.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2014, 13, 1; 94-120
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powiedzieć zaufanemu dorosłemu – czynniki związane z prawdopodobieństwem ujawnienia przez dziecko doświadczeń wykorzystywania seksualnego przed lub w trakcie formalnego przesłuchania
Telling a Trusted Adult: Factors associated with The Likelihood of Disclosing Child Sexual Abuse Prior to And During a Forensic Interview
Autorzy:
Grandgenetta, Hanna M.
Pittengerb, Samantha L.
Dworkin, Emily R.
Hansen, David J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201203.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
wykorzystywanie seksualne
ujawnienie
przesłuchanie
odkrycie
wykorzystywania
wiara opiekuna
model równań strukturalnych
sexual abuse
disclosure
forensic interview
abuse discovery
caregiver belief
structural equation
model
Opis:
Celem artykułu jest analiza praktyki stosowania zasady jednokrotnego przesłuchania wyrażonej w art. 185a Kodeksu postępowania karnego, która gwarantuje małoletniemu pokrzywdzonemu ochronę przed negatywnymi skutkami udziału w czynności. Badanie przeprowadzono w marcu i kwietniu 2020 r. metodą indywidualnego wywiadu telefonicznego wśród 19 sędziów z wydziałów karnych sądów rejonowych i okręgowych oraz 12 biegłych psychologów. Do powtórnych przesłuchań dochodzi, gdy zawnioskuje o to oskarżony, który nie miał obrońcy w czasie pierwszego przesłuchania, lub gdy wyjdą na jaw nowe istotne okoliczności, których wyjaśnienie wymaga ponownego przesłuchania. Według respondentów do takiej sytuacji często dochodzi w wyniku przesłuchania małoletniego w fazie in rem postępowania przygotowawczego. Badani są przeciwni powtórnemu przesłuchiwaniu małoletnich świadków przestępstw. Aby uniknąć konieczności powtarzania czynności, sędziowie stosują różne strategie, chociaż nie zawsze są przekonani, czy są one efektywne i zapewnią małoletnim pokrzywdzonym ochronę również na kolejnych etapach postępowania karnego.
The aim of the article is to analyse the practice of applying the principle of single interview, expressed in The Article 185 of the Code of Criminal Procedure, which guarantees protection of a child witness of a crime against the negative effects of participation in the proceeding. The study was conducted using the method of individual telephone interview in March and April 2020 among 19 judges from the criminal departments of district and regional courts and 12 expert witnesses. Repeated interviewing takes place when the accused, who did not have a defense attorney during the first interview, requests it or when new, previously unknown circumstances come to light. According to the respondents, such a situation often takes place as a result of the minor being interviewed at the preparatory stage of the proceedings. The respondents are against repeated interviewing of child witnesses. To avoid repetition, judges use different strategies, although they are not always convinced that the strategies are effective and will ensure protection for child witness also at subsequent stages of criminal proceedings.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2021, 20, 1: Wymiar sprawiedliwości wobec dzieci; 88-112
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chroniąca rola rodziców – badanie jakościowe poglądów rodziców dotyczących zapobiegania wykorzystywaniu seksualnemu dzieci
PARENTS AS PROTECTORS: A QUALITATIVE STUDY OF PARENTS’ VIEWS ON CHILD SEXUAL ABUSE PREVENTION
Autorzy:
Rudolph, Julia
Zimmer-Gembeck, Melanie J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498989.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
wykorzystywanie seksualne dzieci
wsd
profilaktyka
rodzicielstwo
prowadzona przez
rodziców
edukacja na temat wykorzystywania seksualnego dzieci
deklarowane przez rodziców działania zapobiegające wykorzystywaniu seksualnemu dzieci
percepcja i praktyki rodziców
przekonania na temat zdolności dzieci do przeciwstawienia się sprawcom
child sexual abuse
CSA
prevention
parenting
parent-led CSA education
parent reported CSA prevention activities
parent perception and practices
beliefs about children’s abilities to resist, perpetrators
Opis:
Chociaż rodzice odgrywają niezwykle ważną rolę w profilaktyce wykorzystywania seksualnego dzieci (WSD), to ich poglądy na temat zapobiegania temu zjawisku i ochrony przed nim nie zawsze są uwzględnianie w piśmiennictwie. W niniejszym badaniu jakościowym przeanalizowano przekonania 24 australijskich rodziców dotyczące WSD, czynników ryzyka i metod zapobiegania oraz roli rodziców w profilaktyce, a także podejścia rodziców do ochrony własnych dzieci. Ustalenia badawcze przypisano do pięciu tematów: a) konceptualizacja (rozumienie) WSD, uwodzenia dzieci przez sprawców oraz ryzyka WSD; b) prowadzona przez rodziców edukacja o WSD; c) przekonania rodziców na temat edukacji dotyczącej WSD; d) zdolność dzieci do rozpoznawania wykorzystywania seksualnego i przeciwstawiania się sprawcom; e) odpowiedzialność rodziców za zapewnienie dzieciom ochrony. Uzyskane wyniki wskazują, że rodzice dysponują dużą wiedzą na temat WSD i jego czynników ryzyka. Mimo to nie przekazują swoim dzieciom wyczerpujących komunikatów profilaktycznych zalecanych przez kampanie prewencyjne, a wielu z nich koncentruje się na zagrożeniach związanych z porwaniem dziecka. Ta rozbieżność między wiedzą rodziców a treścią ich komunikacji z dziećmi może wynikać z przekonania rodziców, że edukowanie dzieci na temat wykorzystywania seksualnego może pociągać za sobą pewne szkodliwe skutki (takie jak wywołanie u dziecka nowych lęków lub obaw czy nieufności wobec innych) oraz że ta metoda może być nieskuteczna w ochronie dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym. Niniejsze badanie uzupełnia dostępne piśmiennictwo przez dostarczenie informacji, które mogą być przydatne w projektowaniu programów służących włączeniu rodziców w ochronę dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym, a także poprzez analizę problemu wykorzystywania seksualnego z perspektywy uznającej doniosłą rolę rodziców w ochronie dzieci.
Although parents are essential to child sexual abuse (CSA) prevention efforts, their views on prevention and protection are not always represented in the research literature. In this qualitative study of 24 Australian parents, beliefs about CSA, its risk factors, prevention methods, and parents’ role in CSA protection, and parents’ approaches to protection of their own children, are examined. Findings were condensed into five themes: (a) parents’ understanding of child sexual abuse, grooming and risk; (b) parent-led CSA education; (c) parents’ beliefs about CSA education; (d) children recognizing and resisting CSA; and (e) parent responsibility for protection. Findings suggest that parents have a good knowledge of CSA and its risks. However, they do not provide their children with the comprehensive prevention messages recommended by prevention campaigns and many concentrate on abduction dangers. This gap between knowledge and parental communication with children could be due to parents’ beliefs that there may be harms associated with education of children about CSA (e.g., such as inciting new fears and worries or reducing trust in others) and that the method may not be effective in protecting children from CSA. This study adds to the existing literature by presenting information that could be useful in designing programs to include parents in CSA protection and by approaching CSA research with parents as thekey agents in the protection of children.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2020, 19, 2; 155-187
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies