Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "principals" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wojenne egzaminy dojrzałości w galicyjskich szkołach średnich w latach 1914/15 – 1917/18
Wartime matura exams in Galician schools in the years 1914–1915 and 1917–1918
Autorzy:
Ochenduszko, Tadeusz
Kamińska-Kwak, Jolanta
Pezda, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1573878.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Archiwum Państwowe w Rzeszowie
Tematy:
wojenne egzaminy dojrzałości
gimnazja w galicji
szkoły realne w galicji
przepisy
prawne regulujące matury wojenne
dyrektorzy i kierownicy gimnazjów w galicji
dyrektorzy i kierownicy szkół realnych w galicji
rada szkolna krajowa we lwowie
wartime matura exams
gymnasiums in galicia
secondary schools in galicia
wartime
matura exam regulations
principals and assistant principals of gymnasiums in
galicia
principals and assistant principals of secondary schools in galicia
national
school council in lviv.
Opis:
W 1850 r. w austriackich szkołach średnich, tzn. w gimnazjach i szkołach realnych, wprowadzona została matura. Jej głównym celem było sprawdzenie, czy absolwenci są dojrzałymi obywatelami przygotowanymi do studiów. W Galicji w roku szkolnym 1913/14 prawo do przeprowadzania egzaminów maturalnych miały 50 gimnazjów państwowych męskich i 11 szkół realnych. Po wybuchu I wojny światowej wśród powołanych do wojska znalazło się sporo uczniów z najstarszych klas szkół średnich. Władze oświatowe, tj. Ministerstwo Wyznań i Oświaty w Wiedniu i Rada Szkolna Krajowa we Lwowie uznały, że młodzież zdobywa dojrzałość nie tylko na zajęciach szkolnych, ale także, służąc ojczyźnie podczas wojny. Przyjęto zasadę, że uczniowie, którzy znaleźli się w siłach zbrojnych, nie mogą z tego powodu ponosić strat. Dlatego czas spędzony w wojsku wliczono im do ośmioletniego cyklu nauczania w gimnazjach bądź siedmioletniego w szkołach realnych. Chcąc zrealizować ten zamiar, Ministerstwo wydało szereg rozporządzeń. Najważniejszym z nich był dekret z 8 X 1914 r., na mocy którego wprowadzona została „matura wojenna”. Uczniowie, którzy już służyli w wojsku uzyskali prawo do urlopu w celu zdania egzaminu dojrzałości, a uczniowie, którzy otrzymali powołanie do sił zbrojnych, nabyli prawo do niezwłocznego przystąpienia do matury. Dyrektorzy i kierownicy szkół zobowiązani zostali do zorganizowania egzaminu państwowego dla każdego poborowego w dogodnym dla niego terminie. Przepisami matury wojennej objęte zostały także formacje ochotnicze, m.in. Legiony Polskie. Władzom szkolnym udało się zorganizować maturę w 47 gimnazjach i 10 szkołach realnych. Komisje rzeprowadzające wojenny egzamin dojrzałości uzyskały prawo zastosowania uproszczonej procedury. Pozwolono też na zredukowanie ich składu osobowego. Tworzyli je dyrektor (lub kierownik) oraz kilku reprezentantów nauczycieli, którzy uczyli przedmiotów egzaminacyjnych. Komisja, na podstawie dotychczasowej wiedzy o zdającym, mogła zwolnić go z niektórych bądź ze wszystkich przedmiotów, zarówno podczas pisemnej, jak i ustnej części matury. Członkowie komisji, jeżeli uznali, że siedzący przed nimi były uczeń jest dojrzały, mogli zaliczyć mu egzamin bez kontrolowania wiedzy. W praktyce podczas I wojny światowej na 4179 gimnazjalistów, którzy zdali maturę, 1745 osób, tj. 41,76%, skorzystało z wojennej procedury. Natomiast na 745 uczniów szkół realnych nadzwyczajne rozwiązania prawne zastosowano do 341 osób, tj. 45,77%. Doświadczenia organizacyjne i dydaktyczne z nadzwyczajnego trybu przeprowadzania egzaminów dojrzałości wykorzystane zostały w odrodzonym państwie polskim podczas walk o jego granice, a także później, przy organizowaniu tajnego nauczania podczas II wojny światowej.
In 1850, the matura exam was introduced in Austrian secondary schools, i.e. gymnasiums and secondary schools (Realschule). Its main goal was to ascertain whether the graduates are mature citizens prepared for university. In Galicia, in the school year 1913–1914, 50 state male gymnasiums and 11 secondary schools had the right to conduct matura examinations. After the outbreak of World War I, many students from the oldest grades of secondary schools were drafted into the army. The educational authorities, i.e. the Ministry of Religious Affairs and Education in Vienna and the National School Council in Lviv, recognized that young people gained maturity not only during the classes, but also by serving their homeland during the war. As a result, they adopted the principle that students who find themselves in the armed forces cannot suffer because of it. That is why, the authorities included the time spent in the army in the eight-year study cycle in gymnasiums or the seven-year cycle in secondary schools. In order to implement this change, the Ministry issued a number of regulations. The most important one of them was the decree of October 8, 1914, on the basis of which the ‘wartime matura exam’ was introduced. Students who had already served in the army obtained the right to take a leave, so they could pass the matura exami74 Tadeusz Ochenduszko nation, and students who were called up to the armed forces acquired the right to immediately take the matura exam. School principals and assistant principals were obliged to organize a state examination for each conscript at a convenient time for said conscript. The regulations of the wartime matura exam applied also to the voluntary military formations, including Polish Legions. School authorities managed to organize the matura exam in 47 gymnasiums and in 10 secondary schools. The commissions conducting the wartime matura exam obtained the right to apply a simplified procedure. The amount of teachers present for an examination could be reduced. The commissions were made up of the principal (or assistant principal) and several teachers’ representatives who taught the examination subjects. Based on the previous knowledge about the candidate, the commission could exempt him from some or all of the subjects, both during the written and oral part of the matura exam. The commission’s members, if they felt that the former student sitting in front of them was mature, could declare the exam passed without checking the student’s knowledge. In practice, during World War I, out of 4179 gymnasium students who passed the matura exam, 1745, i.e. 41.76%, benefited from the wartime regulation. On the other hand, out of 745 students from secondary schools, the extraordinary regulations were applied to 341, i.e. 45.77%. The organizational and didactic experience in the unusual mode of conducting the matura exams was used in the reborn Polish state during the struggle for its borders, and later, in the organizing of underground education during World War II.
Źródło:
Prace Historyczno-Archiwalne; 2020, 32; 51-74
1231-3335
Pojawia się w:
Prace Historyczno-Archiwalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzaminy dojrzałości w galicyjskich szkołach realnych w latach 1872/73 – 1917/18
Matura Examinations in Galician Real Schools in 1872–1873 and 1917–1918
Autorzy:
Ochenduszko, Tadeusz
Hoff, Jadwiga
Ślusarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233536.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Archiwum Państwowe w Rzeszowie
Tematy:
Szkoły realne w Galicji
matury w szkołach realnych
dyrektorzy szkół realnych
delegaci Rady Szkolnej Krajowej
inspektorzy szkolni w Galicji
Real schools in Galicia
matura examinations in real schools
real school principals
school inspectors in Galicia
delegates of the National School Council.
Opis:
Egzaminy dojrzałości w galicyjskich szkołach realnych zostały wprowadzone w 1872 r., po wydłużeniu w nich nauki z sześciu do siedmiu lat. Matura pisemna obejmowała: wypracowanie (zwane wtedy pracą klauzurową) w języku wykładowym, wypracowanie w języku państwowym, tj. niemieckim, przekład z języka niemieckiego na wykładowy lub odwrotnie, przekład z języka francuskiego na wykładowy, zadanie matematyczne oraz zadanie z geometrii wykreślnej. W Galicji w okresie autonomicznym językiem wykładowym we wszystkich szkołach realnych był polski. Na wypracowanie z języka polskiego i zadania z geometrii wykreślnej przeznaczone było po pięć godzin, na wypracowanie z języka niemieckiego i zadania z matematyki po cztery godziny, na przekład z języka niemieckiego na polski (lub odwrotnie) oraz na przekład z języka francuskiego na polski – po trzy. Natomiast w części ustnej uczniowie zdawali: jeden język, geografię i historię (stanowiły wtedy jeden przedmiot), matematykę, historię naturalną (przyrodę), fizykę oraz chemię. Podczas ustnej części egzaminu w komisji zasiadali: przewodniczący, którym był zwykle krajowy inspektor szkół średnich lub delegat Rady Szkolnej Krajowej (RSK), dyrektor zakładu oraz wszyscy nauczyciele, którzy mieli zajęcia w klasie ostatniej, czyli siódmej. Matura miała charakter egzaminu publicznego, tak jak np. obrona pracy doktorskiej, zatem mogły się jej przysłuchiwać osoby postronne. Na 18 szkół realnych, które funkcjonowały w wymienionym okresie, 15 spełniało warunki niezbędne do przeprowadzenia matury. Za przestrzeganie całej procedury dotyczącej egzaminu odpowiadali dyrektorzy zakładów, a w razie nieobsadzenia tych stanowisk – zastępcy dyrektorów, zwani też kierownikami. W latach 1872/73 – 1917/18 było ich 45. Przewodniczącymi komisji podczas matury ustnej byli krajowi inspektorzy szkolni, ewentualnie delegaci RSK. Wybierano ich spośród członków RSK, osób przydzielonych do biur tej instytucji, pracowników wyższych uczelni, najczęściej technicznych oraz dyrektorów innych szkół realnych. W okresie objętym niniejszym opracowaniem funkcję przewodniczących pełniło 33 urzędników. Nadzór nad największą liczbą matur (73) sprawował Jan Nepomucen Franke – przewodniczący działającej przy RSK Sekcji Szkół Zawodowych, Realnych i Przemysłowych. W latach 1872/73 – 1913/14 egzamin dojrzałości zdało 7051 abiturientów. Stanowili oni 84,2% tych, którzy podeszli do części ustnej. Najwięcej osób zdało maturę w I Szkole Realnej we Lwowie (1801) i I Szkole Realnej w Krakowie (1739). Najbardziej znanym absolwentem tej drugiej placówki był Józef Beck – minister spraw zagranicznych II Rzeczypospolitej w latach 1932–1939. W specyficznym okresie I wojny światowej egzamin dojrzałości zdało około 750 osób, w tym prawie 46% na mocy specjalnych przepisów, pozwalających uczniom udającym się na front składać w trybie przyspieszonym maturę wojenną. Wkrótce po odzyskaniu przez Polskę niepodległości szkoły realne zostały przekształcone w gimnazja. Te z nich, które po II wojnie światowej pozostały w granicach Polski, funkcjonują do dnia dzisiejszego.
Matura examinations in Galician real schools (realschule) were introduced in1872, after the schooling period had been extended from six to seven years.The written matura examination consisted of an essay (then called an enclosedpaper) in the language used during lectures, an essay in the state language, i.e. in German,a translation from German into the lecture language or vice versa, a translation from French into the lecture language, a mathematical task, and a task from descriptive geometry. During the autonomous period in Galicia, the lecture language in all134 Tadeusz Ochenduszko real schools was Polish. Five hours each were allotted for an essay in Polish and tasks in descriptive geometry; four hours each for an essay in German and mathematical tasks; three hours each for translations from German into Polish (or vice versa) and for translations from French into Polish.In the oral part, however, students had to take one language, geography and history (one subject back then), mathematics, natural history (combination of physics,chemistry, geography and biology), physics and chemistry. During the oral part, the committee was chaired by: the chairman, who was usually the national inspector of secondary schools or a delegate of the National School Council (NSC), the headmaster and all teachers who taught classes in the last grade, i.e. the seventh grade. The matura exam was a public examination, similar to the defense of a doctoral thesis.Therefore, it could be listened to by bystanders. Out of 18 real schools that functioned during the described period, 15 met the conditions necessary to organize the matura exam. The principals of these establishments were responsible for observing the rules during the entire examination procedure,and if their positions were vacant, the responsibility fell on the vice principals, also known as managers. Between 1872-1873 and 1917-1918 there were 45 of these individuals.The chairmen of the oral matura exam committees were national school inspectors or, alternatively, NSC delegates. They were elected from among the members of NSC, people assigned to the offices of this institution, employees of universities, usually technical ones, and directors of other real schools. During the period of interest, 33 officials served as chairmen. Jan Nepomucen Franke – chairman of the Section of Vocational, Real and Industrial Schools operating at the NSC – supervised the largest number of matura examinations (73).In the years 1872-1873 and 1913-1914 the matura exam was passed by 7051 students. They constituted 84.2% of those who took the oral part. The largest number of students passed the exam in the First Realschule in Lviv (1801) and the First Realschule in Cracow (1739). The most famous graduate of the Cracow institution was Jozef Beck, who became Minister of Foreign Affairs of the Second Polish Republic from 1932 to 1939. During the specific period of World War I, approximately 750 students passed their matura exams, of which nearly 46% passed under special regulations allowing students going to the front to take the war matura exam in a streamlined mode. Soon after Poland regained its independence, real schools were transformed into gymnasiums.Those that remained within the Polish borders after World War II continue to function to this day.
Źródło:
Prace Historyczno-Archiwalne; 2021, Tom XXX; 113-134
1231-3335
Pojawia się w:
Prace Historyczno-Archiwalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies