Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Gil, Andrzej" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Kościół prawosławny w dobie Unii Lubelskiej. Kryzys czy początek odrodzenia?
    The Orthodox Church in the era of the Union of Lublin. A crisis or the beginning of a revival?
    Autorzy:
    Gil, Andrzej
    Rachuba, Andrzej
    Choińska-Mika, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/16539284.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Kościół prawosławny
    Unia Lubelska
    Kryzys Kościoła
    reforma Kościoła
    Union of Lublin 1569
    Orthodox Church
    Kiev Metropolis
    crisis
    Opis:
    The Orthodox Church in the Polish-Lithuanian state of the 16th century was organized under a unified and hierarchical structure of the Kiev Metropolis. Theoretically, it was subordinated to its Mother Church in Constantinople, in practice, however, it was almost fully autonomous with regard to its internal operation; in terms of organization and property, it was embedded in the social and economic system of the state of its time. Historiography to date has generally accepted the thesis about the multi-faceted crisis that the Orthodox in the Kiev Metropolis were supposed to be experiencing. This crisis was to intensify especially after the Union of Lublin in 1569, when fundamental structural changes were effected within the monarchy ruled by Sigismund Augustus. Transfer of four voivodeships from the Grand Duchy of Lithuania, in which the Orthodox Ruthenian population was an important (and sometimes dominant) constituent part, into the borders of the Crown (the Kingdom of Poland), was to be the foundation on which Polish state administration and great landowners intended to build a new religious reality, primarily through the expulsion of the local Orthodox Church. An analysis of the situation of the Kiev Metropolis in the second half of the 16th century shows that its condition did not differ significantly from what was happening in the Polish Catholic Church at the time. As far as the economic foundations are concerned, the Orthodox Church in the Commonwealth after 1569 owned assets sufficient to perform its function in every extent required by church law and custom, especially since it had institutional support, namely the ktetor system. The period following the Union of Lublin was also characterized by an expansion of Orthodox Church structures, especially at the level or parishes, whose number increased significantly. Artistic and spiritual culture flourished, as is clearly evident in the extant examples of icons, sacral architecture, liturgical books and theological literature. New forms of activity of the faithful (laymen) have emerged, such as Orthodox brotherhoods. Therefore, in my opinion, the Kiev Metropolis in the second half of the 16th century did not differ from other religious communities, both in the Commonwealth and in other countries of Central and Eastern Europe. The only crisis that really affected it at the time was a crisis of growth.
    Źródło:
    Unia Lubelska 1569 roku i unie w Europie Środkowo-Wschodniej; 185-195
    9788395630255
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W przeddzień triumfu. Cerkiew unicka w Rzeczypospolitej w końcu XVII i początkach XVIII wieku
    On the eve of triumph. Uniate Church in the Commonwealth at the turn of 17th and 18th century
    Autorzy:
    Gil, Andrzej
    Skoczylas, Ihor
    Wojciechowski, Leszek
    Ryba, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/23352282.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-31
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Cerkiew unicka
    Kościół unicki
    synod zamojski
    unia brzeska
    unici
    Opis:
    Nowa unia, którą na przełomie XVII i XVIII wieku przyjęły cztery eparchie prawosławne polsko-litewskiej części metropolii kijowskiej, oznaczała w praktyce zakończenie procesu katolicyzacji społeczności ruskiej Rzeczypospolitej. Cerkiew unicka między synodem zamojskim (1720) a pierwszym rozbiorem Polski (1772) osiągnęła status największej instytucjonalnie wspólnoty wyznaniowej. Istotną cechą katolicyzmu obrządku wschodniego tego okresu było mocne wpisanie go w krajobraz kulturowo-religijny nie tylko ówczesnej Rzeczypospolitej, ale i całej nowożytnej Europy. Unici stali się bowiem częścią tej światowej przestrzeni, która po soborze trydenckim zjednoczona została wokół instytucji papiestwa i doznawała – poprzez włączenie w Kościół powszechny – wszystkich związanych z tym kulturowych profitów. Barok, niekiedy w najlepszym artystycznie wydaniu, stał się istotnym czynnikiem konstytuującym tożsamość wiernych Cerkwi unickiej, a ona sama stała się znaczącym czynnikiem wpływającym na cywilizacyjne oblicze wschodniej części naszego kontynentu, zmieniającym go w stopni znacznie większym, niż się dotychczas sądzi. To właśnie ten wyzwolony wówczas ogromny potencjał, wypływając tak z kijowskiej tradycji, jak i z dziedzictwa europejskiego Zachodu, spowodował, że śmiało można nazwać to postzamojskie (po synodzie w Zamościu) półwiecze okresem triumfu Cerkwi unickiej w Rzeczypospolitej.
    The article focuses on the breakthrough period in the history of Uniate Church in the Commonwealth – the turn of 17th and 18th century. The “New Union” effected at that time, manifested by four eparchies – Przemyśl, L’viv, Lutsk and Kiev – communing with Rome, has made the Eastern Catholic community the largest religious community in Polish-Lithuanian Commonwealth. At the same time, within the Uniate Church itself, a fundamental ecclesiastic and cultural change took place, bringing it into the orbit of various processes characterising the Western Christianity of the time. Eastern Catholics of the Commonwealth have then entered a phase of rapid development, and not just institutional. It was characterized by adoption of baroque civilization models and baroque type of piety on one hand, and on the other, retaining those elements of the old, Ruthenian tradition, which were not in conflict with its new identity. At the same time, the Uniate Church has become an important element of the religious, cultural and socio-political order of the state; wherever the structures of Catholic Metropolis of Kiev reached, there was a guarantee of peace and perspectives for future development. A good example was the situation of lands recovered from Turkish hands (Podolia), or liberated from under Russian occupation (the Right Bank), where intensive settlement efforts were made, accompanied by establishment of Uniate parishes. An important element constituting the new Uniate identity was the Synod of Zamość in 1720, through which the Eastern Catholics were fully included in legal and liturgical order of the Catholic Church. This event has become a sort of a cornerstone of the Uniate Church, amalgamating universal elements with particular ones. Those transformations have prepared a true ground for a phenomenon which the authors dubbed “Uniate triumphalism”.
    Źródło:
    Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 584-599
    9788394837433
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies