- Tytuł:
- Na styku rozwoju, niepełnosprawności i teorii postkolonialnej. Czy osoby niepełnosprawne są marginalizowane wśród osób marginalizowanych?
- Autorzy:
- Rósa, Blanka
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/418204.pdf
- Data publikacji:
- 2019
- Wydawca:
- Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
- Tematy:
-
social-justice-based development
critical global disability studies
postcolonial theory
WHO’s MIND project
marginalisation
global justice education
rozwój oparty na sprawiedliwości społecznej
krytyczne wieloaspektowe badania niepełnosprawności
teoria postkolonialna
projekt WHO MIND
marginalizacja
wieloaspektowa edukacja w zakresie sprawiedliwości - Opis:
-
While inequalities and injustices originating from the social categorisations of race, gender, sexual orientation, ethnicity, religion, or nationality seem to be a general focus of both development and postcolonial discourses, the issue of disability seems to be rather overshadowed. Therefore, since even the World Health Organisation (WHO) itself and its Mental Health Improvements for Nations Development (MIND) project represents disability as a barrier to development – so as a factor globally contributing to poverty, inequality, and injustice and not the other way around – there is a need to extend our attention when investigating exploiting and disempowering power relations inherent in the 21st century that aim at eliminating human differences. The present theoretical inquiry concentrates thus on emphasising a call for bringing together the disability and postcolonial debates in the investigation of social-justice-based development and the role education might in general play in the realisation of just societies and the equality of all individuals around the world. The paper starts by shortly introducing the concepts of development, disability, and postcolonial theory, and then aims at accentuating the need of a critical global disability studies for the sake of decolonising current practices and making present, marginalised, and disaccredited knowledges of a complex and heterogeneous disability experience. Finally, the paper highlights that a decolonised understanding of disability should be inherent in present educational agendas – integral to development processes – because human differences should not be factors that impoverish but that empower human relationships.
Nierówności i niesprawiedliwości wynikające z klasyfikowania/różnicowania ludzi ze względu na rasę, płeć, orientację seksualną, pochodzenie etniczne, wyznanie lub narodowość stanowią przedmiot zainteresowania zarówno dyskursu rozwojowego, jak i dyskursu postkolonialnego, podczas gdy kwestia niepełnosprawności pozostaje w cieniu. Tymczasem zgodnie z założeniami Światowej Organizacji zdrowia (WHO), w tym realizowanego przez nią projektu Poprawa zdrowia Psychicznego na rzecz Rozwoju Narodów (MIND), niepełnosprawność to bariera rozwoju, czynnik globalnie przyczyniający się do ubóstwa, nierówności i niesprawiedliwości, a nie odwrotnie. Dlatego też kategoria niepełnosprawności powinna być brana pod uwagę w istotnych z perspektywy wyzwań XXI w. badaniach poświęconych wykorzystywaniu i osłabianiu relacji władzy w celu wyeliminowania różnic społecznych. Postulat ten koresponduje z założeniami formułowanych obecnie koncepcji teoretycznych, które podkreślają konieczność czerpania zarówno z rozważań dotyczących niepełnosprawności, jaki i z postkolonialnych debat na temat sprawiedliwości społecznej i roli, jaką edukacja może odgrywać w budowaniu sprawiedliwych społeczeństw i urzeczywistnianiu idei równości osób na całym świecie. Artykuł wprowadza w koncepcje rozwoju, niepełnosprawności i teorii postkolonialnej, a także akcentuje potrzebę krytycznych i wieloaspektowych badań nad niepełnosprawnością w celu dekolonizacji aktualnych praktyk oraz sprawienia, by marginalizowana i dyskredytowana wiedza o złożonym i heterogenicznym doświadczeniu niepełnosprawności stała się obecna w przestrzeni publicznej. Wreszcie tekst ten ma na celu podkreślenie, że zdekolonizowane rozumienie niepełnosprawności powinno być nieodłącznym elementem obecnych programów edukacyjnych – integralnym z procesami rozwojowymi – ponieważ różnice międzydzy ludźmi nie powinny być czynnikami zubożającymi, ale wzmacniającymi relacje międzyludzkie. - Źródło:
-
Rocznik Andragogiczny; 2019, 26
1429-186X
2391-7571 - Pojawia się w:
- Rocznik Andragogiczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł