Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jewish tradition" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
„I zawsze w sercu obraz twój nosić będę…” – kobiety w pieśniach Mordechaja Gebirtiga
‘Your picture in my heart I will always carry…’ – women in Mordecai Gebirtig’s ballads
Autorzy:
Jeziorkowska-Polakowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117376.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Mordechaj Gebirtig
poetry
the image of a woman and mother
the working class
the Jewish tradition
poezja
obraz kobiety i matki
środowisko robotnicze
tradycja żydowska
Opis:
Mordechaj Gebirtig (1877-1942), robotnik, stolarz, kupiec, poeta, aktor. Ze względu na niewielką ilość faktów biograficznych z jego życia, jego twórczość stała się jedynym źródłem informacji o latach życia poety. Debiutował w 1905 roku w krakowskim czasopiśmie „Socjaldemokrat”, piętnaście lat później ukazał się jego pierwszy tomik poezji Folkstimlech (Melodia ludowa), składający się z dwudziestu wierszy. Wydany w 1936 roku zbiór Majne lider (Moje pieśni) zawierał pięćdziesiąt cztery teksty piosenek wraz z melodiami (lata 1920‑1936). Analiza dorobku Gebirtiga, poza ujawnieniem jego biograficznych tajemnic, pozwala na stworzenie typowego portretu żydowskiej kobiety – od narodzin do śmierci. W twórczości poety zdaje się odbijać każdy etap: dzieciństwo, młodość, małżeństwo, macierzyństwo i starość. Powyższy cytat z ballad Mordechaja Gebirtiga ilustruje kobiety w różnych scenach. Wyłaniający się obraz wydaje się nie być jednorodny i klarowny, w dużej mierze determinują go ograniczenia wspólnotowe, z jakimi zetknęły się wszystkie te kobiety. Po prostu odgrywają role, które im przydzielono. Córki mogą być albo posłuszne, albo zbuntowane, żony – pokorne, niezadowolone, wymagające, panny są wspaniałe, piękne, kochające, przywołujące wspomnienia miłosne, czasem nawet upadłe… Takie jest życie. Można powiedzieć, że nie ma w tym nic nowatorskiego – zwyczajność i rzeczywistość. Ale w tym pozornie zwyczajnym i realistycznym portrecie jest cecha wyjątkowa i osobliwa: wyidealizowana wizja matki. Prawdziwe sanktuarium tradycji żydowskiej, chroniące rodzinę, wiarę i wszystkie najcenniejsze cnoty.
Mordecai Gebirtig (1877-1942), workman, carpenter, merchant, poet, actor. Due to scarce amount of biographical facts on his life, his works became the only source of information on poet’s years. He debuted in 1905 in Cracow’s magazine ‘Socjaldemokrat’, fifteen years later his first poetry volume Folkstimlech (Folk tune) compiling twenty poems has been published. Majne lider (My songs) collection, published in 1936, contained fifty four lyrics together with melodies (years 1920-1936). Analysis of Gebirtig’s works, apart from revealing his biographical mysteries, enables creation of typical Jewish woman portrait – from birth until death. Every phase seems to be reflected in poet’s works: the childhood, the youth, the marriage, the motherhood and the senility. The quotation from Mordecai Gebirtig’s ballads illustrate women in various scenes. The emerging image seems not to be homogenous and clear, it is greatly determined by community limitations that all those women had been encountered with. They simply play roles they were given. Daughters can either be obedient or rebellious, wives – humble, discontented, demanding, maids are magnificent, beautiful, loving, recalling their love affair memories, sometimes even fallen… This is life. One could say there is nothing innovative about this – ordinariness and reality. But in this seemingly ordinary and realistic portrait there is an exceptional and peculiar feature – idealized vision of a mother. True sanctuary of Jewish tradition, protecting family, faith and all most valuable virtues.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 115-125
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Возрождение литургической жизни в еврейских семьях города Кемниц
Odrodzenie życia liturgicznego w rodzinach żydowskich miasta Chemnitz
Autorzy:
Руцкий, Мирослав
Коган, Илья
Перцовский, Яков
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116714.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Judaism
the kehilla
tradition
religion
Jewish culture
judaizm
kahał
tradycja
religia
kultura żydowska
Opis:
The article is devoted to the Jewish community of the city of Chemnitz in Saxony, which now consists mostly of immigrants from the former USSR countries. The article briefly describes the religiosity of people belonging to the kehilla and their knowledge of traditions. Actions taken by the community aimed at resuming religious activity are described. Some attention was also paid to the issues of religious education of the young generation, an element of which is primarily participation in the domestic liturgy for the Sabbath, holidays and all occasions related to the life cycle. It has been noted that, despite linguistic and cultural difficulties, significant changes are taking place towards the revival of religious life, and with it, attachment to the Jewish tradition.
Artykuł jest poświęcony wspólnocie żydowskiej miasta Chemnitz w Saksonii, składającej się obecnie w większości z imigrantów z krajów byłego ZSRR. W artykule krótko scharakteryzowano religijność osób należących do kahału oraz ich znajomość tradycji. Opisano działania podejmowane przez wspólnotę, skierowane na wznowienie aktywności religijnej. Nieco uwagi poświęcono również kwestiom religijnego wychowania młodego pokolenia, którego elementem jest udział przede wszystkim w domowej liturgii przewidzianej na szabat, święta i wszelkie okazje związane z cyklem życiowym. Odnotowano, że pomimo trudności językowych i kulturowych, mają miejsce znaczące zmiany w kierunku odrodzenia życia religijnego, a wraz z nim przywiązania do tradycji żydowskiej.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2020, 10, 9-10; 135-148
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artistic Features of Besamims in Eastern Galicia in the 18th – the first third of the 20th Century
Autorzy:
Levkovych, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116890.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jewish art
tradition
ritual
synagogue
baroque
historicism
Galicia
sztuka żydowska
tradycja
obrzęd
rytuał
synagoga
barok
historyzm
Galicja
Opis:
The paper focuses on the art of the Jewish community of Galicia from the 18th century to the first third of the 20th century in the context of the European art processes. The analysis of the artistic features of numerous synagogical and household items of the ritual purpose revealed the main trends of particular styles spread, especially baroque and historicism. Special attention is paid to the sources and the artistic inspiration of Jewish art in Galicia. The main circumstances that influenced the development of Jewish art are determined, namely the isolation of the Jewish community, the traditional ideological and semantic load of the monuments, the abidance by the halakhic rules, scriptures on the creating things for ritual and ceremonial purposes, keeping the old traditions in the choice of form, the nature of ornamentation, strict selection of decorating themes and in particular cases even the reproduction of archaic forms. While maintaining the traditional form, the ideological and semantic load for the majority of works of applied arts of the Jewish community of Galicia in the 18th century – the first third of the 20th century, the choice of a composite structure, grouping and ornamental motifs interpretation is influenced by the stylistic effects of Western art. The numerous preserved monuments indicate the openness of masters to the outside art influences, borrowing and basic elements quoting and leading Western styles tendencies as well as Ukrainian art.
Artykuł koncentruje się na sztuce społeczności żydowskiej Galicji od XVIII do pierwszej tercji XX wieku w kontekście europejskich procesów artystycznych. Analiza cech artystycznych licznych obiektów synagogalnych i domowych przeznaczonych do obrzędu ujawniła główne nurty rozpowszechnionych poszczególnych stylów, zwłaszcza baroku i historyzmu. Szczególną uwagę zwrócono na źródła i inspiracje artystyczne sztuki żydowskiej w Galicji. Ustalono główne okoliczności, które wpłynęły na rozwój sztuki żydowskiej, a mianowicie: izolacja społeczności żydowskiej, tradycyjne obciążenie ideowe i semantyczne zabytków, przestrzeganie reguł halachicznych, pisma dotyczące tworzenia rzeczy do celów rytualnych i obrzędowych, zachowanie dawnych tradycji w doborze formy, charakteru zdobnictwa, rygorystyczny dobór motywów zdobniczych, a w szczególnych przypadkach nawet reprodukcja archaicznych form. Zachowując tradycyjną formę, ładunek ideowy i semantyczny większości dzieł sztuki użytkowej społeczności żydowskiej Galicji w XVIII wieku – pierwszej tercji XX wieku, wybór złożonej struktury, grupowanie i interpretacja motywów zdobniczych znajdują się pod wpływem efektów stylistycznych sztuki zachodniej. Liczne zachowane zabytki świadczą o otwartości mistrzów na zewnętrzne wpływy sztuki, zapożyczenia i podstawowe elementy przytaczające i wiodące tendencje stylów zachodnich oraz sztukę ukraińską.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2015, 5, 5; 13-28
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Art of Compromise: The Human Figure in Eastern European Synagogue Decoration
Autorzy:
Kotlyar, Eugeny
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117177.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jewish folklore
symbolism
the universe
synagogues
normative Judaism
Judaic art
prayer
artistic analysis
Torah
Ashkenazi tradition
folklor żydowski
symbolizm
wszechświat
synagogi
judaizm normatywny
sztuka judaistyczna
modlitwa
analiza artystyczna
Tora
tradycja aszkenazyjska
Opis:
Arguments against human representation, leveled by normative Judaism at artistic practice, are based on the Second Commandment. Yet the principle of hiddur mitzvah, em-phasizing serving God “in all ways befitting His Holiness,” led to elaborate synagogue decoration supposed to intensify awe before the Lord. This discrepancy is clearly instantiated in Eastern European synagogue wall paintings, where Ashkenazi traditions met the spiritual mystery of the shtetl to produce new graphic renditions of Torah, midrashim, and local folklore. Humanly imaged Shekhinah, Moshiach, kohanim, simple Jews, and metaphors for the virtues became central in symbolically imag-ing the universe, spiritualizing space and intensifying concentration during prayer. But this was done rather originally, indicating the painters’ attempt to avoid human figures. Com-mon anthropomorphic motifs include images of hands, small-scale human figures barely silhouetted or schematized, and the few large-scale ones with “dissolving forms” and smudged facial features. The populous bestiary expressed the didactic, ritual, or eschato-logical subtext, where people “through animal and bird masks gaze with human eyes” (El Lissitzky). These tactics produced powerful artistic effects, turning physical space into a mystical essence available to the congregation’s inner beholding. Based on surviving text documents and photographs, the article studies general typol-ogy, iconography, and specific instances of these images.
Argumenty przeciwko przedstawianiu człowieka, wysuwane przez judaizm normatywny wobec praktyk artystycznych, opierają się na drugim przykazaniu. Jednak zasada hiddur micwa, kładąca nacisk na służenie Bogu „na wszelkie sposoby godne Jego świętości”, doprowadziła do powstania misternych dekoracji synagogalnych, które miały wzmagać zachwyt przed Panem. Ta rozbieżność wyraźnie uwidacznia się w malowidłach ściennych synagog wschodnioeuropejskich, gdzie tradycje aszkenazyjskie zetknęły się z duchową tajemnicą sztetla, tworząc nowe graficzne interpretacje Tory, midraszy i lokalnego folkloru. Ludzkie wyobrażenia Szechiny, Mosziacha, kohanim, prostych Żydów i metafor cnót stały się centralnym elementem symbolicznego wyobrażenia wszechświata, uduchowienia przestrzeni i wzmożenia koncentracji podczas modlitwy. Czyniono to jednak dość oryginalnie, co wskazuje na dążenie malarzy do unikania postaci ludzkich. Do typowych motywów antropomorficznych należą wizerunki rąk, małe postacie ludzkie, ledwie zarysowane sylwetką lub schematem, a także nieliczne duże, o „rozpływających się formach” i rozmazanych rysach twarzy. Ludowe bestiarium wyrażało podtekst dydaktyczny, rytualny lub eschatologiczny, gdzie ludzie „przez maski zwierząt i ptaków patrzą ludzkimi oczami” (El Lissitzky). Taktyka ta przynosiła potężne efekty artystyczne, przekształcając przestrzeń fizyczną w mistyczną esencję dostępną dla wewnętrznego postrzegania zgromadzonych. Na podstawie zachowanych dokumentów tekstowych i fotografii w artykule przeanalizowano ogólną typologię, ikonografię oraz konkretne przypadki tych obrazów.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2013, 3, 3; 13-27
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies