- Tytuł:
-
Changes in the contraction ratio of transversus abdominis and quality of life in patients after total hip replacement and three-compartment knee arthroplasty with implant posterior stabilization
Zmiany współczynnika aktywacji skurczu mięśnia poprzecznego brzucha oraz jakość życia u chorych po przebytej aloplastyce całkowitejstawów biodrowych i aloplastyce trójprzedziałowej stawów kolanowych ze stabilizacją tylną implantu - Autorzy:
-
Golec, Joanna
Nafalski, Kamil
Turzański, Damian
Masłoń, Agata
Szczygieł, Elżbieta
Czechowska, Dorota
Balicka-Bom, Joanna
Kuzaj, Artur
Golec, Edward - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1790963.pdf
- Data publikacji:
- 2018-08-03
- Wydawca:
- Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
- Tematy:
-
Core stability
m. transversus abdominis
Rehabilitative Ultrasound Imaging (RUSI)
Stabilizacja centralna
mięsień porzeczny brzucha
fizjoterapeutyczne obrazowanie ultrasonograficzne - Opis:
-
Core stability is a reference term for the performance of the deep trunk muscles, which provide functional stability of the lumbopelvic area and control the human body in static and dynamic positions. The study group consisted of 30 patients between the age of 42 and 76 years (mean=61.4) after total hip arthroplasty (total hip replacement, Group I) and total knee arthroplasty (three-compartment arthroplasty with posterior stabilization of the implant - Group II). In 18 (60%) patients, hip endoprosthesis was performed, whereas in 12 (40%), three-compartment knee endoprosthesis with posterior stabilization has been implanted. In the study group, Rehabilitative Ultrasound Imaging (RUSI) of the transversus abdominis muscle thickness was conducted at rest and in contraction, the transversus abdominis activation ratio was specified, the SF-36 Life Quality Questionnaire was applied and a three-week treatment cycle was performed. The tests were carried out twice, i.e. before and after treatment. In the group of patients after total hip replacement, the transversus abdominis (TrA) contraction ratio before the beginning of the exercise programme was 0.79±0.06, and after its completion 0.9 ±0.02. The observed difference was statistically significant at p<0.001. In the group of patients after three-compartment knee arthroplasty, the TrA contraction ratio before the beginning of the exercise programme was 0.78±0.09, and after its completion0 0.91±0.02. The difference of these values was statistically significant at the level of p<0.05. The results of the SF-36 questionnaire in both groups indicate improvement in physical functioning. The observed difference was statistically significant at p<0.001. The performed three-week physiotherapy treatment in conjunction with deep muscle training increases the thickness of the TrA muscle during rest and contraction testing, and increases the transversus abdominis contraction ratio in Rehabilitative Ultrasound Imaging in the study groups. Furthermore, improvement in the level of physical functioning was observed within the studied groups.
Wstęp: „Stabilizacja centralna” (ang. core stability) jest terminem odnoszącym się do wydolności mięśni głębokich tułowia, które zapewniają stabilność funkcjonalną okolicy lędźwiowo-krzyżowo-biodrowej oraz kontrolują ciało człowieka w pozycjach statycznych i dynamicznych. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 30 chorych w przedziale wiekowym 42-76 lat (średnia 61,4 lat) po przebytej aloplastyce całkowitej stawu biodrowego (endoprotezoplastyce – Grupa I) i kolanowego (aloplastyka trójprzedziałowa ze stabilizacją tylną implantu – Grupa II). Spośród nich 18. (60%) chorych stanowiły osoby, u których implantowano endoprotezę do stawu biodrowego, 12 natomiast, (40%) endoprotezę trójprzedziałową stawu kolanowego ze stabilizacją tylną implantu. W grupie badanej wykonano fizjoterapeutyczne obrazowanie ultrasonograficzne (RUSI) grubości mięśnia poprzecznego brzucha w stanie skurczu i rozkurczu, określono współczynnik aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha, zastosowano Kwestionariusz Jakości Życia SF-36 oraz przeprowadzono 3-tygodniowy cykl leczenia. Badania wykonano 2-krotnie tzn. przed rozpoczęciem i po zakończeniu leczenia. Wyniki: W grupie chorych po endoprotezoplastyce całkowitej stawu biodrowego współczynnik aktywacji skurczu mięśnia poprzecznego brzucha (TrA) przed rozpoczęciem programu ćwiczeń wynosił 0,79±0,06, a po jego zakończeniu 0,91±0,02. Ustalona jego różnica było istotna statystycznie na poziomie p<0,001. W grupie chorych po endoprotezoplastyce trójprzedziałowej stawu kolanowego współczynnik aktywacji skurczu TrA przed rozpoczęciem programu ćwiczeń kształtował się na poziomie 0,78±0,09, a po jego zakończeniu 0,91±0,02. Różnica tych wartości było istotna statystycznie na poziomie p<0,05. Wyniki kwestionariusza SF-36 w obu grupach świadczą o poprawie funkcjonowania w sferze fizycznej. Różnica ta była istotna statystycznie na poziomie p<0,001. Wnioski: Przeprowadzona 3-tygodniowa fizjoterapia w połączeniu z treningiem mięśni głębokich wpływa na zwiększenie grubości mięśnia TrA podczas badania w rozkurczu oraz w skurczu oraz wpływa na zwiększenie współczynnika aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha w fizjoterapeutycznym obrazowaniu ultrasonograficznym w badanych grupach. Zaobserwowano również poprawę poziomu funkcjonowania fizycznego w badanych grupach. - Źródło:
-
Medical Rehabilitation; 2018, 22(2); 4-10
1427-9622
1896-3250 - Pojawia się w:
- Medical Rehabilitation
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł