Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kinesiotaping" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Allergy in patients treated with kinesiology taping: A case report
Alergia u pacjenta po terapii metodą kinesiotapingu – opis przypadku
Autorzy:
Mikołajewska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957151.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Rehabilitation
Kinesiology Taping
Allergy
rehabilitacja
kinesiotaping
alergia
Opis:
Kinesiology taping is currently regarded as an independent or supporting method in rehabilitation, orthopaedics and sport medicine. The idea of the method lies in the effect of elastic tape applied according to the kinesiolgy taping rules. Kinesio tape, made from cotton and acrylic, has parameters (thickness, weight, extensibility, etc.) very similar to those of human skin. Glue used in kinesio tex tape is hypoallergenic. Evidence of allergy during kinesiology taping treatment (heat, rash etc.) in clinical practice is rare, there is a lack of articles in this area. The aim of the present article is to familiarize one with an interesting case of allergy during kinesiology taping treatment and to speculate on the potential implications of this possibility in kinesio taping treatment for clinical practice. Further study is recommended to determine the source(s) of the allergy. The case presented case could constitute evidence that during kinesio taping treatment apart from the possibility of allergy to the kinesiology tape itself there is equally possible: allergy to substances used for skin preparation before kinesio tape application, allergy to a combination of substances used to produce the glue on the kinesio tape and substances used in skin preparation prior to application. This is a very important area of research, because an allergy can cause severe cutaneous lesions and wounds. In patients with paralysis or a coma acute allergies can lead to serious wounds and even bedsores.
Kinesiotaping jest obecnie uważany za samodzielną lub uzupełniającą metodę w rehabilitacji, ortopedii i medycynie sportowej. Historia kinesiotapingu sięga wczesnych lat 70-tych XX w. Techniki kinesiotapingu oraz plaster używany w tej metodzie zostały opracowane ponad 25 lat temu w Japonii przez chiropraktyka Kenzo Kase. Idea metody leży w oddziaływaniu specjalnego plastra zaaplikowanego zgodnie z zasadami kinesiotapingu. Plaster ten, wykonany z bawełny i akrylu, ma parametry (grubość, wagę, rozciągliwość itp.) bardzo zbliżone do ludzkiej skóry. Klej wykorzystywany w plastrach do kinesiotapingu uważany jest za hipoalergiczny. Artykuł przedstawia interesujący przypadek alergii podczas terapii metodą kinesiotapingu. Świadectwa dotyczące alergii podczas terapii metodą kinesiotapingu w praktyce klinicznej są rzadkie, brak jest publikacji w tym zakresie. Istnieje konieczność zwrócenia szczególnej uwagi na reakcję skóry na kombinację substancji używanych do produkcji kleju stosowanego w plastrach i środków używanych do przygotowania skóry do aplikacji kinesiotapingu. Niezbędne są dalsze badanie w celu określenia możliwego źródła (źródeł) alergii. Przedstawiony opis przypadku może być świadectwem, że podczas terapii metodą kinesiotapingu oprócz możliwości alergii na używane w niej plastry możliwe są również: alergia na substancje używane do przygotowania skóry przed aplikacją plastra oraz alergia na kombinację substancji używanych do produkcji kleju do plastrów do kinesiotapingu oraz substancji używanych do przygotowania skóry przed aplikacją plastra. Stanowi to bardzo ważny obszar badań, ponieważ alergia może powodować poważne uszkodzenia skóry i rany. U pacjentów z porażeniem lub w śpiączce ostre alergie mogą doprowadzić do poważnych ran, a nawet odleżyn.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2010, 14(4); 33-38
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of Kinesio Taping of the ankle joint on stabilometric parameters in women aged 18-25 years
Wpływ aplikacji kinesiotapingu stawu skokowo-goleniowego na zmienne stabilometryczne u kobiet w wieku 18-25 lat życia
Autorzy:
Lenart, Michał
Gielas-Relidzyńska, Marta
Szczygieł, Andrzej
Mętel, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790770.pdf
Data publikacji:
2020-11-10
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
postural stability
Romberg test
proprioception
balance
stabilometry
Kinesio Taping
stabilność postawy ciała
próba Romberga
propriocepcja
równowaga
stabilometria
kinesiotaping
Opis:
Introduction: The upright posture uniquely characteristic of humans is dependent upon many factors. Kinesio Taping is used to enhance ankle joint stability, but its effectiveness in relation to body stability in a standing position has not yet been verified in scientific research. Objectives: Assessment of the effect of ankle Kinesio Taping on stabilometric parameters in young, healthy women. Material and Methods: The study included 50 healthy women (mean age 21.12 ±1.83 years) who were randomly assigned to two groups: the taping group (group T) and control group (group C). In the taping group Kinesio Taping was applied according to the method used in ankle sprains (both inversion and eversion). The women performed the Romberg test four times with each trial lasting two minutes on an Alfa AC International East stabilometric platform: two tests without Kinesio taping intervention and two further tests with (group T) or without taping (group C). Results: Significant differences between the groups were observed in the following parameters: mean speed in the sagittal plane with eyes open; 0.06 cm/s (p=0.0002), mean speed in the frontal plane with eyes open; 0.07 cm/s (p=0.0001), total path length with eyes open; 5.78 cm (p=0.0001) and sway area with eyes open; 0.58 cm2 (p=0.0002) and in parameters: mean velocity in the sagittal plane with eyes closed; 0.10 cm/s (p=0.0004), mean velocity in the frontal plane with eyes closed; 0.11 cm/s (p=0.0004) and in total path length with eyes closed; 0.43 cm (p=0.0004). Conclusions: In young, healthy women who received Kinesio Taping, favourable changes in stabilometric parameters were found indicating better ankle stability than in the group without taping.
Wprowadzenie: Pionowa postawa ciała stanowi unikalną cechę człowieka, zależną od wielu czynników. Kinesiotaping jest stosowany w celu poprawy stabilności stawu skokowo-goleniowego, natomiast skuteczność takiej aplikacji, jak się wydaje w odniesieniu do stabilności ciała w pozycji stojącej nie została wystarczająco zweryfikowana w badaniach naukowych. Cele: Ocena wpływu kinesiotapingu stawu skokowo-goleniowego na parametry stabilometryczne u młodych, zdrowych kobiet. Materiał i Metody: W badaniu wzięło udział 50 zdrowych kobiet (średni wiek 21,12 ±1,83). Badane zostały losowo podzielone na dwie grupy: tejpowaną (grupa T) i kontrolną (grupa K). W grupie badanej wykonano aplikację kinesiotapingu w formie stosowanej po skręceniach stawu skokowo-goleniowego zarówno inwersyjnych, jak i ewersyjnych. Badane kobiety zostały poddane 4-krotnej próbie Romberga trwającej 2 minuty na platformie stabilometrycznej Alfa AC International East. Dwie próby przeprowadzono przed naklejeniem aplikacji kinesiotapingu i kolejno dwie próby: z plastrowaniem (grupa T) bądź bez oklejania (grupa K). Wyniki: Istotne statystycznie różnice pomiędzy grupami stwierdzono w parametrach: średnia prędkość ścieżki X przy oczach otwartych; 0,06 cm/s (p=0,0002), średnia prędkość Y przy oczach otwartych; 0,07 cm/s (p=0,0001), długość ścieżki przy oczach otwartych; 5,78 cm (p=0,0001) i pole powierzchni przy oczach otwartych; 0,58 cm2 (p=0,0002) oraz w parametrach: średnia prędkość X przy oczach zamkniętych; 0,10 cm/s (p=0,0004), średnia prędkość Y przy oczach zamkniętych; 0,11 cm/s (p=0,0004) oraz w długości ścieżki przy oczach zamkniętych; 0,43 cm (p=0,0004). Wnioski: U młodych, zdrowych kobiet poddanych aplikacji kinesiotapingu stwierdzono korzystną zmianę parametrów stabilometrycznych wskazującą na większą stabilność stawu skokowo-goleniowego w porównaniu do grupy, u której metoda ta nie była stosowana.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(3); 9-14
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies