Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Czechowska, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Selected life quality variables of women treated surgically due to intertrochanteric femur fractures in the aspect of nursing and rehabilitation standards
Wybrane zmienne jakości życia kobiet operowanych z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej w aspekcie standardów pielęgniarskich i rehabilitacyjnych
Autorzy:
Kamińska, Małgorzata
Golec, Joanna
Czechowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790986.pdf
Data publikacji:
2018-01-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
intertrochanteric femur fractures
quality of life
nursing and rehabilitation standards
złamania okołokrętarzowe kości udowej
jakość życia
Opis:
Introduction: The aim of presented study was to evaluate selected quality of life indicators for women treated surgically due to intertrochanteric femur fractures in terms of implementation of physiotherapeutic and nursing standards. Clinical Hospital in Krakow (5WSK) within the period from January 2015 to December 2016. At that time, 145 women with intertrochanteric femur fracture were admitted to the hospital. The age of the patients ranged between 58 and 92 years, with an average of 83.6 years. The following questionnaires and score scales were used to assess the quality of life: Short Pfeiffer Mental Status Questionnaire (SPMSQ), Instrumental Activities of Daily Living (IADL) scale, SF-36 Quality of Life Questionnaire, Barthel scale, HOOS scale, Geriatric Depression Scale (GDS) by Yesavage, the author’s questionnaire on rehabilitation care problems related to urinary tract infections, bed sores, pneumonia, gastrointestinal disorders, gastrointestinal infections and thromboembolic complications as well as survival rate. Results and conclusions: 1. The quality of life of women operated because of intertrochanteric femoral fractures using an intramedullary Gamma nail had deteriorated in both short and long-term observation. 2. Maintenance and individualization of nursing standards and rehabilitation in women treated surgically due to intertrochanteric femoral fractures had a positive effect on the overall process of their treatment. 3.The level of physical activity declared by women operated due to intertrochanteric femur fracture prior to the occurrence of these fractures, has a signifi cant effect on their functional results in short and long-term observation. The higher the level of physical activity of these patients before the fracture, the more favourable was the functional outcome. 4. The level of mood and self-acceptance of the disease in women treated surgically for this fracture had signifi cant impact on the process of their nursing as well as rehabilitation, and on functional status in short and long-term follow-up. The higher the level of mood and self-acceptance of the disease in these women, the better the process of their nursing, rehabilitation and the functional outcome.
Wstęp: Celem prezentowanych badań jest ocena wybranych wskaźników jakości życia kobiet leczonych operacyjnie z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej w aspekcie realizacji standardów opieki fizjoterapeutycznej i pielęgniarskiej. Materiał i metody: Badania zostały zrealizowane w Klinice Chirurgii Urazowej i Ortopedii 5 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką SP ZOZ w Krakowie (5WSK) w okresie od stycznia 2015 roku do grudnia 2016 roku. W tym czasie do Kliniki przyjęto 145 kobiet ze złamaniem okołokrętarzowym kości udowej. Wiek poszkodowanych mieścił się w przedziale 58 do 92 roku życia ze średnią 83,6 lat. Do oceny jakości życia zastosowano następujące kwestionariusze i skale ocen: Krótki Kwestionariusz Stanu Psychicznego według Pfeiffera (SPMSQ), Skala oceny złożonych czynności życia codziennego IADL, Kwestionariusz oceny jakości życia SF-36, Skala Barthel, Skala HOOS, Krótka skala depresji Yesavage (GDS), Kwestionariusz autorski dotyczący problemów pielęgnacyjnych rehabilitacyjnych związanych z wystąpieniem zakażeń dróg moczowych, odleżyn, zapalenia płuc, zaburzeń żołądkowo-jelitowych i zakażeń układu pokarmowego oraz powikłań zakrzepowo-zatorowych, Wskaźnik przeżywalności. Wyniki i wnioski: 1. Jakość życia kobiet operowanych z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej z zastosowaniem śródszpikowego gwoździa Gamma, zarówno we wczesnym jak i odległym okresie obserwacji klinicznej ulega pogorszeniu. 2. Przestrzeganie i indywidualizacja standardów postępowania pielęgnacyjnego i rehabilitacyjnego u kobiet leczonych operacyjnie z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej, wpływa korzystnie na przebieg całego procesu ich leczenia. 3. Deklarowany przez kobiety operowane z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej poziom aktywności fizycznej mający miejsce przed wystąpieniem tych złamań, ma istotny wpływ na uzyskane przez nie wyniki funkcjonalne w obserwacji wczesnej i odległej. Im wyższy poziom aktywności fi zycznej tych chorych przed wystąpieniem przedmiotowych złamań, tym korzystniejsze wyniki funkcjonalne. 4. Poziom nastroju i samoakceptacji choroby u kobiet leczonych operacyjnie z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej, ma istotny wpływ na proces ich pielęgnacji i rehabilitacji oraz na stan funkcjonalny w obserwacji wczesnej i odległej. Im wyższy poziom nastroju i samoakceptacji choroby u tych kobiet, tym korzystniejszy przebieg procesu ich pielęgnacji i rehabilitacji, a także stan funkcjonalny.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(3); 4-13
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of static and dynamic loading of the plantar surface of the foot in women with hallux valgus deformity
Charakterystyka warunków statycznego i dynamicznego obciążania powierzchni podeszwowej stóp u kobiet z koślawym zniekształceniem palucha
Autorzy:
Masłoń, Agata
Czechowska, Dorota
Szczygieł, Elżbieta
Golec, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798740.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
łuk poprzeczny stopy
przodostopie
tyłostopie
linia centrów nacisków
Opis:
Hallux valgus is one of the most common foot deformations, which occurs twice as frequently in women than in men. The aim of the study was to evaluate the feet soles pressure distribution pattern of young women with hallux valgus deformity. The study sample consisted of 23 young women (21-27 years). Among the participants, 14 demonstrated the presence of single- or double-sided hallux valgus (study group – a total of 22 feet with hallux valgus) and 15 women had the correct angle of the big toe for one or both feet (control group – a total of 23 feet without deformation). The research tool was the Podoscan 2D platform and the FreeMED force platform (Sensor Medica, Italy). Using the FreeStep Professional software on the plantocontourograms of the feet, the angle of hallux valgus was determined (ALFA angle). In statics the following parameters were assessed: maximal fore- and rear-foot loading, percentage loading of forefoot and the Weissflog indicator, and in dynamics (gait): the percentage loading of forefoot and medial part of the foot, the value of maximum foot pressure and the passage point of the center of pressure line. There were no differences between the study and control group regarding loading of the fore- and rear-foot or pressure distribution pattern on the lateral and medial side of the foot, however, statistically significant differences were observed in the value of the Weissflog indicator and the exit place of the center of pressure line. 1. Hallux valgus deformity changes the foot rollover pattern, in which instead of the big toe as the main place to transfer forces during the fi nal support phase, the increased load is transferred through the second foot ray. 2. hallux valgus promotes fl attening of the transverse arch of the foot. 3. changes in foot pressure pattern observed in the group of women with hallux valgus are not dependent on the valgus angle. Masłoń A., Czechowska D., Szczygieł E., Golec J. Characteristics of static and dynamic loading of the plantar surface of the foot in women with hallux valgus deformity. Med Rehabil 2016; 20(2): 5-12. DOI: 10.5604/01.3001.0009.4804
Wstęp: Koślawość palucha jest jedną z najczęstszych deformacji stopy, która z dwa razy większą częstotliwością występuje u kobiet. Celem pracy była ocena wzorca obciążenia powierzchni podeszwowej stóp młodych kobiet z deformacją koślawą palucha. Materiał i metody: Materiał badany stanowiły 23 młode kobiety (21-27 lat). U 14 badanych wykazano występowanie koślawości palucha jedno- lub obustronne (grupa badana – łącznie 22 stopy z koślawością palucha), a u 15 kobiet wykazano prawidłowy kąt ustawienia palucha dla jednej lub obu stóp (grupa kontrolna – łącznie 23 stopy bez deformacji). Narzędzie badawcze stanowił Podoscan 2D oraz platforma sił reakcji podłoża FreeMED (Sensor Medica, Włochy). Wykorzystując oprogramowanie FreeStep Professional na plantokonturogramach stóp wyznaczono kąt koślawości palucha (kąt ALFA), w statyce oceniono parametry: maksymalne obciążenie przodo- i tyłostopia, procentowe obciążenie przodostopia oraz wskaźnik Wejsfloga, a w dynamice (chód): procentowe obciążenie przodostopia i przyśrodkowej części stopy, wartość maksymalną sił nacisku stopy na podłoże oraz miejsce wyjścia linii centrów nacisków. Wyniki: Nie wykazano różnic pomiędzy grupą badaną i kontrolną w obciążeniu przodostopia i tyłostopia oraz w rozkładzie obciążeń na boczną i przyśrodkową stronę stopy, zaobserwowano natomiast statystycznie istotne różnice w wartości wskaźnika Wejfsloga i w miejscu wyjścia linii centrów nacisków. Wnioski: 1. Koślawość palucha zmienia wzorzec odbicia stopy od podłoża, w którym zamiast palucha, jako głównego miejsca przeniesienia sił w trakcie końcowej fazy podporu, zwiększone obciążenie przenoszone jest przez drugi promień stopy. 2. Koślawość palucha sprzyja spłaszczeniu łuku poprzecznego stopy. 3. Obserwowane w grupie kobiet z koślawością palucha zmiany w obciążeniu stopy nie są zależne od kąta koślawości.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2016, 20(2); 5-12
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estimation of selected parameters in stabilographic image depending on physical activity level in children and adolescents
Ocena wybranych parametrów równowagi w obrazie stabilografi cznym w zależności od poziomu aktywności fi zycznej u dzieci i młodzieży
Autorzy:
Filipowicz-Ciepły, Justyna
Golec, Joanna
Szczygieł, Eżbieta
Czechowska, Dorota
Cichoń, Marta
Balicka-Bom, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790777.pdf
Data publikacji:
2020-10-01
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
balance
stabilometric platform
physical activity
równowaga
platforma stabilometryczna
aktywność fizyczna
posturografia
Opis:
Introduction: Balance is an extremely important component of everyday human functioning. Assessment of body balance in children can be not only a diagnostic tool, but also information about the maturation of the balance system, diversity in terms of age and sex, as well as factors affecting balance and its development. In practice, maintaining body balance is a dynamic process, consisting in "continuous loss and regaining balance". According to scientific reports, in addition to age, psychosomatic status, the development of specific sensory-motor capabilities and strategies is also influenced by the type of sport. Objective: The aim of the study was to assess balance in a group of children and adolescents with different levels of sports activity. Material and methods: The study comprised 64 children and adolescents aged 10 to 13. The group was divided into: Group 1 (15 girls and 17 boys) regularly physically active, and Group 2 (17 girls and 15 boys) not undertaking any physical activity. All participants were assessed regarding postural stability using a CQStab2P stabilometric platform. Four tests were carried out for each participant: standing on both feet, on the left and right limb, and free standing with an additional task. The following parameters were analysed: SP (Sway Path) MA (Mean Amplitude) and MF (Mean Frequency). Results: In the majority of cases, the variables indicated statistically significant differences from normal distribution – except for MA-R (on the right lower limb) and MF-T (standing on both feet with additional task). In the case of the SP-L indicators (on the left lower limb), SP-B (standing on both feet), SP-T, MA-B and MA-T, the advantage of low results was observed in the examined sample (distribution accuracy) and clear concentration near the average (leptocurticity of distribution). In the case of the trial to stand on the right lower limb, training subjects obtained statistically significantly higher SP results than those non-training. During the standing test, the length of MA was recorded as statistically significantly lower than in other conditions. In addition, the SA index, when trying to stand on the right lower limb, was statistically significantly higher in relation to the length of the radius when standing on the left limb. Training participants had a higher average radius compared to those not training. Conclusions: Physical training positively affects the results of posturographic examination. Non-training girls have a statistically significantly lower level of SP compared to boys not training and training girls.
Wprowadzenie: Równowaga jest niezwykle istotną komponentą codziennego funkcjonowania człowieka. Ocena balansu ciała u dzieci może być nie tylko narzędziem diagnostycznym, ale również źródłem informacji o dojrzewaniu układu równowagi, zróżnicowaniu pod względem wieku i płci, a także o czynnikach wpływających na równowagę i jej rozwój. W praktyce, utrzymywanie balansu ciała jest procesem dynamicznym, polegającym na „ciągłej utracie i odzyskiwaniu równowagi”. Według doniesień naukowych oprócz wieku oraz stanu psychosomatycznego na rozwój określonych możliwości i strategii sensomotorycznych ma wpływ również rodzaj uprawianej dyscypliny sportowej. Cel: Celem badań była ocena wybranych zmiennych równowagi w grupie dzieci i młodzieży o zróżnicowanym poziomie aktywności sportowej. Materiał i Metody: W badaniu uczestniczyło 64 dzieci i młodzieży w wieku od 10 do 13 lat. Grupę podzielono na: Grupę I (15 dziewcząt i 17 chłopców) regularnie aktywnych fizycznie, oraz Grupę II (17 dziewcząt i 15 chłopców) nie podejmujących żadnej aktywności fizycznej. U wszystkich uczestników wykonano ocenę stabilności posturalnej za pomocą platformy stabilometrycznej typu CQStab2P. Przeprowadzone zostały 4 próby dla każdego uczestnika: w staniu obunóż, na lewej i prawej kończynie oraz w staniu swobodnym z zadaniem dodatkowym. Analizowano następujące parametry: SP (ang. Sway Path – całkowita długość ścieżki statokinezjogramu), MA (ang. Mean Amplitude – średnia długość promienia) oraz MF (ang. Mean Frequency – średnia częstotliwość zmian położenia punktu CoP – rzutu środka ciężkości ciała (ang. center of pressure)). Wyniki: U większości badanych analizowane zmienne wykazywały statystycznie istotne rozbieżności od rozkładu normalnego – wyjątek stanowiły MA-P (na prawej kończynie dolnej) oraz MF-Z (w czasie stania obunóż z zadaniem dodatkowym). Analizując SP-L (na lewej kończynie dolnej), SP-O (w czasie stania obunóż), SP-Z, MA-O, MA-Z, zaobserwowano przewagę wyników niskich w badanej próbie (prawoskośność rozkładu) oraz wyraźne skoncentrowanie w okolicy średniej (leptokurtyczność rozkładów). W próbie stania na prawej kończynie dolnej, osoby zakwalifikowane do Grupy I (trenujące) uzyskiwały istotnie statystycznie wyższe wyniki SP niż osoby z Grupy II (nietrenujące). Podczas próby stania obunóż odnotowano długość MA jako istotnie statystycznie niższą, niż w pozostałych warunkach. Ponadto wskaźnik SA podczas próby stania na prawej kończynie dolnej był istotnie statystycznie wyższy w odniesieniu do długości promienia podczas stania na kończynie lewej. Osoby trenujące cechowały się wyższą średnią promienia w porównaniu do nietrenujących. Wnioski: Trening fizyczny wpływa pozytywnie na wyniki badania posturograficznego. Nietrenujące dziewczęta cechują się istotnie statystycznie niższym poziomem wskaźnika SP w porównaniu do chłopców nietrenujących i trenujących dziewcząt.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(2); 4-14
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Body posture and selected stabilometric parameters among patients with depression
Postawa ciała a wybrane zmienne stabilometryczne u chorych na depresję
Autorzy:
Szczygieł, Elżbieta
Łopatka, Karolina
Madej, Magdalena
Malec, Aleksandra
Golec, Joanna
Czechowska, Dorota
Masłoń, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1808073.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
balance
Depression
Stability
równowaga
depresja
stabilność
Opis:
Introduction: A vertical posture distinguishes humans from other living beings. It also determines the specific conditions for movement. The element which connects body posture and movement is stability. It is based on the static and dynamic balancing of the destabilising forces of gravity and inertia through stimulating the appropriate muscle groups. A disruption of postural control may be conditioned by various factors, among which the literature mentions mental health. The purpose of this study was a comparative analysis of selected variables characterising the postural stability of persons with depression.Material and methods: The study involved fifty-four persons who were divided into two groups. The first group comprised 28 patients diagnosed with depression. The mean age of the participants was 37.25 +/ – 3.88. The second group consisted of 26 completely healthy persons who were recruited from the general population, excluding persons with depression or a low mood. The mean age of the participants was 33.31 +/ – 5.19 years. The postural stability was assessed using a PEL 38 posturographic platform and TWIN 99 computer software.Results: The results differed significantly between the two groups with regard to five variables: oscillations of the centre of gravity in the frontal and the sagittal planes, average deviation in the frontal plane, and deviations in the parameters of instability (the surface area and the ratio of length to the surface area). It was observed that the group with a diagnosis of depression displayed higher values in 4 out of 5 the evaluated parameters when compared to the control group.Conclusions: Persons with depression are characterised by a reduced body stability compared to those who do not suffer from depression.
Wstęp: Pionowa postawa ciała wyróżnia człowieka spośród innych istot żywych. Wyznacza również specyficzne warunki dla ruchu. Elementem łączącym zarówno postawę, jak i ruch jest stabilność. Polega ona na statycznym i dynamicznym równoważeniu destabilizujących sił grawitacji oraz bezwładności przez pobudzenie odpowiednich grup mięśniowych. Zakłócenia kontroli posturalnej mogą być uwarunkowane różnymi czynnikami. Wśród nich wymieniany jest udział czynnika psychicznego. Celem przeprowadzonych badań była analiza wybranych zmiennych charakteryzujących stabilność posturalną osób z depresją. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 54 osoby, które przydzielono do dwóch grup. Do pierwszej grupy zakwalifikowano 28 pacjentów ze zdiagnozowaną depresją. Średnia wieku badanych wynosiła 37,25 +/- 3,88 lat. Do drugiej grupy zakwalifikowano 26 osób. Osoby te były w pełni zdrowe, rekrutowane z ogólnej populacji, u których wykluczono depresję i obniżenie nastroju. Średnia wieku badanych wynosiła 33,31 +/- 5,19 lat. Do badań oceniających stabilność wykorzystano platformę PEL 38 i oprogramowanie komputerowe TWIN 99. Wyniki: Uzyskane wyniki różniły się istotnie między grupami w zakresie pięciu zmiennych: zmian oscylacji środka ciężkości w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej, średniego odchylenia w płaszczyźnie czołowej oraz w parametrach niestabilności: pola powierzchni i stosunku długości do powierzchni. Grupa z depresją w porównaniu z grupą kontrolną uzyskała wyższe wartości 4 z 5 ocenianych parametrów. Wnioski: Osoby z depresją cechuje zmniejszenie stabilności ciała w porównaniu do osób bez depresji.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2015, 19(4); 13-18
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in the contraction ratio of transversus abdominis and quality of life in patients after total hip replacement and three-compartment knee arthroplasty with implant posterior stabilization
Zmiany współczynnika aktywacji skurczu mięśnia poprzecznego brzucha oraz jakość życia u chorych po przebytej aloplastyce całkowitejstawów biodrowych i aloplastyce trójprzedziałowej stawów kolanowych ze stabilizacją tylną implantu
Autorzy:
Golec, Joanna
Nafalski, Kamil
Turzański, Damian
Masłoń, Agata
Szczygieł, Elżbieta
Czechowska, Dorota
Balicka-Bom, Joanna
Kuzaj, Artur
Golec, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790963.pdf
Data publikacji:
2018-08-03
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Core stability
m. transversus abdominis
Rehabilitative Ultrasound Imaging (RUSI)
Stabilizacja centralna
mięsień porzeczny brzucha
fizjoterapeutyczne obrazowanie ultrasonograficzne
Opis:
Core stability is a reference term for the performance of the deep trunk muscles, which provide functional stability of the lumbopelvic area and control the human body in static and dynamic positions. The study group consisted of 30 patients between the age of 42 and 76 years (mean=61.4) after total hip arthroplasty (total hip replacement, Group I) and total knee arthroplasty (three-compartment arthroplasty with posterior stabilization of the implant - Group II). In 18 (60%) patients, hip endoprosthesis was performed, whereas in 12 (40%), three-compartment knee endoprosthesis with posterior stabilization has been implanted. In the study group, Rehabilitative Ultrasound Imaging (RUSI) of the transversus abdominis muscle thickness was conducted at rest and in contraction, the transversus abdominis activation ratio was specified, the SF-36 Life Quality Questionnaire was applied and a three-week treatment cycle was performed. The tests were carried out twice, i.e. before and after treatment. In the group of patients after total hip replacement, the transversus abdominis (TrA) contraction ratio before the beginning of the exercise programme was 0.79±0.06, and after its completion 0.9 ±0.02. The observed difference was statistically significant at p<0.001. In the group of patients after three-compartment knee arthroplasty, the TrA contraction ratio before the beginning of the exercise programme was 0.78±0.09, and after its completion0 0.91±0.02. The difference of these values was statistically significant at the level of p<0.05. The results of the SF-36 questionnaire in both groups indicate improvement in physical functioning. The observed difference was statistically significant at p<0.001. The performed three-week physiotherapy treatment in conjunction with deep muscle training increases the thickness of the TrA muscle during rest and contraction testing, and increases the transversus abdominis contraction ratio in Rehabilitative Ultrasound Imaging in the study groups. Furthermore, improvement in the level of physical functioning was observed within the studied groups.
Wstęp: „Stabilizacja centralna” (ang. core stability) jest terminem odnoszącym się do wydolności mięśni głębokich tułowia, które zapewniają stabilność funkcjonalną okolicy lędźwiowo-krzyżowo-biodrowej oraz kontrolują ciało człowieka w pozycjach statycznych i dynamicznych. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 30 chorych w przedziale wiekowym 42-76 lat (średnia 61,4 lat) po przebytej aloplastyce całkowitej stawu biodrowego (endoprotezoplastyce – Grupa I) i kolanowego (aloplastyka trójprzedziałowa ze stabilizacją tylną implantu – Grupa II). Spośród nich 18. (60%) chorych stanowiły osoby, u których implantowano endoprotezę do stawu biodrowego, 12 natomiast, (40%) endoprotezę trójprzedziałową stawu kolanowego ze stabilizacją tylną implantu. W grupie badanej wykonano fizjoterapeutyczne obrazowanie ultrasonograficzne (RUSI) grubości mięśnia poprzecznego brzucha w stanie skurczu i rozkurczu, określono współczynnik aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha, zastosowano Kwestionariusz Jakości Życia SF-36 oraz przeprowadzono 3-tygodniowy cykl leczenia. Badania wykonano 2-krotnie tzn. przed rozpoczęciem i po zakończeniu leczenia. Wyniki: W grupie chorych po endoprotezoplastyce całkowitej stawu biodrowego współczynnik aktywacji skurczu mięśnia poprzecznego brzucha (TrA) przed rozpoczęciem programu ćwiczeń wynosił 0,79±0,06, a po jego zakończeniu 0,91±0,02. Ustalona jego różnica było istotna statystycznie na poziomie p<0,001. W grupie chorych po endoprotezoplastyce trójprzedziałowej stawu kolanowego współczynnik aktywacji skurczu TrA przed rozpoczęciem programu ćwiczeń kształtował się na poziomie 0,78±0,09, a po jego zakończeniu 0,91±0,02. Różnica tych wartości było istotna statystycznie na poziomie p<0,05. Wyniki kwestionariusza SF-36 w obu grupach świadczą o poprawie funkcjonowania w sferze fizycznej. Różnica ta była istotna statystycznie na poziomie p<0,001. Wnioski: Przeprowadzona 3-tygodniowa fizjoterapia w połączeniu z treningiem mięśni głębokich wpływa na zwiększenie grubości mięśnia TrA podczas badania w rozkurczu oraz w skurczu oraz wpływa na zwiększenie współczynnika aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha w fizjoterapeutycznym obrazowaniu ultrasonograficznym w badanych grupach. Zaobserwowano również poprawę poziomu funkcjonowania fizycznego w badanych grupach.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2018, 22(2); 4-10
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of anterior cruciate ligament reconstruction on accelerometric gait analysis
Wpływ przebytej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego na akcelerometryczną analizę chodu
Autorzy:
Golec, Joanna
Wójcik, Krzysztof
Bar, Agnieszka
Szczygieł, Elżbieta
Czechowska, Dorota
Masłoń, Agata
Tomaszewska, Iwona M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798601.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
trauma disorder
ACL
gait analysis
acceleration
accelerometer
uszkodzenie urazowe
analiza ruchu
przyspieszenie
akcelerometr
Opis:
ACL injuries – next to damage to the collateral ligaments, menisci of the knee – are the most common injuries of the knee joint and very often require surgical treatment. The main aim of the treatment is to restore normal gait pattern. The objective of this study was to determine the influence of reconstructed ACL on selected gait parameters by using an accelerometer system. The study involved 34 people aged 18-54 who were divided in two groups. The first group consisted of 20 people after ACL reconstruction, aged 19-54 years old (mean 29). The second group consisted of 14 healthy people between the age of 18-45 (mean 25.36). Gait analysis in normal and fast rate was performed using the CQMotion Electronik System, MEMS type. Differences in the results were observed in the first group. In 75% of people during normal walking and in 95% during fast walking, a 5% difference between the healthy limb and the limb after ACL reconstruction was observed. The gait rate had influence on acceleration value which was observed in RMS values in both of the groups. The RMS value was different, depending on the gait rate. Accelerometric gait analysis shows that the differences in comparing rate values between limbs are not so great, however, the gait pace has influence on some gait parameters. parameters.
Wstęp: Uszkodzenia ACL – obok uszkodzeń więzadeł pobocznych, łąkotek stawu kolanowego – należą do jednych z najczęstszych obrażeń stawu kolanowego, wymagających bardzo często rekonstrukcji chirurgicznej. Przywrócenie prawidłowego wzorca chodu staje się głównym celem leczenia. Celem pracy była ocena wpływu przebytej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (ACL) na wybrane parametry chodu w ocenie akcelerometrycznej. Materiał i metody: W badaniach wzięły udział 34 osoby w wieku 18-54 lat. Do pierwszej grupy włączono 20 osób po przebytej rekonstrukcji ACL w wieku 19-54 lat ( =29 lat). Do drugiej grupy zakwalifikowano 14 zdrowych osób bez uszkodzeń narządu ruchu w wieku 18-45 lat ( =25,36 lat). Przeprowadzono analizę chodu we własnym oraz szybkim tempie przy użyciu CQMotion Elektronik System typu MEMS. Wyniki: W pierwszej grupie, u 75% osób w czasie chodu wolnego, a u 95% podczas chodu szybkiego, wykazano różnicę przekraczającą 5% między kończyną zdrową a poddaną rekonstrukcji ACL. Szybkość chodu miała wpływ na wartość przyspieszenia zaobserwowaną w wartościach RMS w obu grupach. Wartość RMS była różna w zależności o tempa chodu. Wnioski: Akcelerometryczna analiza chodu pokazała, iż nie odnotowano dużych różnic w porównywanych wartościach przyspieszenia pomiędzy kończynami, natomiast tempo chodu miało wpływ na wybrane parametry chodu.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(1); 4-11
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of transverse abdominal muscle thickness and the quality of life in patients undergoing rehabilitation due to disc-root conflict in the lumbo-sacral spine treated surgically using the spinal disc resection method
Ocena grubości mięśnia poprzecznego brzucha oraz jakości życia u usprawnianych z powodu konfl iktu korzeniowo-dyskowego kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego leczonych operacyjnie metodą resekcji krążka kręgowego
Autorzy:
Golec, Joanna
Turzański, Damian
Golec, Justyna J
Tomaszewski, Krzysztof
Szczygieł, Elżbieta
Masłoń, Agata
Czechowska, Dorota
Golec, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790794.pdf
Data publikacji:
2019-02-12
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Quality of life
ultrasound
TrA muscle thickness
discectomy
central stability
jakość życia
USG
grubość m TrA
discektomia
stabilizacja centralna
Opis:
Purpose: The aim of the study was to determine the relationship between the changes in abdominal transverse muscle thickness (TrA) after therapy that included elements of reeducation of central stabilisation, and pain reduction as well as quality of patients’ life after intervertebral disc resection of lumbar spine. Material and methods: The study group consisted of 30 patients (17 women and 13 men) aged 28-87 (58 ± 15) participating in a rehabilitation stay. All subjects underwent intervertebral disc resection (LS level) within the years 2012-2016. All subjects included in the study underwent ultrasound evaluation of the thickness of the TrA muscle, evaluation of activation ratio, percentage change in muscle thickness, evaluation of the quality of life with SF-36, assessment of pain components on the VAS scale and level of disability using the Barthel index. All the subjects were referred to a 3-week therapy programme combined with motor control re-education including deep muscle training. The tests were performed before and after the physiotherapy on the basis of the original exercise programme. Results and conclusions: The percentage of TrA muscle thickness change in the first exam was 15.84 ±0.1%, and 16.09 ±0.13% after treatment. There were no statistically significant differences between the measurements. In the assessment of quality of life, patients in the first exam reached the score of 113.23 ±28.07 points, whereas in the second one - 85.1 ±27.05 points. The difference between the results was statistically significant (p<0.001). Pain components on the VAS scale were assessed at 4.3 ±0.83 points on average in the former exam, and 2.83 ±1.04 points in the latter one. The difference in measurements was statistically significant (p<0.001). The assessment of the level of disability using the Barthel scale with an average score of 93.66 ±8.4 points, conducted in the first exam, indicated that the studied persons were characterised by full efficiency. The original therapy, carried out among subjects operated on due to disc-root conflict of the LS spine, has a positive effect on the thickness of the TrA muscle both in contraction and at rest, and also reduces the level of pain while improving quality of life.
Wstęp: Celem pracy było określenie zależności pomiędzy zmianą grubości mięśnia poprzecznego brzucha (TrA) po przeprowadzonej terapii z elementami reedukacji stabilizacji centralnej, a zmniejszeniem dolegliwości bólowych i jakością życia u chorych po przebytej resekcji krążka międzykręgowego kręgosłupa LS. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 30 chorych (17 kobiet i 13 mężczyzn) w wieku 28-87 lat (58 ±15 lat) przebywających na turnusie rehabilitacyjnym. Wszyscy badani przebyli resekcję krążka międzykręgowego na poziomie LS w latach od 2012 do 2016 roku. U wszystkich włączonych do badania dokonano oceny ultrasonograficznej grubości mięśnia TrA, współczynnika aktywacji, procentowej zmiany grubości mięśnia, oceny jakości życia SF-36, oceny komponenty bólowej w skali VAS oraz do oceny sprawności wykorzystano skalę Barthel. Wszyscy badani zostali skierowani na 3-tygodniową terapię połączoną z reedukacją kontroli motorycznej uwzględniającą trening mięśni głębokich. Badania wykonano przed i po przeprowadzonej fizjoterapii w oparciu o autorski program ćwiczeń. Wyniki i wnioski: Procent zmiany grubości mięśnia TrA w pierwszym badaniu wynosił 15,84 ±0,1 %, natomiast po leczeniu 16,09 ±0,13 %. Między pomiarami nie odnotowano istotnie statystycznie różnic. W ocenie jakości życia pacjenci w pierwszym badaniu uzyskiwali średni wynik 113,23 ±28,07 pkt., natomiast w drugim 85,1 ±27,05 pkt. Różnica między wynikami była wysoce istotna statystycznie (p<0,001). Ocena komponenty bólowej w skali VAS wynosiła średnio w pierwszym badaniu 4,3 ±0,83 pkt., z kolei po interwencji 2,83 ±1,04 pkt. Różnica w pomiarach była wysoce istotna statystycznie (p<0,001). Ocena poziomu niepełnosprawności za pomocą skali Barthel ze średnim wynikiem 93,66 ±8,4 pkt. wykonana w badaniu pierwszym świadczyła o pełnej sprawności badanych osób. Przeprowadzona u chorych operowanych z powodu konfliktu korzeniowo-dyskowego kręgosłupa LS autorska terapia, wpływa korzystnie na zmianę grubości mięśnia TrA zarówno w skurczu jak i w spoczynku, wpływa również na obniżenie poziomu dolegliwości bólowych i poprawia jakość życia.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2019, 23(1); 4-10
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ultrasonographic evaluation of transverse abdominal muscle thickness and quality of life in patients with osteoarthritis of the large joints depending on age
Ocena ultasonografi czna grubości mięśnia poprzecznego brzucha oraz jakości życia u chorych z chorobą zwyrodnieniową dużych stawów w zależności od ich wieku
Autorzy:
Golec, Joanna
Mazur, Justyna
Turzański, Damian
Golec, Justyna
Masłoń, Agata
Szczygieł, Elżbieta
Czechowska, Dorota
Kuzaj, Artur
Golec, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790829.pdf
Data publikacji:
2019-03-08
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
eldery people
quality of life
TrA muscle
deep muscle training
osoby starsze
jakość życia
USG m. TrA
trening mięśni głębokich
Opis:
Introduction: The aim of the study was to evaluate quality of life and changes in transverse abdominal muscle thickness depending on the age of patients’ subjected to physiotherapy with elements of central stabilisation. Material and methods: The study involved 35 persons divided into 2 groups: under the age of 60 (n=16, mean age 43 ± 12) and above 60 (n=19, mean age 68 ± 5 years) treated at the Whole-body Rehabilitation Unit. The aim of hospitalisation was to rehabilitate large joints in the course of osteoarthritis. All those involved in the study assessed the quality of life subjectively using the SF-36 questionnaire; ultrasound evaluation of transverse abdominal muscle thickness (TrA) was performed, and additionally, activation ratio and percentage changes in muscle thickness were determined. Results and conclusions: In the group of patients above the age of 60, the average difference in thickness of the muscle (TrA) measured between rest and contraction was 0.07±0.06 mm in exam 1, and 0.06 ±0.05 mm in exam 2. In the assessment of quality of life, the patients obtained the mean score of 103.5 ± 16.08 points and after the physiotherapy, the mean score was 93.4 ± 17.2 points. In the group of people below the age of 60, in exam 1, the average difference in the thickness of the TrA muscle measured between rest and contraction was 0.08 ± 0.06 mm and in exam 2, 0.09 ± 0.06 mm. In the assessment of quality of life, patients received an average score of 91.8 ±26.7 points in exam 1, and 86.1 ± 28.19 points in the second one. After the application of the physiotherapy programme with elements of deep muscle training, quality of life improved significantly in both groups. The TrA muscle thickness changed positively, especially in the group of people age 60 and above.
Wstep: Celem pracy była ocena jakości życia oraz zmian grubości mięśnia poprzecznego brzucha w zależności od wieku u osób poddanych fizjoterapii z elementami stabilizacji centralnej. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 35 osób podzielonych na dwie grupy: poniżej 60 roku życia (r.ż.) (n=16, średnia 43 ±12 lat) oraz powyżej 60 r.ż. (n=19, średnia 68 ±5 lata) leczonych na Oddziale Rehabilitacji Ogólnoustrojowej. Celem hospitalizacji była rehabilitacja w przebiegu choroby zwyrodnieniowej dużych stawów. Wszyscy włączeni do badania oceniali subiektywnie jakość życia za pomocą kwestionariusza SF-36, dokonano ultrasonograficznej oceny grubości mięśnia poprzecznego brzucha (TrA), dodatkowo wyznaczono współczynnik aktywacji oraz procentowe zmiany grubości mięśnia. Wyniki i wnioski: W grupie chorych powyżej 60 r.ż. w badaniu I średnia różnica w grubości mięśnia TrA mierzona między spoczynkiem, a skurczem wyniosła 0,07 ±0,06 mm., w II badaniu 0,06 ±0,05 mm. W ocenie jakości życia pacjenci uzyskali średni wyniki 103,5 ±16,08 pkt. a po zastosowanej fizjoterapii średni wynik wyniósł 93,4 ±17,2 pkt. W grupie osób poniżej 60 r. ż. w I badaniu średnia różnica w grubości mięśnia TrA mierzona między spoczynkiem a skurczem wyniosła 0,08 ±0,06 mm a badaniu II 0,09 ±0,06 mm. W ocenie jakości życia pacjenci uzyskali średni wynik 91,8 ±26,7 pkt. w I badaniu a w kolejnym 86,1 ±28,19 pkt. Po zastosowaniu programu fizjoterapii z elementami treningu mięśni głębokich w obydwu grupach badanych jakość życia uległa wyraźnej poprawie. Korzystnie zmieniła się grubość mięśnia TrA, szczególnie w grupie osób powyżej 60 r.ż.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2019, 23(2); 10-16
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies