Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Leszek Brogowski" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Sztuki Niezborne i Praktyka Dokumentu (1882–1893)
Sans Documents, Pas d’Incohérents
Autorzy:
Taunay, Corinne
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424701.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Andrzej Pierzgalski
Leszek Brogowski
Album primaaprilisowy
Alphons Allais
Niezborni
pułapki dokumentu
monochrom
April Fools’ Day Album
Incoherents
trap of document
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 20; 254-289
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
English Summary
Autorzy:
Taunay, Corinne
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424330.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Andrzej Pierzgalski
Leszek Brogowski
Album primaaprilisowy
Alphons Allais
Niezborni
pułapki dokumentu
monochrom
April Fools’ Day Album
Incoherents
trap of document
Opis:
Incoherent Arts and the Practice of Document(1882-1893)
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 20; 290-291
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edycja 3 – Założenia Programowe
Edition 3 – Program Assumptions / Édition 3 – Hypothèses du Programme
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424697.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Andrzej Pierzgalski
Leszek Brogowski
Album primaaprilisowy
Alphons Allais
Niezborni
pułapki dokumentu
monochromom
April Fools’ Day Album
Incoherent
trap of document
monochrom
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 20; 208-214
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwadratura Koła Jedynego Polaka: Paweł Petasz (1951–2019)
La Quadrature du Cercle de l’Unique Polonais: Pawel Petasz (1951-2019)
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/995532.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
paweł petasz
mail art
conceptual art
el gallery
elbląg
artists' books
commonpress
potlatch
Opis:
Paweł Petasz - był jedynym Polskim artystą światowego ruchu mail art, który nie tylko w nim uczestniczył, ale i nadawał mu kształt, formował jego granice artystyczne, a także zakres znaczeniowy samego pojęcia mail art. Jakkolwiek znany w świecie, nie doczekał się dotąd uznania w Polsce. Materiał prezentowany w sekcji Gallery w numerze 22 czasopisma Sztuka i Dokumentacja jest pierwszych całościowym opracowaniem na temat jego pracy twórczej. Główny jego wkład w rozwój światowej sieci mail art stanowi utworzenie magazyny Commonpress, ale może przede wszystkim ustanowienie zasad, na jakich mógł on być publikowany. Commonpress mianowicie był darem Petasza-artysty konceptualnego oddanego innym twórcom, przekazanym im do dalszego użytkowania. Dalej tak może on funkcjonować, gdyż idea nie ma granic. Dlatego rozumienie i interpretacja jego dzieła może być prowadzona w oparciu o wzór idei potlatch.
Paweł Petasz - was the only Polish artist of the global mail art movement, who not only participated in it, but also shaped it, shaped its artistic boundaries, as well as the meaning range of the concept of mail art itself. Although known in the world, it has not been recognized in Poland so far. The material presented in the Gallery section in issue 22 of the Sztuka i Dokumentacja magazine is the first comprehensive study on his creative work. His main contribution to the development of the global mail art network is the creation of the Commonpress magazine, but perhaps most of all the establishment of rules on which it could be published. Commonpress was a gift from Petasz - a conceptual artist devoted to other creators, transferred to them for further use. It can still function this way, because the idea has no limits. Therefore, the understanding and interpretation of his work can be based on the pattern of the idea of a potlatch.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 262-301
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archiwa Lefevre Jean Claudea
Lefevre Jean Claudes Archives
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424746.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Lefevre Jean Claude
archiwum
ankieta
krytyka wystawiennictwa
tekst w sztuce
archive
questionnaaire
exhibition critique
art text
Opis:
Posługiwanie się przez artystów ankietą jest symptomatyczne dla przemian sztuki w drugiej połowie XX wieku, bo ujawnia ono wyraźny zwrot zainteresowań od wyobraźni ku rzeczywistości i wpisuje artystów w postawy bliskie badaniom społecznym. W tej edycji Galerii im. Andrzeja Pierzgalskiego reprodukujemy opublikowaną w 1982 roku przez Lefevre Jean Claude’a broszurę. Jest ona właśnie efektem ankiety, przeprowadzonej w paryskim środowisku artystów na temat ich ówczesnego stosunku do praktyki wystaw. Odpowiedzi na ankietę pokazują, że krytyczna refleksja nad wystawą znajdowała się wówczas w centrum uwagi. W kontekście kontestowania roli wystawy w praktyce artystycznej ankieta ta jest cennym świadectwem różnorakich prób przekraczania wystawy, aby dostosować ją do nowych form sztuki, aby przezwyciężyć koncepcję dzieła jako przedmiotu oraz aby osłabić władzę instytucji i rynku nad sztuką. W 1983 roku Lefevre Jean Claude tworzy LJC Archives. Są one nie tylko miejscem gromadzenia dokumentów, ale także metodą pracy artystycznej, organizującą w spójną całość publikacje dokumentów sztuki, którym artysta nadaje zróżnicowane formy: kalendarzy, książek, ulotek, broszur, plansz itp. W jego sztuce zaciera się granica między dokumentem sztuki i dziełem. Radykalizując postawy konceptualne, artysta skrupulatnie przestrzega postulatu, że dzieło sztuki jest efektem procesu twórczej myśli, której nosi w sobie ślady, a materialny przedmiot traktuje jako znak niepowodzenia w łańcuchu refleksyjnym, mającym doprowadzić do możliwej jego prezentacji. Dlatego prace jego mają wyłącznie formę pisma, ale są to teksty do czytania, a nie do oglądania; jednym z jego oryginalnych wynalazków jest lektura jako wystawa.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 305-352
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
André Cadere: Rozpocząć Sztukę od Nowa. Komentarz do Konferencji z Louvain
André Cadere: To Begin Art from Scratch. A Comment upon the Conference in Louvain
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
André Cadere,
sztuka konceptualna,
sztuka krytyczna,
teoria instytucjonalna,
dokumentacja,
certyfikacja,
komodyfikacja,
utowarowienie
Conceptual Art,
critical art,
institucional theory,
documentation,
certification,
commodification
Opis:
Wychodząc od opublikowanego w 1974 roku tekstu André Cadere pod tytułem Prezentacja pracy. Sposoby jej użycia, drugie wydanie Dokumentów Artystów w Galerii im. Andrzeja Pierzgalskiego przedstawia mało w Polsce znaną pracę tego artysty. Reprodukowany tutaj dokument nie zastępuje dzieła i nie jest równoważny praktyce artystycznej: ale nie jest on jedynie czymś wtórnym, bo jest także jednym z jego sposobów prezentacji własnej sztuki. Wygłoszony przez artystę na Uniwersytecie w Louvain wykład nie jest konstrukcją teoretyczną sensu stricto, której jego praktyka artystyczna byłaby realizacją; miał on jedynie na celu uwypuklenie pojęć i refleksji naturalnie zawartych w jego codziennej praktyce sztuki. A praktyka Cadere otwierała nowy sposób tworzenia i prezentowania sztuki, którego istotą było całkowite uwolnienie jej od instytucji takich, jak galeria, muzeum czy centrum sztuki. Pozwalającą na to metoda opierała się na założeniu, że każdy uczyniony z tej pracy użytek jest pewnym sposobem jej prezentacji. Jego sztuka nie potrzebuje przestrzeni wystawowej innej, niż jakakolwiek przestrzeń, w jakiej się on znajduje, a miejsce dzieł zajęły w niej wielobarwne, złożone z segmentów drążki, tworzone według ściśle określonego systemu, którego elementem był także błąd. Tym sposobem dzieło traciło swe uprzywilejowane miejsce w centrum uwagi i w przestrzeni, a jego misją nie miało już być niesienie treści narratywnych i jakości estetycznych, lecz skupienie uwagi na przestrzeni, w której jest ono prezentowane. Drążki Cadere nie potrzebują ani postumentów, ani galeryjnych ścian, bo każdy sposób ich użycia jest zarazem pełnoprawnym sposobem ich prezentacji: mogą być oparte o ścianę, w galerii lub w jakiejkolwiek innej przestrzeni, położone na stole lub na podłodze, mogą też być niesione przez samego artystę na ulicy, w mieście, czy w przestrzeniach jakichkolwiek instytucji, w muzeum; mogą też znaleźć dla siebie miejsce poza salami wystawienniczymi, nie tracąc ani sensu ani wartości, a nawet przeciwnie, nabierając właściwego im znaczenia. Ta antropologiczna koncepcja sztuki opuszczającej ramy instytucjonalne, aby przeniknąć do codziennej rzeczywistości, podważa dominującą ciągle jeszcze w społeczeństwach zachodnich koncepcję socjologiczną, zgodnie z którą to właśnie instytucje „świata sztuki” nadają ostatecznie status dzieł różnym przedmiotom. Odmawiając instytucjom tego typu władzy, Cadere stał się dla nich samych rodzajem zagrożenia i wielokrotnie spotykał się z ich strony z brutalnymi reakcjami: niejednokrotnie zakazywano mu wstępu na wernisaż lub wręcz „wypraszano” manu militari z ich przestrzeni. Ale jego sztuka była nie tylko eksperymentalną prowokacją zwróconą przeciwko instytucjom sztuki; proponowała ona także radykalnie odmienną jej ekonomię, odrzucając miedzy innymi praktykę podpisu artysty na samym dziele, kluczowy element fetyszyzacji dzieła jako towaru na rynku sztuki, i zastępując go certyfikatem sporządzonym przez notariusza, przewidującym również ewentualną rekonstrukcję drążków w wypadku ich zaginięcia lub zniszczenia. Opierając się na tych fundamentach, Cadere proponował dogłębne przemyślenie doświadczenia sztuki w kontekście epoki, w której przyszło mu żyć. Był świadom tego, że praktyka jaką wymyślił i wdrażał w życie miała charakter nierozłącznie artystyczny i polityczny, a jego krytyczna postawa w największym może stopniu dotyczyła pytań o przyszłość kultury, którą Cadere wiązał ze sferą widzenia, decydującym doświadczeniem epoki reklam, telewizji i rozwoju mass mediów. Wyzwolił sztukę z wąskiego kręgu instytucji sztuki poszerzając granice pola artystycznego, określonego przez możliwość poznania rzeczywistości za sprawą widzenia. „Dlatego widzenie, sztuka, malarstwo są w pierwszej linii walki ideologicznej”, mówił w Louvain, podkreślając znaczenie sfery widzenia dla kształtu kultury: „Praca tu prezentowana” – mówił – „trzyma się na uboczu, pozwalając ujawnić się naturze miejsca, gdzie się znajduje, oraz widza, który na nią patrzy.”
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 281-291
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbigniew Dłubak. Od sensu ukonstytuowanego do konstytucji sensu
Zbigniew Dłubak. From A Constituted Sense To The Sense Constitution
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424605.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
ZBIGNIEW DLUBAK
ABSTRACT PAINTING
EMPTY SIGN
SOURCE OF MEANING
ART IDEA
CONCEPTUAL PHOTOGRAPHY
POLISH ART AVANT-GARDE
ART BEYOND MEANING
ART BEYOND INFORMATION
ART BEYOND EXPRESSION
ART BEYOND ESTHETICS
ART BEYOND STYLE
DESYMBOLISATION
PHENOMENOLOGY OF PAINTING
SEMIOTICS OF ART
TAUTOLOGY
DIFFERANCE
Opis:
The article is based upon his translation of a French text published in 1994. The text was part of a catalogue featuring an individual exhibition by Zbigniew Dlubak in Maison des expositions de Genas. There were some minimal changes introduced by the author to the original work entitled “Du sens constitué à la constitution du sens.” The text highlighted the originality of the artist's inspirations: on the one hand — similarly to other conceptualists in 1960-1970 — Dłubak was interested in semiotics and linguistics. However he was more captivated by Jakobson and Mukarowsky than Ayer and Wittgenstein. On the other hand, in a similar way to some 20th century painters, he intuitively discovered the procedures of phenomenology. Dlubak's contribution to conceptual art is based on a 'structural-painterly' approach to art, which is reminiscent of Maurice Merleau-Ponty's philosophy. According to this French philosopher, language signs are 'forms in blanco'. For Dlubak, a work of art is an 'empty sign', which will acquire meaning during a process which Dlubak equaled with the work of art itself. The artist suggested an original—phenomenological—concept of aesthetic experience, which was based on the idea of stepping outside 'the world of meaning' in a search for the source where the sense of art is constituted. The discovery of the process in which the sense of art emerges and understanding its mechanisms, stand in opposition to aesthetic concepts, as these aesthetic concepts find the style as the main goal of art creation and assume that for an artist a specific style represents a specific way of thinking. Breaking away from the stylistic focus and from thinking in the categories of style, is one of the most significant elements of creation according to Dlubak; a style is an ossified and fossilised sense. One of his characteristic strategies, which is aimed at overcoming the category of style, is a parallel and concurrent use of painting and photography. He underlined the overlapping of artistic and cognitive processes and by doing so, Dlubak arrived at an original concept—not very new in the history of aesthetic thought—which sees art as ‘principle to the liveliness of one’s mind’.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 55-62
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marginesy, minima, media, itp. O politycznym znaczeniu sztuki konceptualnej
Margins, Minima, Media etc. The Political Meaning of Conceptual Art
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424527.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
sztuka konceptualna
polityka
sztuka polityczna
marginesy kultury
kultura alternatywna
przestrzeń społeczna
krytyczna swiadomość
fotografia
minimalizm
mass media
nominalizm
Opis:
This article focuses upon the issue of the political meaning of art. It discusses the possibility of making art political. It also attempts to define the ways in which political art functions and points out two ways: as undertaking a political topic or as a form which adopts a political meaning. The research field of the article is the period 1960-1980 when art was especially political, and conceptual art in particular. Even though conceptual art fairly rarely refers directly to politics, its political content has a deeper, philosophical character. The article concentrates on the following aspects of art from the period 1960-1980: 1. The choice of the artist to occupy a position on the margin of society, contradicting the myth of the artist-genius, surrounded by glory, success and the recognition of society 2. The stance of the artist as the organiser of “artistic life”: galleries, archives, festivals, exhibitions, etc. 3. The concept of art as a specific kind of research on reality, which would then allow art to be properly placed within a university structure and treat the teaching of it as a form of an artistic practice. 4. The analytic tendency to research media used by art. 5. Problematic issues relating to the body, which, contrary to dominating models, is present in many conceptual art projects. 6. The self-reflective stance of the artist towards art, a stance that aims to criticise the term and to confront the social artistic practice, which was a feature of artistic conflict during the period 1960-1980. The conclusion points out one particular and at the same time, typical form of conceptual art which was the artist’s book. This kind of book is political by its form and is an example of making discourse political by the way art acts, not necessarily by undertaking a political discussion.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2013, 8; 9-19
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galeria im. Andrzeja Pierzgalskiego. Dokumenty Artystów 5. Założenia programowe 5
Galerie dédiée à Andrzej Pierzgalski. Documents d’Artistes 5. Hypothèses du programme 5
Andrzej Pierzgalski Gallery. Artists’ Documents 5. Programme Assumptions 5
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127571.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
artists’ books
mail art
paweł petasz
democratization of culture
do-it-yourself aesthetics
conceptual art
fluxus
andrzej pierzgalski
Opis:
Założenia programowe piątej edycji Galerii w czasopiśmie Sztuka i Dokumentacja, dotyczą książki artysty. W odróżnieniu od książek artystycznych, których podstawowym założeniem jest stworzenie unikalnej formy estetycznej, a które często są drogimi, dużymi produkcjami znanych wydawców publikacji o sztuce, książka artysty jest produkcją własną, opartą na własnych możliwościach i koncepcji wynikającej z warunków społecznych, w jakich dana publikacja jest wytwarzana. Przykładem poddanym analizie i opracowaniu w tym wydaniu Galerii jest działalność artystyczna Polskiego artysty sztuki konceptualnej i mail art - Paweł Petasz. Był on twórcą prac-kolaży, a także licznych self-published swoich własnych książek artysty, oraz instigatorem magazynu Commonpress, który stał się zbiorowym dziełem artystów mail art działających na całym świecie. Celem piątej edycji Galerii jest przybliżenie dokonań artystycznych Petasza, tak aby na tej podstawie dokonać prób nowych interpretacji tego rodzaju aktywności artystycznej, reewaluacji tej formy twórczości w kontekście współczesnego świata sztuki.
The program assumptions of the fifth edition of the Gallery in the Sztuka i Dokumentacja journal concern the artist's book. Contrary to art books, the basic assumption of which is to create a unique aesthetic form, and which are often expensive, large productions of well-known publishers of art publications, the artist's book is his own production, based on his own abilities and concept resulting from the social conditions in which a given publication is produced. An example analyzed and elaborated in this edition of the Gallery is the artistic activity of the Polish artist of conceptual art and mail art - Paweł Petasz. He was the creator of collage works, as well as numerous self-published works of his own artist’s books, and the instigator of Commonpress magazines, which became a collective work of mail art artists active around the world. The aim of the fifth edition of the Gallery is to present Petasz's artistic achievements, so as to make attempts on this basis for new interpretations of this type of artistic activity, and to re-evaluate this form of creativity in the context of the contemporary art world.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 184-195
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GALERIA im. ANDRZEJA PIERZGALSKIEGO. Dokumenty Artystów 4. Edycja 4 – Założenia Programowe
ANDRZEJ PIERZGALSKI GALLERY. Artists’ Documents 4. Edition 4 – Program Assumptions GALERIE dédiée à ANDRZEJ PIERZGALSKI. Documents d’Artistes 4. Édition 4 – Hypothèses du Programme
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424546.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
galeria im. Andrzeja Pierzgalskiego
Dokumenty Artystów 4
Andrzej Pierzgalski gallery
Artists’ Documents 4
galerie dédiée à Andrzej Pierzgalski Documents d’Artistes 4
Lucy R. Lippard
Kynaston McShine
Information
Opis:
W szczególnie napiętym kontekście społecznym i politycznym w Stanach Zjednoczonych (wojna w Indochinach i ruchy walczące o prawa obywatelskie), obieg materialnie niepozornych dokumentów, zwłaszcza druków, umożliwiony popularyzacją kserokopii w latach sześćdziesiątych, pozwolił zniwelować hierarchie w debacie o sztuce i społeczeństwie, co pociągnęło za sobą przekształcenia zarówno w praktykach artystycznych, jak i w sposobie uprawiania krytyki sztuki: taką tezę postawiła Marie Adjedj w pracy doktorskiej, napisanej pod kierunkiem Evelyne Toussain i obronionej na uniwersytecie Aix Marseille w styczniu 2019 roku. W niniejszym, zaproponowanym i opracowanym przez nią artykule, został poddany analizie kluczowy dokument pochodzący z tego czasu: oryginalny przykład krytyki sztuki zredagowany z upoważnienia Lucy R. Lippard według jej instrukcji.
During a particularly tense social and political context in the United States (the war in Indochina and Civil Rights movement protests), the circulation of materially inconspicuous documents, especially prints, made possible by the popularisation of photocopying in the 1960s, helped to eliminate certain hierarchies in the debate on art and society, which attracted transformation in both artist making and the way of practicing art criticism: this is the thesis put by Marie Adjedj in her doctoral dissertation, written under the supervision of Evelyne Toussain and defended at the Aix Marseille University in January 2019. In this article, proposed and elaborated by her, a key document of that time is analysed: an original example of art criticism edited under the authority of Lucy R. Lippard according to her instructions.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 192-195
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies