Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "czynności operacyjno-rozpoznawcze" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Glosa do wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 10 listopada 2016 r., sygn. VI Ka 431/16 (aprobująca)
    Autorzy:
    Buczek, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933555.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-15
    Wydawca:
    Akademia Policji w Szczytnie
    Tematy:
    glosa
    przeszukanie
    czynności operacyjno-rozpoznawcze
    lustracja pomieszczenia
    kodeks postępowania karnego
    Opis:
    Przedmiotem opracowania jest glosa aprobująca do wyroku sądu odwoławczego, w którym sąd wyraźnie zanegował możliwość wykonywania w ramach czynności operacyjno-ozpoznawczych czynności lustracji pomieszczenia, nawet jeśli czynność ta była dokonywana przy dobrowolnym udostępnieniu pomieszczenia przez osobę uprawnioną do dysponowania nim.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2021, 141(1); 325-330
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zadania Policji w wykrywaniu przestępstwa stypizowanego w art. 299 ustawy z 6 czerwca 1997 r. — Kodeks karny w świetle ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu
    Autorzy:
    Jasiński, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45242464.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-28
    Wydawca:
    Akademia Policji w Szczytnie
    Tematy:
    pranie pieniędzy
    Generalny Inspektor Informacji Finansowej
    czynności operacyjno-rozpoznawcze
    czynności dochodzeniowo-śledcze
    krajowa ocena ryzyka
    Opis:
    Pranie pieniędzy stanowi proceder istotny dla sprawców indywidualnych i zorganizowanych grup przestępczych, ponieważ pozwala im funkcjonować w oparciu o zyski z przestępstw w długiej perspektywie czasowej, ale jednocześnie z tego powodu stanowi duże zagrożenie dla legalnego obrotu gospodarczego. Z tych względów od ponad trzech dekad tworzone są na świecie systemy przeciwdziałania z centralnym miejscem dla organów państwowych (AML). W Polsce od 20 lat system taki oparty jest o Generalnego Inspektora Informacji Finansowej. Z jego działań korzysta m.in. prokuratura i Policja. Związane jest to przede wszystkim z potrzebą wykorzystywania informacji do skomplikowanych postępowań przygotowawczych, ale także do czynności operacyjno-rozpoznawczych Policji. Nowa ustawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu precyzuje warunki współpracy wielu podmiotów, w tym GIIF, prokuratury i Policji, i uszczegółowia zasady transferu informacji między nimi, wytycza zakresy kompetencyjne i określa sposób wykorzystywania sektora prywatnego do celów zwalczania procederu. W niniejszym opracowaniu prezentuje się trzy kategorie zadań spełnianych przez Policję w wykrywaniu przestępstwa prania pieniędzy, które umiejscawia się w systemie AML. Po pierwsze, są to czynności operacyjno-rozpoznawcze, których nie definiuje bezpośrednio ustawa z 1 marca 2018 r., ale ich wyniki kierowane są także do GIIF i mogą mieć duże znaczenie dla systemu AML. Po drugie, są to zadania wynikające z komunikacji bezpośredniej Policji z GIIF oraz czynności dochodzeniowo-śledcze prowadzone po zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa prania pieniędzy. Wreszcie po trzecie, są to zadania związane z tworzeniem i wykorzystywaniem (także w procesie wykrywania przestępstwa) krajowej oceny ryzyka prania pieniędzy oraz wynikające ze strategii przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2022, 145(1); 44-61
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieletni jako poufne osobowe źródła informacji polskiej Policji. Cz. 2
    Autorzy:
    Horosiewicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933576.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-02
    Wydawca:
    Akademia Policji w Szczytnie
    Tematy:
    czynności operacyjno-rozpoznawcze
    policjant obsługujący osobowe źródło informacji
    przestępczość nieletnich
    poufne osobowe źródła informacji
    nieletni informatorzy
    Opis:
    W 1990 roku, w związku z dokonującymi się w Polsce przemianami ustrojowymi, kwestia korzystania z pomocy poufnych osobowych źródeł informacji (POZI) w zwalczaniu przestępczości budziła wiele kontrowersji. W efekcie w przygotowanym pospiesznie projekcie ustaw policyjnych, które uchwalono 6 kwietnia 1990 r., ograniczono się do przepisów zaledwie sygnalizujących możliwość korzystania przez Policję z tej metody prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych. Pomimo kolejnych modyfikacji istniejącego systemu tzw. prawa policyjnego, dokonanych na przestrzeni blisko 30 lat, do korzystania z POZI nadal uprawnia tylko jeden artykuł ustawy o Policji, który stanowi, że: „Policja przy wykonywaniu swych zadań może korzystać z pomocy osób nie będących policjantami”. Lakoniczność tak sformułowanego przepisu jest szczególnie widoczna na tle precyzyjnych i zrozumiałych regulacji prawnych dotyczących tej sfery, obowiązujących w innych państwach, a w szczególności w Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Stanach Zjednoczonych Ameryki. Korzystanie z pomocy nieletnich informatorów nie uregulowano również na poziomie wewnętrznych, niejawnych (lub: tajnych) przepisów policyjnych, co utrudnia policjantom zwalczanie przestępczości nieletnich. Celem badań było ustalenie, czy obowiązujących w Polsce uwarunkowania prawne uniemożliwiają korzystanie z pomocy POZI będących osobami nieletni. Przeprowadzona analiza doprowadziła do wniosku, że brak jest przeszkód natury prawnej, ale korzystanie z nieletnich POZI powinno być uzależnione od spełnienia określonych warunków.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2021, 142(2); 126-140
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieletni jako poufne osobowe źródła informacji polskiej Policji. Cz. 1
    Autorzy:
    Horosiewicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933516.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-15
    Wydawca:
    Akademia Policji w Szczytnie
    Tematy:
    czynności operacyjno-rozpoznawcze
    policjant obsługujący osobowe źródło informacji
    przestępczość nieletnich
    poufne osobowe źródła informacji
    nieletni informatorzy
    Opis:
    W 1990 r., w związku z dokonującymi się w Polsce przemianami ustrojowymi, kwestia korzystania z pomocy poufnych osobowych źródeł informacji (POZI) w zwalczaniu przestępczości budziła wiele kontrowersji. W efekcie w przygotowanym pospiesznie projekcie ustaw policyjnych, które uchwalono 6 kwietnia 1990 r., ograniczono się do przepisów zaledwie sygnalizujących możliwość korzystania przez Policję z tej metody prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych. Pomimo kolejnych modyfikacji istniejącego systemu tzw. prawa policyjnego, dokonanych na przestrzeni blisko 30 lat, do korzystania z POZI nadal uprawnia tylko jeden artykuł ustawy o Policji, który stanowi, że: „Policja przy wykonywaniu swych zadań może korzystać z pomocy osób nie będących policjantami”. Lakoniczność tak sformułowanego przepisu jest szczególnie widoczna na tle precyzyjnych i zrozumiałych regulacji prawnych dotyczących tej sfery, obowiązujących w innych państwach, a w szczególności w Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Stanach Zjednoczonych Ameryki. Korzystanie z pomocy nieletnich informatorów nie uregulowano również na poziomie wewnętrznych, niejawnych (lub: tajnych) przepisów policyjnych, co utrudnia policjantom zwalczanie przestępczości nieletnich. Celem badań było ustalenie, czy obowiązujące w Polsce uwarunkowania prawne uniemożliwiają korzystanie z pomocy POZI będących osobami nieletnimi. Przeprowadzona analiza doprowadziła do wniosku, że brak jest przeszkód natury prawnej, ale korzystanie z nieletnich POZI powinno być uzależnione od spełnienia określonych warunków.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2021, 141(1); 19-31
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gra operacyjna, kombinacja operacyjna i dezinformacja jako metody pracy operacyjnej
    Autorzy:
    Horosiewicz, Krzystof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925825.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-26
    Wydawca:
    Akademia Policji w Szczytnie
    Tematy:
    czynności operacyjno-rozpoznawcze
    kombinacja operacyjna
    gra operacyjna
    dezinformacja
    policjant obsługuj ący osobowe źródło informacji
    osobowe źródło informacji
    Opis:
    Zdarza się, że policjanci, w tym słuchacze kursów specjalistycznych, relacjonując przebieg wykonywanych czynności operacyjno-rozpoznawczych, posługiwali się określeniem „gra operacyjna”. Z ich wypowiedzi wynikało, że zupełnie błędnie używali tego pojęcia, nie rozumiejąc przy tym istoty kombinacji operacyjnej. Literatura i materiały prasowe dotyczące dramatycznych relacji policjantów, którzy posługiwali się pojęciami gry operacyjnej i dezinformacji, pogłębiają istniejący zamęt pojęciowy. Tymczasem używane przez nich określenia „gra operacyjna” i „dezinformacja” były po prostu kolokwializmami, a celem autorów i ich rozmówców nie było definiowanie tych pojęć. Aby w przyszłości używano ich we właściwy sposób, należy wyjaśnić ich rzeczywiste znaczenie. W artykule opisano, czym jest kombinacja operacyjna i gra operacyjna, wskazując przy tym potrzebę ponownego zdefiniowania kombinacji operacyjnej w zarządzeniu pf-634 komendanta głównego Policji w sprawie metod i form wykonywania przez Policję czynności operacyjno-rozpoznawczych. Omówiono również, na czym polega dezinformacja, będąca jednym z celów kombinacji operacyjnej. Wskazano, czym różnią się kombinacja operacyjna i gra operacyjna oraz w jakich okolicznościach i w jaki sposób te metody pracy operacyjnej mogą być ze sobą powiązane. W podsumowaniu autor sugeruje, aby — w oczekiwaniu na zmiany ustawowe — wskazać obowiązujące reguły postępowania, dokonując uregulowań na poziomie przepisów wewnętrznych poprzez zebranie rozproszonych przepisów oraz ich interpretacji.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2018, 3(131); 41-53
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies