Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sekularyzacja    " wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Przywracanie porządku – kontrrewolucja w myśli Plinio Corrêi de Oliveira
Autorzy:
Kofin, Mateusz Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421141.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
rewolucja
kontrrewolucja
sekularyzacja
Opis:
CEL NAUKOWY: W artykule podjęto analizę koncepcji rewolucji i kontrrewolucji brazylijskiego myśliciela Plinio Corrêi de Oliveira. PROBLEMY I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy stanowi pytanie o aktualność kontrrewolucji proponowanej przez Doktora Plinio w XXI w. W artykule posłużono się metodą analizy treści tekstu źródłowego, pracy Rewolucja i Kontrrewolucja oraz papieskich encyklik. PROCES WYWODU: Praca składa się z trzech zasadniczych części, w pierwszej przypomniane zostaną przyczyny kryzysu głoszone przez myśliciela, w drugiej istota kontrrewolucji, w ostatniej jej aktualność w dobie XXI w. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Rewolucja jest procesem powszechnym, składającym się na przestrzeni wieków z kilku etapów, których metafizycznymi wartościami są pycha i zmysłowość. W celu zaprzestania działania rewolucji potrzebna jest skuteczna kontrrewolucja zaprowadzająca porządek, której podstawową siłę stanowi Kościół katolicki. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Kontrrewolucja proponowana przez brazylijskiego myśliciela w dobie XXI w. zachowuje swą aktualność i potrzebę zaprowadzania, gdyż pojawiają się nowe poważne zagrożenia, jak wskazywana przez Jana Pawła II – kultura śmierci.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 27; 143-156
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma kultu a "ujęzykowienie sacrum": (anty)rytualny faktor sekularyzacji
Autorzy:
Dekert, Tomasz Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421250.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
reforma liturgiczna
rytuał
sekularyzacja
?ujęzykowienie sacrum?
Opis:
CEL NAUKOWY: Artykuł będzie miał na celu podjęcie pytania o znaczenie przemian, jakie nastąpiły w liturgii katolickiej po Soborze Watykańskim II, dla procesów sekularyzacyjnych w świecie katolickim. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Zgodnie z tezą J. Habermasa modernizacyjna sekularyzacja na poziomie społecznym dokonuje się za pośrednictwem „ujęzykowienia sacrum”, tj. przejęcia funkcji integracyjnych i ekspresywnych rytuału przez językowe działanie komunikacyjne (debatę i konsens). Opierając się na tej tezie, a także stosując narzędzia semiotyczno-antropologiczne zaczerpnięte z teorii rytuału Roya A. Rappaporta, będę chciał sprawdzić, czy i na ile posoborowa reforma liturgii – pojmowana wąsko, tzn. wyłącznie na płaszczyźnie oficjalnie wprowadzonych zmian i ich implikacji – wiązała się z, przyczyniała się do, lub też po prostu dokonywała „ujęzykowienia” katolickiego sacrum. PROCES WYWODU: Wywód obejmuje w pierwszym rzędzie charakterystykę teorii Habermasa i Rappaporta. Następnie przechodzi do interpretacji dwóch zasadniczych wymiarów reformy liturgicznej: samego faktu głębokiej zmiany rytualnej poprzedzonej problematyzacją formy liturgicznej w obrębie dyskursów eksperckich oraz zmian w samym rytuale na poziomie rezygnacji ze znacznej części języka gestu, zniesienia bezwzględnej obligatoryjności rubryk i otwarcia liturgii na inwencję celebransa(ów) i zgromadzenia. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Widziane przez pryzmat koncepcji Habermasa i Rappaporta teoretyczne i praktyczne podejścia do liturgii w okresie przedsoborowym oraz w ramach samej reformy okazują się stanowić modelowy przykład „ujęzykowienia sacrum” i derytualizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Reforma liturgiczna miała (ma) znaczący, aktywny i wielopoziomowy udział w procesach sekularyzacyjnych zachodzących w Kościele katolickim. Mają one wymiar przede wszystkim osłabienia lub dekonstrukcji katolickiego świata odniesień sakralnych, a w każdym razie jego obowiązywalności i odporności na relatywizację i indywidualizację.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 27; 125-142
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa ewangelizacja jako przezwyciężenie sekularyzacji Kościoła
Autorzy:
Musiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421139.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
nowa ewangelizacja
ewangelizacja
sekularyzacja
Kościół
Jezus Chrystus
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest prezentacja wyników badań nad nową ewangelizacją (oraz ewangelizacją), a zwłaszcza zweryfikowanie, czy, a jeśli tak, na jakie sposoby nowa ewangelizacja przezwycięża lub może przezwyciężyć sekularyzację Kościoła. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule zastosowano przegląd materiałów źródłowych oraz opracowań, a zwłaszcza analizę dokumentów Kościoła (głównie Soboru Watykańskiego II oraz papieży), a także literatury przedmiotu będącej spisanym doświadczeniem katolickich praktyków nowej ewangelizacji zdolnych do oddania swojej refleksji w sposób poważny i naukowy. PROCES WYWODU: W procesie wywodu wykorzystana została analiza materiałów źródłowych oraz wtórnych. Rozpoczyna się on omówieniem terminów przywołanych w tytule, a kończy wysnuciem wniosków. W jego trakcie nakreślone zostały niektóre z najważniejszych aspektów związanych z nową ewangelizacją. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Proces argumentacji kończy się stwierdzeniem, że nowa ewangelizacja jest sposobem na przezwyciężenie sekularyzacji Kościoła. Rzeczywistość niesiona przez nową ewangelizację – nowe życie, osobista relacja z Bogiem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym – wraz z towarzyszącymi jej aspektami, posiada wielką moc i wywiera na wiele sposobów znaczący wpływ na współczesną umysłowość świecką, przemieniając jej myślenie i działanie w kategorie nie-sekularne. Realizacja wizji nowej ewangelizacji stanowi jednak dla Kościoła niebagatelne wyzwanie. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zaprezentowane wyniki badań można nazwać innowacyjnym spojrzeniem na rolę Kościoła – podkreślającym jego rolę misyjną. Nakreślona wizja nowej ewangelizacji jest jednak mocno osadzona w dokumentach Kościoła i nauczaniu papieży po Soborze Watykańskim II. Z uwagi na ograniczenia wielkościowe nie omówiono w artykule wszystkich aspektów nowej ewangelizacji, a niektóre z przedstawionych znacząco skrócono – z tego powodu jedne i drugie domagają się dalszych badań (szczegółowe rekomendacje zawarto na końcu artykułu).
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 27; 101-123
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksja nad drogą wyjścia z kryzysu zeświedczenia
Autorzy:
Ciurej, Henryk Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421015.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sekularyzacja
zeświecczenie
sumienie
duchowość ignacjańska
Benedykt XVI
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest nakreślenie jednej z możliwych dróg wyjścia z kryzysu sekularyzacji. Tę drogę powinny podjąć środowiska osób wierzących i związanych z Kościołem. Proponowane rozwiązanie idzie w duchu ignacjańskim w kierunku „zacieśnienia szyków”. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podniesiony problem dotyczy sekularyzacji. Odniesiono go do aspektów indywidualnych. Metodą badawczą jest analiza i synteza wybranych tekstów w zakresie przedmiotowego problemu. PROCES WYWODU: Wywód oparto na analizie i syntezie wybranych tekstów z pozycji wierzącego katolika. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku analizy stwierdza się, że sekularyzacja na poziomie indywidualnym, wiążąc się z wrażliwością sumienia, nie jest zjawiskiem nowym. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Jako drogę wyjścia z kryzysu sekularyzacji zaproponowano podjęcie podstawowego obowiązku wierzących, tj. indywidualnego rozwoju duchowego, kształtowania własnego sumienia w zgodzie z Ewangelią i dawania świadectwa życia chrześcijańskiego.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 27; 79-90
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys modelu teoretycznego procesów sekularyzacji w Kościele Katolickim
Autorzy:
Borkowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421060.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sekularyzacja
Kościół katolicki
teoria systemów
otoczenie
model badawczy
Opis:
  CEL NAUKOWY: Celem artykułu było opracowanie ogólnego zarysu teoretycznego modelu wpływu czynników sprzyjających pojawieniu się procesów sekularyzacyjnych w Kościele katolickim. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemem badawczym był wybór teorii będącej najlepszą podstawą konstruowania wspomnianego wyżej modelu. Zastosowane metody badawcze to: wtórna analiza danych, analizy logiczne, pogłębiony przegląd literatury naukowej. PROCES WYWODU: Wywód składa się z następujących części: 1. Wybór teorii stanowiącej podstawę konstrukcji modelu – wybrano teorię systemów społecznych. 2. Ponieważ na procesy zachodzące w każdym systemie istotny wpływ ma jego otoczenie, zostały przedstawione wpływy wybranych elementów otoczenia Kościoła katolickiego. 3. Wybrano dla powyższego celu badawczego, spośród innych możliwości, wizję Kościoła katolickiego jako systemu, w którym istnieją dwa podsystemy: duchowieństwo i laikat. 4. Przedstawiono, w jaki sposób procesy zachodzące w obu tych podsystemach sprzyjają sekularyzacji. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Została przedstawiona propozycja modelu badawczego procesów sekularyzacji w Kościele katolickim, która może być wykorzystana zarówno w badaniach polskich, jak i międzynarodowych porównawczych. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: 1. Teoria systemów jest wysoce przydatna w badaniach nad procesami sekularyzacji. 2. Zaproponowany model badawczy procesów sekularyzacyjnych wyczerpuje definicję innowacyjności. Jest on propozycją autorską. 3. Ze względu na zachodzące obecnie w społeczeństwie polskim procesy i trendy wskazane są dalsze badania nad sekularyzacją.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 27; 63-77
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przejawy sekularyzacji na przykładzie Polski
Autorzy:
Olearnik, Paula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420807.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sekularyzacja
religia w sferze publicznej
post-komunizm
demokratyzacja
transcendencja
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza religijności w Polsce przeszło dwadzieścia lat po upadku komunizmu i transformacji systemu totalitarnego w system demokracji zachodniej. Przytoczone w ramach tejże analizy argumenty wydają się wskazywać na to, iż pomimo pewnego spadku liczby wiernych uczestniczących w praktykach religijnych i życiu Kościoła, ewentualne przejawy sekularyzacji w Polsce nie dokonują się według wzorca, z jakim mamy w ostatnim czasie do czynienia na Zachodzie. Opisany w artykule przykład polskiej religijności wykazuje silne przywiązanie do sacrum w jego przed-modernistycznym sensie. Co więcej, Polska stanowi tu pewien model, chociaż niedoskonały, post-oświeceniowej, liberalnej demokracji, jednakże wyraźnie otwartej na to, co transcendentne.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2012, 3, 5; 103-127
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina jako środowisko przeżyć religijnych w świeckiej kulturze
The Family as an Environment of Religious Experience within Secular Culture
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37247984.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
rodzina
religia
kultura
rytuał
sekularyzacja
family
religion
culture
ritual
secularization
Opis:
Rodzina jest kluczową strukturą społeczną z punktu widzenia obecności i znaczenia religii w dzisiejszej kulturze. Proces sekularyzacji spowodował poważne zmiany cywilizacyjne, które dotknęły zarówno religię, jak i rodzinę. Świeckość stała się głównym wyznacznikiem tożsamości człowieka. Badania z dziedziny antropologii kultury, socjologii religii czy teologii fundamentalnej wykazują, że teoretyczny model homo oeconomicus czy homo faber nie do końca odzwierciedla obraz egzystencji „realnego człowieka”. Pozostają w nim wciąż cechy homo religiosus, czyli człowieka odczuwającego dramat istnienia, wymiar ostateczności i tajemnicy. Poszukując sensu istnienia i znaczenia swych przeżyć, tworzy symbole, które są próbą nazwania transcendującej go rzeczywistości. W tym aspekcie rodzina jest podstawowym środowiskiem socjalizującym człowieka również w wymiarze religijnym i dającym mu możliwość doświadczenia rzeczywistości sakralnej.
The family is an essential social structure with regard to the presence and importance of religion in contemporary culture. The process of secularization has brought about significant civilizational changes that have affected both religion and the family. Secularism has become the main determinant of a modern person. Studies in cultural anthropology, sociology of religion and fundamental theology show that the theoretical models of homo oeconomicus or homo faber do not fully reflect the existence of the “real person”. A person still has some characteristics of homo religiosus, i.e. a person who feels the drama of existence, the dimension of finality and mystery. In the search for the meaning of existence and the meaning of one’s experience, one creates symbols in an attempt to name the transcendent reality. From this point of view, the family is a fundamental environment that socializes the person, also in the religious dimension, and allows him or her to experience sacred reality.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 611-624
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekularyzacja jako ars accommodandi Kryzys katolickiej idei reprezentacji
Autorzy:
Buchner, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421254.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sekularyzacja
reprezentacja
Kościół rzymskokatolicki
aggiornamento
katolicyzm polityczny
antropocentryzm
dialog
ekumenizm
protestantyzacja
demokratyzacja
Opis:
CEL NAUKOWY: Artykuł stawia sobie za cel odpowiedź na pytanie o zewnętrzne i wewnętrzne przyczyny współczesnego procesu sekularyzacji w Kościele rzymskokatolickim. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł przedstawia proces sekularyzacji przede wszystkim jako konsekwencję aggiornamento, które wpłynęło na odejście współczesnego Kościoła od tradycyjnej zasady reprezentacji. Autor przyjmuje metodę historii idei w połączeniu z krytyczną analizą tekstów dokumentów soborowych oraz wybranych autorów, komentujących proces sekularyzacji przed, w trakcie i po Soborze Watykańskim II. PROCES WYWODU: Artykuł składa się z czterech głównych części oraz wstępu i wniosków płynących z analizy. Każda z części zawiera analizę zasadniczych przyczyn procesu sekularyzacji, wskazując najpierw na aspekty historyczne kryzysu, potem zaś na wynikające z ustaleń Soboru głębokie zmiany w funkcjonowaniu i wizerunku Kościoła posoborowego. W tym kontekście argumentacja dotyczy zmian związanych z tzw. zwrotem antropologicznym, dialogiem ekumenicznym i demokratyzacją struktur instytucjonalnych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Zasadniczym wnioskiem płynącym z analizy jest teza o kryzysie idei reprezentacji w Kościele posoborowym, który zrywa częściowo ze swoją tradycją, czerpiąc wzory ze świata zewnętrznego w imię przystosowania się do tzw. „rzeczy ziemskich”. Ten aspekt przystosowawczy związany jest z presją wywieraną na Kościół przez współczesność, jak również z otwartością samego Kościoła, postulowaną po raz pierwszy w sposób tak stanowczy przez Sobór i zwycięską orientację liberalną. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Do najważniejszych wniosków należy uznanie procesu sekularyzacji za proces destrukcyjny dla samego Kościoła, który nazbyt przyzwalająco odnosi się do współczesnych procesów, zagrażających jego dogmatom i pozycji w świecie demoliberalnym. Innowację stanowi ujęcie tego procesu w kontekście kryzysu idei reprezentacji, co wydaje się rozpoznaniem zasadniczego problemu, albowiem mamy dziś do czynienia z widocznym upadkiem autorytetu Kościoła w ramach Unii Europejskiej. Nasuwa się w związku z tym pytanie, czy Kościół katolicki zmienił się w sposób nieodwracalny, przyjmując – by tak rzec – barwy ochronne, i czy aby strategia taka nie powoduje pogłębienia się kryzysu.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 27; 41-61
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sympathy in the Works of Maria Konopnicka – a Category Originating in the Gospel or an Example of a Secularised Attitude to Social Relations
Autorzy:
Obsulewicz, Beata K.
Pastwa, Rafał J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37202838.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ewangelia
Maria Konopnicka
sekularyzacja
literatura
cielesne współodczuwanie
współczucie
Gospel
secularization
literature
somatic sympathy
sympathy
Opis:
The year 2022 has been declared the Year of Maria Konopnicka by the Sejm of the Republic of Poland. The celebration of the 180th anniversary of her birth should be an occasion to reread her rich legacy and to look at various aspects of her life. The unique nature of Konopnicka’s work, as well as reductionist attempts to approach her biography, led the authors of this study to find a bridge connecting her life and work with the Gospel message from which she drew inspiration in the category of somatic sympathy. The philosophical category of somatic sympathy (symphysis) has been adopted on theological grounds, and its depth and universal character make it also transferable to literary studies, such as somatopoetics. This article proves that the category of somatic sympathy can be fully understood through the person and work of Jesus of Nazareth, and that it is one of the characteristics of Maria Konopnicka’s literary works.
Rok 2022 został ogłoszony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Rokiem Marii Konopnickiej. Obchody 180. rocznicy jej urodzin powinny być okazją do ponownego odczytania bogatej spuścizny autorki Roty i przyjrzenia się różnym aspektom jej życia. Wyjątkowy charakter twórczości Konopnickiej, a także redukcjonistyczne próby podejścia do jej biografii, skłoniły autorów niniejszego opracowania do znalezienia pomostu łączącego jej życie i twórczość z przesłaniem Ewangelii, z którego czerpała inspirację w kategorii cielesnego współodczuwania. Filozoficzna kategoria cielesnego współodczuwania (symphysis) została przyjęta na gruncie teologicznym, a jej głębia i uniwersalny charakter sprawiają, że można ją przenieść także na grunt literaturoznawstwa, np. somatopoetyki. Niniejszy artykuł dowodzi, że kategoria cielesnego współodczuwania może być w pełni rozumiana poprzez osobę i dzieło Jezusa z Nazaretu, a także, że jest ona jedną z cech charakterystycznych dla twórczości literackiej Marii Konopnickiej.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 261-282
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podróż na skraje zmysłów – poszukiwanie nowych form duchowości
Journey to the Extremes of the Senses – Searching for New Forms of Spirituality
Autorzy:
Rynkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057684.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sekularyzacja
nowe formy duchowości
praktyki religijne
szamanizm syberyjski
sacrum
secularization
new forms of spirituality
religious observances
siberian shamanism
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie istniejących we współczesnym, odczarowanym świecie form duchowości oraz ich znaczenia dla poszukującego w dalszym ciągu metafizyki człowieka Zachodu. Odniesienie się do postępującego w świecie procesu sekularyzacji oraz jego społeczno-kulturowych przyczyn, związanych z przemianami intelektualnymi i obyczajowymi lat 60. XX w., prowadzi do stwierdzenia, iż w wyniku negacji wartości oraz znaczeń wypływających z dziedzictwa chrześcijaństwa dotychczasowa religijność straciła na znaczeniu. Nie jest to jednak równoznaczne z całkowitym zanikiem symboliki, a także problematyki duchowej, bowiem tekst wykazuje, że są one ważnymi elementami organizującymi wokół siebie daną kulturę, niezależnie od czasu i okoliczności. Główną oś refleksji stanowi myśl, iż mimo paradygmatu racjonalności człowiek nadal pragnie obcować z tym, co przekracza zmysłowe poznanie. Istnienie wspomnianej dialektyki omówiono również szeroko w kontekście pozazachodnim, posługując się przykładem syberyjskich praktyk szamańskich, które stanowią o obecności form duchowości, w pewnej mierze opierającym się zmianom właściwym dla epoki nowoczesności i ideologii stalinowskiej. Zjawisko to rozpatrywane jest w kluczu historycznym, politycznym oraz kulturowym i prowadzi do konkluzji, że obecnie szamanizm syberyjski ma charakter hybrydyczny, ulega licznym modyfikacjom, umykając klasycznym ujęciom antropologicznym i religioznawczym. Poprzez zestawienie wizji szamanizmu syberyjskiego z klasycznego opracowania Mircei Eliadego z jego współczesną, pełną teatralności, przesady formą, artykuł udowadnia, że szamanizm na Syberii coraz bardziej zaczyna podlegać procesom globalizacji i uniwersalizacji za cenę utraty wymiaru sakralnego. Co istotne, choć omawiane praktyki sytuują się pomiędzy rdzenną tradycją a komercyjnym przetworzeniem, w dalszym ciągu pozostają ważnym elementem danej kultury. Ponadto stanowią obszar zainteresowania człowieka zachodniego, próbującego poszerzać własny, dotychczasowy repertuar form duchowości.
The article takes up the issue of forms of spirituality existing in the modern, disenchanted world and their meaning for the Western man who is still looking for metaphysics. A reference to the progressing process of secularization in the world and its sociocultural causes, related to intellectual and moral transformations of the 1960s. leads to the conclusion that as a result of the negation of values from the heritage of Christianity, previous religiousness has lost its meaning. However, it is not equal to a complete disappearance of symbolism and spiritual issues. Despite the paradigm of rationality, man still desires to communicate with the sphere that exceeds sensual cognition. The existence of this dialectic is also discussed in a non-Western context by using the example of Siberian shamanic practices, which represent the presence of forms of spirituality that resist the changes inherent in the modern era and Stalinist ideology. This phenomenon is shown in many contexts and leads to the conclusion that Siberian shamanism is currently a hybrid, escaping the classic anthropological and religious studies approaches. By juxtaposing the vision of Siberian shamanism from Mircea Eliade’s book with its contemporary, theatrical form, the article proves that shamanism in Siberia submisses the process of globalization and loses its sacral features. Although shamanism is based between indigenous tradition and commercialism, it is an important part of Russian culture. Moreover, it is interesting for Western man who is trying to expad his own viev on forms on spirituality in a modern world.  
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 34, 3; 177-202
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies