Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kompetencje dziecka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Język w procesie kształtowania wrażliwości emocjonalnej dziecka – studium empiryczne
    Autorzy:
    Zdybel, Dorota
    Śliwa, Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2005010.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-09
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    wrażliwość emocjonalna
    kompetencje komunikacyjne dziecka
    decentracja afektywna
    komunikacja wspierająca
    język emocji
    Opis:
    Wrażliwość emocjonalna to pojęcie złożone i nieostre, wielowymiarowe, uwikłane w relacje interpersonalne, czynniki językowe i kontekstualne. W prezentowanym artykule przedmiotem analizy są poznawcze i językowe aspekty wrażliwości emocjonalnej, rozumianej jako zdolność do decentracji afektywnej, tj. przyjęcia perspektywy partnera rozmowy, wyobrażenia sobie, jak on postrzega i rozumie konkretną sytuację porozumiewania się, jak interpretuje jej zawartość emocjonalną, jakie wyprowadza wnioski. Kluczem do tak rozumianej wrażliwości emocjonalnej jest nie tylko znajomość środków językowych służących ekspresji emocji, ale także – a może przede wszystkim – zdolność do metapoznawczego monitorowania przebiegu interakcji, podejmowania refleksji nad skutecznością własnych zachowań ekspresywnych w zakresie „dostrojenia się” do emocji rozmówcy. Głównym celem artykułu jest ukazanie metodologicznych konsekwencji przyjęcia takiej perspektywy badawczej. W teoretycznej części przedstawiono psychologiczne i językoznawcze ujęcie wrażliwości emocjonalnej jako ważnego obszaru kompetencji komunikacyjnych dziecka. W części badawczej ukazano dziecięcą zdolność do formułowania wypowiedzi wrażliwej emocjonalnie w sytuacji konfliktu poznawczego, tj. zderzenia odmiennych sposobów przeżywania tej samej sytuacji komunikacyjnej/doświadczenia życiowego przez partnerów dialogu. Wykorzystano w tym celu test Branta R. Burlesona wraz z opracowaną przez niego skalą oceny poziomu wrażliwości wypowiedzi wspierającej. W podsumowaniu zwrócono uwagę na konsekwencje zaniedbywania wrażliwości emocjonalnej dziecka przez współczesną edukację.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 4; 189-209
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Language in the Process of Developing Child’s Emotional Sensitiveness: Empirical Study
    Język w procesie kształtowania wrażliwości emocjonalnej dziecka – studium empiryczne
    Autorzy:
    Zdybel, Dorota
    Śliwa, Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195509.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    wrażliwość emocjonalna
    kompetencje komunikacyjne dziecka
    decentracja afektywna
    komunikacja wspierająca
    język emocji
    Opis:
    Wrażliwość emocjonalna to pojęcie złożone i nieostre, wielowymiarowe, uwikłane w relacje interpersonalne, czynniki językowe i kontekstualne. W prezentowanym artykule przedmiotem analizy są poznawcze i językowe aspekty wrażliwości emocjonalnej, rozumianej jako zdolność do decentracji afektywnej, tj. przyjęcia perspektywy partnera rozmowy, wyobrażenia sobie, jak on postrzega i rozumie konkretną sytuację porozumiewania się, jak interpretuje jej zawartość emocjonalną, jakie wyprowadza wnioski. Kluczem do tak rozumianej wrażliwości emocjonalnej jest nie tylko znajomość środków językowych służących ekspresji emocji, ale także – a może przede wszystkim – zdolność do metapoznawczego monitorowania przebiegu interakcji, podejmowania refleksji nad skutecznością własnych zachowań ekspresywnych w zakresie „dostrojenia się” do emocji rozmówcy.Głównym celem artykułu jest ukazanie metodologicznych konsekwencji przyjęcia takiej perspektywy badawczej. W teoretycznej części przedstawiono psychologiczne i językoznawcze ujęcie wrażliwości emocjonalnej jako ważnego obszaru kompetencji komunikacyjnych dziecka. W części badawczej ukazano dziecięcą zdolność do formułowania wypowiedzi wrażliwej emocjonalnie w sytuacji konfliktu poznawczego, tj. zderzenia odmiennych sposobów przeżywania tej samej sytuacji komunikacyjnej/doświadczenia życiowego przez partnerów dialogu. Wykorzystano w tym celu test Branta R. Burlesona wraz z opracowaną przez niego skalą oceny poziomu wrażliwości wypowiedzi wspierającej. W podsumowaniu zwrócono uwagę na konsekwencje zaniedbywania wrażliwości emocjonalnej dziecka przez współczesną edukację.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 4; 189-208
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompetencje wychowawcy świetlicy jako specyficznego miejsca wspomagania rozwoju dziecka
    Competencies of a Teacher Working in an After-school Club, Being a Specific Place Providing Support to a Child in Their Growth and Development
    Autorzy:
    Kaczor, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478791.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    kompetencje
    świetlica szkolna
    wychowawca świetlicy
    rozwój dziecka
    rola zawodowa
    competences
    after-school club
    after-school club teacher
    child’s development
    professional role
    Opis:
    W niniejszym artykule przedstawiono teoretyczno-empiryczne rozważania na temat kompetencji wychowawców do pracy w świetlicy szkolnej. Zaprezentowano wyniki badań będące z jednej strony próbą oceny kompetencji wychowawców i nauczycieli pracujących w świetlicy szkolnej, miejscu wspomagania rozwoju dziecka w wieku wczesnoszkolnym, z drugiej strony stwarzające okazję do włączenia się wychowawców świetlicy w dyskusję nad kompetencjami potrzebnymi wychowawcy do pracy w świetlicy szkolnej. Prowadzone metodami jakościowymi (wywiad, zogniskowany wywiad grupowy) badania umożliwiły ukazanie przedmiotu badań w dwóch perspektywach: diagnostycznej i postulatywnej. Zamieszczony w artykule wykaz kompetencji wychowawcy świetlicy, wynikający wprost z wymagań miejsca, jakim jest świetlica szkolna, uzasadnia przekonanie o konieczności profesjonalnego kształcenia i doskonalenia zawodowego kadry wychowawców świetlicy.
    In this article, theoretical-empirical considerations on the competences of teachers working in after-school clubs are presented. The author presents the research results being, on the one hand, the attempt to evaluate the competences of teachers working in after-school clubs as the places that are to support the child’s development, and, on the other hand, the inspiration for the discussion of after-school club teachers on the competences needed to work in such places. The research was carried out using qualitative methods (interview, focused group interview) and it made it possible for the author to present the research subject in two perspectives: diagnostic and postulative one. The list of competences of an after-school club teacher included in the article directly results from the requirements of the place and it confirms the conviction that it is necessary to educate teachers working in after-school clubs and improve their qualifications.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2019, 14, 2(52); 77-91
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spontaniczne aktywności dzieci jako proces twórczy
    Spontaneous Children’s Activities as a Creative Process
    Autorzy:
    Lewandowska, Dagmara
    Lipka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478919.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    twórczość
    kreatywność
    edukacja demokratyczna
    dziecko
    proces twórczości
    aktywność dziecka
    kompetencje dzieci
    creativity
    education
    democratic education
    child
    creative process
    child’s activity
    children’s competence
    Opis:
    Twórczość przez wielu uznawana jest za domenę sztuki. Zapominają oni, że towarzyszy nam ona również podczas zwykłej codzienności. Nieustannie przecież coś tworzymy, a dzięki temu uczymy się, doświadczamy, kreujemy rzeczywistość naszą i innych, budujemy i wzbogacamy nasz światopogląd, a także bawimy się. W pierwszej części artykułu omawiamy teoretyczne podstawy definiowania twórczości, a także prezentujemy teorie wyjaśniające proces twórczy w kontekście działalności dziecięcej. W przeprowadzonych badaniach założyłyśmy, że dzieci są zdolne i kompetentne. Dzięki uważnej obserwacji odpowiedziałyśmy na pytania: Czy dzieci są prawdziwie twórcze? W jakich sytuacjach? Czy owa twórczość mówi coś o dziecku? Pytania te były jednocześnie problemem badawczym, a znalezienie na nie odpowiedzi – celem badań i wyznacznikiem kierunku działań. Podjętą realizację badań jakościowych oparłyśmy na paradygmacie interpretatywnym. Jako metodę badawczą wybrałyśmy obserwację uczestniczącą, zakorzenioną w teorii ugruntowanej. Badania przeprowadzono we wrocławskiej placówce edukacyjnej, której koncepcja opiera się na edukacji demokratycznej. Wyniki obserwacji pokazują, że poprzez twórczość dzieci zapraszają nas do swojego świata, odkrywając przy tym cząstkę siebie, którą tak łatwo można przeoczyć, gdy nie jest się dość uważnym; gdy nie przyjmie się ich zaproszenia. Twórczość dzieci jest spontaniczna, wolna od ram i kryteriów, w które próbujemy wpisać ją my, dorośli.
    Creativity is usually associated with art, forgetting that it accompanies us in our everyday life. We are constantly creating something, as a result of which we learn, experience, create our reality and that of others, enriching our own worldview as a result and also having fun. In the first part of this paper we outline a theoretical basis of creativity, and we present theories that explain creativity in a context of spontaneous children’s activities. In our research we started with an assumption that children are competent and capable. By careful observation of them, we were able to answer the questions: are children truly creative? In which situations? Can this creativity show us something about the child? The research problem was formulated with the above questions in mind, and the purpose of the research is to discover answers to questions through the applications of qualitative research based on the interpretive. As a research method, we decided to use participatory observation – which has its roots in grounded theory. The research was carried out in a Wrocław educational institution mainly based on the concept of democratic education. The results of the observations show that children, through their creativity, invite us to join their own world, showing at the same time a part of themselves. This can be easily overlooked by not being attentive enough and refusing this invitation to their world. Children’s creativity is spontaneous, free from the framework and criteria in which we, adults, try to put it in.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 2(48); 89-106
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo dziecka do poznawania wielokulturowej Europy w kształceniu przyszłych nauczycieli
    Child’s Right to Learn about Multicultural Europe in Future Teachers’ Education
    Autorzy:
    Rogalska-Marasińska, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1198711.pdf
    Data publikacji:
    2014-03-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    prawa człowieka
    prawa dziecka
    edukacja wielokulturowa
    milenijne cele rozwoju
    kompetencje w edukacji do zrównoważonego rozwoju
    międzykulturowe strategie w rozwoju zawodowym nauczycieli
    skala bennetta
    human rights
    multicultural education
    millennium development goals
    134 competences in education for sustainable development
    bennett scale
    child's rights
    intercultural strategies in teacher's development
    Opis:
    Żyjemy w wielokulturowej Europie. Aby móc budować dobrą przyszłość dla Europy, trzeba wychowywać jej obywateli do kultury współprzebywania. Dziecko ma prawo do godnego życia, dlatego powinno uczyć się budować uczciwe relacje z innymi ludźmi. Odnoszą się do tego zarówno milenijne cele rozwoju (ang. MDGs), jak i założenia edukacji do zrównoważonego rozwoju (ang. ESD) – idee firmowane przez UNESCO. W obu przypadkach kultura posiada podstawowe znaczenie. Dziecko, poznając siebie i innych na tle własnej kultury i kultury tych innych, rozwija się w duchu otwartości i zrozumienia. Będąc świadomym podobieństw i różnic między ludźmi, może bez obaw współtworzyć społeczeństwo wielokulturowe. Aby taka edukacja międzykulturowa dała dobre rezultaty, potrzebni są całościowo przygotowani nauczyciele. Kształcenie przyszłych i doskonalenie obecnych nauczycieli wymaga nowego ujęcia zagadnień pedeutologicznych, które dziś potrzebują międzykulturowej aktualizacji. Bez odpowiedniej wiedzy i praktyki, kształcenie nauczycieli będzie odbiegać od wymagań społecznych, w tym oczekiwań wielokulturowej szkoły i klasy. Dlatego w kształceniu obecnych studentów kierunków pedagogicznych (S. Palka, A. de Tchorzewski) należy poszukiwać inspirujących i emocjonujących treści (publikacje tematyczne, podręczniki i karty pracy), które przy wykorzystaniu odpowiednich metod/strategii/modeli (np. model/skala Miltona Bennetta) stworzą z nich twórczych praktyków edukacyjnych. Jeśli prawem dziecka jest wielokierunkowy rozwój indywidualny i społeczny, który ma dawać szansę na bezpieczną i synergetyczną przyszłość, to nauczyciele muszą być w nowy sposób przygotowywani do swojej misji (np. projekty: K Duraj-Nowakowej, A. Kotusiewicz, H. Kwiatkowskiej). Tematyka wielokulturowa powinna zatem wejść do kanonu treści kształcenia pedagogów (Z. Jasiński, T. Lewowicki, J. Nikitorowicz).
    We live in a multiculturalEurope. To build good future for worthy and safe Europe it is indispensable to educate its citizens to the culture of common-being. A child has its right to dignity and respectful life. Thus he/she should learn to build sincere relations with other people. Those are the fundamental presumptions and ideas proclaimed by UNESCO. They constitute Millennium Development Goals (MDGs) and have an impact on education for sustainable development (ESD). In both cases culture has ultimate position. A child, learning about itself and about other people from the background of his/her own culture and in relation to the culture of those others, can develop the idea of openness and understanding. Being aware of similarities and differences between people he/she may create a multicultural society without fears and walls. We need holistically educated teachers to gain optimal effects of such intercultural education. Pre-service and in-service vocational education, need a new insight into pedeutology and need to update their tasks. Without proper knowledge and practice, teacher education will be far from social needs and multicultural school/class demands. Thus, contemporary students’ education of pedagogical faculties should be a field of human sciences (S. Palka, A. de Tchorzewski) where one can find inspiring and emotional propositions and educational solutions (thematic publications, manuals and toolkits). Working on multicultural problems, and using suitable methods/strategies/models (like Milton Bennett scale – DMIS) one may become a skilful and empathic educational practitioner. A child has its right to individual and social multidimensional development, to safe and synergic future. Thus teachers should be differently prepared to undertake their mission (projects of: K. Duraj-Nowakowa, A. Kotusiewicz, H. Kwiatkowska). Multicultural topics should be introduced to teaching-learning standards of vocational teacher education (Z. Jasiński, T. Lewowicki, J. Nikitorowicz). 
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2014, 13, 25; 133-155
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies