Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Literary Representation of the Self in Medieval Arabic Autobiographies and the Cultural Barriers to Self‑Cognition. The Literacy Theory Perspective. Part 2
    Literacka reprezentacja „ja” w średniowiecznych autobiografiach arabskich a kulturowe bariery samopoznania w perspektywie teorii piśmienności. Część 2
    Autorzy:
    Prochwicz-Studnicka, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038474.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    autobiography
    literary representation
    of the self
    literacy theory
    Arabic medieval literature
    medieval Arab-Islamic culture
    autobiografia
    literacka reprezentacja „ja”
    średniowieczna kultura arabsko-muzułmańska
    średniowieczna literatura arabska
    teoria piśmienności
    Opis:
    This article addresses the problems associated with the relationship between the influence of writing on cognitive processes and the features of the culture within which writing appears. Classical literacy theory, with the modifications that were introduced over the course of time, was embraced as the research perspective. According to these modifications, the change in the cognitive processes and content which occurs under the influence of writing is not automatic. Every culture has at its disposal a specific array of factors which influence writing and literacy and which determine the extent to which the potential of writing will be used. The aim of this article is to demonstrate the most important cultural norms and values which, by being practiced socially, could have limited the influence of writing on self-cognitive processes—the consequences of such processes can be found in the literary representation of the self in medieval Arabic autobiographies of the 12th–15th centuries. These features were referred to as traditionalism, the domination of collective awareness over individual awareness, the acceptance of social hierarchical structure, and a Quranic vision of the limits to man’s freedom.
    Artykuł podejmuje problematykę związku pomiędzy wpływem pisma na procesy poznawcze a cechami kultury, w obrębie której przyjęcie pisma następuje. Jako perspektywę badawczą przyjęto klasyczną teorię piśmienności, sprofilowaną wprowadzonymi do niej z czasem modyfikacjami. Zgodnie z nimi zmiana procesów i treści poznawczych następująca pod wpływem pisma nie ma charakteru automatycznego. Każda kultura dysponuje określonym zasobem czynników oddziałujących na pismo oraz piśmienność i decydujących, w jakim stopniu potencjał pisma zostanie wykorzystany. Celem artykułu jest wskazanie najistotniejszych kulturowych norm i wartości, które – będąc obecne w praktyce społecznej – mogły ograniczyć możliwości oddziaływania pisma na procesy samopoznawcze, a których konsekwencje obecne są w literackim obrazie „ja” w średniowiecznych arabskich autobiografiach XII–XV wieku. Cechy te określono jako: tradycjonalizm, przewagę świadomości zbiorowej nad indywidualną, akceptację dla hierarchiczności oraz koraniczną wizję granic wolności człowieka.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2020, 31, 4; 109-124
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Developing a New Psychology of Moral Education for Pre-school Children
    Rozwijanie nowej psychologii moralnej edukacji dla przedszkolaków
    Autorzy:
    Lokhvytska, Liubov
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478758.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    moral education
    moral development
    preschoolers
    children’s morality
    personality
    moral self-consciousness
    moral-“Self”.
    wychowanie moralne
    rozwój moralny
    przedszkolaki
    moralność dzieci
    osobowość
    samoświadomość moralna
    moralne „Ja”
    ABSTRAKT
    Opis:
    The moral education of personality during preschool childhood is essential for moral growth in the next age periods. Searching for new approaches to the implementation of the tasks of moral education of the individual is topical in modern transformational changes in education. The aim of this article is to reveal theoretically the psychological foundations of the concept of the innovation of moral education of preschool children. The main determinant of it is the formation of moral self-identity. On the basis of theoretical analysis it was proven that the moral education of a preschooler should be considered as an integral unity and interaction of such a multicomponent structure: cognitive, emotionally-valuable and behavioral elements. Research results of Ukrainian and foreign psychologists convincingly prove that the dynamics of moral education in preschool age are mediated by the moral feelings of the child. It is also determined by the contradiction between the desire to preserve the child’s positive image of “Self” and representations of the real image of “Self” (which in preschool age synergistically conditioned by a moral image of “Self”). The result of the implementation of this psychological model must be the growth of a child’s moral education – primarily, it will show itself in the enrichment of internal potential and affirmation of moral image of “Self”. The specifics of the represented new look at the psychological basis of preschoolers’ upbringing in conditions of modern education is the creation of an integrative educational model, the core of which is the development of moral self- consciousness.
    Wychowanie moralne osoby w okresie przedszkolnym ma kluczowe znaczenie dla jej moralnego rozwoju w dalszych okresach. We współczesnych warunkach transformacyjnych zmian w systemie oświaty aktualnym jest poszukiwanie nowych sposobów realizacji celów moralnego wychowania jednostki. Celem niniejszego artykułu jest określenie osobliwości psychologicznych zasad innowacyjnej koncepcji wychowania moralnego przedszkolaków, której głównym wyznacznikiem jest budowa własnej tożsamości moralnej. Na podstawie wykonanej analizy teoretycznej udowodniono, że wychowanie moralne osobowości przedszkolaka należy postrzegać jako integralny system oraz wzajemne powiązania następującej wieloskładnikowej struktury: kognitywnej, emocjonalno-wartościowej i zachowania. Materiały badań ukraińskich i zagranicznych psychologów w sposób oczywisty udowodniły, że dynamika wychowania moralnego w wieku przedszkolnym wyznacza się moralnymi uczuciami dziecka i charakteryzuje się sprzecznościami pomiędzy dążeniem dziecka do zachowania pozytywnego wizerunku „Ja” oraz realistycznym wizerunkiem „Ja”, co w wieku przedszkolnym synergistycznie generuje postrzeganie moralnego „Ja”. Wynikiem wdrożenia zaproponowanego psychologicznego modelu wychowania moralnego przedszkolaka powinien być wzrost jego edukacji moralnej, widocznej, przede wszystkim, we wzbogaceniu moralnego potencjału oraz kreowaniu wizerunku moralnego „Ja”. Specyfiką przedstawionego nowego poglądu na psychologiczne podstawy moralnego wychowania dzieci w wieku przedszkolnym w warunkach współczesnych zmian w systemie kształcenia jest kreowanie integracyjnego modelu wychowania, którego podstawą jest rozwój moralnej tożsamości jednostki.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2017, 12, 1(43); 49-66
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literary Representation of the Self in Medieval Arabic Autobiographies and the Cultural Barriers to Self‑Cognition: The Literacy Theory Perspective.
    Literacka reprezentacja „ja” w średniowiecznych autobiografiach arabskich a kulturowe bariery samopoznania w perspektywie teorii piśmienności.
    Autorzy:
    Prochwicz-Studnicka, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038381.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-20
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    autobiografia
    literacka reprezentacja „ja”
    średniowieczna kultura arabsko-muzułmańska
    średniowieczna literatura arabska
    teoria piśmienności
    Arabic medieval literature
    autobiography
    literary representation of the self
    medieval Arab-Islamic culture
    literacy theory
    Opis:
    This article addresses the problems associated with the relationship between the influence of writing on cognitive processes and the features of the culture within which writing appears. Classical literacy theory, with the modifications that were introduced over the course of time, was embraced as the research perspective. According to these modifications, the change in the cognitive processes and content which occurs under the influence of writing is not automatic. Every culture has at its disposal a specific array of factors which influence writing and literacy and which determine the extent to which the potential of writing will be used. The aim of this article is to demonstrate the most important cultural norms and values which, by being practiced socially, could have limited the influence of writing on self-cognitive processes—the consequences of such processes can be found in the literary representation of the self in medieval Arabic autobiographies of the 12th–15th centuries. These features were referred to as traditionalism, the domination of collective awareness over individual awareness, the acceptance of social hierarchical structure, and a Quranic vision of the limits to man’s freedom.
    Artykuł podejmuje problematykę związku pomiędzy wpływem pisma na procesy poznawcze a cechami kultury, w obrębie której przyjęcie pisma następuje. Jako perspektywę badawczą przyjęto klasyczną teorię piśmienności, sprofilowaną wprowadzonymi do niej z czasem modyfikacjami. Zgodnie z nimi zmiana procesów i treści poznawczych następująca pod wpływem pisma nie ma charakteru automatycznego. Każda kultura dysponuje określonym zasobem czynników oddziałujących na pismo oraz piśmienność i decydujących, w jakim stopniu potencjał pisma zostanie wykorzystany. Celem artykułu jest wskazanie najistotniejszych kulturowych norm i wartości, które – będąc obecne w praktyce społecznej – mogły ograniczyć możliwości oddziaływania pisma na procesy samopoznawcze, a których konsekwencje obecne są w literackim obrazie „ja” w średniowiecznych arabskich autobiografiach XII– XV wieku. Cechy te określono jako: tradycjonalizm, przewagę świadomości zbiorowej nad indywidualną, akceptację dla hierarchiczności oraz koraniczną wizję granic wolności człowieka.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2020, 30, 3; 135-150
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rodzina i miłość w epoce Ja
    Family and Love in the Time of Me
    Autorzy:
    Ściupider-Młodkowska, Mirosława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/449012.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    miłość w epoce Ja
    relacje w pedagogice społecznej
    kultura narcyzmu
    uznanie i podglądactwo w mediach
    love in the time of Me
    relations in social pedagogy
    the culture of narcissism
    recognition and voyeurism in media
    Opis:
    W artykule opisano rodzinę i miłość z perspektywy przemian obecnych w kulturze narcyzmu, takich jak relacje on-line, technicyzacja życia, komercjalizacja uczuć i terapeutyzacji życia. Inspiracją były teorie ukute przez światowej sławy badaczy, m.in. J-C. Kauffmana, N. Luhmana, Ch. Lascha, E. Beck-Gernsheim, U. Becka, A. Giddensa, E. Illouz, Z. Baumana i wielu innych, jak też badania własne autorki. Badania dotyczące związków partnerskich w biografiach młodzieży studiującej przeprowadzono w latach 2012–2016. Opublikowano je w książce M. Ściupider-Młodkowskiej Miłość w epoce Ja. Studium socjopedagogiczne (Poznań 2018). Główny obiekt narracji teoretycznej i wniosków metodologicznych w niniejszych badaniach stanowią relacje partnerskie opisane w skryptach młodzieży studiującej w wybranych uczelniach Polski i Czech. Projekt badawczy monografii, mający charakter jakościowo-ilościowy, odpowiadał na pytanie: Jakie kulturowe wzory relacji partnerskich preferuje i praktykuje młodzież studiująca w Polsce i w Czechach oraz co je różnicuje? Tak postawiony przedmiot badań wymagał skonstruowania kilku narzędzi badawczych: rozbudowanej ankiety polskiej i czeskiej dla czterystu respondentów, wywiadu rozumiejącego (J-C. Kauffmana) dla dwudziestu par heteroseksualnych oraz realnych i wirtualnych debat w ramach autorskiego fakultetu „Intymność pomiędzy byciem razem a osobno”. Uzyskany dynamiczny obraz relacji partnerskich w biografiach młodzieży studiującej pozwolił na wyłonienie czterech kategorii skryptów biografii związkowej wśród studentów polskich i czeskich. Najwięcej polskich studentów (w tym przewaga kobiet) reprezentowało wzór skryptu biograficznego partnerstwa inicjowanego-tradycyjnego, ale silnie zindywidualizowanego, z kolei studenci czescy reprezentowali w większości skrypty partnerstwa ponowoczesnego. Wyniki nie roszczą sobie praw do formułowania jednoznacznych tez, ale stanowią propozycję konstruktywistycznej diagnozy na temat przemian obecnych w epoce Ja, której bohaterowie uwikłani w kulturowy narcyzm niejednokrotnie nie są zdolni do trwałych relacji miłosnych, poszukując uznania i adoracji siebie w myśl zasady: Selfie ergo sum.
    The theoretical part of this article draws on terminology defined by theorists such as J.C. Kauffman, N. Luhmannn, Ch. Lasch, E. Beck-Gernsheim and U. Beck, A. Giddens, L. Jamienson, E. Illouz, Z. Bauman. The research on partnership relations involved in a culture of narcissism have been published in the book by the author of the article: Ściupider-Młodkowska M., Love in the time of Me. A sociopedagogical study, Poznań 2018. The article describes the family and love from the perspective of transformations present in a culture of narcissism. The theoretical part of this article draws on terminology defined by theorists such as J.C. Kauffman, N. Luhmannn, Ch. Lasch, E. Beck-Gernsheim and U. Beck, A. Giddens, L. Jamienson, E. Illouz, Z. Bauman and the author’s own research. The research on partnership relations involved in narcissism culture have been published in a book by the author of the article: Ściupider-Młodkowska M., Love in the time of Me. A sociopedagogical study. Its theoretical narrative and methodological conclusions focus principally on partnership relations described in scripts from young people studying at selected universities in Poland and Czechia. The research that led to this article was a qualitative-quantitative study aiming to answer the following question: Which cultural models of partner relations are preferred and practised by young people studying in Poland and Czechia and how do they differ? Such a subject required the construction of several research tools: extended questionnaires for 400 respondents in Polish and Czechia, an understanding interview(J-C. Kauffman) for two hundred heterosexual couples, and live and virtual debates as part of the author’s course ‘Intimacy between being together and separate’. The dynamic picture of partner relations in the lives of Polish and Czech students allowed four categories of relationship history to be distinguished. Most Polish students (of whom more were female) represented the initiating-traditional partnership script, but a highly individualistic form, while the majority of Czech students fell into the category of postmodern partnership scripts. These results do not allow unambiguous theses but propose a constructivist diagnosis of current changes in the Me epoch, whose representatives are entangled in cultural narcissism, and are often unable to form lasting intimate relationships, instead seeking acknowledgement and self-adoration, in essence: Selfie ergo sum.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 2; 103-118
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terapia przez twórczość plastyczną w procesie wspomagania i wspierania rozwoju dzieci z problemami internalizacyjnymi, czyli o tym, jak można pomóc dziecku być „tym samym”, ale nie „takim samym”?
    Therapy Through Artistic Creativity in the Process of Assisting and Supporting the Development of Children with Internalizing Problems, or About How You Can Help Your Child To Be “The Same”, But Not “The Same”?
    Autorzy:
    Krauze-Sikorska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478967.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    dziecko z problemami internalizacyjnymi
    struktura Ja
    terapia przez twórczość plastyczną
    metoda CMT (Creativity Mobilization Technique)
    autoekspresja
    samopoznanie
    children with internalizing problems
    self-structure
    therapy through art
    the CMT (Creativity Mobilization Technique) method
    auto-expression
    self-knowledge
    Opis:
    Czasami rzeczywistość zmusza dziecko do tłumienia naturalnej potrzeby, jaką jest wyrażanie siebie, kumulują się destruktywne siły mogące przejawiać się obojętnością, agresją, apatią, ucieczką od rzeczywistości. W artykule starałam się pokazać sposób, w jaki terapia przez twórczość plastyczną może pomóc dzieciom z problemami natury internalizacyjnej. Należy jednak zdawać sobie sprawę z tego, że na efektywność arteterapii składają się zarówno wiedza terapeuty dotycząca istoty problemów dziecka, jak i przemyślany proces arteterapii, wykorzystujący podstawy teoretyczne związane z wybraną orientacją psychoterapeutyczną (decydujące powinny być tu potrzeby, oczekiwania, możliwości, ale i ograniczenia klienta-dziecka), materiały wykorzystywane w tworzeniu, jak i czynniki natury organizacyjnej (przestrzeń, czas, cisza, swoboda ruchu, swoboda wyboru techniki i materiałów), pozwalające dziecku działać z poczuciem bezpieczeństwa, sprawstwa, autonomii. Tak jak we wszystkich interwencjach terapeuta powinien umieć zbudować bliską, opartą na autentyczności, empatii, syntonii i szacunku relację z dzieckiem. Nigdy nie powinna to być relacja, która prowadzi do emocjonalnego uzależnienia dziecka od terapeuty. Dzięki arteterapii wykorzystującej perspektywę interpretacyjną, magii twórczego działania i powstających wytworów dziecko z problemami internalizacyjnymi może przy pomocy terapeuty, ale też członków grupy terapeutycznej, na nowo odczytywać i „oswajać” świat, uczyć się siebie i innych, poszukiwać, odkrywać i stopniowo budować prawidłową strukturę Ja.
    Sometimes reality forces the child to lock up their inner life, to suppress natural urges such as self-expression because of the destructive powers that can manifest themselves when indifference, aggression, apathy and an escape from reality accumulate. In the article I try to show the manner in which art therapy can help children with problems of an internalizing nature. However, we should be aware that the effectiveness of art therapy consists of both the therapists knowledge about the essence of the child’s problems, and the considered process of art therapy utilizing the theoretical base associated with the selected psychotherapy orientation (the needs, expectations, capabilities but also the limitations of the customer – child should be critical here), the materials used in creation as well as organizational factors (space, time, silence, freedom of movement, freedom of choosing techniques and materials), allowing the child to act with a sense of safety, cause and autonomy. As with all interventions, the therapist should be able to build a close, empathic, attuned and respectful relationship with the child which is based on authenticity. It should never be a relationship that leads to the emotional dependence of the child on the therapist. Through art therapy that uses the interpretation perspective, magic of creativity and emerging creations, a child with internalizing problems can, with the help not only of a therapist but also members of the therapeutic group, re-read and “tame” the world, teach himself and others, seek, discover and gradually build a proper self-structure.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 3(41); 13-30
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies