Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "filozofia społeczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Personalizm jako próba jednoczenia „zwaśnionych” antropologii
Autorzy:
Guzowski, Krzysztof
Kosche, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420663.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
personalizm
osoba
człowiek
antropologia integralna
metafizyka
filozofia społeczna
etyka
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest rozjaśnienie wewnętrznych napięć, jakimi naznaczone są nowożytne kategorie suwerenności i zwierzchnictwa ludowego. Służy temu próba odczytania różnych znaczeń sprawowania zwierzchnictwa ludowego, jakie wywieść można z twórczości Jana Jakuba Rousseau interpretowanej z perspektyw neorepublikańskiej, humanizmu obywatelskiego, komunitarystycznej i liberalnopolitycznej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Analiza głównych tekstów politycznych Jana Jakuba Rousseau z uwzględnieniem współczesnych kierunków interpretacyjnych pokazuje, że te – rozbieżne nieraz interpretacje – należy odczytywać w świetle przedstawionej przez Roberta Spaemanna tezy o nieodwracalnym rozbiciu politycznej całości i rozdwojeniu egzystencji prywatnej i egzystencji politycznej u Rousseau. PROCES WYWODU: Realizacji celu naukowego artykułu służy próba odczytania różnych znaczeń sprawowania zwierzchnictwa ludowego, jakie wywieść można z twórczości Jana Jakuba Rousseau interpretowanej z perspektyw neorepublikańskiej, humanizmu obywatelskiego, komunitarystycznej i liberalnopolitycznej. Problematyczna relacja między rozumną wolą powszechną i faktycznym konsensem większości jako jej reprezentacją wynika z prób połączenia dwóch tradycji określanych przez Spaemanna jako klasyczna i nominalistyczna. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Pozwala to ukazać we wnioskach ideę zwierzchnictwa ludowego jako instytucję naznaczoną napięciami wiążącymi się z mieszaną prywatno‑polityczną egzystencją człowieka nowożytnego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Projekt dobrze urządzonego społeczeństwa, którego opis odnaleźć można w Umowie społecznej i Uwagach o rządzie polskim, ujawnia dwuznaczności nowożytnej idei suwerenności ludu, która może być uwzględniona przy jej analizie jako naczelnej zasadzie ustrojowej państwa współczesnego.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2016, 7, 19; 57-75
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El personalismo de Karol Wojtyla: persona, prójimo, comunidad, sociedad
Autorzy:
Burgos Velasco, Juan Manuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969873.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyla/Juan Pablo II
personalismo
filosofía social
participación
comunidad
karol wojtyła/jan paweł ii
personalizm
filozofia społeczna
partycypacja
wspólnota
Opis:
PROPÓSITO CIENTÍFICO: Este texto presenta una visión sintética del personalismo de Karol Wojtyla/ Juan Pablo II poniendo especial énfasis en los aspectos sociopolíticos. PROBLEMA Y MÉTODOS DE INVESTIGACIÓN: La posición teórica de Karol Wojtyla/Juan Pablo II no es sencilla de establecer porque sufrió una evolución intelectual importante que, si no se tiene en cuenta, puede llevar a conclusiones erróneas sobre su pensamiento. Por ello, seguiremos un itinerario cronológico mostrando cómo a partir de sus influencias intelectuales originales, el tomismo y la fenomenología, elaboró progresivamente su propuesta original e integradora de filosofía personalista. PROCESO DE ARGUMENTACIÓN: Establecidos estos principios se muestran los rasgos principales de su propuesta personalista: 1) su contribución a la renovación de la ética a través de la denominada escuela ética de Lublin; 2) su elaboración de una original perspectiva sobre la ética sexual en Amor y responsabilidad; 3) algunas claves antropológicas de su obra maestra Persona y acción. Y, 4) sus propuestas en el ámbito sociopolítico, que se presentan a través de cuatro perspectivas: la participación como construcción de la persona en la acción social; su peculiar teorización de la relación persona‑sociedad; su propuesto sobre el bien común y los sistemas prójimo y comunidad. RESULTADOS DEL ANÁLISIS CIENTÍFICO: El análisis muestra que Karol Wojtyla ha sido capaz de desarrollar un personalismo original y potente a partir de sus premisas tomistas y fenomenológicas. Y, basado en esa original filosofía ha desarrollado también una perspectiva socio‑política original. Esta perspectiva es visible, entre otros aspectos, en su concepto de participación, la noción de bien común construida mediante la inclusión de una dimensión subjetiva; la tesis según la cual colectivismos e individualismos comparten la misma antropología y la primacía que otorga al sistema prójimo sobre el sistema comunidad en la estructuración de las relaciones sociales. CONCLUSIONES, INNOVACIONES, RECOMENDACIONES: Estos rasgos originales han sido estudiados en algunas investigaciones como las de Sánchez (2015) y Lozano (2016), pero todavía está pendiente un estudio en profundidad de esta aspecto de su pensamiento.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2016, 7, 19; 11-33
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies