Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kyiv" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Мелетий Охридский и синаиты в Нежине в конце XVII в.
Meletius of Ohrid and the Sinaites in Nizhyn in the end of the 17th century
Autorzy:
Tchentsova, Vera
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130720.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Охридское архиепископство
Киевская митрополия
Нежин
греческое православное братство
Синай
Archbishopric of Ohrid
Metropolitanate of Kyiv
Nizhyn
Greek Orthodox confraternity
Sinai
Opis:
Мелетий, бывший охридский архиепископ, жил на территории Украины с 1680 до 1695 г., пользуясь там всеобщим почитанием как «патриарх Ахридонский». Он был тесно связан с запорожским гетманом Иваном Самойловичем и даже после ссылки гетмана продолжал поддерживать отношения с членами его семьи. Благодаря щедрости гетмана архиепископ сумел приобрести владения в одном из богатейших украинских городов, Нежине, оставив их затем в наследство Синайскому монастырю. Сделанное Мелетием завещание объясняется его давними связями с синайскими монахами и с представителями этой влиятельной монашеской общины на польско– литовских и украинских землях. Впрочем, попытки синаитов закрепить наследство Мелетия за своим монастырем встретили противодействие со стороны как местного греческого православного братства, так и иерусалимского патриарха Досифея II. В статье исследуется начало и первый этап их борьбы за владения «ахридонского патриарха». Сохранившиеся в России архивные материалы позволяют по–новому взглянуть на присутствие синаитов на украинских землях и их стремление укрепить там свое влияние.
Meletius, ex-Archbishop of Ohrid, resided in Ukrainian territories between 1680 and 1695, being highly respected there as a “patriarch of Achrida.” He was in close relations with the Zaporizhian hetman Ivan Samoilovych, and even after the latter’s exile continued to maintain contacts with hetman’s family. Thanks to the hetman’s generosity, the archbishop accumulated a patrimony in one of the richest Ukrainian cities, Nizhyn, which he ultimately bequeathed to the monastery of Mount Sinai. This legacy could be explained by Meletius’ long–term connections with Sinaite monks and with the representatives of this influential monastic community in Polish-Lithuanian and Ukrainian lands. However, their attempts to secure the inheritance of Meletius’ estate met with the opposition of both the local Greek religious confraternity and patriarch Dositheus II of Jerusalem. The article analyses the origin and first stage of their struggle for the “patriarch of Ohrid’s” possessions. Archived materials conserved in Russia offer new insight on the Sinaites’ presence in Ukraine, where they strove to bolster their influence.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 85-122
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg – człowiek – (nie)szczęście w ujęciu Stefana Jaworskiego
God – Man – (un)Happiness according to Stefan Iavors’kyi
Autorzy:
Kuczyńska, Marzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130744.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Stefan Jaworski
kaznodziejstwo ruskie
barok
człowiek
kondycja ludzka
szczęście
Kijów
Stefan Iavorskyi
Ruthenian preaching
baroque
man
human condition
happiness
Kyiv
Opis:
W centrum zainteresowania Jaworskiego stoi człowiek w swojej relacji do Boga, świata, natury, losu. Punktem wyjścia jest arystoteliańska koncepcja człowieka wyobrażonego pod formą mikroi makrokosmosu postrzeganego jako istota myśląca i wywyższona, stworzona na obraz i podobieństwo Boga, która jednak posiada zdefektowaną, przemijającą i grzeszną naturę. Z powodu ułomnej natury człowiek nie decyduje o własnym losie, więc na ziemi nie może zaznać szczęścia. Szczęście, oparte na pojęciu nieskończoności, nieśmiertelności, nieodwracalności i spokoju wewnętrznego (beznamiętności), dostępne jest według autora tylko w niebie. W odpowiedzi na ten paradoks kaznodzieja łączy teologię szczęścia z teologią zbawienia, opracowuje teorię dobrego i „czynnego” (aktywnego) życia, zgodnie z którą człowiek będzie zdolny pokonywać przeszkody, zdobywać wpływ na własny los i osiągać częściowe szczęście w życiu doczesnym oraz pełne szczęście w niebie.
At the center of Iavors’kyi’s interest is man in his relation to God, the world, nature and fate. The starting point is the Aristotelian concept of man imagined under the form of microcosm and macrocosm perceived as a thinking and exalted being, created in the image and likeness of God, which, however, has a defective, transient and sinful nature. Because of his flawed nature, man does not decide his own fate, so on earth, he cannot experience happiness. Happiness, based on the notion of infinity, immortality, irreversibility and inner peace (passionlessness), is only available in heaven, according to the author. In response to this paradox, the preacher combines the theology of happiness with the theology of salvation, and develops a theory of good and “active” life, according to which man will be able to overcome obstacles, gain influence over his own destiny and achieve partial happiness in mortality and full happiness in heaven.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 151-174
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies