Temat: Jesuit - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Koncepcja teatru jezuickiego i jego znaczenie w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej
The Concept of the Jesuit Theater and its Importance in the Process of Socialization of School Youth
Autorzy:: Charchuła, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40494635.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: teatr jezuicki
edukacja jezuicka
socjalizacja
pedagogia ignacjańska
aktor społeczny
Jesuit theater
Jesuit education
socjalization
ignatian pedagogy
social actor
Opis:: CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest omówienie funkcji, jaką pełni teatr jezuicki w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: jakie warunki muszą być spełnione, aby teatr jezuicki mógł być skutecznym narzędziem procesu socjalizacji młodzieży szkolnej. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób: Na wstępie ukazano najważniejsze cechy koncepcji teatru jezuickiego. Następnie zarysowano ramy teoretyczne, w jakich analizowane są procesy socjalizacji w świetle nauk społecznych, co wreszcie pozwoliło na określenie najważniejszych wyzwań stających przed szkolnictwem jezuickim w kontekście wykorzystania funkcji socjalizacyjnej działalności teatralnej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przedstawionych rozważań wynika, że jest możliwe włączenie działalności teatralnej jako skutecznego narzędzia socjalizacji młodzieży w szkołach jezuickich. Co więcej, wydaje się, że jezuicki model edukacji stanowi adekwatną odpowiedź na zmiany spowodowane procesami globalizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski, jakie wynikają z przedstawionych analiz, wskazują przede wszystkim na komplementarność procesu edukacji i socjalizacji realizowanej poprzez wykorzystanie narzędzia, jakim jest teatr jezuicki. Tożsamość jezuickiego szkolnictwa wynika w dużym stopniu z przyjęcia całościowej wizji osoby i integralnego modelu formacji. To połącznie edukacji z działalnością teatralną wydaje się trafną receptą na aktualne wyzwania procesu socjalizacji młodzieży szkolnej.
RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of this study is to discuss the function that Jesuit theater plays in the socialization process of school children. RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem concerns the answer to the question: what conditions must be fulfilled for the Jesuit theater to be an effective tool in the process of socialization of schoolchildren. The analytical-synthetic method of the literature on the subject was used in this paper. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is structured as follows. In the beginning, the most important features of the Jesuit theater concept are shown. Then, the theoretical framework, in which socialization processes are analyzed in the light of the social sciences, was outlined, what finally enabled to identify the most important challenges facing Jesuit education in the context of exploiting the socialization function of theatrical activities. RESEARCH RESULTS: The presented considerations lead to conclusion that it is possible to incorporate the theatrical activity as an effective tool for the socialization of the youth in Jesuit schools. Moreover, the Jesuit model of education seems to be an adequate response to the changes caused by the processes of globalization. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conclusions that arise from the presented analyses indicate, first of all, the complementarity of the process of education and socialization realized through the use of the tool that is the Jesuit theater. The identity of Jesuit education stems to a great extent from the adoption of a holistic vision of the person and an integral model of formation. This combination of education and theatrical activity seems to be the right recipe for the current challenges of the process of socialization of school children
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 33-41
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Szkoły jezuickie. Żywa tradycja w XXI wieku. Artykuł recenzyjny
Jesuit Schools: A Living Tradition in the 21st Century. Review article
Autorzy:: Żukiewicz, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40570891.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: szkoły jezuickie
Desk Research
tradycja szkolnictwa jezuickiego
nauczanie
nauczyciel
jesuit schools
desk research method
tradition of jesuit education
education
teacher
Opis:: CEL NAUKOWY: Poznanie założeń programowych oraz wytycznych kierunkowych szkolnictwa jezuickiego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Jakie programowe założenia określają kierunki działalności szkół jezuickich w XXI wieku? Metoda desk research. PROCES WYWODU: Artykuł recenzyjny powstał w wyniku analizy treści poszczególnych części monografii anglojęzycznej Jesuit Schools: A Living Tradition in the 21st Century. An ongoing Exercise of Discernment. Na polskim rynku jest dostępna polska wersja tej książki. Monografia łączy przeszłość z teraźniejszością. Podejście takie jest zbieżne z założeniami polskiej pedagogiki społecznej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza treści recenzowanej książki pozwala stwierdzić, że bogactwo tradycji szkolnictwa jezuickiego jest obecne w założeniach programowych współczesnych szkół jezuickich. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Monografia jest doskonałym narzędziem metodycznym dedykowanym dla nauczycieli szkół jezuickich.
RESEARCH OBJECTIVE: Recognition of program assumptions and directional guidelines of Jesuit education. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: What program assumptions determine the directions of activity of Jesuit schools in the twenty-first century? Desk Research Method. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The review article was created as a result of the analysis of the content of individual parts of the monograph published in English Jesuit Schools: A Living Tradition in the 21st Century. An ongoing Exercise of Discernment. The Polish version of this book is available on the Polish publishing market. The monograph connects the past (tradition) with the present. This is consistent with the assumptions of Polish social pedagogy. RESEARCH RESULTS: The analysis of the content of the reviewed book allows us to conclude that the richness of the tradition of Jesuit education is present in the curriculum assumptions of contemporary Jesuit schools. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The monograph is an excellent methodical tool dedicated to teachers of Jesuit schools.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2023, 22, 61; 161-164
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The Theatre Organised by the Industrial and Handicraft Youth Association in Krakow – Inspired by Father Mieczysław Kuznowicz, a Graduate of the Jesuit School in Chyrów
Autorzy:: Puchowska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1198463.pdf
Data publikacji:: 2015-06-30
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: amateur theatre
Jesuit education
teamwork
teatr amatorski
edukacja jezuicka
praca zespołowa
Opis:: The theatre established by the Industrial and Handicraft Youth Association is a representative of the amateur theatre movement, typical for Krakow during the inter-war period. However, it has one remarkable feature – it was created by young people from very diverse social backgrounds, far from the gymnasium elite, often illiterate. They were connected by common passion and artistic needs, awakened by the creative educational concept of Father Mieczysław Kuznowicz. The aim of the theatre on Skarbowa Street was to use appropriate dramatic texts to develop religious, national and social feelings among the members of the association, to teach proper communication in the mother tongue and to form the habits of cultural behaviour and solid teamwork. The form of the youth theatre adopted in the association seems to correspond with the concept known from the theatrical stages of Jesuit schools. The author attempts to answer the following question: ”To what extent did the experiences of Kuznowicz, a graduate of the Scientific and Educational Department of the Jesuits in Chyrów, influence the shape of the theatrical stage in Krakow?”
Teatr Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej w Krakowie – chyrowskie inspiracje księdza Mieczysława Kuznowicza.Scena Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej z jednej strony wpisuje się w typowy dla Krakowa okresu 20-lecia międzywojennego ruch teatrów amatorskich, z drugiej posiada cechę niezwykłą – tworzyli ją młodzi ludzie pochodzący z bardzo odmiennych środowisk społecznych, dalekich od elit gimnazjalnych, często analfabeci. Jednoczyły ich wspólne pasje i potrzeby artystyczne, rozbudzane twórczą koncepcją wychowawczą księdza Mieczysława Kuznowicza. Celem działalności teatru przy ulicy Skarbowej stało się rozwijanie wśród członków Związku, za pomocą odpowiedniej literatury dramatycznej, uczuć religijnych, narodowych i społecznych, uczenie poprawnego komunikowania się w języku ojczystym oraz wpajanie nawyków kulturalnego zachowania, a także solidnej, zespołowej pracy. Przyjęta w Związku formuła teatru młodzieżowego zdaje się korespondować z koncepcją znaną z działalności szkolnych scen konwiktów jezuickich. Autorka stara się, w kontekście wychowania przez pracę oraz edukacji przez sztukę, odpowiedzieć na pytanie, w jakiej mierze doświadczenia Kuznowicza, absolwenta Zakładu Naukowo-Wychowawczego w Chyrowie, wpłynęły na kształt tej krakowskiej sceny.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 283-303
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Pedagogia i pedagogika ignacjańska (jezuicka)
Ignatian Education and Pedagogy (Jesuit)
Autorzy:: Marek, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40494073.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: pedagogia ignacjańska (jezuicka)
pedagogika ignacjańska (jezuicka, towarzyszenia)
pedagogika religii
edukacja
nauki o wychowaniu
Ignatian education (Jesuit)
Ignatian pedagogy (Jesuit, accompaniment)
pedagogy of religion
education
Educational Sciences
Opis:: CEL NAUKOWY: W artykule zamierzono wyjaśnić zasadność posługiwania się terminem „pedagogika ignacjańska” oraz jej miejscem pośród nauk o wychowaniu. PROLEM I METODY BADAWCZE: W kontekście nakreślonych celów badawczym problemem jest pytanie o to, czy można mówić o pedagogice ignacjańskiej (jezuickiej), a jeśli tak, to pod jakimi warunkami. Przy jego rozwiązaniu posłużono się metodą analizy źródeł, które dają podstawy tworzenia nowej teorii pedagogicznej. PROCES WYWODU:Pedagogika ignacjańska wyrasta z określonej tradycji rozwijanej i pielęgnowanej przez jezuitów. Ukazanie jej charakterystycznych rysów pedagogii, która wpisuje się w działalność edukacyjną zakonu, uczyniono podstawą opisu teorii pedagogiki ignacjańskiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ:Pedagogika ignacjańska jest jednym z nurtów wpisujących się w pedagogikę religii uważaną za subdyscyplinę nauk o wychowaniu. Zasadność takiego ujęcia wynika ze wspólnych założeń pedagogiki religii i pedagogiki ignacjańskiej. Jej specyfiki należy się doszukiwać w założeniach duchowości i pedagogii promowanej przez jezuitów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE:Przeprowadzony wywód potwierdza zasadność stosowania terminu „pedagogika ignacjańska”. Należy ją wpisać w zakres nurtów pedagogicznych, które odwołują się do rzeczywistości religijnej.
RESEARCH OBIECTIVE: The article was intended to explain the justification for using the term Ignatian pedagogy and its place among educational sciences. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the context of the research goals outlined, the problem is hidden in the question if it is possible to talk about Ignatian (Jesuit) pedagogy, and if so, under what conditions it happens. While solving it, the method of analysis of sources was used, which provide the basis for creating a new pedagogical theory. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Ignatian pedagogy arises from a specific tradition developed and nurtured by the Jesuits. Showing its characteristic features fits with the educational activity of the order that was taken as a foundation for description of the theory of Ignatian pedagogy. RESEARCH RESULTS: Ignatian pedagogy belongs to one of the trends set in the pedagogy of religion regarded as a sub-discipline of the educational sciences. The justification for such an approach results from the common assumptions of the pedagogy of religion and Ignatian pedagogy. Its specificity can be found in the assumptions of the spirituality and pedagogy promoted by the Jesuits. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conducted argument confirms the justification for the use of the term “Ignatian pedagogy.” It should be comprised in the scope of pedagogical trends that refer to religious reality.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 11-21
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wezwanie Włodzimierza Ledóchowskiego do cura personalis. Unikatowy charakter jezuickiego wychowania i jego humanistyczne korzenie
Autorzy:: Casalini, Cristiano
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448719.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: cura personalis
Ignatius of Loyola
Włodzimierz Ledóchowski
Jesuit pedagogy
Ignacy Loyola
pedagogika jezuicka
Opis:: The value of cura personalis has enjoyed a meteoric rise in usage in the last few decades and is now considered emblematic of the Jesuit philosophy of education. The meaning of this expression, though, is still ambiguous. The first to use this expression was Father General Włodzimierz Ledóchowski, who adopted it when addressing the colleges and universities run by the Jesuits in the United States in 1934. Ledóchowski claimed that a culture of the person was deeply enrooted in the spirit of the Society of Jesus, and particularly in the spirituality of Ignatius of Loyola. This paper aims to provide the necessary historical background to Ledóchowski’s usage of the expression “cura personalis” and show how both humanist and Ignatian roots made this expression successful within the Jesuit educational scenario.
W ciągu kilkudziesięciu ostatnich lat zwrot cura personalis zrobił błyskawiczną karierę i stał się symbolem jezuickiej filozofii wychowania. Jednak znaczenie tego zwrotu jest nadal niejednoznaczne. Pierwszą osobą, która go użyła, był generał zakonu jezuitów Włodzimierz Ledóchowski. Posłużył się nim w 1934 roku w przemówieniu skierowanym do przedstawicieli szkół średnich i uniwersytetów prowadzonych przez jezuitów w Stanach Zjednoczonych. Ledóchowski stwierdził, że kultura osoby jest głęboko zakorzeniona w duchu Towarzystwa Jezusowego, a zwłaszcza w duchowości Ignacego Loyoli. Niniejszy artykuł ma na celu nakreślenie tła historycznego, które doprowadziło Ledóchowskiego do użycia zwrotu cura personalis oraz pokazanie, w jaki sposób zarówno humanistyczne, jak i ignacjańskie korzenie przyczyniły się do jego sukcesu w obrębie jezuickiego scenariusza wychowawczego.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Jesuit Upbringing as Prevention Against Fundamentalism, Bigotry and Pharisaism
Autorzy:: Jeník, Lukáš
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40494643.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: fanatyzm
fundamentalizm
faryzeizm
krytyczne myślenie
wychowanie jezuickie
fanaticism
fundamentalism
pharisaism
critical thinking
Jesuit education
Opis:: RESEARCH OBJECTIVE: The objective of the work is presenting the pseudoreligion F hypothesis created by a Czech theologian, sociologist and philosopher Tomáš Halík. The second part of the text presents the challenges of Jesuit upbringing which can be understood as a possible strategy and prevention against the pseudoreligion F. RESEARCH PROBLEM AND METHODS:Pseudoreligion F is a hypothesis through which Tomáš Halík interprets similarities among several pathological phenomena of the contemporary social culture as well as Christian religiosity. The key solution is the critical education and dialogue. It is the system of Jesuit education that can be understood as a tested preventive strategy. Critical analysis of the beginnings of Jesuit education shows that this is still a valid method of teaching and upbringing. THE PROCESS OF ARGUMENTATION:In the first part of the work, the pseudoreligion F hypothesis was presented, as well as some related theses. The objective of the first part is describing the sociological and philosophical criticism of contemporary religious pathologies. In the second part of the text, we will focus on the key tasks and challenges of Jesuit pedagogy. RESEARCH RESULTS:Contemporary religious pathologies threaten Christianity as they distort the ideals of the Gospel to achieve short-term goals. In the context of Christianity, such pathologies also include clericalism and, more broadly, pharisaism. Critical thinking about these issues encourages us to search for strategies that can help “extinguish the fire.” One of such strategies is integral humanist education which is also represented by Jesuit education. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: Despite the ambiguity of this term, critical thinking is considered to be the key tool for preventing fanaticism, fundamentalism, extremism, etc. The research is to show that critical education mainly refers to the complexity and integral anthropological line. Education and Jesuit education has a rich tradition based on the Ignatian and Jesuit spirituality.
CEL NAUKOWY: Celem pracy jest przedstawienie hipotezy pseudoreligii F, której autorem jest czeski teolog, socjolog i filozof Tomáš Halík. Druga część tekstu przedstawia wyzwania wychowania jezuickiego, które można rozumieć jako potencjalną strategię i profilaktykę wobec pseudoreligii F. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Pseudoreligia F to hipoteza, za pomocą której Tomáš Halík interpretuje podobieństwa między kilkoma patologicznymi zjawiskami współczesnej kultury społecznej, a także religijności chrześcijańskiej. Kluczowym rozwiązaniem jest krytyczna edukacja i dialog. To właśnie system wychowania jezuickiego można rozumieć jako sprawdzoną strategię profilaktyczną. Krytyczna analiza początków wychowania jezuickiego pokazuje, że jest to wciąż aktualna metoda edukacji i wychowania. PROCES WYWODU:W pierwszej części pracy przedstawiono hipotezę pseudoreligii F oraz tezy pokrewne. Celem pierwszej części jest przybliżenie socjologiczno-filozoficznej krytyki współczesnych patologii religijnych. W drugiej części tekstu skupię się na kluczowych zadaniach i wyzwaniach pedagogiki jezuickiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Współczesne patologie religijne, takie jak fundamentalizm, bigoteria itp. zagrażają obliczu chrześcijaństwa, wypaczając ideały ewangelii na rzecz krótkoterminowych celów. W kontekście chrześcijaństwa do takich patologii można dodać klerykalizm i szerzej faryzeizm. Krytyczne myślenie o tych kwestiach prowadzi do poszukiwania strategii, które pomogą „ugasić ogień”. Jedną z takich strategii jest integralna edukacja humanistyczna, którą reprezentuje także wychowanie jezuickie. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Pomimo niejasności tego terminu krytyczne myślenie jest uważane za kluczowe narzędzie zapobiegania fanatyzmowi, fundamentalizmowi, ekstremizmowi itp. Badanie ma na celu wykazanie, że edukacja krytyczna dotyczy przede wszystkim złożoności i integralnej linii antropologicznej. Szkolnictwo jezuickie ma swoją bogatą tradycję, opartą na duchowości ignacjańskiej i jezuickiej. Powrót do tych źródeł myślenia jest nie tylko wyzwaniem w jezuickim myśleniu o samym apostolacie intelektualnym, ale także potencjalną strategią wychowania do naprawdę krytycznego myślenia.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 57-67
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Tradycja a nowoczesność. Uniwersytet jezuicki a współczesne wyzwania globalizacji
Tradition and Modernity. Jesuit University and Contemporary Challenges of Globalization
Autorzy:: Charchuła, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40494078.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: procesy globalizacji
uniwersytet jezuicki
edukacja
socjologia
ratio studiorum
globalization processes
Jesuit university
education
sociology
Opis:: CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie najważniejszych elementów koncepcji uniwersytetu jezuickiego w świetle teorii procesów globalizacji. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: czy jest możliwe skuteczne połącznie tradycyjnych zasad, na jakich opierał się jezuicki model kształcenia uniwersyteckiego ze współczesnymi potrzebami globalnego rynku „usług” edukacyjnych. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. PROCES WYWODU:Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób. Na wstępie zarysowano ramy teoretyczne, w jakich analizowane są procesy globalizacji w świetle nauk społecznych. Następnie ukazano najważniejsze cechy koncepcji jezuickiego uniwersytetu, co wreszcie pozwoliło na określenie najważniejszych wyzwań stających przed szkolnictwem wyższym, a w szczególności uniwersytetami jezuickimi. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przedstawionych rozważań wynika, że możliwe jest skuteczne połącznie tradycji jezuickiego modelu kształcenia ze współczesnymi potrzebami rynku edukacyjnego. Co więcej, wydaje się, że jezuicki model uniwersytetu stanowi adekwatną odpowiedź na zmiany spowodowane procesami globalizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski, jakie wynikają z przedstawionych analiz, wskazują przede wszystkim na komplementarność tradycyjnych założeń dotyczących koncepcji uniwersytetu i nowoczesnych modeli edukacyjnych. Tożsamość jezuickiego uniwersytetu wynika w dużym stopniu z przyjęcia całościowej wizji osoby i integralnego modelu formacji. To połącznie tradycji z nowoczesnością wydaje się trafną receptą na rozwój uniwersytetów jezuickich.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this study is to present the most important elements of the Jesuit University concept in the light of globalization processes. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS:The main research problem concerns the answer to the question: is it possible to effectively combine the traditional principles on which the Jesuit model of university education was based with the contemporary needs of the global market of educational “services”? The article uses the analytical and synthetic method of the literature on the subject. THE PROCESS OF ARGUMENTATIONThe article is structured as follows. In the beginning, the theoretical framework, in which the processes of globalization are analyzed in the light of social sciences, was outlined. Then, the most important features of the concept of the Jesuit university were presented, what finally allowed the researcher to define the most important challenges facing higher education, especially Jesuit universities. RESEARCH RESULTS: The presented considerations lead to conclusion that it is possible to combine effectively the traditions of the Jesuit model of education with the contemporary needs of the educational market. Moreover, the Jesuit model of the university seems to be an adequate response to the changes caused by the processes of globalization. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: The conclusions that emerge from the presented analyzes indicate, first of all, the complementarity of traditional assumptions concerning the concept of the university and modern educational models. The identity of the Jesuit university comes mostly from adopting a holistic vision of the person and an integral model of formation. The combination of tradition and modernity seems to be an accurate formula for the development of Jesuit universities.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 87-96
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Periodyzacja obecności Towarzystwa Jezusowego na ziemiach polskich. Struktury organizacyjne oraz edukacyjno-oświatowe i pastoralne formy aktywności
The Periodization of the Presence of The Society of Jesus on the Polish Territory. Organisational Structures as well as Educational and Pastoral Forms of Activity
Autorzy:: Bieś, Andrzej, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448655.pdf
Data publikacji:: 2014-12-28
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: jezuici w Polsce
kolegia
konwikty
Komisja Edukacji Narodowej
kasata jezuitów
szkolnictwo jezuickie
Jesuits in Poland
colleges
papal monastery boarding schools
the Commission of National Education
dissolution of the Jesuit Order
Jesuit education
Opis:: Licząca już 450 lat obecność Towarzystwa Jezusowego w granicach państwa polskiego skłania do całościowego spojrzenia i przedstawienia dziejów oraz działalności tej wspólnoty zakonnej, zarówno historii jej instytucjonalnego trwania, jak i rozwijanej aktywności o charakterze duszpasterskim i edukacyjnym. W tak długim okresie funkcjonowania z całą pewnością należy wyodrębnić okresy pozwalające lepiej dostrzec i dokładniej omówić dokonujące się zmiany – rozwój lub regres instytucji i jej zaangażowań. Podstawą zaproponowanej periodyzacji dziejów jezuitów na ziemiach polskich są niezależne od samej wspólnoty zmiany warunków zewnętrznych, głównie politycznych, zmuszające zakonników do adaptacji a zarazem zachowania własnej tożsamości (charyzmatu). Pierwszy okres obejmuje rozwój w granicach Rzeczpospolitej Obojga Narodów (1564–1773), następnie pierwszy rozbiór (1772) i papieską kasatę zakonu (1773), okres ograniczenia działalności do tzw. Ziem Zabranych zaboru rosyjskiego (1773–1820), po czym okres galicyjski (1820–1918) związany z zaborem austriackim i częściowo pruskim, później okres piąty po odzyskaniu niepodległości (1918–1939), II wojnę światową (1939–1945) i jako ostatni etap funkcjonowanie po zakończeniu wojny. W prezentowanej obecnie części I artykułu szczegółowo omówione zostały dwa pierwsze okresy. Ponad dwustuletni okres staropolski charakteryzuje się dynamicznym rozwojem strukturalno-terytorialnym od podległej prowincji austriackiej wiceprowincji do czterech samodzielnych prowincji skupionych w asystencji polskiej. Bezpośrednio z rozwojem strukturalnym łączy się rozbudowa systemu jezuickich szkół humanistycznych oraz związanych z nim innych dzieł edukacyjno-oświatowych, jak np. seminaria duchowne, alumnaty papieskie, konwikty, kolegia szlacheckie czy bursy muzyczne. Ważnym wsparciem dla jezuickiej pracy dydaktyczno-wychowawczej w tym okresie były sodalicje mariańskie, teatr szkolny oraz możliwość publikowania w 11 własnych drukarniach. Prace pastoralne koncentrowały się przy własnych kościołach i kaplicach. Odprawiano w nich Msze święte, nabożeństwa, głoszono kazania i nauki katechizmowe oraz słuchano spowiedzi. Jezuici ożywili zanikające bractwa kościelne, starając się nadać im formy bardziej praktyczne. Przykładem może być Bractwo Miłosierdzia założone przez Piotra Skargę w Krakowie a następnie rozpowszechnione w innych miastach. Ponadto jezuici pełnili obowiązki kapelanów na dworach monarchów i biskupów, magnackich i szlacheckich, w szpitalach i więzieniach, podczas wypraw wojennych; prowadzili także wędrowne misje ludowe. Poza duszpasterstwem bezpośrednim związanym z administrowaniem sakramentów wielu jezuitów było zaangażowanych w oddziaływanie pastoralne zapośredniczone przez słowo drukowane. Pierwszy rozbiór Rzeczpospolitej (1772) i papieska kasa zakonu (1773) spowodowały dezorganizację rozległych struktur i poważne przeobrażenia w działalności. Pozostała osobowa i materialna baza po wprowadzeniu w życie papieskiej kasaty w granicach Rzeczpospolitej stała się podstawą dla działalności Komisji Edukacji Narodowej. Na terenach pierwszego zboru austriackiego majątek pojezuicki został przejęty przez rząd w Wiedniu a byli zakonnicy-nauczyciele do 1780 roku kontynuowali swoje prace w dawnych szkołach przekształconych w gimnazja państwowe. W zaborze pruskim król Fryderyk II zwlekał z ogłoszeniem kasacyjnego breve do 1780 roku, nakazując jezuitom utrzymanie prowadzonych dotąd instytucji szkolnych, a następnie wraz ze zniesieniem zakonu utworzył z byłych jezuitów stowarzyszenie Institutum Litterarium Regium. Natomiast 18 domów zakonnych z 201 jezuitami znajdującymi się na ziemiach włączonych do Rosji nie doczekało się nigdy formalno-prawnego zniesienia zakonu, gdyż caryca Katarzyna II nie pozwoliła na promulgowanie papieskiego dokumentu. Utrzymując status quo i kontynuując dotychczasowe formy apostolatu, jezuici w Rosji stali się zaczątkiem odrodzenia zakonu.
The 450-year of presence of the Society of Jesus within the Polish borders induces us to take a holistic and comprehensive view and to present the history and activities of this religious community, the history of its institutional existence as well as developing pastoral and educational activities. Undoubtedly, over such a long period of service, it is necessary to distinguish periods allowing to notice and closely discuss changes taking place – the development or decline of the institution and its commitments. The basis of the proposed periodization of the Jesuits’ history on the Polish territory are the changes of the external conditions, mainly political, which made Jesuit monks adapt and retain their own identity (charism). These changes were independent of the community itself. The first period covers the development within the borders of the Polish-Lithuanian Commonwealth (1564–1773), then the first partition (1772) and the papal dissolution of the Order (1773), the period of activities restricted to the so-called Taken Lands (Polish: Ziemie Zabrane) in the area of the Russian Partition (1773–1820). Then there is the Galician period (1820–1918) related to the Austrian Partition and, partly, to the Prussian Partition, then the fifth period after Poland regained independence (1918–1939), the Second World War (1939–1945) and as the last stage the service after the end of the war. In the presented first part of the article, the first two periods have been discussed in detail. The over 200-hundred Old Polish period is characterised by a dynamic structural and territorial development from the vice-province subordinate to the Austrian province to four self-governing provinces in the Polish assistance. The structural development is directly connected with the expansion of the system of the Jesuit schools of humanities as well as other associated educational activities like for example spiritual seminars, papal seminaries, papal monastery boarding schools, noblemen colleges and music dormitories. The Sodalities of Our Mary, school theatre and the possibility to publish in 11 own printing houses, all offered an important support for the Jesuit didactic and educational work in this period. Pastoral activities focused on their own churches and chapels where masses and services were celebrated, sermons were given, catechism was taught and confessions were heard. Jesuits revived declining religious communities by trying to make them adapt more practical forms. The Confraternity of Charity, founded by Piotr Skarga in Krakow, which then spread to other cities, may serve an example here. Furthermore, Jesuits held the positions of chaplains on royal courts and of bishops of noblemen and magnates, in hospitals and prisons, during military expeditions. They also conducted itinerant parish missions. Apart from the direct ministry associated with administering the sacraments, many Jesuits were involved in indirect pastoral influence by means of the printed word. The first partition of the Commonwealth (1772) and the papal dissolution of the Order (1773) caused the disorganisation of the extensive structures and serious transformations in the activities. Within the borders of the Commonwealth, the personal and material base remained after the papal dissolution was brought into force and became the basis for the activities of the Commission of National Education. On the territory of the first Austrian Partition, the former Jesuit assets was confiscated by the government in Vienna and former monks-teachers since 1780 continued their work in the former schools transformed into state middle schools. Under the Prussian Partition, King Frederick II delayed the enforcement of the papal brief until 1780 and ordered Jesuits to maintain the educational institutions they ran and then after the dissolution of the Order, he transformed former Jesuits into an association Institutum Litterarium Regium. 18 religious houses with 201 Jesuits on the territory annexed to Russia were never formally and legally dissolved as Empress Catherine II did not allow to promulgate the papal decree. By maintaining status quo and continuing their previous forms of apostolate, Jesuits in Russia began the revival of the order.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 57-87
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Leader, Community and Mission – the Triangle of Ignatian Leadership
Autorzy:: Go, Johnny C.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40494627.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: ignacjańskie liderowanie
magis
cura personalis
ćwiczenia duchowe
jezuici
Ignatian leadership
cura personalis
Spiritual Exercises
Jesuit
Opis:: RESEARCH OBJECTIVE: The paper is an attempt to articulate the defining features of Ignatian Leadership and to clarify what might distinguish it from other brands of leadership without lapsing into motherhood statements and worn-out clichés. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The Ignatian leadership style that is presented is grounded in Ignatian spirituality, which is a source of the Spiritual Exercises of Ignatius Loyola. Hence, the research problem was formulated: how can Ignatian leadership be implemented in everyday practice? The method of critical analysis of sources was applied. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The paper argues that Ignatian Leadership is, in fact, a radical form of servant leadership, since the Ignatian Leader is at the service not only of the Community, but also–and for Ignatius of Loyola, even more fundamentally–of the Mission entrusted to that Community. RESEARCH RESULTS: Concretely, it proposes a conception of Ignatian Leadership as a threeway relationship among the Leader, the Community, and the Mission, in the process, illustrating what magis and cura personalis might mean in one’s exercise of leadership, but also, spelling out, in light of these relationships, the key functions of the Ignatian Leader. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: Ignatian leadership is a form of servant leadership insofar as Ignatian Leaders ought to prioritize serving the Community that they lead over their own interests. However, what distinguishes Ignatian Leadership from servant leadership is its explicit and non-negotiable prioritization of service of the Mission as well.
CEL NAUKOWY: Artykuł stanowi próbę przedstawienia cech definiujących przywództwo ignacjańskie i wyjaśnienie, co może je odróżniać od innych rodzajów przywództwa, z pominięciem utartych schematów. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Prezentowany ignacjański styl przywództwa jest zakorzeniony w duchowości ignacjańskiej, której źródłem są Ćwiczenia duchowe Ignacego Loyoli. Stąd postawiono problem badawczy: jak przywództwo ignacjańskie może być realizowane w codziennej praktyce? Zastosowano metodę krytycznej analizy źródeł. PROCES WYWODU: W artykule podkreśla się, że przywództwo ignacjańskie jest w istocie radykalną formą przywództwa służebnego, ponieważ ignacjański lider służy nie tylko wspólnocie, ale także – a dla Ignacego Loyoli nawet bardziej fundamentalnie – misji powierzonej tejże wspólnocie. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Została zaproponowana koncepcja ignacjańskiego przywództwa jako trójstronnej relacji między liderem, wspólnotą i misją, przedstawiając, co ignacjańskie magis i cura personalis mogą oznaczać w praktyce przywództwa, ale także określając kluczowe funkcje lidera inspirującego się Ćwiczeniami duchowymi. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przywództwo ignacjańskie jest rodzajem przywództwa służebnego w tym sensie, że liderzy ignacjańscy powinni przedkładać służbę wspólnocie, której przewodzą, nad własne interesy. Jednak tym, co odróżnia przywództwo ignacjańskie od przywództwa służebnego, jest wyraźne i niezbywalne nadanie priorytetu również służbie misji.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 107-115
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Początki i rozwój Akademii Ignatianum w Krakowie
The beginnings and development of the Jesuit University Ignatianum in Krakow
Autorzy:: Kubik, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448822.pdf
Data publikacji:: 2014-12-28
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: Akademia Ignatianum
szkoła wyższa
pedagogika
filozofia
jezuici
Jesuit University Ignatianum
higher education
institution
pedagogy
philosophy
Jesuits
Opis:: Autor pokazuje zwięźle przebieg wysiłków i osiągnięć 25 lat pracy jezuitów w zakresie kształcenia i formacji młodego pokolenia Polaków. Prezentowany okres jest niewątpliwie czasem starań i osiągnięć, które m.in. przejawiły się w zmianie nazwy uczelni z Wydziału Filozoficznego na Wyższą Szkołę Filozoficzno-Pedagogiczną a następnie na Akademię Ignatianum w Krakowie. Zmiany nazewnictwa są wyrazem trudnych, ale dobrych w skutkach osiągnięć naukowo-dydaktycznych. Ponadto przybliża imiona i nazwiska władz uczelni w ich chronologicznym następstwie. Nie zapomina także o osobach, które nie pełniły funkcji kierowniczych, ale ich działalność i oddanie na stałe wpisały się w historię prezentowanej szkoły wyższej. Autor obrazuje zmiany jakie nastąpiły w zakresie oferty dydaktycznej wszechnicy, a także przedmiotów, które kiedyś były obowiązujące dla studentów szkoły. Patrząc na rozwój uczelni z perspektywy czasu, który upłynął od jej powstania, autor jest pełen szacunku dla władz ją tworzących a także przepełniony optymizmem co do jej przyszłości. Skromne początki sięgające roku akademickiego 1989/1990 przyniosły nieprzewidywane pozytywne skutki. Dostrzegając zainteresowanie młodzieży ofertą dydaktyczną Akademii Ignatianum w Krakowie, a także mając na uwadze rzetelną pracę kadry dydaktycznej, można się spodziewać, że wszystko to przyniesie dalsze dobre efekty naukowe i dydaktyczne.
The author concisely presents the efforts and achievements of the 25-year work of Jesuits with regard to education and shaping of the young Polish generation. Undoubtedly, the presented period is the time of concerted effort and achievements. These changes, among other things, were reflected in the change of the name from the Faculty of Philosophy to the Jesuit University of Philosophy and Education Ignatianum (Polish: Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna Ignatianum) and then to the Jesuit University Ignatianum in Krakow (Polish: Akademia Ignatianum w Krakowie). The changes in the name result from demanding but beneficial scientific and didactic achievements. Moreover, the article provides the reader with the first names and surnames of the university authorities in the chronological order. It does not fail to mention people who did not hold executive positions but whose devotion and activities have become an integral part of the history of the presented university. The article shows an increase in the number of students and their interest for the educational institution established 25 years ago. Furthermore, the article presents changes which have taken place with regard to the number of courses of study, the educational offer of the university, as well as subjects which used to be obligatory. With hindsight, viewing the development of the university since its beginnings, the author feels deeply respectful of the authorities who created it as well as optimistic about its future. The humble beginnings dating back to the academic year 1989/1990 have brought unexpectedly positive results. Observing the interest for the Jesuit University Ignatianum in Krakow of young people, as well as the diligent work of its teaching staff, one may expect further scientific, didactic and educational achievements in the education of the young generation.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 15-34
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The Idea of „Depth” in Ignatian Pedagogy in Face of some Tendencies of Digital Education
Autorzy:: Nemec, Rastislav
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40494367.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: edukacja cyfrowa
edukacja
czytelnictwo
pedagogika ignacjańska
pedagogia Ignacjańska
digital era
education
non-linear reading
Jesuit pedagogy
Ignatian education
Opis:: RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this study is to present some contradictory tendencies and draw attention to two phenomena that prove their contradiction. The first one is the missing dimension of depth of knowledge which suggests that the ubiquitous source of information and student awareness is not automatically a qualitative asset. On the other hand, the gradual digitalization of education increasingly indicates the fragmentation of such a teaching process. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The article intends to emphasize the importance of two pillars of Jesuit pedagogy, which historically date back to the Spiritual Exercises of St. Ignatius and which were revived by the interpretations of two former superiors of the Society of Jesus, P. Arrupe and A. Nicholas. However, the present times seems to bring different goals in the perspective of digital media and professional profiling of the student. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is structured as follows. In the first part, the author presents the conclusions resulting from research and measurements conducted in Slovakia in recent years, which aimed at examining students' skills in reading comprehension and indicates the growing support for the digitalisation of education in Slovakia, which the author (and not only he) perceives as highly contradictory. On the other hand, the article makes an attempt to counter the notions: the “reference to depth” and the integrity of the human being, more and more often mentioned in the literature. RESEARCH RESULTS: The present study is to demonstrate that Jesuit pedagogical appeal to the need for “integral” development of the person and “depth” is extremely actual in this field. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: The aim of the study is to show the need to re-develop these threads of depth and integral development of the human being, along with other pillars of Jesuit education, and rethink its message.
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie niektórych sprzecznych postaw oraz zwrócenie uwagi na dwa zjawiska, które świadczą o ich sprzeczności. Jednym z nich jest brakujący wymiar głębokości wiedzy, który sugeruje, że wszechobecne źródło informacji i świadomości studentów nie gwarantuje jakości zdobywanej wiedzy. Z drugiej strony, stopniowa cyfryzacja edukacji coraz bardziej wskazuje na fragmentaryzację takiego procesu nauczania. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł zamierza podkreślić znaczenie dwóch filarów pedagogiki jezuickiej, historycznie sięgających Ćwiczeń duchowych św. Ignacego, które zostały ożywione przez interpretacje dwóch byłych przełożonych Towarzystwa Jezusowego, P. Aruppe i A. Nicholasa. Obecne czasy – jak się wydaje – w perspektywie pojawienia się mediów cyfrowych i profilowania zawodowego ucznia mają jednak inne cele. PROCES WYWODU:Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób. W pierwszej części autor przedstawia wnioski z niektórych badań i pomiarów prowadzonych na Słowacji w ostatnich latach, które miały na celu zbadanie umiejętności czytania ze zrozumieniem przez uczniów oraz wskazuje na rosnące poparcie dla cyfryzacji edukacji na Słowacji, które autor (i nie tylko on) postrzega jako wysoce sprzeczne. Z drugiej strony artykuł stara się przeciwstawić coraz częściej przywoływanemu w literaturze „odwołaniu do głębi” i integralności osoby ludzkiej. Poprzez to wezwanie do „cyfrowego minimalizmu” zachęca do głębszej koncentracji. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Niniejsze opracowanie ma na celu wykazanie, że pedagogika ignacjańska odwołująca się do potrzeby „integralnego” rozwoju osoby i „głębi” jest niezwykle aktualna w swoich odwołaniach w tym zakresie. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Opracowanie ma na celu ukazanie potrzeby rozwijania na nowo wątków głębi i integralnego rozwoju osoby ludzkiej wraz z innymi filarami jezuickiego wychowania oraz przemyślenia na nowo ich przesłania.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 69-76
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: In extrema fere Livonia: Jezuickie kolegium w Tartu w korespondencji Piotra Skargi
Autorzy:: Danieluk, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448717.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: Society of Jesus
Jesuit education
Tartu (Dorpat)
Piotr Skarga
college
Towarzystwo Jezusowe, szkolnictwo jezuickie, Tartu (Dorpat), Piotr Skarga, kolegium
Opis:: In the relation addressed to his monastic confreres written in 1583, the Jesuit chronicler wrote that Tartu (Dorpat), where the Jesuit had recently moved to, was a city located in the most remote part of Livonia, as the territories belonging to today’s Latvia and Estonia were then called (Torpatum urbs est in extrema fere Livonia) (Kurtz 1925: 12).[1] The present article reminds us why the Jesuits arrived in these lands, which were little-known to Europeans at that time (and perhaps even today), and what Piotr Skarga wrote about them in his letters. The subject literature and archival sources available in Rome reveal that their arrival was aimed at the recatholicisation of Livonia undertaken by King Stefan Batory after his victorious wars with Russia. Regardless of the king’s obvious political goals, the Jesuits’ presence in the region was primarily linked with the evangelisation mission of the Order, whose tools included education, which, alongside direct pastoral work, was the leading form of its activity both in Livonia and elsewhere.[1] The book contains Latin relations called litterae annuae, which were sent by the Jesuits to Rome, and their German translation.
Jezuicki kronikarz z 1583 r. pisał w swej relacji przeznaczonej dla współbraci zakonnych, że Tartu (Dorpat), gdzie od niedawna Jezuici zamieszkiwali, jest miastem położonym w najbardziej oddalonej części Liwonii, czyli Inflant, jak wówczas określano tereny dzisiejszej Łotwy i Estonii (Torpatum urbs est in extrema fere Livonia) (Kurtz 1925: 12)[1]. Niniejszy artykuł ukazuje przyczyny, dla których jezuici znaleźli się w tych niezbyt dobrze znanych ówczesnym (a może także współczesnym) Europejczykom stronach oraz to, co na ten temat pisał w swoich listach Piotr Skarga. Istniejąca literatura przedmiotu oraz dostępne w Rzymie źródła archiwalne dowodzą, że główną przyczyną ich przybycia na te tereny była akcja rekatolicyzacji Inflant podjęta przez króla Stefana Batorego po zwycięskich wojnach z Rosją. Niezależnie od oczywistych celów politycznych władcy, dla jezuitów główną racją obecności w regionie była misja ewangelizacyjna zakonu, a jednym z jej narzędzi było szkolnictwo, które obok bezpośredniego duszpasterstwa stanowiło wiodącą formę ich działalności tak w Inflantach, jak i gdzie indziej.[1] Książka zawiera łaciński tekst relacji zwanych litterae annuae, przesyłanych przez jezuitów do Rzymu, oraz ich niemieckie tłumaczenie.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: W kręgu solidaryzmu – Heinrich Pesch SJ i „jezuicka szkoła ekonomii”
Within the Circle of Solidarism – Heinrich Pesch SJ and “the Jesuit School of Economics”
Autorzy:: Załuska, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1597232.pdf
Data publikacji:: 2021-07-01
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: Heinrich Pesch
solidaryzm
solidarność
społeczny system pracy
jezuici
jezuicka szkoła ekonomii
ekonomiści jezuici
nauczanie społeczne Kościoła
systemy ekonomiczne
ekonomia personalistyczna
solidarism
solidarity
the social system of labour
Jesuits
the Jesuit School of Economics
the Jesuit economists
the social teaching of the Church
economic systems
personalist economics
Opis:: Niemiecki ekonomista, ojciec Heinrich Pesch SJ, opracował w początkach XX w. oparty na idei solidaryzmu system ekonomiczny, mający stanowić alternatywę zarówno wobec wolnorynkowego liberalizmu, jak i etatystycznego socjalizmu. Jego „społeczny system pracy” miał na celu przeniesienie zasad chrześcijańskich w dziedziny życia społecznego i gospodarczego. Pesch oddziaływał głównie poprzez swoich uczniów, wywierając pośrednio wpływ na rozwój nauczania społecznego Kościoła. Mniej znany jest natomiast jego wkład do rozwoju nauk ekonomicznych. Celem artykułu jest przybliżenie osoby Heinricha Pescha, kręgu jego uczniów i spadkobierców intelektualnych, oraz pobieżny zarys wpływu, jaki oni wywarli, i dziedzictwa, jakie pozostawili, ze szczególnym uwzględnieniem nauk ekonomicznych.
At the beginning of the XX century, the German economist, Father Heinrich Pesch SJ, developed an original economic system, based on the idea of solidarism, and meant to provide an alternative to both free market liberalism and statist socialism. His social system of labour was aimed at implementing the Christian principles in the fields of social life and economics. The ideas of Pesch had the greatest impact indirectly, via his disciples, on the development of the social teachings of the Church. However, his contributions to economics, despite their importance, have received less recognition. The aim of this article is to introduce the person of Heinrich Pesch, the circle of his disciples, and their legacy with special focus on economic sciences.
Źródło:: Perspektywy Kultury; 2021, 33, 2; 201-220
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:: Perspektywy Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ludwik Piechnik SJ (1920–2006). Pierwszy kierownik Katedry Historii Oświaty (1997–1998) Akademii Ignatianum w Krakowie
Ludwik Piechnik S.J. (1920–2006): The First Head of the Chair of the History of Education (1997–1998) of the Jesuit University Ignatianum in Krakow
Autorzy:: Królikowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28763328.pdf
Data publikacji:: 2022-06-28
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: Ludwik Piechnik
Jesuits
history of education
pedagogy
Jesuit University Ignatianum in Krakow
jezuici
historia oświaty i wychowania
pedagogika
Akademia Ignatianum w Krakowie
Opis:: W 2022 roku przypada 25 rocznica powstania Katedry Historii Wychowania funkcjonującej w ramach obecnego Wydziału Pedagogicznego Akademii Ignatianum w Krakowie. Celem artykułu jest zaprezentowanie sylwetki pierwszego kierownika katedry, ks. prof. Ludwika Piechnika SJ. Badania przeprowadzono metodą analizy dokumentów – zarówno źródłowych, jak i opracowań. Artykuł wpisuje się w nurt badań biograficznych. Śledząc edukacyjne losy ks. Ludwika Piechnika, można zauważyć, że jego życie utkane było z wydarzeń, decyzji, które budowały krok po kroku wychowawcę młodzieży, naukowca, wykładowcę akademickiego, wreszcie kierownika katedry. Był historykiem i pedagogiem, dlatego badanie przeszłości edukacyjnej pozostawało w polu jego głównych zainteresowań. Zajmowała go również edukacyjna teraźniejszość, w którą zaangażował się jako wychowawca i organizator opieki zastępczej. Z analizy biografii Profesora Ludwika Piechnika wyłania się sylwetka osoby, która – przejawiając niezwykłą wrażliwość wobec dzieci i młodzieży – nie ograniczała się do analiz teoretycznych, ale wyrażała przekonanie, że trzeba być blisko tych, o których się pisze. Można zatem powiedzieć o nim, że potrafił umiejętnie łączyć teorię z edukacyjną praktyką.
2022 will mark the 25th anniversary of the functioning of the Chair of the History of Education as part of the present Faculty of Pedagogy of the Jesuit University Ignatianum in Krakow. The aim of the article is to present the profile of its first chairman, Father Professor Ludwik Piechnik S.J. The research was carried out using the method of the analysis of documents – both source documents and studies. The article is written within the framework of the biographical research trend. Following the educational career of Fr. Ludwik Piechnik, one can see that his life was interwoven with events and decisions which all contributed to the formation of an educator of youth, a scientist, a university lecturer, and finally the chair of the department. He was a historian and an educator, so the study of the educational past remained in his field of interest. He was also concerned with the educational present, and was involved as an educator and organizer of foster care. An analysis of Professor Ludwik Piechnik’s biography reveals the profile of a person who, showing unusual sensitivity towards children and young people, did not limit himself to theoretical analyses, but expressed the conviction that one should be close to those about whom one writes. Therefore, it can be said that he was able to skillfully combine theory with educational practice.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 2; 63-76
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Źródła do dziejów teatru szkolnego w konwikcie chyrowskim
The Origins of the History of School Theatre in the Jesuit College in Chyrów
Autorzy:: Puchowska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448588.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: konwikt chyrowski
teatr szkolny
teatr jezuicki
źródła do badań teatralnych
programy teatralne
Chyrów college
school theatre
Jesuit theatre
sources for theatre studies
theatre programmes
Opis:: Jedną z najświetniejszych kart w dziejach Zakładu Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów w Chyrowie (1886–1939) stanowił teatr. W archiwach zachowało się wiele źródeł, które przynoszą informacje o funkcjach, celach, warunkach działania szkolnej sceny i jej opiekunach. Są to liczne rozproszone rękopisy, a także wydawane przez konwikt druki, urzędowe Sprawozdania dyrekcji szkoły, przepisy dla profesorów i nauczycieli zakonnych, bogato ilustrowane chyrowskie wydawnictwa jubileuszowe na 25- i 50-lecie placówki, a także komplet egzemplarzy szkolnej gazetki. Drugą grupę źródeł, najcenniejszą dla badacza sceny, stanowią dokumenty pracy teatru: 35 unikalnych egzemplarzy sztuk pochodzących z zaginionej Biblioteki Teatru w Chyrowie, często opatrzonych notatkami reżyserskimi, 432 programy teatru konwiktowego oraz pojedyncze źródła ikonograficzne. Artykuł zawiera rozważania nad przydatnością wymienionych dokumentów, zwłaszcza do badań historycznoteatralnych. Autorka dokonuje analizy zawartości źródeł i ze względu na dostrzeżone niedomówienia, nieścisłości, a nawet pomyłki podkreśla konieczność ich starannej weryfikacji, krytyki. Zaznacza, że dopiero po wzajemnym potwierdzeniu i uzupełnieniu materiałów archiwalnych można przystąpić do rekonstrukcji kalendarium repertuarowego teatru chyrowskiego, ustalając daty dzienne, okazje wystawień, tytuły spektakli, ich formę sceniczną, a ponadto listę wykonawców i skład widowni. Na podstawie zachowanych źródeł możemy dziś mówić o 513 widowiskach scenicznych, podczas których publiczność konwiktowa obejrzała 758 inscenizacji utworów dramatycznych. Autorka wskazuje na szereg aspektów związanych z możliwością interpretacji dokumentów chyrowskich. Teatr konwiktu wpisuje się bowiem w długą tradycję scen jezuickich, a studia komparatystyczne pozwalają spojrzeć na niego również z perspektywy rozwijających się pozostałych scen szkolnych i amatorskich. Zważywszy, że Zakład kształcił przyszłych liderów życia społecznego, których utrwalone gusty artystyczne wpływały na rozwój życia teatralnego, scenę konwiktową postrzegać należy jako ważny element dziedzictwa kulturowego.
One of the finest episodes in the history of the Scientific and Educational Department of the Jesuit Fathers in Chyrów (1886–1939) was its theatre. Archives contain numerous sources which provide information on its functions, aims, conditions in which it functioned, and its counsellors. These are numerous dispersed manuscripts and printed materials issued by the school, official Reports of the school administration, regulations for academic staff, richly illustrated publications issued for the 25th and 50th anniversary of the institution, as well as copies of the school gazette. The second group of sources, most valuable to theatre historians, are documents concerning the work of the theatre – 35 unique copies of plays from the lost Chyrów Theatre Library, often containing annotations, 432 programmes, as well as individual iconographic sources. The article discusses the usefulness of these documents, particularly for historical research. The author analyses their contents and emphasises the necessity of their careful scrutiny, due to frequent omissions, inaccuracies, and mistakes. The author states that only after confirmation and completion of the archival materials will it be possible to reconstruct the theatre’s repertoire calendar, determining the dates and occasions of performances, play titles, scenic forms, lists of performers and audience composition.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 243-264
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Jesuit" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język