Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Edukacja młodzieży" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Różnorodność i wspólnota narracji w teatrze młodzieży – studium przypadku
Autorzy:
Turlejska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197649.pdf
Data publikacji:
2018-09-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr
teatr młodzieży
drama
edukacja teatralna
narracja
studium przypadku
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest opis i analiza teatru młodzieży jako atrakcyjnej formy dialogu edukacyjnego oraz różnorodności i wspólnoty narracji osób w nim uczestniczących.PROBLEM I METODY BADAWCZE: Tezą główną rozważań jest stwierdzenie, iż teatr szkolny posiada szczególną wartość w usprawnianiu i pogłębianiu procesu komunikacji międzyosobowej, jak również relacji międzypokoleniowej. Całość postępowania badawczego wywodzi się z nurtu fenomenologii i hermeneutyki. Zastosowana metoda badawcza to studium przypadku oraz metoda biograficzna z wykorzystaniem technik wywiadu i analizy dokumentów.PROCES WYWODU: Artykuł jest opisem i zarazem analizą jakościową różnorodności relacji i narracji osób uczestniczących w teatrze młodzieży. Teatrze, który powstaje, rodzi się we wspólnej kreacji wokół spraw i problemów ważnych dla młodzieży szkolnej i jej środowiska. Wprowadzone w działaniach teatralnych bodźce pozawerbalne wzbogacają możliwość porozumienia się. Można więc mówić o oddziaływaniu wychowawczym teatru, który jest miejscem spotkania z wartościami i w swoisty sposób poszukuje prawdy o świecie, innych ludziach.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Teatr jest jednym z obszarów rzeczywistości społecznej, gdzie człowiek spotyka się z wartościami poprzez ich doświadczanie, tworzenie i przeżywanie. Fenomen teatru młodzieży polega m.in. na tym, iż jest to wspólna kreacja młodzieży i pedagogów, gdzie zanika bariera anonimowości i przymusu, uczniowie w zajęciach teatralnych uczestniczą z wyboru, a istotą takiej formy teatru jest niekonwencjonalność.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Warsztat teatralny to niezbyt często występująca forma pracy dydaktyczno‑wychowawczej w warunkach szkolnych. Teatr młodzieży jako przykład takiej niekonwencjonalnej formy dialogu edukacyjnego może tworzyć warunki do faktycznego spotkania osób i przyczynić się do odbudowy utraconych więzi osobowych w edukacji, a także w przestrzeni społecznej. Niewątpliwie, zajęcia teatralne wspomagają, czy wręcz przyspieszają proces społecznej adaptacji, wrastania w grupę, przełamywania barier w komunikowaniu edukacyjnym i społecznym.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 42; 135-146
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enterprising Teacher as a Successful Educator
Przedsiębiorczy nauczyciel jako skuteczny wychowawca
Autorzy:
Czechowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198654.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
osobowość nauczyciela
skuteczność wychowania
błędy wychowawcze
dyscyplinowanie młodzieży
samokształtowanie
edukacja przedsiębiorcza
edukacja w zakresie przedsiębiorczości
effectiveness of education
educational errors
disciplining of teenagers
self-formation
teacher's personality
Opis:
Współcześnie obserwowany postęp  cywilizacyjny  i  realia  życia w dzisiejszym świecie wymuszają niejako na osobach odpowiedzialnych za wychowanie młodego pokolenia przyjęcie nowych strategii postępowania i utworzenie nowego wizerunku nauczyciela, wychowawcy, opiekuna. Owa przemiana niewątpliwie winna zmierzać w kierunku wypracowania  takich cech,  jak: efektywność, wielostronność, otwartość, jednym słowem przedsiębiorczość. Nauczyciel, będąc człowiekiem przedsiębiorczym, osiąga sprawnie rozwój i umiejętności potrzebne do pracy z dzisiejszą młodzieżą i dziećmi. Szczególnie w dobie teraźniejszości, w której panuje zagubienie aksjologiczne  i  ideowe, potrzeba wychowawców ukierunkowanych  jednoznacznie na wartości nieprzemijające przy  jednoczesnym otwarciu  i gotowości przyjęcia nowych form oddziaływania wychowawczego. Należy wciąż stawiać pytanie dotyczące sposobów rozwiązywania konfliktów dyscyplinarnych i form skutecznie prowadzonego wychowania. Przeprowadzone autorsko ba- dania miały na celu ustalenie znaczenia i istoty pojęcia: przedsiębiorczy nauczyciel w kontekście skuteczności jego wychowawczych działań. Badani należeli do różnych grup społecznych, a ich spostrzeżenia i uwagi posłużyły do sformułowania ogólnych wniosków i tez dotyczących problematyki skuteczności wychowania w perspektywie   otwartości, przedsiębiorczości i nowoczesności nauczyciela.
Civilizational progress and the reality of life in today’s world, to some extent, impose on persons responsible for education of the next generation the adoption of new strategies of conduct and the creation of a new image of the teacher, educator and guardian. Undoubtedly, this transformation should aim towards development of such features as ef fectiveness, versatility, openness – in a word – enterprise. The teacher, being an enterprising human being, skilfully achieves the development and skills needed to work with today’s teenagers and children. Nowa days, when there is an axiological and ideological loss, we need educators who are oriented towards lasting values, both with openness and a willingness to adopt new forms of educational interaction. We should still ask questions about the ways of solving disciplinary conflicts and forms of effective education. The aim of this research is to determine the meaning and essence of a notion: an enterprising  teacher  in  the context of the effectiveness of his/her educational actions. The persons evaluated in this research belong to different social groups, and their observations and remarks serve to formulate general conclusions and the thesis concerning issues of effectiveness of education in the perspective of openness, enterprise and the innovativeness of the teacher.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2014, 13, 26; 145-163
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki instytucjonalnej „Opieki” nad młodzieżą przemysłową i rękodzielniczą w Krakowie na przełomie XIX i XX wieku
The Initial Activity of the Institutional “Care” Aimed at the Youth from Industrial and Handicraft Families at the Turn of the 19th and 20th Centuries
Autorzy:
Grzebień, Ludwik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448937.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
młodzież przemysłowa i robotnicza
Związek Młodzieży Rękodzielniczej
Galicja
edukacja i wychowanie
„Opieka”
the industry and working class youth
Handicraft Youth Association
Galicia
education and upbringing
“Care”
Opis:
W dużych miastach Galicji pod koniec XIX wieku zaczął się rozwijać drobny przemysł, który zatrudniał głównie młodzież. Po ogłoszeniu w 1891 roku przez papieża Leona XIII encykliki Rerum novarum jezuici przystąpili do organizowania na terenie Krakowa katolickich stowarzyszeń robotniczych, które przybrały nazwę „Przyjaźń”. Kolejnym krokiem jezuitów była opieka nad młodzieżą robotniczą, głównie terminatorami, z rodzin robotniczych, rzemieślniczych i chłopskich. Wzorem dla tej akcji stała się działalność Adolfa Kolpinga, który w 1849 roku rozpoczął w Kolonii pracę nad terminatorami i w 1851 roku założył w Niemczech pierwszy „Katolicki Związek Czeladników”. Odtąd w różnych krajach powstawały „Patronaty”, czyli „Opieki” nad młodzieżą przemysłową i rękodzielniczą. Na terenie Galicji opieką nad terminatorami zajął się jezuita Błażej Szydłowski, który zwołał na dzień 2 września 1897 roku pierwsze walne zebranie w sprawie terminatorów. Spotkali się wówczas przedstawiciele mieszczaństwa i duchowieństwa oraz chłopcy różnych zawodów, którzy powołali „Opiekę św. Stanisława Kostki nad Młodzieżą Terminatorską”. Jej celem było rozbudzanie życia religijnego młodych uczniów rzemieślniczych, wypełnienie ich czasu wolnego zajęciami kulturalnym i wypoczynkiem oraz niesienie im w razie konieczności pomocy materialnej. Po roku działalności „Opieki” miejsce ks. Szydłowskiego zajął w 1898 roku ks. Stefan Bratkowski, który przejął patronat nad „Opieką” i kierował nią do 1906 roku. Dnia 15 kwietnia 1906 roku kierownictwo „Opieki” przejął ks. Mieczysław Kuznowicz, który przekształcił ją w „Związek Młodzieży Rękodzielniczej”. Dnia 8 grudnia 1906 roku odbyło się pierwsze Walne Zgromadzenie Związku; prezesem honorowym i dożywotnim został wtedy ks. Bratkowski, a prezesem rzeczywistym ks. Kuznowicz, który kierował związkiem do 1939 roku. Podobne „Opieki” powstały także w Przemyślu, Tarnopolu i Tarnowie, ale nie działały dłużej.
At the end of the 19th century, in large cities in Galicia, small-scale industry, where mainly the young were employed, started to develop. After in 1891, Pope Leon XIII issued in his Encyclical Letter Rerum novarum, Jesuits in the Krakow region initiated establishing Catholic, working class associations, which assumed the name of “Friendship”. The further step Jesuits took was taking care of the working class youth, particularly apprentices from factory workers’, craftsmen’s and peasants’ families. Activities of Adolf Kolping, who in 1849 began his work with apprentices in Cologne and in 1851 established first in Germany “Catholic Journeymen’s Association”, served as a model for the Jesuits. Since then, in various countries, “Patronages” and “Care” facilities aimed at the industrial and handicraft youth were established. On the Galicia territory, Błażej Szydłowski, SJ, who was in charge of the care over apprentices, convened the first General Meeting concerning apprentices on September 2nd 1897. Representatives of bourgeoisie and clergy as well as boys of various professions gathered and founded “St Stanisław Kostka Care for the Apprentice Youth”. Its goal was inspiring religious life in young apprentices, occupying their leisure time with cultural activities and relaxation as well as offering them financial help if necessary. After a year of the “Care” activity, in 1898 Father Stefan Bartkowski, who took charge of the centre and managed it until 1906, replaced Father Szydłowski. On April 15th 1906, Father Mieczysław Kuznowicz, who transformed it into “Handicraft Youth Association”, took over the management of the “Care”. On December 8th, the first General Meeting of the Association was held; Father Bratkowski was appointed Lifelong Honorary President whereas Father Kuznowicz became the actual President, who managed the association in 1939. Similar centres were established in Przemyśl, Tarnopol and Tarnów, but their activities did not last long.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 163-180
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies