Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Autorytet" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Między ujarzmiającym a wyzwalającym – o autorytecie Kościoła wychowującego z wierzącymi
Between Coercive and Emancipatory: Believers on the Authority of the Church
Autorzy:
Jasnos, Renata
Seredyńska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448862.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet ujarzmiający
autorytet wyzwalający
autorytet Kościoła
wychowanie
coercive authority
emancipatory authority
authority of the Church
upbringing
Opis:
Podział na autorytet wyzwalający i ujarzmiający wskazuje na dynamikę oddziaływania autorytetu na osoby uznające ten autorytet. Kościół katolicki w Polsce cieszy się dużym autorytetem. Jaki jednak jest autorytet Kościoła według wierzących katolików: wyzwalający czy ujarzmiający? Podstawą dla wyprowadzanych wniosków są wyniki ankietowych badań sondażowych oraz wywiadów fokusowych przeprowadzonych wśród studentów i pracowników naukowych uczelni katolickiej. Wnioski z badań pozwoliły zdeniować dwa różne problemy. Pierwszy wskazują młodzi wierzący, którzy oczekują Kościoła wyzwalającego, a zderzają się z przejawami tego ujarzmiającego. Drugi problem stanowi grupa wierzących, którzy nie umieją bądź nie chcą podejmować ryzyka decydowania i od duchownych oczekują instrukcji „co myśleć” i „co robić”. Akceptują w ten sposób autorytet ujarzmiający Kościoła, który utrwala ich niedojrzałość osobową.
The distinction between coercive and emancipatory authority points to the dynamics of the influence of authority upon the person who recognizes it. The Catholic Church in Poland enjoys great authority but what sort of authority is it, in the opinion of faithful Catholics, a liberating or an enslaving one? The conclusions will be based on the results of questionnaire surveys and focus interviews conducted among the students and academic staff of a Catholic university. The analysis of the survey results enabled us to define two different problems. The first is signaled by young believers who expect an emancipatory Church but are confronted with the manifestations of a coercive one. The second problem is a group of believers who are unable or unwilling to take the risk of decision-making and expect the clergy to instruct them “what to think” and “what to do”. Thus they accept the coercive authority of the Church thus fixing their personal immaturity.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 133-152
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzecz o godności, autorytecie i odpowiedzialności nauczyciela w czasach chaosu aksjonormatywnego
Its about the dignity, authority and responsibility of the teachers in times of axionormative chaos
Autorzy:
de Tchorzewski, Andrzej Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196768.pdf
Data publikacji:
2020-11-14
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
nauczyciel
godność
autorytet
odpowiedzialność
chaos aksjonormatywny
Opis:
CEL NAUKOWY: Artykuł porusza trzy wybrane i uznane za ważne zagadnienia odnoszące się do właściwości osoby i zawodu nauczyciela. Stanowią one przedmiot analizy godności, autorytetu i odpowiedzialności nauczyciela. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemy wynikające z tych zagadnień zostały ujęte w strategię poszukiwań odpowiedzi na pytania o ich strukturę i dynamikę w czasach współczesnego chaosu aksjonormatywnego. PROCES WYWODU: Proces wywodu sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy w czasach współczesnego chaosu aksjonormatywnego godność, autorytet i odpowiedzialność są nadal konstytutywnymi właściwościami zawodu nauczycielskiego, który powszechnie uznaje się nadal za doniosły zawód społecznego zaufania? WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Artykuł przynosi ustalenia dotyczące współczesnego rozumienia takich pojęć jak godność, autorytet i odpowiedzialność nauczyciela w obecnych czasach określanych jako czasy chaosu aksjonormatywnego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przeprowadzona analiza zmierzała do opisu poznawczego, wyjaśnienia wraz z interpretacją przedmiotu badań oraz aplikacji w postaci pytań otwartych, które zostały skierowane w zakończeniu do czytelnika.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2020, 19, 50; 161-176
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influencer – media novi hominem
The Influencer – media novi hominem
Autorzy:
Lakomy, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37202064.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
celebryta
influencer
autorytet
idol
fan
celebrity
authority
Opis:
Tekst jest próbą charakterystyki istoty zjawiska influencingu, mechanizmów jego działania oraz podstaw teoretycznych. Podstawowe założenie pracy opiera się na rozdzieleniu generacji odbiorców przekazów medialnych na pokolenia BC i AC. Pierwsza grupa uznaje i rozpoznaje autorytety autentyczne, takie, które w istocie zapracowały swoimi ponadprzeciętnymi osiągnięciami, zyskując powszechne uznanie. Odbiorcy z pokoleń AC są mniej wybredni, funkcjonują w świecie dotkniętym kryzysem autorytetów, łatwo więc dzięki nowym mediom zyskać ich przychylność i przywiązać do określonego mikromedium przekazami o niskiej wartości intelektualnej, ale naładowanych hypem. W tych warunkach dynamicznie rozwija się zjawisko współczesnych influencerów – media novi hominem.
The text is an attempt to characterize the essence of influencing, the mechanisms of its operation and theoretical foundations. The basic assumption is based on the separation of social media recipients into BC and AC generations. The first group recognizes authentic authorities, those who in fact have earned extraordinary achievements, gaining universal recognition. AC audiences are less picky, they function in a world affected by a crisis of authority, so it is easy, thanks to new media, to gain their favor and attach them to a specific micro-media with messages of low intellectual value but loaded with hype. In these conditions, the phenomenon of contemporary influencers – media novi hominem – is developing dynamically.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 179-194
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorytet i jego struktura aksjologiczna
Authority and Its Axiological Structure
Autorzy:
de Tchorzewski, Andrzej Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448612.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet
wiedza
relacja
model
wartości
authority
knowledge
relationship
values
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie jednego z możliwych znaczeń terminu autorytet we współczesnym języku nauk o człowieku. Podstawą jego realizacji było syntetyczne pokazanie zmienności znaczeń tego pojęcia, zaś z drugiej – próba analizy struktury autorytetu w ujęciu aksjologicznym. Posłużono się typologizacją jako szczególnym zabiegiem metodologiczno-logicznym. Metoda ta była podstawą skonstruowania teoretycznego modelu autorytetu. W wyniku analizy uznano, że podstawowymi wartościami generującymi fenomen ludzkiego autorytetu są takie wartości, jak: mądrość, prawość, wolność i wiarygodność przypisywane oraz postrzegane jako cnoty osób uznawanych w relacjach interpersonalnych za autorytety. Przeprowadzona analiza pozwala przyjąć założenie mówiące, że autorytet jako fenomen jest kategorią teoriomnogościową, której można przypisać wiele cech i właściwości, a posługiwanie się nią służy komunikacyjno-kulturowej interpretacji jednego z ważnych współczynników humanistycznych mających wielorakie zastosowanie w poznawaniu zachowań i relacji międzyludzkich.
The purpose of this article is to show one of the possible meanings of the term authority in the modern language of the humanities. The basis for this was a synthetic display of the variability of meanings of this term, and on the other – an attempt to analyze the structure of authority from the axiological perspective. This typologization was used as a particular methodological and logical procedure and was the basis for constructing a theoretical model of authority. As a result of the analysis, it was recognized that the basic values that generate the phenomenon of human authority are values such as wisdom, honesty, freedom and credibility ascribed and perceived as the virtues of persons recognized in the interpersonal relationships as the authority. The study that has been carried out allows us to assume that authority as a phenomenon is a multitheoretical category, to which can be attributed many qualities and properties, and its use also serves to aid the communication and cultural interpretation of one of the important humanistic factors in the recognition of behavior and interpersonal relationships.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 187-212
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność jednostki wobec autorytetu Kościoła
Freedom of the Individual towards the Authority of the Church
Autorzy:
Gałkowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448820.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet
Kościół
podporządkowanie
moralność
posłuszeństwo
authority
Church
subordination
morality
obedience
Opis:
Tekst analizuje rolę Kościoła Katolickiego jako autorytetu o charakterze deontycznym i epistemicznym. Następnie podejmuje zagadnienie, czy autorytet Kościoła nie podważa autonomii sumienia jego wiernych. Uzasadniana jest teza, że wprawdzie Kościół jest niewątpliwie autorytetem w kwestiach moralnych, ale ma on charakter epistemiczny.
The article analyses the role of the Catholic Church as a deontic and epistemic authority. It discusses the problem of whether the Church’s authority undermines the autonomy of the conscience of the faithful. It then provides a justication for the thesis that while the Church wields authority in moral issues, its authority is of an epistemic nature.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 21-32
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorytet polityczny w Ukrainie w ujęciu atrybutywnym
Political authority in Ukraine in an attributive approach
Autorzy:
Kęsek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231669.pdf
Data publikacji:
2022-07-05
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ukraina
autorytet
lider
polityka
atrybut
Ukraine
authority
leader
politics
attribute
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem naukowym artykułu jest zbadanie cech właściwych dla autorytetu politycznego w Ukrainie, a także czynników i uwarunkowań kontekstowych wpływających na ewolucją tej kategorii w ukraińskim systemie politycznym. PROBLEM i METODY BADAWCZE: W artykule zastosowano ujęcie atrybutywne, pozwalające łączyć analizę cech przypisywanych autorytetowi politycznemu z refleksją nad skutecznością jego oddziaływania przy jednoczesnym uwzględnieniu różnych perspektyw czasowych, z naciskiem na uwarunkowania i trendy bieżące. PROCES WYWODU: Opierając się na analizie danych socjologicznych, w artykule omówiono kluczowe uwarunkowania kontekstowe, które wpływają na ewolucję autorytetu politycznego w Ukrainie. W pierwszej części opracowania skupiono się na kontekście historycznym oraz cechach specyficznych autorytetu politycznego w okresie dwóch ukraińskich rewolucji. Część druga została poświęcona zmianom, jakich autorytet polityczny doświadcza w okresie agresji rosyjskiej przeciwko Ukrainie. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W analizie zidentyfikowano główne cechy, uwarunkowania i czynniki konstytuujące autorytet polityczny w Ukrainie. Wyjaśniono korelację wzajemną tych elementów, a także przyczyny i źródła powstawania oraz kryzysu autorytetów politycznych na gruncie ukraińskim. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Artykuł może być potraktowany jako wstęp do dyskusji na temat autorytetów politycznych w Ukrainie, a także dynamiki procesu wewnątrzpolitycznego jako takiej, w szczególności w okresie postrewolucyjnym oraz w kontekście agresji rosyjskiej na Ukrainę.
RESEARCH OBJECTIVE: The scientific aim of the article is to examine the characteristics inherent in political authority in Ukraine, as well as the factors and contextual conditions influencing the evolution of this category in the Ukrainian political system. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The article uses an attributive approach that allows to combine the analysis of features attributed to political authority with reflection on the effectiveness of its impact while taking into account different time perspectives with an emphasis on current conditions and trends. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Based on the analysis of sociological data, the article discusses the key contextual conditions that affect the evolution of political authority in Ukraine. The first part of the study focuses on the historical context and specific features of political authority during the two Ukrainian revolutions. The second part is devoted to the changes that political authority experiences during the period of Russian aggression against Ukraine. RESEARCH RESULTS: The analysis identified the main features, conditions and factors constituting political authority in Ukraine. The mutual correlation of these elements, as well as the causes and sources of the emergence and crisis of political authorities on Ukrainian soil, was explained. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The article can be treated as an introduction to the discussion on political authorities in Ukraine, as well as the dynamics of the internal political process as such, in particular in the post-revolutionary period and in the context of Russian aggression against Ukraine.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2022, 13, 45; 53-70
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charyzma i terapia. Uwagi o znaczeniu myśli Philipa Rieffa dla teorii legitymizacji
Charisma and therapy. Comments on the importance of philip rieff’s though for the theory of legitimacy
Autorzy:
Nowak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231685.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
charyzma
autorytet
kultura
terapia
przywództwo
charisma
authority
culture
therapeutic
leadership
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest analiza myśli politycznej Philipa Rieffa, a zwłaszcza jego teorii kultury terapeutycznej i charyzmy, w kontekście szeroko rozumianej problematyki legitymizacji. W szczególności interesują mnie następujące kwestie: 1) Teoria kultury terapeutycznej Rieffa; 2) Miejsce autorytetu w kulturze terapeutycznej; 3) Spór z Maxem Weberem dotyczący rozumienia charyzmy. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule zajmuję się problemem prawomocności autorytetu w kulturze, która programowo jest jemu niechętna. Sięgam w tym celu do teorii kultury Rieffa, aby znaleźć odpowiedź na dwa główne pytania. Pierwsze, bardziej ogólne: Dlaczego we współczesnej kulturze autorytet napotyka na tak silny sprzeciw? Drugie, bardziej szczegółowe: Jakie miejsce w tym kontekście zajmuje charyzma? Artykuł jest studium z zakresu myśli politycznej, osadzonym w tradycji hermeneutycznej. PROCES WYWODU: Punktem wyjścia wywodu jest zarysowanie koncepcji kultury terapeutycznej Rieffa. Dowodzę, że wyłonienie się tego typu kultury stwarza trudności dla funkcjonowania autorytetu. Pojęciem charyzmy posługuję się jako kategorią, która może być potraktowana jako, w pewnej mierze, antidotum na kryzys autorytetu. Nie zgadzam się jednak z dominującą w naukach społecznych teorią charyzmy Webera. Odwołując się do Rieffa, staram się przeformułować tę koncepcję. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Twierdzę, że kultura terapeutyczna jest wielkim wyzwaniem dla uprawomocnienia autorytetu. Charyzma może być inspiracją, ale pod warunkiem, że przeformułujemy jej sposób rozumienia. Charyzmę powinniśmy przede wszystkim pojmować jako zdolność do odtwarzania systemu norm, bez którego nie może istnieć żaden ład polityczny. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Na zjawisko charyzmy powinniśmy spojrzeć w bardziej przychylny sposób. Charyzma, właściwie rozumiana, jest nam potrzebna, zwłaszcza w małych społecznościach.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this article is to analyze Philip Rieff’s political thought, especially his theory of therapeutic culture and charisma, in the context of the broadly understood problem of legitimation. In particular, I am interested in the following issues: 1) Rieff’s theory of therapeutic culture; 2) The place of authority in therapeutic culture; 3) A dispute with Max Weber about understanding charisma. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: This article deals with the problem of the legitimacy of authority in a culture that is programmatically reluctant to it. To this end, I turn to Philip Rieff’s theory of culture to answer two main questions. The first, more general: Why is authority so strongly opposed in contemporary culture? The second, more specific: What is the place of charisma in this context? This article is a study of political thought in hermeneutical tradition. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The starting point of my argument is to outline Philip Rieff’s concept of therapeutic culture. I argue that the emergence of this type of culture creates difficulties for the functioning of authority. I use the concept of charisma as a category that can be treated, to some extent, as an antidote to the crisis of authority. However, I do not agree with Weber’s theory of charisma, which is dominant in social sciences. Referring to Philip Rieff, I am trying to reformulate this concept. RESEARCH RESULTS: I argue that the therapeutic culture poses a great challenge to the legitimization of authority. Charisma may be a source of inspiration, but only if we reformulate its understanding. Charisma should first of all be understood as the ability to recreate a system of norms without which no political order can exist. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: We should look at the phenomenon of charisma in a more favorable ...
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2022, 13, 44; 145-161
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologia autorytetu w ujęciu Alexandre Kojève’a
Alexandre Kojève’s Phenomenology of Authority
Autorzy:
Winczewski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231671.pdf
Data publikacji:
2022-06-02
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
fenomenologia
władza polityczna
autorytet
konstytucjonalizm
phenomenology
political power
authority
constitutional theory
Opis:
Cel badawczy: Celem badawczym artykułu jest przedstawienie teorii autorytetu Alexandre’a Kojève’a poprzez prezentację jego założeń filozoficznych i politycznych. Problem i metody badawcze: Głównym problemem analizowanym w niniejszym artykule jest omówienie implikacji politycznych płynących z zastosowania metody fenomenologicznej w odniesieniu do pojęcia autorytetu. Filozofia Kojève’a stanowi próbę krytycznego namysłu, której efektem jest fenomenologiczne oddzielenie autorytetu od siły i przemocy, co prowadzi do interesujących konkluzji wskazujących na to, że stabilna władza polityczna nie może być oparta na przemocy, lecz na pokojowych rządach prawa. Proces wywodu: Artykuł rekonstruuje kolejne fazy teorii autorytetu Kojève’a, prezentując znaczenie samego filozofa w kulturze, następnie omawia jego definicję autorytetu i wynikające stąd wnioski polityczne. Została zrekonstruowana wizja uniwersalnego i homogenicznego państwa opartego na supremacji władzy sądowniczej. Finalnie tekst wieńczy część krytyczna – omówienie propozycji Kojève’a. Wyniki analizy naukowej: Z jednej strony zostają przedstawione słabe strony refleksji filozoficznej bohatera tekstu, które ufundowane są na intuicyjnej i subiektywnej spekulacji w kwestii autorytetu. Z drugiej strony przemyślenia Kojève’a zawierają wiele przenikliwych refleksji na temat współczesnych teorii demokratycznych. Jego analizy mogą zostać potraktowane jako jedna z perspektyw tłumaczących dzisiejsze problemy integracji europejskiej. Wnioski, innowacje i rekomendacje: Artykuł pokazuje, w jaki sposób filozoficzne myślenie teoretyczne potrafi wskazać na istotne problemy w procesie integracji europejskiej.
Research Objective: The research aim of the article is to present the theory of the authority of Alexandre Kojève, discussing his philosophical assumptions and political implications. The Research Problem and Method: he main problem analyzed in this article is to discuss the political implications of applying the phenomenological method to the concept of authority. Kojève’s philosophy is an attempt at critical reflection that results in a phenomenological separation of authority from force and violence, leading to interesting conclusions that stable political power cannot be based on violence, but must be based on the peaceful rule of law. The Process of Argumentation: The article reconstructs the successive phases of Kojève’s theory of authority, presenting the importance of the philosopher himself in culture, then discussing his definition of authority and the resulting political conclusions. Then the vision of a universal and homogeneous state based on the supremacy of the judiciary was reconstructed. Finally, the text ends with a critical sumarry of Kojève’s proposal. Research Results: On the one hand, there are presented the weaknesses of the philosophical reflection of the text’s protagonist, which are founded on intuitive and subjective speculation on the issue of authority. On the other hand, Kojève’s reflection contains many significant reflections on contemporary democratic theories and their imperfections. His analyzes can be treated as one of the perspectives explaining today’s problems of European integration. Conclusions, Innovations, and Recommendations: The article in conclusions shows how philosophical theoretical thinking is able to identify significant problems of European integration.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2022, 13, 45; 11-30
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paul Ricoeur and the Hermeneutic Challenge of Cultural Authority in Education
Paul Ricoeur i hermeneutyczne wyzwania autorytetu kulturowego w edukacji
Autorzy:
Witkowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448864.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
cultural authority
Paul Ricoeur
hermeneutic
pedagogy
education
autorytet kulturowy
hermeneutyka
pedagogia
edukacja
Opis:
The author of the article addresses the issue of understanding of the cultural authority in education. In the background of his considerations there are the insights of Paul Ricoeur, who revolutionized the methods of hermeneutic phenomenology, expanding them by creative reflections drawn from the field of mythology, biblical exegesis, psychoanalysis, theory of metaphor, and narrative theory. The article consists of seven parts, in which the author takes under the consideration the following issues, inspired by Ricoeur, and associated with the understanding of cultural authority: (1) The authority as an object of games with time; (2) Disapproval to the sociological reduction of authority in politics and theology; (3) The authority between the claim to be a possessor of truth, witness to the ongoing process of seeking the truth, and pathos of claim to be transmitter of truth; (4) The authority as a source of ontological debt of gratitude and obligation/commitment; (5) The authority and its disappearance in university education; (6) Authority in vertical and horizontal perspectives; (7) Return to the authority of the masterpieces of culture as a permanent and “distorted” return to oneself.
Autor artykułu podejmuje kwestię rozumienia autorytetu kulturowego w edukacji. Tłem jego rozważań są poglądy Paula Ricoeura, który zrewolucjonizował metody hermeneutyki fenomenologii, poszerzając je twórczo refleksjami z dziedziny mitologii, egzegezy biblijnej, psychoanalizy, teorii metafory czy teorii narracji. Artykuł składa się z siedmiu części, w których autor podejmuje następujące zagadnienia, inspirowane twórczością Ricoeura, a związane z rozumieniem autorytetu kulturowego: (1) Autorytet jako przedmiot gry z czasem; (2) Sprzeciw wobec socjologicznej redukcji autorytetu w polityce i teologii; (3) Autorytet pomiędzy roszczeniem posiadania prawdy, świadectwem dawanym nieustannemu poszukiwaniu prawdy, a patosem bycia jej przekazicielem; (4) Autorytet jako źródło ontologicznego długu wdzięczności i zobowiązanie; (5) Autorytet i jego zanikanie w edukacji uniwersyteckiej; (6) Autorytet w perspektywie wertykalnej i horyzontalnej; (7) Powrót do autorytetu arcydzieł kultury jako trwały i „przenicowany” powrót do siebie samego.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2015, 18; 115-128
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O autorytecie Kościoła wychowującego na podstawie opinii i oczekiwań studentów oraz młodszych pracowników katolickiej uczelni
On the Authority of the Educating Church according to the Opinions and Expectations of Students and Younger Employees of a Catholic University
Autorzy:
Jasnos, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448751.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet Kościoła
autorytet wychowawcy
spadek autorytetu
nadużycia autorytetu
wartości interpersonalne
the authority of the Church
the authority of the educator
the decline of authority
the abuse of authority
interpersonal values
Opis:
Misja nauczycielska i wychowawcza Kościoła wymaga autorytetu. Autorytet Kościoła wpływa na skuteczność jego odziaływań wychowawczych. Opracowanie przedstawia wyniki ankietowych badań sondażowych i wywiadów fokusowych przeprowadzonych wśród studentów oraz pracowników naukowych uczelni katolickiej, dotyczących opinii na temat podstaw autorytetu Kościoła w Polsce, rodzaju posiadanego autorytetu, zmian (spadku) w zakresie autorytetu Kościoła i jego przyczyn, a także opinii na temat: Jak Kościół może budować swój autorytet, aby móc skuteczniej wychowywać? Badania pokazały, że według opinii ankietowanych nastąpił spadek autorytetu Kościoła, a przyczyny tego są złożone. Młodzi wierzący chcieliby pogłębienia więzi z Kościołem, oczekują jednak większej otwartości Kościoła i poszanowania ich wolności.
The teaching and educational mission of the Church requires authority. The authority of the Church influences the effectiveness of its educational activities. The study presents the results of the research of questionnaire surveys and focus interviews conducted among students and academics of a Catholic university concerning their opinions about the foundations of the authority of the Church in Poland, the nature of this authority, the change (decrease) of the Church authority and the causes of this process, as well as opinions on how the Church can build her authority in order to be able to educate more effectively. Research has shown that in the opinion of the respondents, there has been a decrease in the authority of the Church and the reasons for that are complex. Young believers would like to deepen their relationship with the Church, but they expect the Church to be more open and respectful of their freedom.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 107-132
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KOŚCIÓŁ RZYMSKI JAKO PIERWSZY „SUWERENNY BYT POLITYCZNY”?
ROMAN CHURCH AS THE FIRST “SOVEREIGN POLITICAL BEING”? INVESTIGATIONS FOR THE (PROBLEMATIC) SOURCES OF SOVEREIGNTY CONCEPT CONTINUED
Autorzy:
Szlachta, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420485.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
suwerenność
Kościół rzymski
papiestwo
prawo
władza/autorytet
sovereignty
Roman Church
papacy
law
power/authority
Opis:
Research Objective: The purpose of this article is to present an important theoretical proposition which lead to establish hierarchical Roman Church as the first in the history sovereign political being. The Research Problem and Methods: Some researchers, among them the author of the present text, try to prove that as from the second half of the 19th century, the papacy which crowned the Roman Church aimed to establish a legal entity, independent from the influence of secular rulers. The Process of Argumentation: The concept of the Church as sacerdotium, and especially the concepts justifying the independence of the Pope as a legislative authority, were of special importance in this regard, since they were based on a thesis assuming the need for legal order undisturbed by the will of a secular legislator. These concepts, supported mainly by the document of Pope Gregory VII, Dictatus papae pronounced in 1075, have been worked out by the 12th and 13th century jurists of religious law not so much on the basis of Roman law (regarded as possible to be interpreted, yet unchangeable), as on the basis of religious law, open to modifications and even changes, introduced slowly, yet consciously. Research Results: The changes of canon (religious) law shaped in the way presented above were both to justify the universalistic political demands as well as to enable the elaboration of concepts supporting the legal independence of the Church and the primacy of the Pope in it; independence from the “external” influence on the “nonterritorial” community of those believing in Christ, lead by the hierarchical sacerdotium, so a group of clergymen. Conclusions, Innovations and Recommendations: In the eleventh and twelfth centuries was establish very important political proposition, which peaked in the next century in papalistic as well as hierocratic conception of the Church. This proposition was important not only for the Church, but also for another political beings in the Late Middle Ages and at the beginning of the Modern Times, above all in Renaissance.
  Cel naukowy: Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie istotnej propozycji teoretycznej prowadzącej do ustanowienia zhierarchizowanego Kościoła rzymskiego jako pierwszego suwerennego bytu politycznego.   Problem i metody badawcze: Część badaczy, w tym autor przedstawianego tekstu, próbują dowodzić, że począwszy od drugiej połowy XI w. papiestwo wieńczące Kościół rzymski zmierzało do ustanowienia bytu prawnego niezależnego od wpływu władców świeckich.   Proces wywodu: Koncepcja Kościoła jako sacerdotium, a zwłaszcza koncepcje uzasadniające niezależność papieża jako organu prawodawczego miały w tym zakresie istotne znaczenie, opierały się bowiem na tezie o potrzebie istnienia ładu prawnego niezakłócanego przez wolę świeckiego prawodawcy. Koncepcje te, oparte w dużej mierze na dokumencie papieża Grzegorza VII Dictatus papae z 1075 r., wypracowali kanoniści XII i XIII w. nie tyle w oparciu o prawo rzymskie (traktowane jako poddające się interpretacjom, ale niezmienne), ile w oparciu o prawo kanoniczne, podlegające modyfikacjom, a nawet zmianom dokonywanym powoli, lecz świadomie.   Wyniki analizy naukowej: Wyniki analizy wskazują na to, że przemiany kształtowanego w sposób opisany powyżej prawa kanonicznego miały zarówno dostarczać uzasadnienia dla uniwersalistycznych pretensji politycznych, jak i pozwalać na wypracowanie koncepcji umacniających niezależność prawodawczą Kościoła oraz prymat w nim papieża; niezależność od wpływu „z zewnątrz” „nieterytorialnej” wspólnoty wierzących w Chrystusa, prowadzonej przez zhierarchizowane sacerdotium, zatem grupę duchownych.   Wnioski, innowacje, rekomendacje:   W XII i XII wieku została przedstawiona bardzo poważna propozycja polityczna, która miała bardzo poważny wpływ na papieską i hierarchiczną koncepcję Kościoła w następnych wiekach.   Propozycja ta była ważna nie tylko dla Kościoła, ale także dla świeckiej władzy politycznej w późnym średniowieczu oraz na początku czasów współczesnych, przede wszystkim  w Odrodzeniu.    
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2016, 7, 18; 11-31
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prorocki autorytet Papieża Franciszka
The Prophetic Authority of Pope Francis
Autorzy:
Mrozek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448614.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet
profetyzm
prorok
świat
papież Franciszek
kościół
authority
prophetism
prophet
world
Pope Francis
church
Opis:
Autorytet papieski to zagadnienie znane od blisko dwóch tysiącleci. Ile jednak w tym autorytecie jest elementu określanego jako prorocki? Zagadnienie profetyzmu w Kościele – ekklesii – zostało podjęte w dość znaczący sposób podczas Soboru Watykańskiego II. Była to przede wszystkim odpowiedź na problemy, jakie pojawiły się w relacjach mię- dzy ekklesią a światem. Te relacje zaczęły podlegać zasadniczym zmia- nom przynajmniej od końca wieków średnich, a zostały niemal zerwane w okresie oświecenia. Papieski autorytet o charakterze prorockim należy interpretować właśnie w takim kontekście eklezjologicznym, bowiem profetyczność chrześcijaństwa leży u podstaw wspólnoty, jaką jest Kościół. Autorytet prorocki papieża Franciszka opiera się właśnie na tej profetyczności Kościoła. Terminologia opisu autorytetu prorockiego papieża ma swoje źródła w profetyzmie biblijnym. Jej podstawy tkwią w Chrystusowej potrójnej misji, z której jedna jest określana jako prorocka. Ten prorocki aspekt misji jest ściśle związany z nauczaniem, z Nauczycielskim Urzę- dem, który ma swoją bazę w misji prorockiej. Zatem nauczycielski autorytet papieża wynika również z jego uczestnictwa w misji proroc- kiej Chrystusa. Prorocki autorytet papieża to element realizacji zadań ekklesii posłanej w świat z misją. Oznacza odkrywanie problemów tego świata, a przede wszystkim wskazywanie propozycji ich rozwiązań. Wobec świata, który jest równocześnie dany i tworzony, postać papieża, a dzisiaj papieża Franciszka, wyraża autorytet na wzór biblijnego pro- roka odkrywającego wyzwania, upominającego, ale równocześnie dają- cego nadzieję wynikającą z realizacji basilei czyli Królestwa.
The topic of the Pope’s authority has been known for nearly two millennia. To what extent, however, does this authority rely on a prophetic element? The question of prophecy in the Church – ekklesia – was tackled at the Second Vatican Council. This was primarily a response to the problems that had arisen in the relations between ekklesia and the world. These relations began to change from at least the end of the Middle Ages, and were almost lost during the Enlightenment. Papal authority of a prophetic character can be interpreted precisely in such ecclesiological context because the prophetic nature of Christianity is at the foundation of the community as the Church. The prophetic authority of Pope Francis is based precisely on this prophetism of the Church. The terminology of the description of the prophetic authority of the Pope has its origins in biblical prophecy. Its basis is in a tripartite Christian mission, one of which is referred to as prophetic. This prophetic aspect of the mission is closely related to teaching and the Teacher Office which bases in the prophetic mission discussed. Thus the teaching authority of the Pope is also apparent from his participation in the prophetic mission of Christ. The papal authority of the Pope is an element of the fulfillment of the tasks of the ekklesia sent to the world with a mission. It means discovering the problems of this world and, above all, providing their solutions. In view of a world which is simultaneously given and created, the figure of the Pope, and today Pope Francis, expresses the authority of the biblical prophet, discovering the challenges, expressing admonitions, but at the same time giving hope resulting from the realization of the basilea or the Kingdom.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 33-49
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelia w Sieci. Słowo o katolickim autorytecie nauczania w Wikipedii
The Gospel on the Web: about the Catholic Teaching Authority in Wikipedia
Autorzy:
Majewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449029.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Kościół
katolicki autorytet nauczania
Wikipedia
autorytet Wikipedii
filary Wikipedii
doktryna katolicka
wikipedyści
kultura popularna
zabawa
the Church
the Catholic teaching authority
authority of Wikipedia
pillars of Wikipedia
the Catholic doctrine
Wikipedians
popular culture
entertainment
Opis:
Wikipedia cieszy się ogromną popularnością i wielkim autorytetem wśród użytkowników Internetu. Polską wersję Wikipedii w 2016 roku każdego dnia odwiedziło średnio 1,1 mln internautów. Ludzie szukają w niej różnych informacji, w tym wiadomości o doktrynie Kościoła. Autor artykułu stawia tezę, że Wikipedia należy do kultury popularnej i ma charakter autentycznej, choć wyjątkowej wirtualnej zabawy. Autor pyta o stosunek Kościoła do Wikipedii. Szuka też odpowiedzi na pytanie, czy katolickie autorytety nauczania (biskupi, którzy tworzą Magisterium Ecclesiae, a następnie – na mocy święceń lub misji kanonicznej – księża, diakoni, teologowie czy katecheci) winni stawać się wikipedystami i redagować hasła w Wikipedii.
Wikipedia enjoys huge popularity and internet users consider it a great authority. In 2016, its Polish version was visited daily by the average of 1.1 million viewers. People read it looking for information on a variety of subjects, including the doctrine of the Church. The author of the article proposes a thesis that Wikipedia belongs to popular culture and represents authentic, although exceptional virtual entertainment. The author asks about the attitude of the Church to Wikipedia. He also looks for an answer to the question of whether or not Catholic teaching authorities (the bishops forming the Magisterium Ecclesiae, and, subsequently – under the authority of their Holy Orders or canonical mission – priests, deacons, theologians, and catechists) should become Wikipedians and edit articles in Wikipedia.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 153-184
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływanie autorytetu w procesie samowychowania
The Influence of Authority in the Process of Self-upbringing
Autorzy:
Miśkowiec, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448694.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet
samowychowanie
aktywność własna
praca nad sobą
authority
self-upbringing
own activity
work upon the self
Opis:
Samowychowanie to świadome i celowe kierowanie sobą, które wyraża się w aktywności własnej. Podejmowane wysiłki samowychowawcze wyrażają się w samodzielnym określaniu sobie celów, do których się dąży we własnym rozwoju, dobieraniu metod, ustalaniu wartości, stawianiu sobie zadań i wymagań oraz ocenianiu postępów. U podstaw samowychowania stoi przyswojenie sobie i zaakceptowanie ideału/wzorca „ja idealnego”, które będzie stanowić punkt wyjścia do reeksji i pod-jęcia pracy nad sobą, ale również będzie wyznaczać aktywność własną jednostki we wszystkich etapach samowychowania. Celem artykułu jest ukazanie roli jaką może odegrać uznany przez młodego człowieka autorytet w jego własnym rozwoju. Wskazane zostały elementy charakteryzujące istnienie autorytetu, takie jak: kształtowanie się autorytetu, sposób jego oddziaływania, funkcjonowanie w relacji osobowej oraz dobrowolność jego uznania. Mogą one pomóc młodym w procesie rozwoju, w dochodzeniu do osiągania własnego „ja”.
Self-upbringing can be understood as conscious and goal oriented self-management revealed in one’s own activity. The self-upbringing efforts undertaken are expressed in the self-determination of goals that are pursued in their own development, choosing methods, determining values, setting tasks and requirements, and assessing progress. The foundation of self-upbringing indicates the acquisition and acceptance of the ideal/pattern of the “ideal I”, that will be treated as a starting point for reflection and work upon the self, and will guide the individual self-activity at each self-upbringing stage.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 249-260
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywództwo polityczne i autorytet przywódcy we współczesnej Turcji
Political Leadership and the Authority of a Leader in Modern Turkey
Autorzy:
Liszkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231673.pdf
Data publikacji:
2022-07-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Przywództwo polityczne
autorytet polityczny
Turcja
personalizacja polityki
Recep Tayyip Erdoğan
political leadership
political authority
Turkey
personalization of politics
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie uwarunkowań i cech przywództwa politycznego oraz autorytetu przywódcy w Turcji i ukazanie ich wpływu na zmiany zachodzące w obrębie polityki państwa oraz struktury systemu politycznego. PROBLEM i METODY BADAWCZE: Hipoteza stanowi, że w przypadku Turcji autorytet przywódcy i przywództwo polityczne wpływają na personalizację polityki, zmiany systemowe oraz akceptację dla autorytarnych zachowań władzy. Zastosowane w badaniu metody to desk research oraz metoda analizy źródeł pisanych. Rozwiązanie problemów badawczych możliwe było dzięki wykorzystaniu techniki wtórnej analizy danych zastanych (zarówno danych jakościowych, jak i ilościowych). PROCES WYWODU: W pierwszej części zdefiniowano pojęcia przywództwa politycznego, przywódcy politycznego i autorytetu politycznego. W drugiej, analizie poddano zagadnienie autorytetu przywódcy partyjnego jako elementu kultury politycznej. W części trzeciej przedstawiono uwarunkowania oraz cechy przywództwa politycznego oraz autorytetu obecnego prezydenta R.T. Erdoğana i podjęto próbę ukazania ich wpływu na zmiany zachodzące m.in. w obrębie struktury systemu. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Jedną z charakterystycznych cech kultury politycznej Turcji jest znaczenie autorytetów i kult przywódców. Mają one istotne znaczenie dla funkcjonowania systemu politycznego tego państwa. Na politykę wewnętrzną i zagraniczną ogromny wpływ wywierają stojący na czele ugrupowań politycznych charyzmatyczni liderzy. Zjawisko to definiowane jest m.in. jako personalizacja polityki, w której główną rolę odgrywa silny przywódca będący jednocześnie przewodniczącym partii. Procesy zachodzące na poziomie partyjnym można przenieść również na sferę całego państwa. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Problematyka jest niezwykle ważna, szczególnie w ostatnich latach, kiedy elementy autorytaryzmu implementowane są przez przywódców i decydentów politycznym jako coś, co powinno stanowić niezaprzeczalny atrybut funkcjonowania zarówno państwa, jak i społeczeństwa. Choć u większości obywateli, szczególnie państw zachodnich, istnieje tendencja do zwracania uwagi na kwestię praw człowieka, ochronę prywatności czy wolność wyboru, to w sytuacjach kryzysowych społeczeństwa biernie przyjmują narrację władzy państwowej i akceptują podejmowane przez nią działania autorytarne, uzasadniając je wyższą koniecznością.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim is to present the conditions and characteristics of the political leadership and the authority of a leader in Turkey and to show their impact on changes taking place within the state policy and the structure of the political system. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main hypothesis is that in the case of Turkey, the leader’s authority and political leadership influence the personalization of politics, systemic changes and the acceptance of authoritarian behavior of the authorities. The methods used in the study were desk research and the method of analyzing written sources.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The first part defines the concepts of political leadership, political leader and political authority. In the second part, the issue of the party leader’s authority as an element of Turkey’s political culture was analyzed. The last part presents the conditions and features of the political leadership and the authority of the current president, Erdoğan. RESEARCH RESULTS: In turkish political culture is the importance of authority and cult of the leaders who are essential for the functioning of the political system. A very important feature of Turkey is the fact that its domestic and foreign policy is greatly influenced by charismatic leaders at the head of political groups. This phenomenon is defined, among others, as a personalization of politics in which the main role is played by a strong leader who is also the leader of the party. Currently, the processes taking place at the party level can also be transferred to the sphere of the entire state. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The discussed issue is extremely important, especially in recent years, when elements of authoritarianism are implemented by leaders and political decision-makers as something that should be an undeniable attribute of the functioning of both the state and society.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2022, 13, 45; 71-93
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies