Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "uczeń, nauczyciel" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Being Right or Builing Relationships? – positive discipline in the school classroom
Racja czy relacja? – pozytywna dyscyplina w klasie szkolnej
Autorzy:
Gandzel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40499747.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
relacja uczeń–nauczyciel
pozytywna dyscyplina
szkoła
edukacja
proces kształcenia
student–teacher relationship
Positive Discipline
school
education
education process
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The goal is to point out the importance of establishing relationships between teachers and students in view of selected research, to outline the tenets of J. Nelsen’s Positive Discipline and to signal the ways of establishing relationships in the school classroom according to this method. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main problem was formulated as follows: What is the importance of building relationships between students and teachers, and what are the possibilities of applying Positive Discipline in the school classroom? The research is based on the analytical-synthetic method, which was used to analyze the literature on psychology and pedagogy. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article refers to research conducted in Poland and other countries that shows the importance of relationships in the educational process, and also indicates the theoretical premises of Positive Discipline as an educational method. I also discuss the implications of this method for school practice. RESEARCH RESULTS: Research done in many countries shows that good relationships at school translate into educational success for students. Children and adolescents are more willing to learn when they have a sense of belonging and importance, and when they feel that the teacher likes them. Therefore, Positive Discipline, which is based on the premise that teachers should develop children’s social competencies in addition to their academic knowledge and skills is worth implementing in schools to build a good atmosphere between students and teachers. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: Positive discipline is a method that is worth implementing in educational institutions when working with students of all ages. Recognizing the importance of interpersonal relations in the educational process, we should organize the space at school in such a way that it becomes a place where everyone satisfies the need for belonging and meaning, and where everyone has the right to make mistakes. 
      CEL NAUKOWY: Celem naukowym jest wskazanie na znaczenie nawiązywania relacji między nauczycielami a uczniami w świetle wybranych badań naukowych, przedstawienie założeń pozytywnej dyscypliny J. Nelsen oraz zasygnalizowanie na podstawie tej metody sposobów nawiązywania relacji w klasie szkolnej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem główny został sformułowany następująco: Jakie jest znaczenie budowania relacji między uczniami a nauczycielami oraz jakie są możliwości zastosowania pozytywnej dyscypliny w klasie szkolnej? W badaniach zastosowano metodę analityczno-syntetyczną, która posłużyła do analizy literatury przedmiotu z zakresu psychologii i pedagogiki. PROCES WYWODU: W artykule odwołano się do wyników badań przeprowadzonych w Polsce i innych krajach ukazujących znaczenie relacji w procesie kształcenia, a także wskazano założenia teoretyczne pozytywnej dyscypliny jako metody wychowawczej. Wskazano także implikacje dla praktyki szkolnej z wykorzystaniem wspomnianej metody. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wyniki badań przeprowadzonych w wielu krajach ukazują, że dobre relacje panujące w szkole przekładają się na sukcesy edukacyjne uczniów. Dzieci i młodzież chętniej uczą się, gdy mają poczucie przynależności i znaczenia, a także, gdy czują, że nauczyciel ich lubi. W związku z tym pozytywna dyscyplina – opierająca się na założeniu, że oprócz wiedzy i umiejętności akademickich należy rozwijać kompetencje społeczne – jest metodą, którą warto wdrażać w szkołach i wykorzystywać jej narzędzia w celu budowania dobrego klimatu między uczniami i nauczycielami. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Pozytywna dyscyplina to metoda, którą warto wdrażać w placówkach oświatowych w pracy z uczniami w każdym wieku. Uznając wagę relacji interpersonalnych w procesie kształcenia, należy tak organizować przestrzeń w szkole, by była miejscem, gdzie każdy zaspokaja potrzebę przynależności i znaczenia, a także w której ma prawo popełniać błędy. 
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 60; 91-100
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca: nauczyciel – uczeń – rodzic. Wymiary relacji wychowawczej i edukacyjnej
Collaboration: Teacher – Student – Parent. Dimensions of Educational and Upbringing Relationships
Autorzy:
Dubis, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449076.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
nauczyciel
rodzic
uczeń
relacje
współpraca
podmiotowość
teacher
parent
children (disciples)
relations
cooperation
subjectivity
Opis:
Proces nauczania i wychowania przebiega w określonym środowisku, którego charakter w dużym stopniu zależy od jakości wzajemnych relacji i interakcji, przy czym w szkole to przede wszystkim od nauczyciela zależy, jakie będą relacje między nim a uczniem i między nim a rodzicem ucznia. We współczesnej szkole zauważa się pewne niedociągnięcia we współpracy rodziców ze szkołą. Celem przedstawionych w artykule badań było poznanie opinii rodziców i nauczycieli i uczniów na temat ich wzajemnych kontaktów oraz różnorodnych form współpracy rodziców ze szkołą, sposobów jej podejmowania i oceny. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Badania zostały przeprowadzone wśród nauczycieli oraz uczniów szkół gimnazjalnych i ich rodziców mieszkających na terenie województwa podkarpackiego. Z przeprowadzonych analiz wynika, że trójpodmiotowa współpraca w szkole w dużym stopniu zależy od jakości wzajemnych relacji i interakcji. Trójpodmiotowa współpraca w szkole powinna tworzyć synergistyczny system, oparty na autentycznej, partnerskiej i podmiotowej relacji rodziców, nauczycieli i uczniów.
The teaching and learning process takes place in a unique environment, the character of which depends to a great extent on the quality of the interactions and relations which take place within it. At school, it is primarily the teacher who depends on the relationship between themselves and the student and between themselves and the parent of the student. In schools today, there are some shortcomings in terms of the cooperation of parents. The purpose of the research presented in the article was to acknowledge the opinions of parents, teachers and students about their mutual contacts, and to introduce various forms of cooperation between parents and school, in order to draw some conclusions. The diagnostic survey method was utilized to this end. These studies were conducted among parents and teachers, and students in middle schools, from different towns in the Podkarpackie voivodeship. The analyzes show that the three-way co-operation in school depends to a great extent on the quality of the interactions and relations therein. Three-way cooperation at school should create a synergistic system based on the authentic, partner and subjective relationship of parents, teachers and students.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 1; 149-175
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w niektórych obszarach pracy nauczycieli w Czechach po 1989 roku
Changes in Some Aspects of Teachers’ Work in the Czech Republic Since 1989
Autorzy:
Zormanová, Lucie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195387.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
qualitative research
teachers-experts
changes
interpersonal relationships at the workplace
communication and cooperation with pupils’ parents
teacher-pupil relationship
badanie jakościowe
nauczyciele eksperci
zmiany
relacje międzyludzkie w miejscu pracy
komunikacja i współpraca z rodzicami ucznia
relacja nauczyciel–uczeń
Opis:
In recent decades, society has fundamentally changed; there are political changes affecting education and, consequently, demands on teachers’ work change, as well as parents’ and society’s expectations of teachers. The main aim of this qualitative research is to map the changes in the conditions of teachers’ work in the Czech Republic in the last thirty years according to the subjective perception of teachers-experts, i.e. respondents. The respondents are teachers who have been active in the profession for at least thirty years. All the respondents are women working as primary school teachers (Dáša, Lucie, Jana, Danka, Blanka, Dominika, Karolína).In the research we deal with the following areas: interpersonal relationships at the workplace, communication and cooperation with pupils’ parents, and the teacher-pupil relationship.The most important results of this research are as follows. The respondents are aware of and perceive the decreasing authority of the teacher today. They point out that the teacher’s authority has degraded in the eyes of pupils, parents, and society. The most widespread problem faced by teachers is the disruptive behavior of pupils, which may interfere with teaching.Moreover, today’s teachers sometimes have to deal with parents who are completely uncritical of their children, whom they trust completely. When problems arise, these parents never see the root cause in their child but in other classmates or, most frequently, in the teacher. If a child receives a bad grade, these parents are willing to go to the teacher and try to find the error on their side rather than in their own children.
W ostatnich dziesięcioleciach społeczeństwo uległo zasadniczej zmianie. Dokonują się zmiany polityczne, które wpływają na edukację, a co za tym idzie, na wymagania dotyczące pracy nauczycieli, a także na oczekiwania rodziców i społeczeństwa wobec nauczycieli. Głównym celem przeprowadzonego badania jakościowego jest opis zmian warunków pracy nauczycieli w Czechach w ciągu ostatnich trzydziestu lat z perspektywy subiektywnego postrzegania badanych nauczycieli-ekspertów. Badani nauczyciele wykonują pracują w zawodzie od co najmniej trzydziestu lat. Wszystkie respondentki to kobiety pracujące jako nauczycielki w szkołach podstawowych (Dáša, Lucie, Jana, Danka, Blanka, Dominika, Karolína). W badaniach poddano analizie następujące obszary: stosunki interpersonalne w miejscu pracy, komunikację i współpracę z rodzicami uczniów oraz relację nauczyciel–uczeń.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 3; 85-108
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kreatywny nauczyciel – kreatywny uczeń [I. Adamek, J. Bałachowicz (red.), Kompetencje kreatywne nauczyciela wczesnej edukacji dziecka, Wydawnictwo Impuls, Kraków 2013]
Creative Teacher - Creative Student [I. Adamek, J. Bałachowicz (red.), Kompetencje kreatywne nauczyciela wczesnej edukacji dziecka, Wydawnictwo Impuls, Kraków 2013]
Autorzy:
Sikorska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478928.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 2(48); 205-209
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunek nauczycieli do edukacji uczniów zdolnych
Autorzy:
Giza, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2004605.pdf
Data publikacji:
2020-12-09
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
edukacja
uczeń zdolny
nauczyciel
rozwój talentu
postawy
Opis:
Nauczyciele mają istotny wpływ na osiągnięcia i rozwój zdolności uczniów. Postawy nauczycieli pomagają zrozumieć relacje z utalentowanymi uczniami oraz wyjaśnić pracę podejmowaną na rzecz ich rozwoju. Mają także znaczenie dla rozwoju zawodowego i kultury szkoły. Kiedy nie są uświadomione, stają się częścią ukrytego programu szkoły, w tym źródłem ograniczeń myślenia i działania profesjonalnego. W artykule przedstawione zostały wyniki badań na temat stosunku nauczycieli do kształcenia uczniów zdolnych. Zastosowano skalę pięciostopniową. Twierdzenia dotyczyły pięciu obszarów kształcenia uczniów zdolnych: ustosunkowanie nauczycieli do kwestii doboru/selekcji uczniów według zdolności, identyfikacji, wsparcia szkolnego, wsparcia pozaszkolnego, własnych kompetencji. Porównano wypowiedzi nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej (NEW, N = 37) oraz nauczycieli klas starszych (NKS, N = 69). Z perspektywy rozwoju zdolności na tych dwóch etapach kształcenia uczniowie potrzebują innych nauczycieli i odmiennego typu wsparcia. Nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej ma umożliwić ,,zakochanie się” uczniowi w dziedzinie ujawnianych przez niego zdolności. W starszych klasach nauczyciel staje się odpowiedzialny za uczenie technik niezbędnych do opanowania kompetencji w obszarze danego talentu. Różnice w opiniach obu badanych grup potwierdzają, że nauczyciele uczniów młodszych i starszych reprezentują nieco odmienne podejście do kształcenia osób zdolnych.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 4; 135-155
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczeń jako podmiot i przedmiot działalności nauczyciela
The Pupil as a Subject and Object of a Teacher’s Activity
Autorzy:
Szymańska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478979.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
podmiot
przedmiot
uczeń
nauczyciel
działalność nauczyciela
subject
object
pupil
teacher
teacher’s activity
Opis:
Podejmowany w artykule temat podkreśla znaczenie antropologiczno-aksjologiczne i pedagogiczne oraz podmiotowe budowania relacji z uczniem, a także traktowania go jako podmiot i przedmiot oddziaływań wychowawczych, dydaktycznych itd. W kontekście podejmowanej problematyki pojawia się także specyficzne rozumienie przedmiotowego odniesienia do osoby, które niczego jej nie umniejsza jako wartości najwyższej. Analizując zagadnienie podmiotowości, nie można pominąć znaczenia norm i zasad moralnych stanowiących podstawę postępowania nauczyciela wobec ucznia. Są one budowane na fundamencie aksjologicznym, reprezentują określoną koncepcję wartości, hierarchię i ich system uznawany przez nauczyciela, który w swojej relacji z uczniem w mniejszym bądź większym stopniu kieruje się własnym światopoglądem moralnym. Można więc stwierdzić, że stosowane przez niego normy i zasady moralne wyrażają jego realną postawę moralną wobec wartości, wskazują na jakość wartościowania dokonywanych wyborów i podejmowanych decyzji. Dlatego też na podstawie stosowanych przez niego norm i zasad moralnych można ocenić, czy dane postępowanie ma wymiar podmiotowy oraz czy sięga źródła podmiotowości jego sprawcy i twórcy, który w sposób podmiotowy odnosi się do przedmiotu swoich działań, czyli ucznia. Rozumienie przedmiotowego traktowania ucznia nie deprecjonuje jego godności. Do opracowania przedstawionego materiału zastosowano metodę analityczno-syntetyczną i heurystyczną. Jest odpowiedzią na problem badawczy zawarty w pytaniu: Jak przedstawia się rozumienie podmiotowo-przedmiotowego traktowania ucznia z perspektywy antropologiczno-pedagogicznej zdeterminowanej aksjologicznie? Odpowiedź na nie znajduje wyraz w analizie podejścia podmiotowego i przedmiotowego do ucznia w działalności nauczyciela budującego osobową relację z uczniem.
The matter of subjectivity in a teacher’s attitude to students who are treated as subjects and objects reveal anthropological, axiological and pedagogical points of view. The article aims to show these points of view in the subjective building of the relationship between teacher and pupil who is the subject-object of upbringing, didactic etc. activities oriented towards him/her. This context elicits the specific meaning of object reference to a person who does not lower her values – the highest one among others. It stresses the necessity of hard work upon both teacher’s and students’ moral character that is grounded in values and virtues. That is why, analyzing the issues of subjectivity, one cannot omit the meaning of moral norms and principles fundamental to a teacher’s acts which are directed to a pupil. These acts of doing express the teacher’s real moral approach to values as well as indicating the quality of valuing the choices and decisions. The moral norms and principles deployed in activities taken by him/her enable the assessment of whether a particular act of doing has a subjective dimension and if it is embedded in the subjectivity source of his/her maker and creator, who in a subjective way refers to the object of his/her acts – the student. Thus, as it is depicted, understanding the student’s objective treatment does not depreciate his/her dignity. The material presented in the article highlights the analytical- synthetic and heuristic method used in the theoretical research. It is a reply to the research problem that is latent in the question – How is the understanding of the subject-object student’s treatment presented from the anthropological – pedagogical perspective determined axiologically? The answer is reflected in the analysis of the subjective and objective approach to the student in the teacher’s activity that is oriented towards building a personal interaction with the student
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 2(40); 57-70
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teachers’ Attitude towards Educating Talented Students
Stosunek nauczycieli do edukacji uczniów zdolnych
Autorzy:
Giza, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195504.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
edukacja
uczeń zdolny
nauczyciel
rozwój talentu
postawy
Opis:
Nauczyciele mają istotny wpływ na osiągnięcia i rozwój zdolności uczniów. Postawy nauczycieli pomagają zrozumieć relacje z utalentowanymi uczniami oraz wyjaśnić pracę podejmowaną na rzecz ich rozwoju. Mają także znaczenie dla rozwoju zawodowego i kultury szkoły. Kiedy nie są uświadomione, stają się częścią ukrytego programu szkoły, w tym źródłem ograniczeń myślenia i działania profesjonalnego. W artykule przedstawione zostały wyniki badań na temat stosunku nauczycieli do kształcenia uczniów zdolnych. Zastosowano skalę pięciostopniową. Twierdzenia dotyczyły pięciu obszarów kształcenia uczniów zdolnych: ustosunkowanie nauczycieli do kwestii doboru/selekcji uczniów według zdolności, identyfikacji, wsparcia szkolnego, wsparcia pozaszkolnego, własnych kompetencji. Porównano wypowiedzi nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej (NEW, N = 37) oraz nauczycieli klas starszych (NKS, N = 69). Z perspektywy rozwoju zdolności na tych dwóch etapach kształcenia uczniowie potrzebują innych nauczycieli i odmiennego typu wsparcia. Nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej ma umożliwić ,,zakochanie się” uczniowi w dziedzinie ujawnianych przez niego zdolności. W starszych klasach nauczyciel staje się odpowiedzialny za uczenie technik niezbędnych do opanowania kompetencji w obszarze danego talentu. Różnice w opiniach obu badanych grup potwierdzają, że nauczyciele uczniów młodszych i starszych reprezentują nieco odmienne podejście do kształcenia osób zdolnych.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 4; 135-155
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczyciel wobec otwartości uczniów w przestrzeni edukacyjnej
The Teacher in Regard to the Openness of the Students in the Educational Space
Autorzy:
Samujło, Małgorzata Agnieszka
Sokołowska-Dzioba, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449102.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
otwartość
nauczyciel
uczeń
relacje interpersonalne
przestrzeń edukacyjna
openness
teacher
student
interpersonal relationships
education space
Opis:
Szkoła stanowi ważną przestrzeń oddziaływującą na nabywanie doświadczeń przez uczniów. Przestrzeń ta jest kształtowana przez nauczycieli-profesjonalistów. Podejmują oni działania mające na celu stworzenie przyjaznego miejsca, w którym znaczącą rolę odgrywają relacje interpersonalne. W prawidłowych kontaktach nauczyciela z uczniami ważna jest otwartość. Polega ona na naturalnej wymianie informacji pomiędzy rozmówcami w codziennych relacjach. Umożliwia lepsze wzajemne poznanie poprzez odkrywanie nowych obszarów komunikowania się. Cechami otwartości są dwustronność i wzajemność. Dostrzegając znaczenie otwartości w kształtowaniu przestrzeni edukacyjnej, podjęto badania nad postrzeganiem przez przyszłych nauczycieli problematyki otwartości w stosunku do ucznia. Badania przeprowadzono wśród studentów studiów stacjonarnych UMCS w Lublinie z dwóch kierunków: anglistyki i matematyki. Wyniki badań zamieszczone w artykule wskazują, że przyszli nauczyciele w większości prawidłowo rozumieją istotę otwartości. Zauważają jej wartość w relacjach z innymi nauczycielami, uczniem i klasą. Mają problemy z powstrzymywaniem się od oceniania i dawania rad podczas przekazywania informacji. Zwłaszcza koncentrowanie się na treściach dotyczących konkretnych zachowań sprawia im trudność. Pozytywny aspekt jest taki, że studenci zwracają uwagę na rolę komunikatów niewerbalnych. Przyszli matematycy znacznie częściej podkreślali, że właściwe postępowanie nauczyciela może się przyczyniać do kształtowania otwartości uczniów, gdyż w przeciwnym razie uczniowie mogą doświadczać blokady przed nawiązaniem kontaktu. Studenci są świadomi, że poszerzanie własnej otwartości sprzyja ich rozwojowi i wzbogaca relacje z uczniami.
The school is an important space, acting on acquiring experience for students and it is shaped by professional teachers. They attempt to create a friendly place, where a significant role is played by interpersonal relationships. In normal contacts between the teacher and the students, the aspect of openness is very important. It is based on the natural exchange of information between the interlocutors in everyday relations. It allows them to discover new areas of communication. The features of openness are bilateral and reciprocity. Recognizing the importance of openness in the shaping of the educational space, research has been made on the perception of future teachers in terms of the issue of openness in relation to the student. The study was attended by students of UMCS in Lublin from two faculties: English and mathematics. The results of the research presented in the article show that future teachers largely understand the importance of openness. They notice its value in relationships with other teachers, students and the class community. They have problems in refraining from judging and giving advice when transferring information. The most difficult part for them is focusing on content related to specific behaviors. The positive aspect is that the students pay attention to the role of non-verbal communication. Future mathematicians more frequently emphasized that the proper conduct of the teacher can help to shape the openness of the students, because otherwise they may have difficulty in fostering contacts. Students are aware that the extension of their own openness is positive in terms of their development and enriches relationships with students.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 3; 119-137
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkoła przestrzenią wdrażania ucznia do samowychowania
The School as a Student Implementation Space for Self-Upbringing
Autorzy:
Miśkowiec, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449110.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wychowanie
samowychowanie
szkoła
nauczyciel
uczeń
upbringing
self-upbringing
school
teacher
pupil
Opis:
W procesie samowychowania wychowanek, stając się dla siebie wychowawcą, podejmuje wysiłek stawania się sobą poprzez wybór konkretnej, własnej drogi życiowej, podejmowanie samodzielnych decyzji i przyjmowanie za nią odpowiedzialności oraz poprzez kształtowanie poczucia własnej wartości, poznania siebie, akceptowania, formowania ideału własnej osoby i jego realizowania. Działania te nie pojawiają się w aktywności wychowanka samoczynnie. Etap wdrażania do samowychowania przypada na średni wiek szkolny, co oznacza, że szkoła jest tą przestrzenią, w której należy poszukiwać działań wdrażających do procesu samowychowania. Ciągle niedostatecznie opisane czynniki środowiskowe podjęcia pracy nad sobą stały się podstawą do dokonania analizy obszarów wychowawczych szkoły i wskazania na drzemiące w nich możliwości. Celem artykułu jest ukazanie roli wychowawcy/nauczyciela jako inspiratora i organizatora działalności samowychowawczej ucznia, rolę działalności organizacyjnej szkoły, ze szczególnym wskazaniem na udział w niej uczniów, wyrażającej się w samorządności, na znaczącą rolę grupy oraz czasu godzin wychowawczych. Podstawą do napisania artykułu stała się analiza literatury pedagogicznej dotyczącej samowychowania oraz pedeutologii. Analizowana problematyka wskazująca powyższe obszary oddziaływań ukazuje aspekty zarówno teoretyczne jak i praktyczne tychże oddziaływań.
In the process of upbringing, a pupil becomes a form-teacher for himself/herself and undertakes the choice of their own concrete life path; undertaking self-reliant decisions and taking responsibility for them; molding the sense of their own value, knowing themselves; the acceptance and formation of the ideal of their own person and its realization. These acts of doing do not appear independently in the pupil’s activity. The stage of implementation to self -upbringing is noticed at the mid-schooling age, meaning that the school is this space is where one should look to implement activities to the process of upbringing. The as yet insufficiently described environmental factors of undertaking the work upon the self have become the basis for making the analysis of the upbringing areas of school and indicating the possibilities hidden inside. The purpose of the article is to show the role of the form-teacher/teacher as an initiator and organizer of self-upbringing activity of the pupil, the role of organizing activity of school with particular indication at the pupils’ participation in it that is to be reflected in the self-governance, the significant role of the group and time assigned for the upbringing hours. The basis for the article is the analysis of pedagogical literature on self-education and pedeutology. The analyzed issues indicating the above interaction areas show the theoretical as well as practical aspects of these interactions.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 1; 73-86
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie podmiotowości ucznia w relacji do jego tożsamości
The Development of the Subjectivity of Pupils in Relation to Their Identity
Autorzy:
Juszczyk-Rygałło, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478923.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
edukacja
uczeń
nauczyciel
tożsamość
podmiotowość
education
pupil
teacher
identity
subjectivity
Opis:
Poczucie podmiotowości ściśle wiąże się z podstawową zasadą dydaktyczną świadomego i aktywnego udziału najmłodszych w procesie edukacji. Dla ucznia motywujące jest postrzeganie i przeżywanie siebie jako podmiotu – jednostki mającej poczucie własnej odrębności wobec innych osób i otaczającego ją świata. Szczególnym obszarem zainteresowania pedagogów jest zatem z jednej strony istota podmiotowości, z drugiej zaś relacje zachodzące pomiędzy podmiotowością osób uczestniczących w interakcjach edukacyjnych. Dwupodmiotowość tych relacji powinna polegać na świadomym redukowaniu własnej podmiotowości nauczyciela na rzecz rozbudowywania i wspierania podmiotowości ucznia. Proces upodmiotowienia ma dwa wymiary, które opierają się na pozornie sprzecznych i wykluczających się zasadach: indywidualizacji i socjalizacji. Przenikanie się i integracja tych dwóch obszarów na gruncie edukacji prowadzi do kształtowania się działań wspierających indywidualny rozwój dziecka. Upodmiotowienie jest więc powiązane z jednej strony z tworzeniem obrazu samego siebie (tożsamości), a z drugiej pozostaje od tego obrazu zależne. Jest źródłem poczucia własnej wartości, która konstruuje tożsamość ucznia i ją wspiera. To wzajemne sprzężenie zwrotne oddziaływań między tożsamością i upodmiotowieniem kształtuje psychiczną dyspozycję statyczną (kim jestem?) i psychiczną dyspozycję dynamiczną (co mogę?). Podmiotowość w tej relacji to swoista nadbudowa tożsamości. Jest z nią powiązana wyznacznikami, które ją dynamizują w procesie upodmiotowienia ucznia. Są to: wiedza o sobie, własne preferencje ucznia, jego aktywność sprawcza oraz odpowiedzialność za własne działania. Kształtowanie podmiotowości ucznia należy zatem powiązać z pedagogicznymi działaniami, które będą rozbudowywać przede wszystkim jego indywidualną tożsamość.
The sense of subjectivity is closely related to the basic didactic principle of the conscious and active participation of young children in the process of education. It is motivating for a pupil to perceive and experience himself as a subject – it means an individual who is equipped with a sense of differentiation in relation to other people and the surrounding world. On the one hand, the particular field of interest of educationalists is the essence of subjectivity and, on the other hand, these are relations between people who take part in educational interactions. The dual subjectivity of these relations should consist of the intentional reduction of the teacher’s subjectivity for the benefit of extending and supporting the subjectivity of pupils. The process of developing subjectivity has two dimensions based on two principles that seem to be mutually contradictory and inconsistent: individualization and socialization. The combination and integration of these two spheres at the level of education results in actions that support a child’s individual development. Hence, on the one hand development of subjectivity is related to building an image of oneself (identity) and on the other hand it depends on this image. In this way, it is a source of self-esteem, which builds and supports pupil’s identity. The mutual feedback between identity and the development of subjectivity forms a static mental disposition (Who am I?) and a dynamic psychical disposition (What can I do?). In this relation subjectivity is a kind of superstructure for identity. It is reflected in some indicators, that make identity more dynamic in the process of development of subjectivity. These are: self-awareness, pupil’s own preferences, pupil’s causal activity and responsibility for his or her own actions. Therefore, the development of a pupil’s subjectivity should be supported by pedagogical actions that are focused on developing the pupil’s individual identity.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 2(40); 13-24
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie przez konflikt. O roli konfliktów w rozwoju osobowości ucznia
Education Through Conflict: On the Role of Conflict in the Development of a Student’s Personality
Autorzy:
Wajszczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448855.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
konflikt
wychowanie
uczeń
nauczyciel
szkoła
conflict
education
student
teacher
school
Opis:
Tekst prezentuje rozważania na temat skutków konfliktów dla rozwoju uczniów. Autorka pokazuje, czego uczniowie uczą się z konfliktów. Wskazuje zarówno pozytywne, jak i negatywne skutki konfliktów, w zależności od sposobu radzenia sobie z nimi. Do skutków negatywnych zalicza się kształtowanie niechęci wobec konfliktów, negatywne sankcje wobec uczestników konfliktów, pogarszanie się relacji w grupie, poczucie pokrzywdzenia, frustracja i wrogość wobec siebie uczestników konfliktów. Negatywne konsekwencje mają swoje źródło w nierozwiązanych konfliktach. Konflikty rozwiązane pokazują przede wszystkim swoją małą siłę niszczycielską, umożliwiają redefinicję norm do nowych warunków, wypracowanie wspólnych norm, budowanie relacji i tworzenie zwartości w grupie, przezwyciężanie stagnacji, inicjowanie zmian, ujawnianie sprzeczności w grupie, przywracanie równowagi. Przede wszystkim kształtują przekonanie, że konflikt może być czynnikiem zmiany. Tym samym autorka akcentuje jego znaczenie dla wychowania i kształtowania osobowości ucznia. Konflikt został zaprezentowany jako sytuacja wychowawcza, w której odbywa się społeczne uczenie się. Autorka powołując się na własne badania pokazuje za Andrzejem Olubińskim trzy możliwe relacje wychowawcze w konflikcie i ich konsekwencje dla kształtowania osobowości ucznia: relację autorytarno-przedmiotową, statyczno-zachowawczą oraz konfliktowo-wychowawczą. Kształtują one odpowiednio osobowość autorytarną, bierną i twórczą. To, czy konflikt umożliwi kształtowanie twórczej postawy, zależne jest od świadomości konfliktowej, którą pomagają kształtować wychowawcy. Ich pedagogiczna świadomość konfliktowa daje możliwość wykorzystania konfliktu jako korzystnej dla rozwoju osobowości ucznia sytuacji wychowawczej.
The text presents the author’s reflections on some of the consequences of conflicts on students’ development. The author shows what students learn from conflicts, both the positive and negative consequences of conflicts and which depend on the way of dealing with conflict. Aversion towards conflicts, sanctions against their participants, poor relations, the feeling of victimization, frustration and hostility towards one another are listed as the consequences of unresolved conflicts. The resolved conflicts are analyzed as a redefinition of standards to new conditions, developing common standards, building relationships and creating cohesion in the group, overcoming stagnation, initiating changes, revealing contradictions in the group, restoring balance. Above all, they also create a belief that conflict may contribute to a positive change as an educational situation where the social learning occurs. The author refers to Andrzej Olubiński’s studies and her own research to list three possible educational relations in a conflict and their consequences for the shaping of a student’s personality. These are: authority and loyal subject relation, passive and conservative relation and conflict for learning relation. They support different kind of personality such as the authoritarian, the passive and the creative personality. Whether the conflict enables the building of a creative attitude depends on the conflict awareness which tutors help to develop. Their pedagogical knowledge on the topic of conflict awareness provides the opportunity to use conflict as an educational situation which is beneficial for the development of a student’s personality.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 2; 145-167
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zajęcia plastyczne w klasach I–III oparte na metodzie praktycznej działalności uczniów
Arts and Crafts Classes in Years I–III, Based on Methods Featuring Pupils’ Practical Activities
Autorzy:
Piwowarska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478857.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
nauczyciel
uczeń
aktywność
planowanie
plastyka
teacher
child
activity
planning
art education
Opis:
Zaprezentowana w niniejszym artykule problematyka odnosi się do planowania przez nauczycieli zajęć plastycznych w klasach I–III opartych na metodzie praktycznej działalności uczniów. W części teoretycznej krótko przedstawiono koncepcje nauczania przedmiotu, nazywanego na początku rysunkiem, później wychowaniem plastycznym i w końcu plastyką. Wskazano czynniki wpływające na proces aktywizowania twórczości plastycznej uczniów. W postępowaniu badawczym zastosowano w ramach metody sondażu technikę ankiety skierowanej do nauczycieli, aby uzyskać odpowiedź na postawiony główny problem badawczy: jak przebiega we współczesnej szkole, na poziomie edukacji wczesnoszkolnej proces aktywności plastycznej, oparty na metodzie praktycznej działalności uczniów? Pisemne wskazania nauczycieli pozwoliły ustalić wynikające z problemu głównego odpowiedzi dotyczące: częstotliwości realizowanych przez nauczycieli godzin plastyki, typów zajęć plastycznych oraz podejmowanej tematyki, popularności technik plastycznych oraz problemów dostrzeganych przez badaną grupę podczas przygotowania zajęć z wykorzystaniem niektórych technik plastycznych. Analiza prezentowanych wyników pozwala wysunąć wnioski, że uczniowie w ramach aktywności plastycznej w szkole: najczęściej tworzą prace w oparciu o zapamiętane fakty oraz materiał ilustracyjny, natomiast najrzadziej prace plastyczne poobserwacyjne czy też opierające się na bezpośredniej obserwacji przedmiotów; najczęściej realizują treści odwołujące się do wydarzeń realnych, często inspirowanych tekstami literackimi lub muzyką, rzadziej natomiast tworzą prace o tematyce nierealnej (fantastycznej), a najrzadziej treścią ich działalności twórczej jest martwa natura; najczęściej realizują zadania plastyczne w oparciu o techniki rysunkowe i malarskie, a najrzadziej techniki przestrzenne i graficzne. Podsumowując, nauczyciele dostrzegają potrzebę organizowania w szkołach specjalistycznych pracowni plastycznych umożliwiających realizację zróżnicowanych zadań twórczych. Warto zintensyfikować zajęcia, na których jest rozwijany zmysł przestrzenny, tak istotny dla widzenia trzeciego wymiaru. Postuluje się ograniczenie zajęć, na których dzieci korzystają z gotowych wzorców na rzecz działań aktywizujących wyobraźnię uczniów i tworzenie własnych rozwiązań.
The issue to be analysed here concerns teachers’ planning of arts and crafts classes in Years I–III, with specific reference to methods featuring pupils’ practical activities. A theoretical part briefly presents the concepts involved in teaching a subject that was initially defined as drawing, then as arts and crafts education, and finally as arts and crafts classes. It points out the factors that influence the process of stimulating pupils’ artistic activities. The technique used in the course of this study, as determined by the scope and methods of the survey, was a questionnaire directed at teachers. Its aim was to answer the question that had been formulated as the main research problem: What is the process of artistic activity like in contemporary schools at early-school level, when based on methods featuringpupils’ practical activities? Recommendations set down in writing by teachers allowed some answers to be formulated that were relevant to the principal research problem here: the frequency of arts and crafts classes conducted by teachers, the types of class and their subject matter, the popularity of arts and crafts techniques, and the problems noticed by respondents examined while preparing classes using some of those same techniques. Analysis of the findings of the study enables us to then state that pupils, in the context of engaging in arts and crafts activities in school: most frequently create their drawings on the basis of memorized facts and illustrative material, and least frequently create so called after-observation drawings or works based on direct observation of objects; most frequently realize contents that refer to real events, often inspired by literary texts or by music, but rarely create works that concern unreal/ fantasy matters and most rarely pursue stilllife painting as their field of artistic activity: most frequently perform artistic tasks based on drawing and painting techniques, and very rarely use three-dimensional and graphic techniques. It can be concluded that teachers see a need to organize art studios in specialist schools, such as would enable various creative tasks to be performed. It would also be worth increasing and expanding classes aimed at developing pupils’ sense of space, as this is highly important for the perception of three-dimensional forms. There is also a call to limit classes where children use ready-made patterns, and to replace these with activities that stimulate their imaginations and encourage them to invent their own solutions.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2015, 3(37); 115-128
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Word in a Transactional Approach to Upbringing through Fairy Tales: The Selected Aspects
Słowo w transakcyjnym podejściu do wychowania poprzez baśnie. Wybrane aspekty
Autorzy:
Szymańska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448632.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
word
transactional theory
integral upbringing
integral development
fairy tales
teacher
student
słowo
transakcyjna teoria
integralne wychowanie
integralny rozwój
baśnie
nauczyciel
uczeń
Opis:
The word has enormous meaning in a teacher’s practice. Basically, it can be treated as a transmitter of direct and indirect contents that have a positive or negative dimension. The word belongs to elements constituting the phrase, sentence, story, speech, etc. and performs many functions covering varied disciplines of science, one of which is pedagogy. It takes part actively in the process of upbringing that is realized with differentiated methods, techniques. They are rooted in the anthropological, ethical, axiological, and psychological domain and seem to be indispensable in the implementation of content. The results of their usage depend on many factors, perhaps the most important being the teacher’s approach to the choice of methods. The goal of the paper is to elicit the meaning of the word functions while applying a transactional theory to student’s upbringing through fairy tales. Hence, the presentation is to explain the notion of the “word” and then the “transactional theory” of Louise M. Rosenblatt, the “transactional approach” to upbringing, and the interpretation of words in the fairy tales.
Słowo posiada ogromne znaczenie w praktyce nauczycielskiej. Zasadniczo może być traktowane jako przekaźnik bezpośrednich i pośrednich treści, które posiadają wymiar pozytywny bądź negatywny. Słowo należy do elementów konstytuujących frazy, zdania itp. Spełnia wiele funkcji obejmujących różne dyscypliny naukowe. Jedna z nich to funkcja pedagogiczna, która realizowana jest w procesie wychowania za pomocą zróżnicowanych metod, technik itp. Zastosowanie ich jest zakorzenione w antropologicznym, etycznym, aksjologicznym i psychologicznym obszarze, co jest istotne w implementacji treści za ich pomocą. Efekty ich zastosowania zależą od wielu czynników. Jednym z nich jest podejście nauczyciela do wyboru odpowiednich metod. Dlatego też celem niniejszego artykułu jest wydobycie znaczenia funkcji słowa w aplikacji transakcyjnej teorii w wychowaniu uczniów poprzez baśnie. Ponadto prezentowane treści ukierunkowane są także na wyjaśnienie pojęcia „słowo”, następnie „teorii transakcyjnej” Luizy M. Rosenblatt, „transakcyjnego podejścia” do wychowania oraz interpretacji słów w baśniach.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 4; 35-56
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teacher–Parent Relationship in the Implementation of Supportive Activities
Relacja nauczyciel–rodzic w realizacji działań pomocowych
Autorzy:
Skałbania, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763345.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
edukacja
uczeń
rodzice
szkoła
relacje
wsparcie
education
student
parents
school
relationship
support
Opis:
Człowiek definiowany jest jako istota społeczna, relacyjna. Zdaniem Sławomira Chrosta, „człowiek nie jest produktem, lecz jest już jako osoba niejako zanurzony w struktury społeczne” (Chrost 2020: 155), na co wskazują definicje z obszaru teologii, filozofii, psychologii, socjologii. Akcentują one wartość relacji, która jest podstawą społeczeństwa i motorem dla rozwoju oraz edukacji człowieka. Niniejszy artykuł dotyka relacji wspomagającej/pomocowej między nauczycielem a rodzicem realizującej się w przestrzeni edukacyjnej, której przedmiotem są zróżnicowane potrzeby edukacyjno-rozwojowe uczniów. Specyfika relacji podyktowana jest jej dualizmem: z jednej strony rozwiązania formalno-prawne, z drugiej osobowy wymiar relacji ujmowany z perspektywy humanistycznej. Celem artykułu jest analiza relacji nauczyciel-rodzic w aspekcie wybranych zagadnień: modelu pomagania, postawy nauczyciela oraz technik i narzędzi stosowanych na poszczególnych etapach procesu pomocowego z wykorzystaniem literatury z obszaru psychologii, poradnictwa i pedagogiki.
A person is defined as a social, relational being. According to Sławomir Chrost, “a human being is not a product, but, as a person, he/she is, in a way, immersed in social structures” (Chrost 2020: 155). Numerous definitions in the fields of theology, philosophy, psychology, and sociology emphasize the value of relationship which is the basis of society and the driving force for human development and education. This article concerns the supportive relationship between the teacher and the parent, which is fulfilled in the educational space and focuses on varied educational and developmental needs of students. The characteristic features of the relationship result from its dualism: on the one hand, formal and legal provisions, and, on the other hand, the personal dimension of the relationship viewed from a humanistic perspective. The aim of the article is to analyse the teacher-parent relationship in terms of selected issues: the model of helping, the teacher’s attitude, as well as techniques and tools used at particular stages of the support process, using literature from the field of psychology, counselling and pedagogy.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 4; 117-128
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideological Determinants of the Dialogical Relationship Between Teacher and Student in Polish Schools of the Stalinist Period (1948-1956)
Autorzy:
Król, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40570883.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dialog
nauczyciel
uczeń
szkoła
ideologia
dialogue
teacher
student
school
ideology
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this study is to analyze the ideological determinants of the dialogical relationship between teacher and student in the Polish school of the Stalinist period (1948-1956). THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem is to answer the question: what were the ideological conditions of the dialogical relationship in the schools of the Stalinist period? The method used was the analysis of selected source materials in accordance with the historical research procedure and the method of analysis and synthesis of the literature on the subject. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The starting point for the discussion was to present the definition of dialogue, its boundary conditions as well as its basic functions. Subsequently, the political, social and educational conditions of dialogical relations in the Polish schools of the Stalinist period were discussed. RESEARCH RESULTS: The ideological priorities of the Polish school during the Stalinist period stood in fundamental contradiction to the essence of pedagogical dialogue. By definition, this made it difficult or even impossible to realize the dialogical relationship and fulfil the basic functions of dialogue in the official school space. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The analysis proved that the idea of pedagogical dialogue and its function were in opposition to the ideological premises of the Stalinist school. The presented discussion can serve as an inspiration to broaden research on education to include the educational practice of the historical period in question. It can be assumed with a high degree of probability that such a dialogue existed unofficially and was part of a strategy of survival and/or resistance to the school system.
CEL NAUKOWY: Celem naukowym opracowania jest analiza uwarunkowań ideologicznych relacji dialogicznej nauczyciela i ucznia w szkole polskiej okresu stalinowskiego (1948-1956). PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: jakie były uwarunkowania ideologiczne relacji dialogicznej w szkole okresu stalinowskiego? Zastosowano metodę analizy wybranych materiałów źródłowych zgodnie z procedurą badań historycznych oraz metodę analizy i syntezy literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Punktem wyjścia do zasadniczych rozważań było przedstawienie istoty dialogu, jego warunków brzegowych i podstawowych funkcji. Następnie omówiono ideologiczne uwarunkowania relacji dialogicznej w szkole polskiej okresu stalinowskiego. WYNIKI ANALIZY BADAWCZEJ: Priorytety ideologiczne szkoły polskiej w okresie stalinowskim stały w zasadniczej sprzeczności z istotą dialogu pedagogicznego. Z założenia utrudniało to lub wręcz uniemożliwiało realizację relacji dialogicznej i spełnienia podstawowych funkcji dialogu w oficjalnej przestrzeni szkolnej. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przeprowadzone analizy dowiodły zarówno opozycyjności idei dialogu pedagogicznego, jak i jego funkcji wobec założeń ideologicznych szkoły stalinowskiej. Przedstawiony wywód może stanowić inspirację do poszerzenia poszukiwań badawczych o praktykę edukacyjną omawianego okresu historycznego. Z dużą dozą prawdopodobieństwa można przyjąć, że nieoficjalnie taki dialog istniał i wpisywał się w strategię przetrwania i/lub oporu wobec systemu szkolnego.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 60; 47-57
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies