Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Pedagogika religii"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Praca w tradycji protestanckiej w perspektywie pedagogicznej
    Autorzy:
    Milerski, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1198479.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    etyka pracy
    protestantyzm
    pedagogika religii
    pedagogika społeczna
    Opis:
    Artykuł prezentuje podstawy teologiczne protestanckiej etyki pracy i jej implikacje pedagogiczne. Po pierwsze, przedstawia genezę specyficznego rozumienia pracy w tradycji teologicznej reformacji. Po drugie, rekonstruuje proces uświadomienia dotyczący pracy w środowisku protestanckim. Po trzecie, odczytuje protestancką etykę pracy z perspektywy pedagogicznej i jest wkładem do nowoczesnej teorii kształcenia i wychowania religijnego.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 97-112
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogika katolicka w perspektywie pedagogiki transcendentnej
    Autorzy:
    Marek, Zbigniew
    Walulik, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1197886.pdf
    Data publikacji:
    2017-08-23
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    pedagogika transcendentna
    pedagogika religii
    pedagogika katolicka
    pedagogika towarzyszenia
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest usystematyzowanie istniejącej wiedzy o pedagogice katolickiej oraz wskazanie jej specyfiki i miejsca w kontekście stosowanego terminu pedagogika transcendentna. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł ma udzielić odpowiedzi na pytanie, czym jest pedagogika katolicka i jakie są jej związki z pedagogiką transcendentną oraz na jakich założeniach mają się opierać badania naukowe prowadzone przez przedstawicieli pedagogiki katolickiej. W tym celu zastosowano metody, które służą krytycznej analizie literatury przedmiotu oraz porównaniu zebranych wyników. PROCES WYWODU: Wyjaśnienia dotyczące istoty pedagogiki transcendentnej umożliwiły wskazanie zależności zachodzących między pedagogiką religii i pedagogiką katolicką. Ukazane różnice zostały doprecyzowane i wyjaśnione przy omawianiu podstaw pedagogiki katolickiej opartej na założeniach personalizmu chrześcijańskiego. Ponieważ pedagogika katolicka może przyjmować różne postaci, jako jej przykład została przywołana zakorzeniona w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli pedagogika towarzyszenia. Przedłożenie to pozwoliło zająć się kwestiami metodologicznymi w badaniach naukowych, które inspiruje pedagogika katolicka. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Pedagogika katolicka odsłania przed wychowankiem szersze spojrzenie na sens ludzkiego życia dzięki ukazywaniu go przez religię katolicką. Personalizm chrześcijański, do którego się odwołuje, a także specyficzny sposób towarzyszenia wychowawczego, jaki promuje pedagogika towarzyszenia, wyjaśnia istotę podmiotowego traktowania wychowanka w toku procesów wychowania. Tym samym dowartościowuje ona metody jakościowe, w których korzysta się z hermeneutycznej możliwości opisu rzeczywistości wychowawczej w kontekście religijnego postrzegania człowieka. Jest to możliwe dzięki respektowaniu form poznania zarówno naturalnego, jak i religijnego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Pedagogika katolicka, na której założeniach oparta jest pedagogika towarzyszenia, dzięki promowaniu zarówno poznania naturalnego, jak i religijnego umożliwia interpretowanie ludzkiej egzystencji w kontekście rzeczywistości ponadnaturalnej, objaśnianej w świetle treści prawd wyznawanej wiary.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2017, 16, 38; 125-141
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religia, poznanie, duchowość wychowaniu
    Religion, Cognition, Spirituality in Education
    Autorzy:
    Marek, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448967.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    duchowość
    pedagogika religii
    poznanie religijne
    religia
    transcendencja
    spirituality
    pedagogy of religion
    religious knowledge
    religion
    transcendence
    Opis:
    W artykule wychodzimy z założenia, że dla pedagogiki źródłem wiedzy o świecie i otaczającej go rzeczywistości nie jest wyłącznie wiedza empiryczna. Coraz częściej dochodzi do sprzeciwu wobec jednostronnego przypisywania wiedzy empirycznej priorytetu poznawczego. Obserwujemy też zwrot w kierunku pedagogiki heterogenicznej, która dopuszcza konkurujące z sobą paradygmaty badawcze. Myślenie to umożliwia rozpatrywanie problemów pedagogicznych także w odniesieniu do transcendencji. Mówi się wówczas o „pedagogice transcendentnej”, identyfikowanej z autonomiczną subdyscypliną nauki nazywaną „pedagogiką religii”. W artykule podjęto próby opisu wkładu religii w rzeczywistość pedagogiczno-wychowawczą. Mamy przy tym świadomość tego, że przedłożenie to nie będzie przez wszystkich akceptowane. Nie o to zresztą chodzi. Ważne jest natomiast, by niezależnie od prezentowanego światopoglądu szukać prawdy o znaczeniu religii w procesach rozwojowo-wychowawczych człowieka. Do poszukiwania prawdy niezbędna jest wiedza o tym, czy religia, właściwie rozumiana, ogranicza człowieka, czy też odsłania przed nim nowy, szerszy sens życia? Co religia (chrześcijaństwo) wnosi/może wnieść w życie człowieka i do czego może go inspirować? Uszczegóławiając zasygnalizowaną problematykę, zwrócimy uwagę na podpowiedź czerpaną z chrześcijaństwa, a odnoszącą się do rozumienia człowieka. Przedstawimy też ofertę jaką chrześcijaństwo składa pedagogice. Chodzi tu o wyjaśnienia związane z poznaniem innym niż empiryczne, a także o dowartościowanie i wspieranie w człowieku jego duchowości (sfery niematerialnej). Duchowość bywa nazywana zbiorem wartości, tradycji (dorobku kultury) i postaw człowieka. Przyjmuje się też, że kreśli on „drogę ludzkiego postępowania”, promując wizję życia, refleksyjny stosunek do codzienności, nacechowane szacunkiem nastawienie do świata i nadzieję pełnego odnalezienia Boga (nieśmiertelności).
    In this article we assume that empirical knowledge is not the only source of knowledge about the world and the surrounding reality for pedagogy. There is an increasing opposition to the unilateral assignment of cognitive priority to empirical knowledge and we can also see a shift towards heterogeneous pedagogy, which allows for competing research paradigms. This thinking enables us to also deal with pedagogical problems in relation to transcendence. We then speak of “transcendent pedagogy”, identified with an autonomous subdiscipline of science called “pedagogy of religion.” The article attempts to describe the contribution of religion to the pedagogical and educational reality. We are aware that this submission will not be accepted by all but this is not the point. It is important, however, that, regardless of the worldview, one should seek the truth about the importance of religion in the processes of human development and education. To find the truth it is necessary to know whether religion, properly understood, restricts man or if it reveals a new, more meaningful way of life to him. What does/can religion (Christianity) bring into human life and what inspiration can it provide? Going into detail of the above-mentioned issues, we will engage the understanding of man drawn from Christianity. We will also present the offer that Christianity makes to pedagogy, by this meaning explanations based on non-empirical knowledge, as well as the appreciation and fostering human spirituality (the immaterial sphere). Spirituality is sometimes called a set of values, traditions (cultural heritage) and attitudes of man. It is also understood to outline the “path of human conduct” by promoting a vision of life, a reflective attitude toward everyday life, a respectful posture with regard to the world, and the hope of finding God (immortality).
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 2; 19-59
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spirituality on the Blog – Interpretation of the Narrative of a SMA Patient
    Autorzy:
    Ciszewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40497203.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    pedagogika religii
    niepełnosprawność
    choroba
    radzenie sobie
    pedagogika
    pedagogy of religion
    disability
    disease
    coping
    educational sciences
    Opis:
    RESEARCH OBJECTIVE: The main goal of this article is to try to recognize the importance of spirituality in the process of dealing with SMA described on the patient’s blog. PROBLEM AND RESEARCH METHODS: We searched for answers to questions about the importance of spirituality in the context of struggling with the disease, religious coping strategies, and the way of growing in faith shown on the blog. A research approach was used, embedded in an interpretative paradigm, aimed at understanding and discovering the meanings given by the author of the narrative.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The introduction contains a description of the SMA, characterizes the blog as a research source and outlines the subject of the text. In the next section, the categories of spirituality and religious strategies for coping with disease are characterized, and research on the relationship between spirituality and health is reviewed. The presentation describes the methods used and the results of own research. In conclusion, an attempt was made to define the meaning of spirituality in the patient’s life in the context of his life with the disease. The implications for pedagogical practice include reflections on the role of accompaniment in illness in the context of spiritual growth.  RESEARCH RESULTS: Spirituality is an important part of the author’s life – he searched for answers regarding the meaning of suffering. He most often used a religious coping strategy through positive reevaluation (Harrison et al., 2001). The main motive for writing about transcendence seems to be the need to give a testimony. The blog is an illustration of the process of growing in faith. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: The blog is a source of knowledge about patients’ experiences, helpful for specialists. Accompanying the sick person and listening to their history can be of educational value for both parties.
    CEL NAUKOWY: Głównym celem artykułu jest próba rozpoznania znaczenia duchowości w procesie radzenia sobie z SMA opisanym na blogu chorego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W trakcie badań poszukiwano odpowiedzi na pytania o znaczenie duchowości w kontekście zmagań z chorobą, stosowane strategie religijne radzenia sobie, drogę wzrastania w wierze ukazaną na blogu. Zastosowano podejście badawcze osadzone w paradygmacie interpretatywnym ukierunkowanym na rozumienie i odkrywanie znaczeń nadawanych przez autora narracji. Wpisy na blogu chorego na SMA poddano interpretacji hermeneutyczno-fenomenologicznej.  PROCES WYWODU: We wstępie zawarto opis SMA, scharakteryzowano blog jako źródło ba[1]dawcze oraz nakreślono tematykę tekstu. W kolejnym podrozdziale scharakteryzowano kategorie duchowości, religijności i religijne strategie zmagania się z chorobą oraz dokonano przeglądu badań na temat powiązań duchowości i zdrowia. Następnie opisano zastosowane metody i wyniki badań własnych. W podsumowaniu podjęto próbę określenia znaczenia duchowości w życiu chorego w kontekście jego życia z chorobą, stosowanych strategii religijnych radzenia sobie z nią. Implikacje dla praktyki pedagogicznej obejmują refleksje na temat roli towarzyszenia w chorobie w kontekście duchowego wzrostu. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Duchowość jest ważną częścią życia autora bloga – w niej szukał odpowiedzi dotyczących sensu życia. Chory najczęściej stosował strategię religijnego radzenia sobie przez pozytywne przewartościowanie (Harrison i in., 2001). Głównym motywem pisania o transcendencji wydaje się dla niego potrzeba dania świadectwa wiary. Blog stanowi ilustrację procesu wzrastania w wierze. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Blog jest źródłem wiedzy o doświadczeniach pacjentów, pomocnym dla specjalistów. Towarzyszenie choremu i słuchanie jego historii może mieć wartość edukacyjną dla obu stron.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 58; 69-77
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogia i pedagogika ignacjańska (jezuicka)
    Ignatian Education and Pedagogy (Jesuit)
    Autorzy:
    Marek, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40494073.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    pedagogia ignacjańska (jezuicka)
    pedagogika ignacjańska (jezuicka, towarzyszenia)
    pedagogika religii
    edukacja
    nauki o wychowaniu
    Ignatian education (Jesuit)
    Ignatian pedagogy (Jesuit, accompaniment)
    pedagogy of religion
    education
    Educational Sciences
    Opis:
    CEL NAUKOWY: W artykule zamierzono wyjaśnić zasadność posługiwania się terminem „pedagogika ignacjańska” oraz jej miejscem pośród nauk o wychowaniu. PROLEM I METODY BADAWCZE: W kontekście nakreślonych celów badawczym problemem jest pytanie o to, czy można mówić o pedagogice ignacjańskiej (jezuickiej), a jeśli tak, to pod jakimi warunkami. Przy jego rozwiązaniu posłużono się metodą analizy źródeł, które dają podstawy tworzenia nowej teorii pedagogicznej. PROCES WYWODU:Pedagogika ignacjańska wyrasta z określonej tradycji rozwijanej i pielęgnowanej przez jezuitów. Ukazanie jej charakterystycznych rysów pedagogii, która wpisuje się w działalność edukacyjną zakonu, uczyniono podstawą opisu teorii pedagogiki ignacjańskiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ:Pedagogika ignacjańska jest jednym z nurtów wpisujących się w pedagogikę religii uważaną za subdyscyplinę nauk o wychowaniu. Zasadność takiego ujęcia wynika ze wspólnych założeń pedagogiki religii i pedagogiki ignacjańskiej. Jej specyfiki należy się doszukiwać w założeniach duchowości i pedagogii promowanej przez jezuitów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE:Przeprowadzony wywód potwierdza zasadność stosowania terminu „pedagogika ignacjańska”. Należy ją wpisać w zakres nurtów pedagogicznych, które odwołują się do rzeczywistości religijnej.
    RESEARCH OBIECTIVE: The article was intended to explain the justification for using the term Ignatian pedagogy and its place among educational sciences. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the context of the research goals outlined, the problem is hidden in the question if it is possible to talk about Ignatian (Jesuit) pedagogy, and if so, under what conditions it happens. While solving it, the method of analysis of sources was used, which provide the basis for creating a new pedagogical theory. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Ignatian pedagogy arises from a specific tradition developed and nurtured by the Jesuits. Showing its characteristic features fits with the educational activity of the order that was taken as a foundation for description of the theory of Ignatian pedagogy. RESEARCH RESULTS: Ignatian pedagogy belongs to one of the trends set in the pedagogy of religion regarded as a sub-discipline of the educational sciences. The justification for such an approach results from the common assumptions of the pedagogy of religion and Ignatian pedagogy. Its specificity can be found in the assumptions of the spirituality and pedagogy promoted by the Jesuits. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conducted argument confirms the justification for the use of the term “Ignatian pedagogy.” It should be comprised in the scope of pedagogical trends that refer to religious reality.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 11-21
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies