Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Metody nauczania"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wyzwania dydaktyki szkoły wyższej w kształtowaniu postaw przedsiębiorczych u studentów kierunku pedagogika
    Autorzy:
    Wyżga, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420948.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    rynek pracy
    kompetencje zawodowe
    przedsiębiorczość
    metody nauczania
    metody przedsiębiorcze
    Opis:
      CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest poznanie opinii studentów kierunku pedagogika na temat kształtowania ich postaw przedsiębiorczych w procesie kształcenia akademickiego poprzez stosowanie określonych form i metod nauczania.   PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł stanowi prezentację opinii studentów kierunku pedagogika na temat stosowanych w procesie kształcenia akademickiego metod nauczania i ich oddziaływania na kształtowanie postaw i zachowań przedsiębiorczych badanych osób. Głównym problemem badawczym jest pytanie: jakie metody nauczania zdaniem studentów kształtują ich postawy przedsiębiorcze? Badania zostały przeprowadzone metodą sondażu z wykorzystaniem techniki ankiety.   PROCES WYWODU: Wywód składa się z dwóch części. Pierwsza obejmuje charakterystykę i definicyjne ujęcie podstawowych pojęć z zakresu terminologii. Druga przedstawia wyniki badań własnych, przeprowadzonych w grupie studentów studiów stacjonarnych na kierunku pedagogika.   WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Badani w różny sposób definiują istotę przedsiębiorczości. Blisko 80% respondentów łączy ją z własną działalnością gospodarczą, 12% traktuje jako zespół cech charakteru i pewne wrodzone predyspozycje, aż 8% nie ma na ten temat zdania. Wyniki przeprowadzonych badań sugerują, że studenci dostrzegają zależności między stosowanymi na uczelni metodami kształcenia a rozwojem ich cech i postaw przedsiębiorczych. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Stosowane w procesie kształcenia uniwersyteckiego metody oraz formy nauczania kształtują określone postawy i zachowania przedsiębiorcze i mogą mieć pozytywny wpływ na sytuację absolwentów kierunku pedagogika na rynku pracy. W tym celu wskazane są zmiany dotyczące zarówno doboru metod, form nauczania, jak i częstotliwości ich stosowania przez nauczycieli akademickich w procesie kształcenia przyszłych nauczycieli-pedagogów.
    Źródło:
    Horyzonty Polityki; 2018, 9, 27; 175-187
    2082-5897
    Pojawia się w:
    Horyzonty Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metoda storyline w procesie wychowywania dzieci do tolerancji
    The Storyline Method as Part of the Process of Bringing up Children to be Tolerant
    Autorzy:
    Smółka, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/479110.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    wychowanie do wartości
    storyline
    tolerancja
    metody nauczania
    wychowanie przedszkolne
    values-based education
    tolerance
    teaching methods
    pre-school education
    Opis:
    Wszyscy pragniemy, aby nasze dzieci wyrosły na dobrych, mądrych ludzi. Oznacza to, że przedszkole/szkoła powinna położyć większy niż dotąd akcent na wprowadzanie ich w świat wartości. Wychowanie do wartości dokonuje się głównie poprzez dostarczanie najmłodszym dobrych wzorów postępowania, a także dzięki stosowaniu rozmaitych metod, szeroko zaprezentowanych w literaturze z zakresu teorii wychowania. W niniejszym artykule przedstawiona jest propozycja wykorzystania metody storyline w tym procesie. Zgodnie z założeniem metody, kanwą, wokół której organizuje się aktywność dzieci, jest opowiadana im etapami historia. W rezultacie na cały projekt składa się kilka epizodów tej historii. Epizod pierwszy powinien wprowadzić dzieci w tematykę, zaciekawić i zainspirować, epizody środkowe – ukazać barwnie rozwój zainicjowanych wcześniej wydarzeń, a epizod końcowy – przynieść satysfakcjonujące dzieci rozwiązanie. Po wyodrębnieniu epizodów nauczyciel do każdego z nich formułuje pytania kluczowe oraz projektuje sytuacje aktywizujące dzieci w różnych obszarach ich funkcjonowania, np. w zakresie wychowania moralnego, umysłowego, artystycznego, ruchowego. Storyline jest metodą aktywizującą, w której dzieci są aktywnymi badaczami i konstruktorami wiedzy, co prowadzi do ich większej samodzielności oraz odpowiedzialności za proces pozyskiwania wiedzy i poszukiwania kreatywnych rozwiązań. W artykule zawarto propozycję cyklu zajęć z zakresu wychowania do tolerancji. Tolerancja w dzisiejszym świecie, pełnym różnego rodzaju podziałów, jest wartością, której należy poświęcić szczególną uwagę.
    All of us wish for our children to grow up to become good, wise people. This means that kindergarten and/or school ought surely to place a stronger emphasis than in the past on introducing children into the world of values – something which is accomplished mainly by providing even the youngest with standards of good behavior, and by applying various methods such as are frequently presented in the literature concerning educational theory. This article presents a proposal for using storyline as part of this process. According to this method, the basis for providing a focus for the children’s activity is a story that is told to them. Such a story is narrated in stages; eventually, the entire project consists of a few episodes. The first episode should constitute an introduction to the subject for the children, anchoring their attention and inspiring them as well; middle episodes, meanwhile, should show the progress of the events that have already started to unfold in a colorful way, while the final episode should ultimately provide the children with a satisfying resolution. After distinguishing the respective episodes, the teacher formulates crucial questions, and programs some situations to motivate the children in various areas of their functioning – e.g. those pertaining to moral, mental, and artistic education, and to locomotive skills. Storyline is a stimulating method in which kids become active researchers and knowledge makers, which will eventually ensure greater self-reliance and responsibility on their part when it comes to gaining knowledge and seeking creative solutions. The article includes a proposal for a cycle of activities aimed at educating with a view to instilling tolerance. In today’s world, full of so many divisions and differences, tolerance is, after all, surely a value that merits special attention.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2015, 3(37); 41-56
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Implementing an Integrated Conception of Education in Classes I–III by Means of the Project Method
    Realizacja idei integracji metodą projektów w klasach I–III
    Autorzy:
    Szczotka, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478901.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    edukacja wczesnoszkolna
    kształcenie zintegrowane
    metody nauczania
    metody aktywizujące
    podejście projektowe
    nauczanie metodą projektów
    early education
    integrated education
    teaching methods
    stimulating methods
    project approach
    teaching according to the project method
    Opis:
    Educational activities have always been accompanied by a tendency to look to achieve optimal results. New and better teaching methods have been searched for, that would not only accelerate the learning process itself, but also make it more attractive and efficient. In present-day earlyschool education, we are dealing with a new type of pupil, using a set of learning methods and techniques that are totally different from those used previously. In this scenario, traditional learning methods may come to seem inadequate from the point of view of ensuring the attractiveness and efficiency of the educational process. From the very beginning, the implementation of an integrated conception of education in the context of reforming early-school education has raised fears that such reforms could bring about a deterioration into mere routines. The materials prepared for teachers in the form of many didactic studies, programs and methodical guidebooks, for the most part contain, at the level of their methodological planning, just one way of implementing this idea: namely, so-called methodical cycles. Presenting in principle just one form of implementation of such integration naturally leads to uniformity and descends into mere routine – at least where the implementation of such an educationally important idea is concerned. If we are looking for interesting solutions for early-school education, then it is surely worth noting the interesting and valuable form of integrated work known as the project method. This refers to an active methodology based on the exploratory activities of pupils, whose main goal is to bring it about that the knowledge entertained by pupils is of an integrated nature, making it coherent and systematic, and thus dynamic, flexible, and maximally available for the individual – both for purposes of reflection and in the form of a readiness to act in various situations. The basic value of this method just consists in teaching how to act, manage one’s own work, and make use of one’s own experience in various teaching situations. At the same time, it builds up skills connected with communication, negotiation, decision-making, and coping with atypical situations, releasing leadership potential and instilling selfconfidence – something that in turn allows one to function actively in society, planning one’s life in a fully conscious way.
    Dążenie do osiągania optymalnych wyników towarzyszyło działaniom edukacyjnym od zawsze. Poszukiwano nowych, lepszych metod nauczania, które nie tylko znacznie przyspieszą sam proces uczenia się, ale uczynią go też bardziej atrakcyjnym i efektywnym. We współczesnej edukacji wczesnoszkolnej mamy do czynienia z nowym typem ucznia, do którego należy dotrzeć przy pomocy zupełnie innego niż dotychczas zestawu metod i technik nauczania. Tradycyjne metody nauczania mogą okazać się niewystarczające dla zapewnienia atrakcyjności i skuteczności procesu edukacji. Wprowadzenie w reformie edukacji wczesnoszkolnej zintegrowanej koncepcji kształcenia od początku budziło obawy o schematyzm realizacyjny. Przygotowane dla nauczycieli materiały w formie wielu opracowań dydaktycznych, programów, przewodników metodycznych zawierają głównie w swej warstwie metodycznej jedną formę realizacji tej idei, czyli tzw. cykle metodyczne. Eksponowanie głównie jednej formy realizacji integracji prowadzi do jednostajności i schematyzmu w realizacji tak istotnej dla edukacji idei. Poszukując ciekawych rozwiązań w edukacji wczesnoszkolnej, warto zwrócić uwagę na interesującą i wartościową formę pracy zintegrowanej, jaką jest metoda projektów. Nawiązuje ona do metodyki aktywnej opartej na badawczej aktywności ucznia. Jej głównym celem jest dążenie do tego, aby wiedza w umyśle uczniów miała charakter zintegrowany, a więc była spójna i systemowa, a przez to dynamiczna, elastyczna, dostępna jednostce jako refleksja i gotowość do działania w zróżnicowanych sytuacjach. Podstawowa wartość tej metody polega właśnie na uczeniu działania, organizacji pracy własnej, wykorzystywaniu doświadczenia w różnych sytuacjach uczenia się. Buduje sprawność komunikowania, negocjowania, podejmowania decyzji, radzenia sobie w sytuacjach nietypowych. Wyzwala umiejętności przywódcze, uruchamia pewność siebie, pozwalającą na aktywne funkcjonowanie w społeczeństwie i w pełni świadome planowanie własnego życia.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2015, 3(37); 57-70
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcje, podejścia i metody nauczania języka obcego dzieci
    Concepts, Approaches and Methods of Foreign Language Teaching to Children
    Autorzy:
    Konderak, Tatiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478647.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    glottodydaktyka
    edukacja obcojęzyczna dzieci
    metodyka nauczania języków obcych
    nauczanie języków obcych dzieci
    metody
    koncepcje i podejścia w glottodydaktyce
    glottodidactics
    foreign language education for children
    methodology of foreign language teaching
    teaching foreign languages to children
    methods
    concepts and approaches in glottodidactics
    Opis:
    Szeroko pojęta metodyka nauczania języków obcych obejmuje swym zakresem zarówno stosowane podczas zajęć metody, techniki, środki i zasady nauczania, jak również kompetencje nauczycielskie oraz konieczność uwzględnienia właściwości i cech rozwojowych uczniów oraz czynników różnic indywidualnych. Metody pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym oraz kwestia doboru adekwatnych komponentów kształcenia językowego opierają się na obserwacji i analizie potrzeb, potencjału i zainteresowań dzieci, czyli muszą być dostosowane do ich możliwości. Poniższy artykuł ma na celu prezentację wybranych metody i podejść, których elementy, techniki i ćwiczenia z powodzeniem możemy stosować w nauczaniu języka obcego najmłodszych. Zarówno rekomendacje Rady Europy i Unii Europejskiej, jak również tendencje w metodyce nauczania języków obcych na pierwszych szczeblach edukacji podkreślają również uwrażliwianie dziecka na język obcy, pobudzenie jego zainteresowania nauką języka i wykształcenie zachowania sprzyjającego jego przyswajaniu i nauce. Z poniższego przeglądu literatury przedmiotu wynika, że nie ma jednej, uniwersalnej metody nauczania języków obcych, czy też zestawu technik i strategii nauczania, które mogłyby zapewnić sukces wszystkim uczniom, gdyż każdy z nich dysponuje innym zakresem doświadczenia, wiedzy i umiejętności, inne są jego zainteresowania, cechy osobowości, style i strategie uczenia się. Rola doboru odpowiedniej metody nauczania jest kluczowa w procesie dydaktyczno-wychowawczym, zatem najbardziej słusznym wydaje się podejście eklektyczne w celu usprawnienia tego procesu i uzyskania przez uczniów optymalnych wyników w nauce.
    The widely understood methodology of a foreign language teaching covers both methods, techniques, aids, rules of teaching, and teacher competences, necessity to consider pupils’ developmental qualities, as well as factors of individual differences. The methods used in work with children at preschool and early school age, the choice of adequate components of language education are based on observation, analysis of children needs, potential, and interests and, therefore, they have to be adjusted to their possibilities. This article presents selected methods and approaches whose elements, techniques, and exercises can be used with the youngest pupils in foreign language teaching. Both the Council of Europe and European Union recommendations, tendencies in methodology of teaching foreign languages at the first educational stages underline that making a child sensitive to a foreign language, stimulating his/her interests in language learning, and forming the behavior which fosters its acquisition and learning are important. An overview of the literature of the subject below leads to the conclusion that there is no one, universal method of foreign languages teaching, or the set of techniques and strategies which could provide all children with success, as each of them features a varied range of experience, knowledge and skills, different interests, personal qualities, styles and strategies of learning. The role of method selection in teaching appears to be the key in the didactic – upbringing process. Hence, the most appropriate approach is the eclectic one in order to improve this process and obtain optimal results in learning by students.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2017, 12, 3(45); 189-206
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies