- Tytuł:
-
Badania kinetyki uwalniania leku z implantów bioceramicznych w warunkach in vitro z zastosowaniem modeli matematycznych
In vitro studies of the kinetics of drug release from bioceramic implants using mathematical models - Autorzy:
-
Mycek, B.
Zima, A.
Szymura-Oleksiak, J.
Ślósarczyk, A.
Krupa, A. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/286010.pdf
- Data publikacji:
- 2008
- Wydawca:
- Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
- Tematy:
-
implanty bioceramiczne
nośniki leku
modele matematyczne
bioceramic implants
drug carriers
mathematical models - Opis:
-
W niniejszej pracy badano profil i kinetykę uwalniania leku w warunkach in vitro z tabletek o różnym składzie procentowym mieszaniny αTCP–HAp (98% mas. αTCP – 2% mas. HAp; 94% mas. αTCP – 6% mas. HAp; 90% mas. αTCP – 10% mas. HAp) do medium o pH 7.4 oraz z tabletek o takim samym składzie procentowym mieszaniny αTCP–HAp (98% mas. αTCP – 2% mas. HAp) do medium o różnym pH (5, 7.4, 10). Pentoksyfilina (PTX) – lek przyjęty za modelowy został rozmieszczony homogenicznie w implancie bioceramicznym i uwalniał się z dowolnego jego miejsca. Porowatość całkowita badanych biomateriałów wynosiła około 32-38%. Przeprowadzony eksperyment miał również na celu określenie mechanizmu uwalniania PTX z badanych nośników z zastosowaniem modelu Korsenmeyera – Peppasa oraz opis tego procesu za pomocą modelu Higuchiego. Wyniki badań wykazały, że im większy był udział procentowy proszku hydroksyapatytowego w wyjściowym składzie tabletek, tym szybciej zachodziło uwalnianie PTX. Najszybciej lek ten uwalniał się z tabletek αTCP-HAp do medium o pH 5, natomiast najwolniej do środowiska o pH 10. Korzystając z modelu Korsenmeyera – Peppasa określono dla badanych nośników mechanizm uwalniania badanego leku. Otrzymane wartości wykładnika dyfuzyjnego n (charakteryzującego mechanizm uwalniania leku), były równe lub większe od 1, co świadczy o tym, że uwalnianie PTX zachodziło zgodnie z mechanizmem zerowego lub super zerowego rzędu. Na podstawie modelu Higuchiego wyznaczono stałe szybkości uwalniania PTX. Z praktycznego punktu widzenia stała szybkość uwalniania substancji leczniczej utrzymująca się przez dłuższy okres czasu jest pożądana w długotrwałej farmakoterapii.
In the work, profile and kinetics of in vitro drug release from the tablets composed of αTCP–HAp mixtures containing various amounts of constituents (98 wt. % αTCP – 2 wt.% HAp; 94 wt.% αTCP – 6 wt.% HAp; 90 wt.% αTCP – 10 wt.% HAp) to the medium of pH = 7.4 as well as from the tablets with constant amounts of αTCP and HAp (98 wt % αTCP – 2 wt % HAp) to the media of different pH values (5, 7.4, 10) were studied. Pentoxifylline (PTX), a model drug in the investigations, was distributed homogeneously in the bioceramic implants and released from the whole of their volume. Total porosity of the materials studied was in the range of 32-38%. The aim of the experiment was also to determine the mechanism of PTX release from the carriers using Korsenmeyer – Peppas model as well as to describe this process by Higuchi model. The results showed that the rate of PTX release grew as the proportion of hydroxyapatite powder in the materials increased. The drug release from αTCP-HAp tablets was the fastest into the medium of pH=5 and the slowest into that of pH=10. Using Korsenmeyer – Peppas model the mechanism of the drug release was determined. The values of diffusion exponent n (factor determining the mechanism of drug release) were equal to or higher than 1, which proved that PTX was released according to zero-order or super-zero order mechanism. Based on Higuchi model, the rate constants of the process were calculated. From practical point of view, constant rate of drug release over a long time is desired in the long-term therapy. - Źródło:
-
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, 76; 6-12
1429-7248 - Pojawia się w:
- Engineering of Biomaterials
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł